IBPBI/1/415-861/09/ESZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2009r. (data wpływu do tut. Biura 19 października 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup poczęstunku dla kontrahentów podczas spotkań organizowanych w siedzibie firmy– jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 19 października 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup poczęstunku dla kontrahentów podczas spotkań organizowanych w siedzibie firmy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Firma Wnioskodawcy zajmuje się handlem płytkami ceramicznymi, armaturą łazienkową. Pracownicy firmy lub właściciel spotykają się z kontrahentami w celu uzgodnienia szczegółów transakcji handlowych mających na celu podpisanie umowy na dostawę lub sprzedaż towarów, czy też przedstawienie ofert handlowych dla kontrahentów i przez kontrahentów. W czasie tych spotkań, które odbywają się w siedzibie firmy lub lokalach restauracyjnych, dostępnych dla każdego obywatela, dochodzi do poczęstunku kontrahenta obiadem, kolacją. Obiady, kolacje te nie polegają na wystawności czy też okazałości, jest to zwykły poczęstunek i wybiera się danie z karty menu, bynajmniej nie jakieś wykwintne, lecz takie jakie spożywamy na codzień, w przystępnej cenie. W czasie tych rozmów uzyskuje się korzystne ceny, wydłużone terminy płatności, możliwość negocjacji korzystniejszych warunków współpracy w czasie dłuższego jej trwania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy obiad z kontrahentem (poczęstunek) w ramach spotkań służbowych związanych z zawieraniem transakcji handlowych, podpisywaniem umów, przygotowaniem ofert handlowych można zaliczyć do kosztów podatkowych...

Zdaniem Wnioskodawcy, poczęstunki kontrahentów są to działania bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Mają na celu osiągnięcie przychodów, więc powinny stanowić koszt podatkowy. Obiad z klientem, jeśli nie ma charakteru okazałości czy wystawności i ma charakter zwyczajowo przyjęty może stanowić koszt uzyskania przychodu, gdyż spełnia wymogi definicji kosztu zawartej w ustawach o podatkach dochodowych, czyli ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i nie stanowi kosztu reprezentacji. Spotkania biznesowe mają na celu poprawienie współpracy pomiędzy podmiotami, dają swobodę w podejmowaniu przyszłych decyzji i są nieodłącznym elementem dalszej współpracy. Poczęstunki klientów zarówno samą kawą czy herbatą, jak i zamówione usługi cateringowe, a nawet wyjście do restauracji są zwyczajowym działaniem, nie tylko w Polsce ale na całym świecie stanowią wręcz kanon kultury, zresztą bardzo pomocny i potrzebny przy pozytywnym załatwianiu spraw biznesowych.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że wydatki na poczęstunek kontrahenta w powiązaniu z art. 22. ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są kosztem uzyskania przychodów.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 09 czerwca 2009r. Znak: ITPB3/423-138/09/AM

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 sierpnia 2009r. Znak: IPPB5/4240-24/09/AM

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje terminu „reprezentacja”, dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną” - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności. Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, iż poniesione wydatki na zakup poczęstunku (kawy, herbaty, usług cateringowych), podawanego podczas spotkań z kontrahentami w siedzibie firmy, nie będą miały charakteru wydatków reprezentacyjnych, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy uznać, iż wydatki te będą elementem ich standardowej obsługi.

Reasumując należy stwierdzić, iż wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na zakup poczęstunku podawanego podczas spotkań z kontrahentami w siedzibie firmy mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem, jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Trzeba pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Na podatniku ciąży również obowiązek należytego udokumentowania ww. wydatków. Nie może się ono jednak ograniczać wyłącznie do posiadania faktury, bądź też innego dowodu stwierdzającego wyłącznie wysokość poniesionych z ww. tytułu wydatków. Niezbędnym jest bowiem dysponowanie dowodami umożliwiającymi w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej, a ponadto potwierdzającymi racjonalność poniesionych wydatków i brak cech okazałości oraz wystawności.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup poczęstunku dla kontrahentów podczas spotkań organizowanych w restauracji wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.