IBPBI/2/423-507/10/MO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 26 marca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

* części wynagrodzenia dot. pracy na stanowisku, na które oddelegowani są przewodniczący związków zawodowych – jest prawidłowe,

* części wynagrodzenia za pełnienie funkcji przewodniczących w związkach zawodowych – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 26 marca 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

* części wynagrodzenia dot. pracy na stanowisku, na które oddelegowani są przewodniczący związków zawodowych,

* części wynagrodzenia za pełnienie funkcji przewodniczących w związkach zawodowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zgodnie z art. 31 ust. 1 pkt 2 ustawy o związkach zawodowych, prawo do zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy na okres kadencji w zarządzie zakładowej organizacji związkowej przysługuje jednemu pracownikowi, gdy związek liczy od 150 do 500 członków zatrudnionych w zakładzie pracy. W przypadku, gdy liczba ta jest mniejsza od 150 prawo do zwolnienia ze świadczenia pracy przysługuje częściowo jednemu pracownikowi w miesięcznym wymiarze godzin równym liczbie członków. W związku ze zmianą stanu zatrudnienia w Spółce zmienia się również liczba członków Związków Zawodowych. W związku z powyższym przewodniczący zostają skierowani do pracy. Wtedy też mają określoną liczbę godzin do przepracowania i otrzymują wynagrodzenie, a na pozostałą liczbę godzin są oddelegowani do pełnienia funkcji Przewodniczącego. Taki sposób podziału został uzgodniony między pracodawcą a Przewodniczącymi i nie wynika z ilości członków organizacji związkowej."

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wynagrodzenie zarówno za pracę na stanowisku, na które zostali oddelegowani (ślusarz, magazynier), jak i przewodniczącego organizacji związkowej jest kosztem uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tak ustalonym wynagrodzeniem całe wynagrodzenie jest kosztem uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca nadmienił, że Układ Zbiorowy Pracy obowiązujący w Spółce nie precyzuje w jaki sposób winien być określony czas pracy Przewodniczących Związków Zawodowych, gdy liczba członków organizacji jest mniejsza niż 150, natomiast ustawa o związkach zawodowych określa, że prawo do zwolnienia ze świadczenia pracy przysługuje częściowo jednemu pracownikowi w miesięcznym wymiarze godzin równym liczbie członków. Mimo to podział przedmiotowego czasu pracy został uzgodniony między pracodawcą a Przewodniczącymi i nie wynika z ilości członków organizacji związkowej.

Ponadto Spółka uważa, że wysokość wynagrodzenia nie może się zmieniać co miesiąc, z uwagi na występujące zmiany w ilości członków organizacji związkowych. Comiesięczna zmiana ilości godzin do przepracowania dezorganizowałaby pracę komórki do której skierowany został Przewodniczący. Ponadto na bieżąco Spółka nie jest informowana o liczbie członków danych związków, ponieważ zgodnie z art. 251 ust. 2 ustawy o związkach zawodowych, organizacja przedstawia co kwartał - według stanu na ostatni dzień kwartału - w terminie do 10 dnia miesiąca następującego po tym kwartale, pracodawcy informację o łącznej liczbie członków tej organizacji.

W związku z powyższym Spółka uważa, że całe wynagrodzenie jest kosztem uzyskania przychodu, tym bardziej, że liczba członków może się zmieniać: może być mniejsza, a w innym miesiącu większa.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. określanej dalej „ustawa o pdop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego -skutkowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, ustawodawca wyróżnia przy tym koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Kosztami uzyskania przychodów będą zatem takie koszty, które spełniają łącznie następujące warunki:

* zostały poniesione przez podatnika,

* pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* ich poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,

* nie zostały wyłączone z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 1 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854 ze zm.), związek zawodowy jest dobrowolną i samorządną organizacją ludzi pracy, powołaną do reprezentowania i obrony ich praw, interesów zawodowych i socjalnych. Związek zawodowy jest niezależny w swojej działalności statutowej od pracodawców, administracji państwowej i samorządu terytorialnego oraz od innych organizacji.

W myśl art. 31 ust. 1 i 2 ww. ustawy o związkach zawodowych, prawo do zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy na okres kadencji w zarządzie zakładowej organizacji związkowej przysługuje:

1. częściowo jednemu pracownikowi w miesięcznym wymiarze godzin równym liczbie członków zatrudnionych w zakładzie pracy, gdy ich liczba jest mniejsza od 150,

2. jednemu pracownikowi, gdy związek liczy od 150 do 500 członków zatrudnionych w zakładzie pracy,

3. dwom pracownikom, gdy związek liczy od 501 do 1000 członków zatrudnionych w zakładzie pracy,

4. trzem pracownikom, gdy związek liczy od 1001 do 2000 członków zatrudnionych w zakładzie pracy,

5. kolejnemu pracownikowi za każdy rozpoczęty nowy tysiąc, gdy zakładowa organizacja związkowa liczy ponad 2000 członków zatrudnionych w zakładzie pracy,

6. w niepełnym wymiarze godzin i wtedy może ono być udzielane większej liczbie pracowników, zgodnie z zasadami zawartymi w punktach poprzedzających.

W zależności od wniosku zarządu zakładowej organizacji związkowej zwolnienia od pracy, o których mowa w ust. 1, udzielane są z zachowaniem prawa do wynagrodzenia lub bezpłatnie. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb udzielania zwolnień od pracy oraz zakres uprawnień przysługujących pracownikowi w czasie tych zwolnień.

W wykonaniu ww. delegacji ustawowej, Rada Ministrów wydała rozporządzenie z dnia 11 czerwca 1996 r. w sprawie trybu udzielania urlopu bezpłatnego i zwolnień od pracy pracownikom pełniącym z wyboru funkcje w związkach zawodowych oraz zakresu uprawnień przysługujących pracownikom w czasie urlopu bezpłatnego i zwolnień od pracy (Dz. U. Nr 71, poz. 336).

Stosownie do § 4 ust. 1 wymienionego rozporządzenia, pracodawca jest obowiązany, na wniosek zarządu zakładowej organizacji związkowej, zwolnić pracownika z obowiązku świadczenia pracy na okres kadencji w zarządzie tej organizacji, jeżeli zakładowa organizacja związkowa wykaże we wniosku, że zachodzą okoliczności uzasadniające udzielenie zwolnienia.

Natomiast w myśl § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, wynagrodzenie od pracodawcy, przysługujące pracownikowi w okresie zwolnienia od pracy, ustala się według zasad obowiązujących przy obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy. Przy obliczaniu tego wynagrodzenia dodatkowe wynagrodzenia za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia, trudnych, szczególnie uciążliwych, uciążliwych lub niebezpiecznych uwzględnia się, jeżeli w czasie zwolnienia od pracy nie ustaje dotychczasowe narażenie pracownika na oddziaływanie takich warunków.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę wynika, iż w związku ze zmianą stanu zatrudnienia w Spółce zmienia się również liczba członków Związków Zawodowych. W związku z powyższym przewodniczący związków zawodowych zostali skierowani do pracy. Mają określoną liczbę godzin do przepracowania i otrzymują wynagrodzenie, a na pozostałą liczbę godzin są oddelegowani do pełnienia funkcji Przewodniczącego. Taki sposób podziału został uzgodniony między pracodawcą a Przewodniczącymi i nie wynika z ilości członków organizacji związkowej.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż ustawa o związkach zawodowych nakłada na pracodawcę określone obowiązki. Pracodawca ma obowiązek zwolnić pracownika z obowiązku świadczenia pracy na okres kadencji w zarządzie zakładowej organizacji związkowej z zachowaniem prawa do wynagrodzenia lub bezpłatnie. Art. 31 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych dokładnie wskazuje kiedy i w jakim zakresie przysługuje prawo do zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy. Wobec powyższego wydatki na wypłatę wynagrodzenia dla pracownika, który jest zwolniony z obowiązku świadczenia pracy na okres kadencji w zarządzie zakładowej organizacji związkowej, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów tylko wówczas, gdy ww. zwolnienie jest dokonane na podstawie i na zasadach wskazanych w art. 31 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy o związkach zawodowych.

Reasumując należy stwierdzić, iż wydatki na część wynagrodzenia dot. pracy na stanowisku, na które oddelegowani są przewodniczący związków zawodowych będą stanowić dla Spółki kosztów uzyskania przychodów, natomiast wydatki na część wynagrodzenia za czas pełnienia funkcji przewodniczących związków zawodowych, w związku faktem, iż ich zwolnienie z pracy nie nastąpiło na zasadach określonych w art. 31 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych, nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko Spółki w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

* części wynagrodzenia dot. pracy na stanowisku, na które oddelegowani są przewodniczący związków zawodowych należy zatem uznać za prawidłowe,

* części wynagrodzenia za pełnienie funkcji przewodniczących w związkach zawodowych należy zatem uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.