IIUSpb/IA/1/415-51/29a/16/06/bb

Pytanie podatnika:

Ustalenie wartości początkowej budynku i ogrodzenia.

STAN FAKTYCZNY

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, iż buduje Pan nowy zakład, na budowę którego zaciągnął Pan kredyt inwestycyjny. Zakład wg planu zagospodarowania składa się z dwóch budynków oraz ogrodzenia. Jeden budynek w najbliższym czasie będzie oddany do użytku. Ogrodzenie jest skończone. Przy drugim budynku prace są zaawansowane w 70%. Problem Pana polega na tym jak ustalić wartość początkową poszczególnych budynków jeżeli budowano je jednocześnie, a kupione materiały przerzucane były tam gdzie były potrzebne. Z jednego transportu przerzucano je raz na jedną budowę raz na drugą, w zależności od tego co kiedy można było na danym odcinku robić. W rezultacie nie można ustalić wartości poszczególnych budynków na podstawie posiadanych faktur zakupu materiałów.

W tym stanie faktycznym w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało postawione następujące pytanie: czy w związku z tym można wycenić budynek i ogrodzenie u rzeczoznawcy i wg tak wyliczonej wartości naliczać amortyzacje?

STANOWISKO PODATNIKA

" Moim zdaniem wycena przez rzeczoznawcę jest zgodna z przepisami art. 22g ust. 8-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych".

OCENA PRAWNA STANOWISKA PYTAJĄCEGO Z PRZYTOCZENIEM PRZEPISÓW PRAWA

W świetle art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późń. zm./ amortyzacji podlegają,z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania m. in.: budowle, budynki - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż składnik majątku staje się środkiem trwałym dopiero wówczas, gdy spełnia warunki określone w art. 22a ust.1 ustawy, a jednym z tych warunków jest kompletność i zdatność do użytku.

Zgodnie z uwagami szczegółowymi do Grupy 1 środków trwałych obejmujących "Budynki i lokale /.../" zawartymi w części III Klasyfikacji Środków Trwałych /KŚT/, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych /KŚT/ /Dz.U. Nr 112, poz. 1317 z późn. zm./ budynki są to obiekty budowlane, trwale związane z gruntem, wydzielone z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiadające fundamenty i dach ( ustawa z dnia 7 lipca 1994r. - Prawo budowlane - Dz. U. z 2003r. Nr 207, poz. 2016 z późn. zm.). W skład budynku, jako pojedynczego obiektu inwentarzowego, wlicza się również tzw. "obiekty pomocnicze" obsługujące dany budynek, np. chodniki, dojazdy, podwórka, place, ogrodzenia, studnie, itp. Obiekty pomocnicze, obsługujące więcej niż jeden budynek, należy zaliczać do właściwych rodzajów zgodnie z ich przeznaczeniem.

Z przedstawionego przez Pana stanu faktycznego wynika, że buduje Pan dwa budynki oraz ogrodzenie. Zatem należy uznać, że ogrodzenie terenu obsługuje więcej niż jeden budynek, a tym samym ogrodzenie stanowić będzie odrębny od budynków środek trwały.

Stosownie do zapisu art. 22f ust.1 ustawy podatkowej podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust.1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych, która stanowi podstawę obliczenia odpisów amortyzacyjnych określa art. 22g ustawy podatkowej.

Prawidłowe ustalenie wartości początkowej jest więc bardzo istotne, ponieważ jej wysokość kształtować będzie wartość odpisów amortyzacyjnych.

Stosownie do przepisów art.22g ust.1 pkt 1-2 ustawy podatkowej, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się:

1/ w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia,

1a/ w razie częściowo odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu, określonego w art. 11 ust. 2b,

2/ w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia.

Środki trwałe mogą być przez podatnika wytworzone we własnym zakresie w efekcie np. zakończonego i rozliczonego procesu budowy prowadzonego w ramach działalności gospodarczej.

Za koszt wytworzenia, zgodnie z art. 22g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

W myśl zapisu art. 22g ust. 5 ustawy podatkowej, koszt wytworzenia, o którym mowa w ust. 4, koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, zgodnie z art. 22 ust. 1 i 1a.

Stosownie do zapisu art. 22g ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik nie może ustalić kosztu wytworzenia, o którym mowa w ust. 4, wartość początkową środków trwałych ustala się w wysokości określonej z uwzględnieniem cen rynkowych, o których mowa w ust. 8, przez biegłego, powołanego przez podatnika.

Jednakże, tylko w wyjątkowych sytuacjach możliwe jest ustalenie wartości początkowej środka trwałego w oparciu o opinię biegłego.

Zasady wyrażonej w art. 22g ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie można stosować do składników majątku, których wytworzenie odbyło się w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podatnika - czy to w ramach produkcji, czy też budowy. W przypadkach tych ponoszone koszty wytworzenia powinny być odpowiednio ewidencjonowane z uwzględnieniem wymogów określonych w art. 22g ust. 4 w/w. ustawy i wartość początkowa wytworzonego środka trwałego powinna być ustalona wg tegoż przepisu.

W przedstawionym stanie faktycznym decyzję o rozpoczęciu budowy zakładu, w skład którego wchodzą dwa budynki oraz ogrodzenie, podjął Pan w trakcie prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, przy czym od początku realizacji inwestycji wiadomym było, że będzie ona służyła celom prowadzonej działalności gospodarczej. W przedmiotowej sprawie w trakcie realizacji inwestycji, tj. jednoczesnej budowy dwóch budynków i ogrodzenia, winien był Pan podjąć działania mające na celu zebranie i przyporządkowanie powstającym środkom trwałym dowodów dokumentujących poniesione na ich wytworzenie koszty, które zgodnie z cytowanymi wyżej przepisami stanowiłyby podstawą do ustalenia wartości początkowej tychże środków.

W przedstawionym stanie faktycznym brak jest podstaw prawnych do ustalenia wartości początkowej budynku oddanego do użytku oraz ogrodzenia w drodze wyceny przez rzeczoznawcę powołanego przez Pana. Wycena ta nie może obejmować środków trwałych, których koszt wytworzenia jest znany, ponieważ wykraczałaby ona poza dyspozycję wskazanego wyżej przepisu art. 22g ust. 9.

W związku z powyższym Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza, iż stanowisko Pana w kwestii, że wartość początkowa budynku i ogrodzenia ustalona na podstawie wyceny przez rzeczoznawcę jest zgodna z przepisami art. 22g ust. 8-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym i wiąże organy podatkowe do czasu zmiany przepisów.