LK-241/LP/01/MS

Odpowiadając na pismo z dnia 22 stycznia 2001 t. znak; (...) dotyczące zwolnienia z podatku od nieruchomości podmiotów prowadzących zakłady pracy chronionej - Ministerstwo Finansów wyjaśnia:

Zgodnie z ogólną zasadą, wynikającą z art. 7 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. Nr 9, poz. 31 ze zm.) zwalnia się z opodatkowania nieruchomości lub ich części zwolnione od podatku od nieruchomości na podstawie odrębnych ustaw.

Stosownie do treści art. 31 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehablilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U, Nr 123, poz. 776 ze zm.) prowadzący zakład pracy chronionej jest zwolniony w stosunku do tego zakładu z podatków, w tym z podatku od nieruchomości. Z przepisu tego wynika, iż sam fakt prowadzenia zakładu pracy chronionej nie uzasadnia jeszcze stosowania zwolnienia w stosunku do wszystkich nieruchomości, będących własnością prowadzącego zakład. Oznacza to, iż zwolnione od podatku są jedynie te nieruchomości, które służą do prowadzenia zakładu.

Pracodawca chcący uzyskać status zakładu pracy chronionej musi spełnić przesłanki wymienione wart. 28 powołanej ustawy. Zgodnie z art. 28 ust. 2 fakt ten potwierdza Państwowa Inspekcja Pracy.

Uzyskanie tej decyzji nie jest jeszcze podstawą do zastosowania zwolnienia z podatku od nieruchomości. Przedsiębiorca musi uzyskać status zakładu pracy chronionej. Decyzję w sprawie jego przyznania wydaje wojewoda (poprzednio Pełnomocnik do spraw Osób Niepełnosprawnych). W decyzji tej określone jest miejsce lub miejsca prowadzenia działalności zakładu pracy chronionej oraz obiekty (nieruchomości), które służą prowadzeniu zakładu pracy chronionej i odpowiadają wymogom stawianym tym obiektom, wymienionym w art. 28 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, W związku z tym decyzja o przyznaniu statusu zakładu pracy chronionej ma istotne znaczenie przy klasyfikowaniu danych obiektów jako wchodzących w skład zakładu pracy chronionej i służących jego prowadzeniu.

W sytuacji gdy prowadzący zakład pracy chronionej nabywa nowe nieruchomości do prowadzenia działalności dotychczasowej lub gdy rozszerza zakres działalności, powinien, zgodnie z art. 30 ust. 4 powołanej ustawy, powiadomić o tym fakcie wojewodę, w terminie 14 dni od dnia zaistnienia zmian. Aby włączyć nowe budynki w skład zakładu pracy chronionej, prowadzący ten zakład powinien przystosować je do warunków, o których mowa w art. 28 ust. 2 powołanej ustawy, a następnie uzyskać decyzję Państwowej Inspekcji Pracy. Na tej podstawie powinna nastąpić zmiana decyzji wojewody, w wyniku której nowe miejsce wykorzystywane do prowadzenia działalności, zostanie uznane za wchodzące w skład zakładu pracy chronionej. Z tą chwilą nieruchomość zostanie objęta zwolnieniem z art. 31 powołanej ustawy.

Prawo do zwolnienia z podatku od nieruchomości nie obejmuje składników majątkowych, które nie służą do prowadzenia zakładu pracy chronionej, np. budynków mieszkalnych lub budynków służących innym celom niż prowadzenie zakładu pracy chronionej.

W związku z powyższym nie ma podstaw do traktowania jako obiektów zakładu pracy chronionej, np, budynków, które służą prowadzeniu innej działalności gospodarczej prowadzonej przez inny podmiot niebę-dący zakładem pracy chronionej. Taka sytuacja ma miejsce, gdy prowadzący zakład pracy chronionej wynajmuje lub wydzierżawią całą lub część nieruchomości innemu podmiotowi. Nieruchomość ta nie jest wykorzystywana do działalności prowadzonej przez zakład, w związku z tym nie podlega zwolnieniu z podatku od nieruchomości na podstawie art. 31 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy.

Należy także zauważyć, że decyzja w sprawie przyznania statusu zakładu pracy chronionej wydawana przez wojewodę jest decyzją wydawaną na określony czas - zgodnie z art. 30 ww. ustawy, wydaje się ją na 3 lata. Oznacza to, iż zwolnienie w podatku od nieruchomości przestaje przysługiwać prowadzącemu zakład pracy chronionej po upływie czasu, na jaki została wydana decyzja przyznająca status zakładu pracy chronionej. Po tym okresie konieczne jest uzyskanie kolejnej decyzji w tej sprawie.