IPPB4/415-83/10-2/SP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 15.01.2010 r. (data wpływu 01.02.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia w zeznaniu rocznym kwoty z tytułu zwrotu jednorazowej odprawy pieniężnej – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 01.02.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia w zeznaniu rocznym kwoty z tytułu zwrotu jednorazowej odprawy pieniężnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 30.09.2001 r. Wnioskodawczyni została zwolniona z P S.A. – Zakład Przewozów Pasażerskich w W i otrzymała jednorazową odprawę pieniężną w wysokości 30.000 zł brutto, od której potrącono zaliczkę na podatek dochodowy w kwocie 5.700 zł. W dniu 09.06.2008 r. Wnioskodawczyni dokonała zwrotu jednorazowej odprawy w wysokości 30.000 zł na rachunek bankowy byłego pracodawcy, w związku z tym, iż w dniu 16.06.2008 r. została przyjęta do pracy przez innego pracodawcę. Warunkiem przyjęcia do pracy był zwrot jednorazowej odprawy.

W związku z zaistniałą sytuacją, że Wnioskodawczyni raz zapłaciła podatek od odprawy w 2001 r. i drugi raz w 2008 r. oddając tę odprawę wraz z podatkiem, dlatego odliczyła część podatku na druku PIT/O rozliczając się za 2008 r..

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni dobrze postąpiła odliczając część kwoty z podatku dochodowego od osób fizycznych z kwoty 5.700 zł w rozliczeniu za 2008 r., natomiast pozostałą część odliczy w kolejnych 3 latach...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawczyni uważa, iż dobrze postąpiła odliczając część podatku z kwoty 5.700 zł, a resztę odliczy w kolejnych 3 latach.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Na gruncie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.), podatnikom, którzy dokonali zwrotu nienależnie pobranego świadczenia, w kwotach uwzględniających podatek dochodowy, przysługuje prawo do odliczenia tego świadczenia od dochodu.

W myśl art. 410 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), świadczenie jest nienależne, jeśli ten, kto je spełnił, nie był do tego zobowiązany, gdy podstawa świadczenia odpadła lub jego zamierzony cel nie został osiągnięty, albo gdy czynność prawna do niego zobowiązująca była nieważna i nie stała się ważna po spełnieniu świadczenia.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż w 2001 r. Wnioskodawczyni została zwolniona z pracy i z tego tytułu otrzymała jednorazową odprawę pieniężną w wysokości 30.000 zł brutto, od której pobrano podatek dochodowy w wysokości 5.700 zł. W 2008 r. Wnioskodawczyni ponownie podjęła zatrudnienie, w związku z czym była zobowiązana do zwrotu odprawy. W dniu 09.06.2008 r. Wnioskodawczyni dokonała zwrotu jednorazowej odprawy w kwocie brutto 30.000 zł na konto byłego pracodawcy.

Stosownie do art. 26 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika.

Natomiast na podstawie art. 26 ust. 7h kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 5, przekraczająca kwotę dochodu, o którym mowa w ust. 1, może być odliczona od dochodu uzyskanego w najbliższych kolejno po sobie następujących 5 latach podatkowych.

Jak wynika z treści wyżej przytoczonych przepisów podatnikowi, który dokonał zwrotu nienależne pobranego świadczenia w kwotach uwzględniających pobrany podatek, przysługuje prawo pomniejszenia podstawy opodatkowania za dany rok podatkowy o kwotę zwróconych świadczeń brutto, z uwzględnieniem postanowień art. 26 ust. 7h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że w zeznaniu podatkowym za 2008 rok odliczeniu od dochodu podlega faktycznie zwrócona przez Panią kwota odprawy pieniężnej w wysokości 30.000 zł. W przypadku zaś, gdy kwota odliczenia przekroczy kwotę dochodu uzyskanego przez Panią w 2008 r., kwota ta będzie mogła zostać odliczona od dochodu uzyskanego w najbliższych kolejno następujących po sobie 5 latach podatkowych.

Kwotę zwróconą należy wykazać w załączniku PIT/O w pozycji 19 lub 20 „Zwrot nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększały dochód podlegający opodatkowaniu (w kwotach uwzględniających podatek), jeżeli nie zostały one potrącone przez płatnika”. Następnie kwotę tę uwzględnia się w zeznaniu PIT-36 lub PIT-37 za 2008 r. w pozycji odpowiednio 145-146 lub 99-100 „Odliczenia od dochodu – wykazane w części B załącznika PIT/O.

Reasumując, należy stwierdzić, iż w przypadku zwrotu w 2008 r. jednorazowej odprawy pieniężnej w kwocie brutto, Wnioskodawczyni przysługiwało odliczenie od dochodu kwoty dokonanego zwrotu nienależnego świadczenia w zeznaniu rocznym za 2008 rok. W sytuacji, gdy kwota dokonanego zwrotu przekroczyła uzyskany dochód, wówczas odliczenia od dochodu Wnioskodawczyni może dokonać w najbliższych kolejno po sobie następujących 5 latach podatkowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Końcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Panią do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.