IBPBII/1/415-702/10/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 16 sierpnia 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie właściwego zastosowania kwoty zmniejszającej podatek, o której mowa w art. 32 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 16 sierpnia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie właściwego zastosowania kwoty zmniejszającej podatek, o której mowa w art. 32 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

I

Urząd Pracy jest jednostką organizacyjną Miasta, funkcjonującą jako samorządowa jednostka budżetowa. Urząd Pracy realizuje zadania określone w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy i dokonuje wypłaty ze środków Funduszu Pracy świadczeń wynikających z tej ustawy bezrobotnym i poszukującym pracy. Ponadto Urząd realizuje projekt systemowy współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach poddziałania 6.1.3. Środki Funduszu Pracy na realizację projektu Urząd Pracy otrzymuje z MPiPS na wyodrębniony dla projektu rachunek bankowy, a refundacja środków z Europejskiego Funduszu Społecznego dla Funduszu Pracy odbywa się na poziomie Ministerstwa. Zgodnie ze stanowiskiem Ministerstwa Rozwoju Regionalnego zawartym w piśmie z kwietnia 2010r. świadczenia wypłacone bezrobotnym - uczestnikom projektu - w ramach poddziałania 6.1.3 podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 35 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Urząd Pracy jako płatnik jest obowiązany do poboru zaliczek miesięcznych od świadczeń wypłacanych z Funduszu Pracy stosując najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, pomniejszoną o kwotę, o której mowa w art. 32 ust. 3 oraz o podlegającą odliczeniu składkę na ubezpieczenie zdrowotne. Zdarza się, że Urząd wypłaca jednemu bezrobotnemu kilka razy w miesiącu świadczenia. Mogą to być różne świadczenia lub te same lecz za inny okres lub wyrównanie świadczenia ze względu na zmianę wysokości np. ze 100% zasiłku dla bezrobotnych na 120%.

Wnioskodawca podaje przykład naliczenia różnych świadczeń w danym miesiącu, ale taka sama sytuacja będzie miała miejsce przy naliczeniu np. zasiłku dla bezrobotnych za dany miesiąc a następnie naliczenie na nowej liście w tym samym miesiącu za miesiąc poprzedni.

Naliczono zasiłek 120% za część miesiąca:

Brutto = 214,30

Pdof 18% = 38,52

Ulga = 46,33

Pdof po odliczeniu ulgi = 0

Zdrowotne 9% = 0

Zdrowotne 7,75% = 0

Netto = 214,30-0-0 = 214,30

W tym samym miesiącu dodano (naliczono na odrębnej liście) stypendium szkoleniowe za część miesiąca:

Stypendium SSZ brutto = 534,40

Pdof 18% = 96,12

Zdrowotne 9% = 48,10

Zdrowotne 7,75% = 41,42

Podatek do zapłaty 54,70 po zaokrągleniu 55,00

Łącznie netto = 534,40 - 48,10 - 55 = 431,30

Przy obliczeniu zaliczki na podatek dochodowy zastosowano jedną „kwotę wolną” przy naliczeniu pierwszego świadczenia w miesiącu, natomiast przy naliczeniu następnego świadczenia przy obliczeniu zaliczki na podatek dochodowy kwota ta już nie jest brana pod uwagę bez względu na to czy w całości została wykorzystana w danym miesiącu, czy też nie.

II

Świadczenia dla bezrobotnych i poszukujących pracy wypłacane są z dołu. Po zakończonym miesiącu naliczane są na listach wypłat i stawiane do dyspozycji bezrobotnym poprzez przekazanie list płatnikowi świadczeń (poczta, bank), który to wypłaca świadczenia w kasie do rąk bezrobotnego. Na koniec miesiąca płatnik zwraca do Urzędu Pracy listy wraz z wykazem niepodjętych świadczeń. Na podstawie art. 76 ust. 3a ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy należne a niepobrane kwoty świadczeń ulegają przedawnieniu z upływem 6 miesięcy od dnia postawienia ich do dyspozycji. Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z 2010r. Dz. U. Nr 51 poz. 307) „przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 #161; 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.”

Urząd nie koryguje przychodu i podatku bezrobotnego o świadczenia, które uległy przedawnieniu, gdyż było to świadczenie należne, postawione do dyspozycji, tylko niepobrane. Dlatego też kwota brutto oraz pobrane i odprowadzone zaliczki na podatek dochodowy wykazane są w informacji PIT-11 przekazanej bezrobotnemu za dany rok podatkowy.

III

Urząd Pracy wydaje osobom bezrobotnym informacje o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w danym roku podatkowym - PIT-11, w których to informacjach uwzględniane są dochody podlegające opodatkowaniu zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie są wykazywane w tej informacji dochody zwolnione na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26b, 102, 118, 121, 128, 135, 137.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy przy naliczeniu zaliczki na podatek dochodowy od kilku świadczeń w miesiącu na odrębnych listach wypłat Urząd powinien zastosować tylko przy naliczeniu pierwszego świadczenia - pierwszej listy w miesiącu - tzw „kwotę wolną”, o której mowa w art. 32 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie patrząc, czy jest ona w pełni wykorzystana. Natomiast przy naliczaniu zaliczki na podatek dochodowy dla tej samej osoby w tym samym miesiącu od świadczenia naliczanego na odrębnej liście nie pomniejszać jej o kwotę, o której mowa w art. 32 ust. 3, nie zważając czy przy poprzedniej zaliczce była w pełni wykorzystana ta kwota...

Czy Urząd powinien korygować przychód i zaliczki na podatek dochodowy od świadczeń finansowanych z Funduszu Pracy, które to świadczenia uległy przedawnieniu na podstawie art. 76 ust. 3a ustawy o promocji (...). Jeżeli Urząd ma dokonać korekty przychodu i zaliczki na podatek to jak ma wyglądać rozliczenie Urząd Pracy - Podatnik - Urząd Skarbowy...

Czy Urząd powinien przekazywać podatnikom (bezrobotnym, poszukującym pracy, uczestnikom projektu) informacje o wypłaconych z Funduszu Pracy świadczeniach w danym roku podatkowym, które to świadczenia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26b, 102, 118, 121, 128, 135, 137 są wolne od podatku dochodowego...

Zdaniem wnioskodawcy:

Przy naliczeniu świadczeń, osobom bezrobotnym lub poszukującym pracy, w tym samym miesiącu Urząd jako płatnik może obliczaną zaliczkę na podatek pomniejszyć o kwotę, o której mowa w art. 32 ust. 3 tylko przy pierwszym świadczeniu naliczanym w danym miesiącu bez względu czy kwota ta zostanie wykorzystana w całości, czy też nie. Natomiast przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy od świadczenia wypłacanego w tym samym miesiącu nie wraca się do poprzedniego naliczenia i nie analizuje, czy kwota ta jest wykorzystana w całości tylko nalicza zaliczkę w wysokości 18% podstawy z uwzględnieniem składki na ubezpieczenie zdrowotne. Reasumując zaliczka na podatek dochodowy powinna być obliczona jak w podanym przykładzie powyżej.

Urząd nie powinien korygować przychodu i zaliczki na podatek dochodowy o świadczenia, które uległy przedawnieniu na podstawie art. 76 ust. 3a ustawy o promocji (...), gdyż są to świadczenia należne, zostały postawione do dyspozycji klienta Urzędu Pracy lecz niepobrane w okresie sześciu miesięcy przez klienta Urzędu Pracy – uległy przedawnieniu.

Urząd nie powinien sporządzać i przekazywać (bezrobotnym, poszukującym pracy, uczestnikom projektu) informacji o wypłaconych z Funduszu Pracy świadczeniach w danym roku podatkowym, które to świadczenia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26b, 102, 118, 121, 128, 135, 137 są wolne od podatku dochodowego.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie właściwego zastosowania kwoty zmniejszającej podatek, o której mowa w art. 32 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (pyt. 1).

W pozostałym zakresie dokonano odrębnych rozstrzygnięć.

Zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane organy zatrudnienia - od świadczeń wypłacanych z Funduszu Pracy - pomniejszonych o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b.

Z przepisu art. 35 ust. 5 ww. ustawy wynika, iż zaliczkę od przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 3a, pobiera się, stosując najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, pomniejszoną o kwotę, o której mowa w art. 32 ust. 3. Przy czym z przepisu art. 32 ust. 3 ww. ustawy wynika, iż zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 1, 1a i 2 zmniejsza się o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowe (…).

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w ust. 3-8, zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej w tym miesiącu przez płatnika ze środków podatnika (art. 35 ust. 9 ww. ustawy).

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa należy stwierdzić, iż do poboru zaliczek miesięcznych od świadczeń wypłacanych z Funduszu Pracy obowiązany jest jako płatnik organ zatrudniania (Urząd Pracy). Zaliczkę od ww. świadczeń płatnik pobiera w wysokości 18% przychodu (czyli według aktualnie najniższej stawki w skali podatkowej), którą miesięcznie pomniejsza o kwotę obliczoną zgodnie z art. 32 ust. 3. Jest to kwota stanowiąca 1/12 kwoty zmniejszającej podatek. Kwotę zaliczki płatnik pomniejsza również o składkę na ubezpieczenie zdrowotne.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Urząd Pracy realizuje zadania określone w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy

i dokonuje wypłaty ze środków Funduszu Pracy świadczeń wynikających z tej ustawy bezrobotnym i poszukującym pracy. Zdarza się, że Urząd wypłaca jednemu bezrobotnemu kilka razy w miesiącu świadczenia. Mogą to być różne świadczenia lub te same lecz za inny okres lub może to być wyrównanie świadczenia ze względu na zmianę wysokości np. ze 100% zasiłku dla bezrobotnych na 120%. Przy obliczeniu zaliczki na podatek dochodowy Urząd stosuje jedną „kwotę wolną” przy naliczeniu pierwszego świadczenia w miesiącu; natomiast przy obliczeniu zaliczki na podatek dochodowy od następnego świadczenia – „kwota wolna” już nie jest brana pod uwagę, bez względu na to czy w całości została wykorzystana w danym miesiącu, czy też nie.

W świetle powyższego, wnioskodawca jako płatnik naliczając zaliczkę na podatek dochodowy od wypłaconego w danym miesiącu świadczenia obowiązany jest do zastosowania pomniejszenia, o którym mowa w art. 32 ust. 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pomniejszenia o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek. Przy czym podkreślić należy, że jeżeli w danym miesiącu tej samej osobie wypłacane są różne świadczenia, wówczas ww. pomniejszenie zastosować należy co do zasady przy obliczaniu zaliczki na podatek od pierwszego świadczenia. Kwota pomniejszenia w danym miesiącu jest tylko jedna – stanowi 1/12 kwoty zmniejszającej podatek (w 2010r. kwota ta wynosi 46,33 zł zgodnie z wyliczeniem: 556,02 zł : 12 miesięcy = 46,33 zł). Skoro zatem zaliczka na podatek naliczana jest miesięcznie i kwota pomniejszenia podatku jest określana miesięcznie, to jeżeli wartość wypłaconego w danym miesiącu świadczenia pozwala na potrącenie pełnej kwoty pomniejszającej podatek („kwoty wolnej”) – to należy ją potrącić bez względu na ilość wypłaconych w danym miesiącu świadczeń (stosując potrącenie od kolejno wypłacanych świadczeń, aż do wykorzystania limitu miesięcznej kwoty wolnej).

Przy czym należy zauważyć, iż osoba uzyskująca od Urzędu Pracy świadczenia, składając zeznanie o wysokości osiągniętego w 2010r. dochodu ma możliwość wykorzystania całej kwoty zmniejszającej podatek (tj. w wysokości 556,02 zł), w kwocie tej bowiem zawarta jest również i część niezastosowanego przez płatnika w zaliczkach miesięcznych pomniejszenia, o którym mowa w art. 32 ust. 3 ww. ustawy. To jednakże nie oznacza, że płatnik naliczając miesięczną zaliczkę nie jest zobligowany do jej prawidłowego obliczenia, tj. z uwzględnieniem całej miesięcznej kwoty wolnej, jeżeli wielkość kwoty wypłaconego w danym miesiącu świadczenia na to zezwala.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto w kwestii przykładów wyliczeń wskazanych w stanie faktycznym wnioskodawcy należy stwierdzić, iż ocena wyliczeń nie należy do kompetencji organu wydającego interpretacje indywidualne.

Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stosownie do treści § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w związku z art. 14a § 6 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektorzy Izb Skarbowych upoważnieni są w imieniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych do udzielania pisemnych interpretacji indywidualnych w zakresie przepisów prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa w sprawach pozostających we właściwości naczelników urzędów i dyrektorów izb skarbowych oraz naczelników urzędów i dyrektorów izb celnych.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, pod pojęciem przepisów prawa podatkowego rozumie się przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych, przy czym mianem ustaw podatkowych – w rozumieniu art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej określa się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Z powyższych regulacji wynika, że upoważniony Dyrektor Izby Skarbowej ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania ustaw podatkowych oraz wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych i ratyfikowanych umów międzynarodowych związanych z materią podatkową. Interpretacja natomiast to ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.

W świetle powyższego tut. Organ nie może odnieść się do wyliczeń wskazanych przez wnioskodawcę we wniosku. Prawidłowość bądź nieprawidłowość wyliczeń podlega weryfikacji przez właściwy organ podatkowy w prowadzonym przez siebie postępowaniu podatkowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.