PB5/MC-0465-1105/00

Z literalnego brzmienia art. 27a ust. 1 pkt 2 ustawy z 26.7.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), należałoby wnosić, iż wydatkami podlegającymi odliczeniu są wyłącznie oszczędności systematycznie gromadzone na imiennym rachunku oszczędnościowo-kredytowym. Nie podlegają natomiast odliczeniu wydatki inne niż oszczędności, tj. opłaty manipulacyjne oraz prowizje.

Jednakże - jak wynika z informacji uzyskanych w ostatnim czasie od Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast - w praktyce klienci kas mieszkaniowych dokonując wpłat na imienny rachunek oszczędnościowo-kredytowy nie wnoszą osobnych wpłat na pokrycie opłat manipulacyjnych i kosztów prowizji. Najczęściej umowa o kredyt kontraktowy obliguje właścicieli rachunku do wnoszenia równych, miesięcznych rat, od których bank pobiera należną mu opłatę manipulacyjną, zmniejszając tym samym kwotę gromadzonych oszczędności.

Należy zatem przypuszczać, iż poczynając od 1997 r. podatnicy oszczędzający w kasie mieszkaniowej, w dobrej wierze dokonywali - na podstawie art. 27a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - odliczeń od podatku również kwot pobranych przez bank tytułem opłaty manipulacyjnej oraz kosztów prowizji, gdyż dowód wpłaty, jaki posiadali opiewał na łączną kwotę wpłaty dokonanej na imienny rachunek oszczędnościowo-kredytowy.

Dlatego też, po ponownym przeanalizowaniu omawianego problemu - przyjmując wykładnię celowościową przedmiotowego przepisu - należy uznać, iż w sytuacji gdy bank prowadzący kasę mieszkaniową z dokonywanych wpłat na rachunek oszczędnościowo-kredytowy pobiera, na podstawie umowy o kredyt kontraktowy, opłaty manipulacyjne i koszty prowizji, to podlegają one odliczeniu na podstawie powołanego przepisu ustawy o podatku dochodowym pod osób fizycznych.