IPPB2/415-1541/08/09-9/S/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów, uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 972/09 z dnia 05.11.2009 r. (data wpływu 04.02.2010 r.) stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14.11.2008 r. (data wpływu do BKIP w Płocku 15.12.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z realizacją celów statutowych stowarzyszenia – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 19.11.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z realizacją celów statutowych stowarzyszenia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Grupa osób fizycznych zamierza założyć Stowarzyszanie, którego celem statutowym ma być działalność w zakresie kultury fizycznej i sportu. Podstawowy cel działalności Stowarzyszania ma stanowić zapewnienie jego członkom możliwości uprawiania różnych form aktywności fizycznej stanowiących istotne wsparcie dla rozwoju fizycznego, psychicznego i społecznego, w wymiarze i zakresie dyktowanym potrzebami biologicznymi ich członków oraz krzewienie kultury fizycznej oraz zdrowotnej wśród członków stowarzyszenia oraz rozwijanie w tym zakresie ich zainteresowań. Cele Stowarzyszenia mają być realizowane m.in. poprzez uczestnictwo w zawodach sportowych (głównie piłkarskich) w kraju i za granicą.

Stowarzyszenie ma mieć charakter niezarobkowy i będzie opierać swoją działalność na pracy społecznej jej członków. Źródłem finansowania Stowarzyszenia mają być składki członkowskie oraz darowizny otrzymywane z różnych instytucji, w tym zakładów pracy członków Stowarzyszenia.

Pismem z dnia 05.12.2008 r. wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez wskazanie:

* Czy Wnioskodawca będzie członkiem stowarzyszenia...

* Czy interpretacja przepisów prawa podatkowego ma być udzielona w zakresie ustawy o podatku od dochodowego od osób fizycznych, czy też od podatku dochodowego od osób prawnych. W złożonym wniosku zakreślił Pan w części D. 2 poz. 38 – Podatek dochodowy od osób fizycznych. Natomiast w części D. 3 – wskazał Pan jako przepisy prawa podatkowego będące przedmiotem interpretacji indywidualnej, przepisy dwóch ustaw podatkowych. Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z treści zadanego pytania wynika, że chodzi Panu o podatek dochodowy od osób fizycznych oraz o skutki podatkowe dla członków stowarzyszenia w związku z realizacją celów stowarzyszenia....

W tym miejscu należy wskazać, iż interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach.

* Jeżeli zakres interpretacji ma dotyczyć podatku dochodowego od osób prawnych, to należy: właściwie sprecyzować pytanie i przedstawić własne stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Braki formalne wniosku zostały uzupełnione w terminie pismem z dnia 12.12.2008 r. (data wpływu 15.12.2008 r.)

W odpowiedzi na pismo z dnia 05.12.2008 r. Wnioskodawca informuje, iż będzie członkiem stowarzyszenia, a interpretacja ma zostać udzielona wyłącznie w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy fakt uczestnictwa członków Stowarzyszenia w zawodach sportowych, stanowiących realizację celów statutowych stowarzyszenia w zakresie kultury fizycznej i sportu, w tym także związane z tym uczestnictwem korzystanie ze środków transportu, hoteli, używania, strojów sportowych (koszulki, spodenki, getry) i sprzętu sportowego (buty piłkarskie, ochraniacze, piłki, rękawice bramkarskie), wywołuje dla członków Stowarzyszenia jakiekolwiek skutki podatkowe na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p. wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, zastrzeżeniem ust. 1c (nie mającym w analizowanej sprawie zastosowania), których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo - techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele. W doktrynie podkreśla się, iż przyznanie preferencji podatkowej w tym wypadku wywodzi się z założenia, że podmioty niepubliczne (a w istocie zrzeszone w nich prywatne osoby) równie skutecznie jak podmioty publiczne mogą realizować cele ogólnospołeczne, a działalność taka powinna być przez państwo popierana. Potwierdzeniem tej tezy jest zwolnienie przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p.

Wniosek ten znajduje odpowiednie zastosowanie w analizowanym stanie faktycznym na gruncie stawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Definicję dochodu zawiera art. 9 ust. 2 u.p.d.o.f. Zgodnie z tym przepisem dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24 - 25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Uzupełnienie tej definicji zawiera art. 10 u.p.d.o.f., charakteryzujący źródła przychodów oraz art. 11 u.p.d.o.f. zawierający definicję przychodów. Analiza tych przepisów - w kontekście członków Stowarzyszenia - prowadzi do wniosku, że w analizowanym stanie faktycznym nie można uznać, że fakt uczestnictwa członków Stowarzyszenia w zajęciach i zawodach sportowych, stanowiących realizację celów statutowych stowarzyszenia, w tym także związane z tym uczestnictwem korzystanie ze środków transportu, hoteli, strojów sportowych (koszulki, spodenki, getry) i sprzętu sportowego (buty piłkarskie, ochraniacze, piłki, rękawice bramkarskie), skutkuje dla członków Stowarzyszenia powstaniem przychodu czy dochodu podlegającego opodatkowaniu.

W dniu 17.02.2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną stwierdzając, iż stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14.11.2008 r. (data wpływu 19.11.2008 r.) jest prawidłowe – jednocześnie w ocenie prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego tutejszy organ podatkowy wyjaśnił Wnioskodawcy, iż uznaje stanowisko zaprezentowane we wniosku za prawidłowe, jednak uzasadnienie prawne jest odmienne od uzasadnienia przedstawionego przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca nie zgodził się ze stanowiskiem tutejszego organu i w dniu 11.08.2008 r. (data wpływu 14.08.2008 r.) wniósł Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Odpowiedzi na ww. wezwanie udzielono pismem z dnia 0304.2009 r. (skutecznie doręczonym w dniu 06.04.2009 r.)

W dniu 08.05.2009 r. wpłynęła do tut. organu skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o jej uchylenie.

Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 05.11.2009 r. sygn. III SA/Wa 972/09 została uchylona przedmiotowa interpretacja.

W wyroku tym Sąd, nie podzielił poglądów Ministra Finansów zawartych w zaskarżonej interpretacji w zakresie, w jakim organ uznał za prawidłowe stanowisko strony skarżącej na wstępie interpretacji, a następnie zanegował je w uzasadnieniu. Tym samym teza postawiona w sentencji interpretacji w sposób rażący odbiega od uzasadnienia tejże interpretacji, czego nie można uznać za prawidłowe z punktu widzenia art. 121 § 1 O. p., który ma odpowiednie zastosowanie w sprawie, z uwagi na treść art. 14h Op. W tym zakresie za zasadne należało uznać zarzuty skargi. Uzasadnienie prawne interpretacji indywidualnej nie może odbiegać od tezy postawionej przez organ podatkowy na wstępie.

Sąd stwierdza ponadto, że skoro zdaniem Skarżącego analiza przepisów powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prowadzi do wniosku, że uczestnictwo członków Stowarzyszenia w zajęciach i zawodach sportowych, stanowiących realizację celów statutowych stowarzyszenia, w tym także związane z tym uczestnictwem korzystanie ze środków transportu, hoteli, strojów sportowych (koszulki, spodenki, getry) i sprzętu sportowego (buty piłkarskie, ochraniacze, piłki, rękawice bramkarskie), nie skutkuje powstaniem u członków Stowarzyszenia przychodu czy dochodu podlegającego opodatkowaniu, Minister Finansów powinien:

1. stwierdzić czy samo uczestnictwo członków Stowarzyszenia w zajęciach i zawodach sportowych, stanowiących realizację celów statutowych stowarzyszenia skutkuje powstaniem u członków Stowarzyszenia przychodu czy dochodu podlegającego opodatkowaniu;

2. następnie zająć się kwestią opodatkowania członków stowarzyszenia w związku z korzystaniem przez nich ze środków transportu, hoteli, strojów sportowych (koszulki, spodenki, getry) i sprzętu sportowego (buty piłkarskie, ochraniacze, piłki, rękawice bramkarskie) przy realizacji celów statutowych stowarzyszenia;

3. po czym należało, jeśli Minister Finansów nie podziela choćby w części stanowiska strony skarżącej - a na to wskazuje uzasadnienie zaskarżonej interpretacji - rozczłonkować zagadnienia pod legające interpretacji i odnieść się osobno do ich prawidłowości. Tylko wówczas można bowiem stwierdzić, w sposób nie budzący wątpliwości, co było intencją Ministra Finansów. W sytuacji, gdy co innego wynika z rozstrzygnięcia Ministra Finansów, a co innego z uzasadnienia tego rozstrzygnięcia należy uznać, że w zaskarżona interpretacja jest niejasna, wewnętrznie sprzeczna, co nie może być aprobowane. Działalności organu podatkowego, który udziela interpretacji przepisów prawa podatkowego ma budzić do niego zaufanie.

Sąd stwierdza, że pierwsza z wyżej opisanych kwestii - uczestnictwo członków Stowarzyszenia w zajęciach i zawodach sportowych, stanowiących realizację celów statutowych stowarzyszenia - nie została w ogóle oceniona przez organ podatkowy w uzasadnieniu zaskarżonej interpretacji z punktu widzenia norm prawnych, czego nie można uznać za prawidłowe z punktu widzenia art. 14c § 1 O. p.

Sąd, biorąc powyższe pod uwagę, wyraża ponadto przekonanie, że przepis art. 14c § 1 i 2 O. p. został również naruszony w związku z brakiem w zaskarżonej interpretacji uzasadnia prawnego stanowiska organu podatkowego co do używania strojów sportowych (koszulki, spodenki, getry) i sprzętu sportowego (buty piłkarskie, ochraniacze, piłki, rękawice bramkarskie). Minister Finansów ogólnikowo stwierdził, że używanie ww. strojów i sprzętu sportowego nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zdaniem Sądu rację ma strona skarżąca twierdząc, że niczym nie wyjaśnione jest odmienne traktowania poszczególnych aspektów aktywności członków w stowarzyszeniu z punktu widzenia prawa podatkowego. Skoro organ podatkowy, udzielając zaskarżonej interpretacji odwołuje się do zasady powszechności opodatkowania, płynącej z art. 9 ust 1 u.p.d.f., winien ją również rozważyć w kontekście używania przez członków stowarzyszenia w związku z wykonywaniem celów statutowych stowarzyszenia ww. strojów i sprzętu sportowego.

Rozpatrując stanowisko strony skarżącej w wyżej opisanym zakresie z punktu widzenia prawa podatkowego należało konsekwentnie - podobnie jak w przypadku opodatkowania członków stowarzyszenia w związku z korzystaniem przez nich ze środków transportu, hoteli - przeanalizować treść art. 10 ust. 1 pkt 2 i art. 13 pkt 2 u.p.d.f. Skoro bowiem Minister Finansów uznaje, że członkowie stowarzyszenia w związku z korzystaniem z środków transportu, hoteli udostępnianych przez stowarzyszenie w związku z uczestnictwem w zajęciach i zawodach sportowych, stanowiących realizację celów statutowych stowarzyszenia osiągają przychody z uprawnia sporu, to dlaczego nie uznaje, iż przychodem z tego tytułu będzie korzystanie, w związku z uczestnictwem w zajęciach i zawodach sportowych, ze strojów sportowych i sprzętu sportowego.

Sąd - odnosząc się do zarzutu skargi o pominięciu przez Ministra Finansów w zaskarżonej interpretacji praktycznego aspektu sprawy - niemożliwości ustalenia wysokości przychodu z tytułu przyznanego i finansowanego przez Stowarzyszenie korzystania przez członków stowarzyszenia ze środków transportu oraz zakwaterowania w hotelach - stwierdza, iż rzeczywiście organ podatkowy udzielając interpretacji nie ustosunkował się do podnoszonej przez stronę skarżącą argumentacji w zakresie trudności oraz możliwości ustalenia wysokości przychodu z tego tytułu. Wadliwość tą należy naprawić przy ponownym wydawaniu zaskarżonej interpretacji. Uzasadnienie tej kwestii jest szczególnie istotne, w razie negatywnej oceny stanowiska wnioskodawcy, a z takim mieliśmy do czynienia, jak wskazuje uzasadnienie zaskarżonej interpretacji. Sąd stwierdza ponadto, że Minister Finansów nie może naprawiać uzasadnienia interpretacji w wyżej opisanym zakresie dopiero w odpowiedzi na skargę, co miało miejsce w niniejszej sprawie. Takiego rozwiązania nie przewidziano bowiem w przepisach prawa.

Sąd - w odniesieniu do zarzutu skargi, że Minister Finansów pominął cel niezarobkowy i charakter Stowarzyszenia, które opiera swą działalność na pracy społecznej członków, jak również istotną wskazówkę interpretacyjną zawartą w art. 17 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 17 ust. 1c u.p.d.p. - stwierdza, że tylko częściowo zasługuje on na uwzględnienie.

Zarzut ten podlega uwzględnieniu wyłącznie z racji tego, że Minister Finansów w uzasadnieniu zaskarżonej interpretacji, z uwagi na treść art. 14c 1 i 2 O. p., powinien ustosunkować się do twierdzeń podnoszonych przez stronę skarżącą. Przy ponownym wydawaniu zaskarżonej interpretacji organ podatkowy w jej uzasadnieniu winien odnieść się do tego aspektu sprawy. O ile bowiem sądowa kontrola interpretacji sprowadza się do oceny pod względem zgodności z prawem w płaszczyźnie procesowej i materialnoprawnej, jednakże kontrola ta nie może polegać na zastępowaniu organów przez sąd w procesie wykładni przepisów, których dotyczy interpretacja, W sytuacji gdy organy uchylą się od obowiązku wyczerpującego rozważenia w interpretacji podstawowych kwestii prawnych występujących w sprawie.

Sąd, mimo powyższych rozważań, nie kwestionuje stanowiska Ministra Finansów w zakresie interpretacji i możliwości zastosowania w sprawie zwolnienia podatkowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 16 oraz ust. 13 u.p.d.f. Jest to bowiem prostą konsekwencją prawidłowego przyjęcia przez organ podatkowy, że członkowie stowarzyszenia w związku z korzystaniem z środków transportu oraz hoteli, udostępnianych przez stowarzyszenie w związku z uczestnictwem w zajęciach i zawodach sportowych, stanowiących realizację celów statutowych stowarzyszenia osiągają przychody z uprawnia sporu.

W związku z powyższym w świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w powyższym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 05.11.2009 r. (data wpływu 04.02.2010 r.) sygn. akt III SA/Wa 972/09 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po ponownym przeanalizowaniu wniosku stwierdza, co następuje:

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 i art. 13 pkt 2 powołanej powyżej ustawy źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście, przez którą rozumie się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze nieodpłatnych świadczeń.

W świetle powyższego przepisu wartość świadczeń otrzymywanych przez członka stowarzyszenia z tytułu udziału w zawodach sportowych (głównie piłkarskich) w kraju i za granicą, stanowi przychód w rozumieniu ustawy. Fakt, iż przedmiotowe świadczenia kierowane są do wszystkich członków stowarzyszenia nie wyklucza możliwości określenia przychodu przypadającego na konkretną osobę. Stowarzyszenie posiada listę członków i jest w stanie określić, którzy członkowie brali udział w zawodach.

Stowarzyszenie wie i znana z imienia i nazwiska, kto i w jakim okresie uczestniczył w zawodach, a kto nie. Znana jest zarówno globalna kwota przypadająca do zapłaty, jak i liczba osób (członków Stowarzyszenia) które brały udział w zawodach korzystały z zakwaterowania w hotelach jak i ze środków transportu. W tej sytuacji ustalenie przychodu u poszczególnych członków Stowarzyszenia w danym miesiącu jest sprawą oczywistą.

Wskazać należy, iż to na Stowarzyszeniu ciąży obowiązek wyodrębnienia kwoty, która przypada na danego członka jak również stworzenie listy oraz stwierdzenie, kto brał udział w zawodach a kto nie.

Natomiast art. 21 ust. 1 pkt 16 oraz ust. 13 powyżej powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa zakres zwolnienia od podatku dochodowego wypłaconych osobom fizycznych diet i innych należności za czas podróży. Zgodnie z tymi przepisami, wolne od podatku są diety i inne należności za czas:

1. podróży służbowej pracownika,

2. podróży osoby nie będącej pracownikiem

- do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Powołany przepis ustawy odnosi się zarówno do pracowników, jak i osób niebędących pracownikami. Przy czym odrębnie określa warunki korzystania ze zwolnienia od podatku w przypadku tych dwóch grup podatników. W przypadku osób niebędących pracownikami mowa jest o świadczeniach otrzymywanych w związku z szeroko rozumianą podróżą , o ile są spełnione przesłanki wymienione w art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do postanowień art. 21 ust. 13 ustawy, przepis ust. 1 pkt 16 lit. b) stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1. w celu osiągnięcia przychodów lub

2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub

3. przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub

4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.

Oznacza to, że aby świadczenia otrzymywane w związku z odbywaną podróżą mogły skorzystać ze zwolnienia, kwoty te nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. W przypadku potraktowania ich jako kosztów uzyskania przychodów pracownika lub osoby nie będącej pracownikiem będą stanowiły przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dla obu grup podatników, tj. dla pracowników i osób nie będących pracownikami omawiane zwolnienie jest limitowane do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 ze zm.) oraz rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 ze zm.).

Zwolnienie odnosi się także do osób niebędących pracownikami, zatem może mieć zastosowanie również do kosztów przejazdu zwracanych podatnikowi w związku z osobiście wykonywaną działalnością z tytułu prowadzenia zawodów sportowych, o ile wydatki z tego tytułu nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów powodując zmniejszenie podstawy opodatkowania o ich wartość.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż stowarzyszenie pokryje koszty transportu oraz pobytu w hotelu (koszty noclegów) za Wnioskodawcę, jak również udostępni Wnioskodawcy jako zawodnikowi biorącemu udział w zawodach sportowych korzystanie ze strojów sportowych (koszulek, spodenek, getrów) i sprzętu sportowego (butów piłkarskich, ochraniaczy, piłek i rękawic bramkarskich). Uczestnictwo w zajęciach i zawodach sportowych, będzie stanowiło realizację celów statutowych stowarzyszenia.

Z uwagi na to, iż świadczenia jakie otrzymywać będzie Wnioskodawca jako członek stowarzyszenia - w postaci możliwości korzystania ze strojów sportowych (koszulek, spodenek, getrów) i sprzętu sportowego (butów piłkarskich, ochraniaczy, piłek i rękawic bramkarskich) nie zostały wymienione w art. 21 ustawy jako (zwolnienia przedmiotowe), w związku z powyższym podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach, tj. przy zastosowaniu skali podatkowej i na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowić będą przychód z nieodpłatnych świadczeń.

Jednocześnie stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Na podstawie art. 11 ust. 2a wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,

2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,

3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,

4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

W sytuacji, kiedy otrzymana przez Wnioskodawcę odzież sportowa nie będzie wykorzystywana jako odzież osobista i zostanie opatrzona w logo stowarzyszenia, wówczas fakt ten nie może rodzić po stronie Wnioskodawcy przychodu.

Na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach ( Dz. U. z 2001r. Nr 79, poz. 855 ze. zm.) majątek stowarzyszenia powstaje ze składek członkowskich, darowizn, spadków, zapisów, dochodów z własnej działalności, dochodów z majątku stowarzyszenia oraz z ofiarności publicznej. Zatem składki członkowskie w momencie ich wpłaty przestają stanowić majątek członka stowarzyszenia, wchodzą zaś w skład majątku samego stowarzyszenia. Dlatego też kiedy następuje ich przekazanie członkowi, w dowolnej formie, u podatnika wystąpi przychód powiększający podstawę opodatkowania.

W związku z powyższym zwolnienie wynikające z treści art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, na które powołuje się Wnioskodawca we własnym stanowisku ma zastosowanie do stowarzyszenia a nie do członka stowarzyszenia – Wnioskodawcy - osoby fizycznej.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz przytoczone przepisy należy stwierdzić, iż korzystanie ze środków transportu oraz zakwaterowania w hotelach przyznane i finansowane przez stowarzyszenie dla Pana jako członka, korzysta ze zwolnienia od opodatkowania na zasadach i warunkach przewidzianych w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) i ust.13 korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast używanie przez Pana jako zawodnika podczas zawodów, stroju sportowego (koszulki, spodenek, getrów) i sprzętu sportowego (butów piłkarskich, ochraniaczy, piłek, rękawic bramkarskich) nie zostało wymienione w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako (zwolnienia przedmiotowe), w związku z powyższym podlega opodatkowaniu wg. zasad przedstawionych powyżej.

Natomiast w sytuacji, kiedy otrzymana przez Wnioskodawcę odzież sportowa nie będzie wykorzystywana jako odzież osobista i zostanie opatrzona w logo stowarzyszenia, wówczas fakt ten nie powoduje powstania przychodu, który podlegałby opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wskazać, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Pana, jako występującego z wnioskiem. Nie chroni natomiast pozostałych członków stowarzyszenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.