IBPBI/1/415-313/10/ESZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2010r. (data wpływu do tut. Biura 25 marca 2010r.), uzupełnionym w dniu 04 czerwca 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* momentu i sposobu zaliczenia czynszu zerowego wynikającego z zawartej umowy leasingu do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej - jest prawidłowe,

* momentu i sposobu zaliczenia czynszu inicjalnego wynikającego z zawartej umowy leasingu do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 25 marca 2010r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu i sposobu zaliczenia czynszu inicjalnego oraz czynszu zerowego, wynikających z zawartej umowy leasingu do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 21 maja 2010r. Znak: IBPBI/1/415-313/10/ESZ wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 04 czerwca 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, jako osoba fizyczna, prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych, rozliczając się na podstawie ksiąg handlowych (czynny podatnik podatku VAT). W ramach prowadzonej działalności w dniu 28 maja 2009r. zawarł umowę leasingu operacyjnego. Przedmiotem leasingu jest frezarka do asfaltu.

Czas trwania umowy wynosi 48 miesięcy. Postanowienia umowy przewidują:

* wartość ofertowa 400.000 zł,

* czynsz inicjalny netto 20.000 zł, brutto 24.000 zł,

* opłata manipulacyjna netto 3.000 zł, brutto 3.660 zł,

* czynsz „0” netto 57.000 zł, brutto 69.540 zł,

* czynsz inicjalny jest płatny w chwili zawarcia umowy, czynsz „0” oraz opłata manipulacyjna są płatne w momencie podpisania protokołu zdawczo-odbiorczego,

* harmonogram finansowy w zł:

o 1-46 czynsze netto 8.173,71 brutto 9.971,96

o 47 czynsz netto 8.183,71 brutto 9.971,96

W miesiącu czerwcu 2009r. otrzymano faktury VAT, dotyczące czynszu zerowego w kwocie brutto 69.540 zł, druga faktura VAT dotyczyła czynszu inicjalnego w kwocie brutto 24.400 zł. Obydwie faktury VAT zaksięgowano i zaliczono do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu czerwcu 2009r.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał:

* zawarta umowa leasingu operacyjnego spełnia warunki określone w art. 23b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* uiszczenie czynszu inicjalnego warunkowało zawarcie umowy leasingu i wydanie sprzętu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przytoczonych przepisów zasadnym jest zaliczenie jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów w czerwcu 2009r. opłaty z tytułu czynszu inicjalnego w wysokości netto 20.000 zł oraz czynszu „0” w wysokości netto 57.000 zł...

Zdaniem Wnioskodawcy, opłaty związane z uiszczeniem czynszu „0” oraz czynszu inicjalnego mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie wystawienia faktury VAT. Stanowią koszt w dacie poniesienia bez względu na fakt jakiego okresu dotyczą. Zawarta umowa leasingu spełnia warunki określone w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do art. 23b ust. 1 ww. ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania m.in. środków trwałych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome,

2. suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych.

Zgodnie z art. 23b ust 2 ww. ustawy, jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1. art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. N 54, poz. 654 ze zm.),

2. przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,

3. art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997r. Nr 26, poz. 143 ze zm.)

-do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f-23h.

Jeżeli zatem będąca przedmiotem wniosku umowa leasingu w istocie spełnia wszystkie warunki określone w art. 23b ww. ustawy, to poniesione przez korzystającego opłaty ustalone w umowie leasingu w podstawowym okresie umowy, z tytułu używania ww. przedmiotu leasingu mogą stanowić koszt uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Rozstrzygając kwestię momentu zaliczenia, przez podmiot prowadzący księgi rachunkowe, czynszu inicjalnego oraz czynszu „0” do kosztów uzyskania przychodów należy brać pod uwagę zasady potrącania kosztów uregulowane w art. 22 ust. 5 – 5d powołanej ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 5 ww. ustawy, u podatników prowadzących księgi rachunkowe, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

W myśl natomiast art. 22 ust. 5c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Przy czym zgodnie z art. 22 ust. 5d ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 28 maja 2009r. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego, na mocy której obowiązany był m.in. do zapłaty czynszu inicjalnego oraz czynszu „0”. Wnioskodawca wskazał również, iż czynsz inicjalny jest płatny w chwili zawarcia umowy i warunkuje jej zawarcie, natomiast czynsz "0" jest płatny w momencie podpisania protokołu zdawczo-odbiorczego.

Z wniosku wynika również, iż Wnioskodawca prowadzi księgi handlowe, czego konsekwencją jest obowiązek zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z zasadami określonymi cyt. powyżej przepisami art. 22 ust. 5-5c ww. ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i ww. przepisy prawa należy stwierdzić, iż czynsz inicjalny oraz czynsz „0”, o których mowa we wniosku są kosztami pośrednimi. Nie można ich bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami osiąganymi przez podatnika. Są one na ogół uiszczane jednorazowo, a ich zapłata jest warunkiem koniecznym do rozpoczęcia lub realizacji umowy leasingu. W takiej sytuacji, a więc gdy uiszczenie wynikającej z umowy leasingu określonej kwoty jest warunkiem skuteczności tej umowy (jej zawarcia i kontynuacji), to – z uwagi na tę właśnie rolę – należy przyjmować, że jest to koszt dotyczący całej umowy i ściśle określonego czasu jej trwania, z reguły przekraczającego rok podatkowy.

W świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, iż czynsz inicjalny, pomimo że ponoszony jest jednorazowo, dotyczy w istocie całego czasu trwania umowy leasingowej. Czynsz inicjalny, jak wskazano we wniosku, warunkował zawarcie umowy leasingu operacyjnego oraz wydanie przedmiotu leasingu. Uzasadnionym zatem jest, by koszt pośredni, do którego można zaliczyć m.in. czynsz inicjalny, dotyczący ściśle określonego czasu trwania umowy leasingu, podatnik rozliczał proporcjonalnie do długości trwania tej umowy. Tak więc, zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca powinien podzielić poniesione koszty czynszu inicjalnego proporcjonalnie do długości okresu którego dotyczą, tj. okresu trwania umowy leasingowej.

Odnosząc się natomiast do sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów uiszczonego czynszu zerowego, w świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, iż jeżeli w istocie, jak wskazano we wniosku czynsz zerowy płatny jest po zawarciu umowy, w momencie podpisania protokołu zdawczo-odbiorczego i co istotne, o ile czynsz „0” nie warunkował zawarcia umowy leasingu, bądź wydania jej przedmiotu, to Wnioskodawca miał prawo zaliczyć go jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia, tj. w dacie jego ujęcia w księgach rachunkowych, zgodnie z art. 22 ust. 5d ww. ustawy.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż w zakresie momentu i sposobu zaliczenia czynszu „0” do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe. Natomiast w zakresie momentu i sposobu zaliczenia czynszu inicjalnego do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.