IBPBII/2/415-688/10/HS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2010r. (data wpływu do tut. Biura 31 maja 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości nabytej w spadku - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 31 maja 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości nabytej w spadku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Pan W. będąc we wspólności majątkowej z żoną w dniu 03 sierpnia 1978r. otrzymał przydział lokalu mieszkalnego na warunkach lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego. Z tytułu przydziału tegoż lokalu małżonkowie wnieśli wymagany wkład mieszkaniowy. Pani W. zmarła 26 grudnia 1986r. Spadek po niej nabyli mąż i córka po połowie. W skład spadku po Pani W. wchodziła połowa wniesionego wkładu mieszkaniowego.

Następnie, na mocy aktu notarialnego z dnia 05 lutego 2008r. ustanowiono odrębną własność lokalu i dokonano przeniesienia własności. Tym samym Pan W. stał się właścicielem przedmiotowego lokalu.

Pan W. zmarł dnia 14 marca 2008r., a na mocy testamentu otwartego w postępowaniu sądowym wnioskodawczyni (będąca jego siostrą) stała się właścicielką tego mieszkania.

Prawo do wkładu mieszkaniowego związanego z tą własnością przysługiwało w #188; części córce pani W. Córka w dniu 17 kwietnia 2009r. wystąpiła do Sądu Rejonowego z wnioskiem o dział spadku.

W celu dokonania spłaty wynikającej z działu spadku wnioskodawczyni aktem notarialnym z dnia 20 maja 2009r. dokonała sprzedaży mieszkania za kwotę 200 000 zł. W wyniku przedłużającego się postępowania sądowego o dział spadku, ugodę o dziale spadku po Pani W. i Panu W. i zniesienie współwłasności kwoty ze sprzedaży wynoszącej 200 000 zł zawarto dopiero w dniu 31 marca 2010r.

Postępowanie sądowe nie mogło zakończyć się w roku 2009, gdyż ze względu na miejsce zamieszkania spadkodawczyń właściwym do rozpatrzenia spraw - ze względu na właściwość - był inny miejscowo sąd. Wyznaczenie sądu właściwego do rozpatrzenia sprawy spowodowało przedłużenie postępowania na rok 2010. Na mocy zawartej ugody wnioskodawczyni zapłaciła w dniu 14 kwietnia 2010r. córce Pana W. kwotę 37 500 zł (trzydzieści siedem tysięcy pięćset zł).

W rozliczeniu rocznym o wysokości osiągniętych dochodów za rok 2009 wnioskodawczyni wykazała jako dochód podlegający opodatkowaniu całą kwotę ze sprzedaży mieszkania i odprowadziła podatek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy kwota, która wnioskodawczyni zgodnie z działem spadku zapłaciła drugiej spadkobierczyni jest kosztem uzyskania przychodu...

2. Czy poprzez korektę zeznania podatkowego za 2009r. osiągnięty przychód ze sprzedaży mieszkania można pomniejszyć o wysokość spłaty dokonanej w wyniku działu spadku w 2010r....

Zdaniem wnioskodawczyni, w świetle art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwota 37 500 zł zapłacona jako spłata wynikająca z działu spadku powinna zostać uznana za koszt uzyskania przychodu. Spłata wynikająca z działu spadku możliwa była tylko w wyniku sprzedaży mieszkania, gdyż przed tym faktem wnioskodawczyni nie dysponowała środkami na ten cel. Ze względu na sądowy dział spadku i zniesienie współwłasności kwoty uzyskanej ze sprzedaży mieszkania zapłata mogła być dokonana dopiero w 2010r., jednakże środki na spłatę pochodziły z przychodu osiągniętego w 2009r.

Przy pozytywnej odpowiedzi na pytanie pierwsze należy uznać, że zeznanie podatkowe za rok 2009 podlega korekcie, a osiągnięty dochód należy pomniejszyć o koszt uzyskania przychodu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie m.in. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Ustawą z dnia 06 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej, do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007r. do dnia 31 grudnia 2008r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r.

Z powyższego wynika, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia, aby określić, brzmienie której ustawy należy stosować.

Zgodnie z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Zgodnie z art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego prawomocne postanowienie sądu stwierdza jedynie nabycie spadku przez spadkobiercę.

Podsumowując powyższe, należy stwierdzić, iż spadek nabywa się z chwilą śmierci spadkodawcy.

Brat wnioskodawczyni zmarł 14 marca 2008r. i w tym dniu wnioskodawczyni na podstawie testamentu nabyła prawo do lokalu mieszkalnego, którego wyłącznym właścicielem, co wynika z wniosku, był spadkodawca.

Zatem sprzedaż tego lokalu jako nabytego w drodze spadku w 2008r. będzie podlegała opodatkowaniu według zasad ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązujących na dzień 31 grudnia 2008r.

W myśl art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi - 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 19 ust. 1 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

W myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) rzeczy lub praw nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Ponadto stosownie do art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wysokość nakładów ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że wnioskodawczyni w 2008r. nabyła w spadku na podstawie dziedziczenia testamentowego mieszkanie po zmarłym bracie. Mieszkanie to zostało przez nią sprzedane w 2009r. Wnioskodawczyni obciążona została nieuregulowanymi zobowiązaniami wobec córki Pani W., która na mocy spadku po matce zmarłej w dniu 26 grudnia 1986r. nabyła prawo do #189; części wkładu do lokalu spółdzielczego posiadającego wówczas status mieszkania lokatorskiego.

Wątpliwości wnioskodawczyni budzi kwestia, czy przychód uzyskany z odpłatnego zbycia ww. lokalu można pomniejszyć o kwotę 37 500 zł wynikającą z zawartej w dniu 31 marca 2010r. ugody sądowej pomiędzy wnioskodawczynią i córką Pani W. wypłaconą jej w 2010r.

Stosownie do powołanego wyżej przepisu art. 22 ust. 6d ww. ustawy, do kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w drodze spadku zaliczane są wyłącznie:

* udokumentowane nakłady na tę nieruchomość zwiększające jej wartość,

* kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej ten podatek przypada na udział w tej nieruchomości.

Dokonana spłata nie stanowi żadnej z powyższych kategorii, a zatem nie może zostać uwzględniona przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym w przypadku sprzedaży przedmiotowego lokalu nabytego w drodze spadku.

Bez znaczenia dla ustalenia zasad opodatkowania podatkiem dochodowym pozostaje również podnoszona przez wnioskodawczynię okoliczność, iż przed sprzedażą przedmiotowego mieszkania wnioskodawczyni nie dysponowała środkami mającymi na celu rozliczenie się z córką pani W. Zasady opodatkowania odpłatnego zbycia nieruchomości nie zależą w żaden sposób od przyczyny zbycia. Nawet gdyby wnioskodawczyni wypłaciła tę kwotę bratanicy przed sprzedażą mieszkania, kwota ta i tak nie stanowiłaby kosztu uzyskania przychodu.

Wnioskodawczyni w przedstawionym stanie faktycznym lokal mieszkalny nabyła w drodze spadku, co jest prawnie nabyciem nieodpłatnym i nie było w żaden sposób uzależnione od dokonania spłaty w celu uregulowania zobowiązania na rzecz córki zmarłej Pani W. Roszczenie, z którym wystąpiła córka Pani W. stanowi odrębną kwestię prawną. Bratanica nie była współwłaścicielką mieszkania, aby można było twierdzić, że wnioskodawczyni nabyła od niej za tę sumę udział w mieszkaniu. Właścicielem był wyłącznie brat wnioskodawczyni i po nim wnioskodawczyni odziedziczyła mieszkanie w spadku. Wypłacona w 2010r. w przedstawionym stanie faktycznym kwota na rzecz córki zmarłej nie mieści się w ustawowych kryteriach kosztu uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 22 ust. 6d ww. ustawy. Tym samym, wbrew sugestii wnioskodawczyni, uzyskany w 2009r. przychód ze sprzedaży przedmiotowego mieszkania nie może być pomniejszony o wartość wypłaconej kwoty 37 500 zł.

Ponadto, wbrew stanowisku wnioskodawczyni, w przedmiotowej sprawie, co wykazano powyżej, nie znajduje w ogóle zastosowania art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym. W przedmiotowej sprawie zastosowania znajduje przepis art. 22 ust. 6d ustawy o podatku, gdyż to ten przepis dotyczy nieruchomości nabytych w drodze spadku.

Reasumując, podstawę obliczenia 19% podatku ze sprzedaży w 2008r. lokalu mieszkalnego nabytego w 2008r. w drodze dziedziczenia stanowi wartość sprzedanego mieszkania, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Podstawa opodatkowania może zostać obniżona o zapłacony podatek od spadków i darowizn. Natomiast nie może zostać pomniejszona o wartość spłaty wynikającej z zawartej ugody w dniu 31 marca 2010r., gdyż takiej możliwości nie przewiduje art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W zaistniałej sytuacji nie występują zatem przesłanki do dokonania korekty złożonego przez wnioskodawczynię zeznania poprzez wykazanie kosztów uzyskania przychodów w postaci dokonanej wskutek ugody spłaty na rzecz spadkobierczyni Pani W. kwoty 37 500 zł.

Stanowisko wnioskodawczyni uznaje się więc za nieprawidłowe.

Do wniosku wnioskodawczyni dołączyła dokument. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawczynię i jej stanowiskiem. Z tej przyczyny treść załączonego dokumentu nie mogła podlegać analizie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.