IPPB2/415-677/10-2/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19.07.2010 r. (data wpływu 30.07.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku obowiązków płatnika w sytuacji otrzymania przez pracowników w ramach programu motywacyjnego bezpłatnych akcji – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 30.07.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku obowiązków płatnika w sytuacji otrzymania przez pracowników w ramach programu motywacyjnego bezpłatnych akcji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe

Spółka S.A. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest członkiem międzynarodowej grupy kapitałowej, w której to grupie wprowadzono program motywacyjny pod nazwą „Program Przyznawania Akcji S.” (dalej: „Program”). Program ten skierowany jest do pracowników zatrudnionych w spółkach tworzących grupę kapitałową, w tym również do pracowników Wnioskodawcy. Celem Programu jest utrzymanie przez Spółkę jej kluczowych pracowników (kadry menedżerskej) oraz promowanie osiągania przez kierowane przez nią jednostki organizacyjne ponadprzeciętnych wyników, zarówno finansowych, jak i pozafinansowych w obszarze bezpieczeństwa i higieny pracy, rozwoju kadry menedżerskiej, etyki w biznesie, itp. Zasady działania Programu przedstawiają się w sposób następujący:

zaproszenie do wzięcia udziału w Programie otrzymają pracownicy Spółki wybrani przez S. AB (spółkę macierzystą grupy z siedzibą w Szwecji),

zaproszeni pracownicy (beneficjenci Programu) otrzymają tzw. „Przyznanie”, czyli warunkowe prawo do nieodpłatnego otrzymania akcji S. AB po upływie wyznaczonego okresu czasu (mierzonego w latach). Liczba przyznanych akcji oraz okres, po upływie którego pracownik nabędzie w sposób nieodpłatny akcje są dokładnie określone w tzw. „Certyfikacie Przyznania”, który jest przekazywany beneficjentowi Programu tak szybko jak to będzie możliwe. W modelu wskazanym na rysunku przekazanie to dokonuje się w roku następującym po roku, w którym nastąpiło Przyznanie („Przekazanie Certyfikatu”),

po upływie okresu czasu przewidzianego przez Program, zwanym Okresem Przekazania oraz spełnieniu warunków określonych w Programie, zaproszeni pracownicy otrzymają przyznane im akcje S. AB („Przekazanie akcji”).

Poniższa tabela obrazuje zasady przyznawania akcji:

Przyznanie Przekazanie Przekazanie

Certyfikatu akcji

Rok 1 Rok 2 Rok 3 Rok 4 Rok 5

W związku z powyższym Wnioskodawca zauważa, że pracownicy Spółki nie otrzymają akcji S. AB w roku Przyznania, ani w roku Przekazania Certyfikatu. Przyznanie akcji pracownikom Spółki następować będzie w sposób nieodpłatny. Przyznanie nie może być co do zasady przeniesione na inną osobę. Liczba przyznanych akcji zależy od osiągnięcia przez daną jednostkę w roku Przyznania zakładanych celów finansowych oraz pozafinansowych. Przyznanie nie uprawnia również do otrzymywania dywidendy oraz do wykonywania prawa głosu z przyznanych akcji. Pełne prawa i obowiązki przysługujące akcjonariuszom pracownicy Spółki nabędą dopiero z chwilą Przekazania akcji (zgodnie z zasadami Programu Przyznający zorganizuje przekazanie akcji na rachunek papierów wartościowych lub zgodnie z wytycznymi uczestnika). Podstawowym warunkiem nieodpłatnego otrzymania przez pracowników Spółki akcji S. AB jest pozostawanie do dnia przekazania w stosunku pracy ze Spółką lub z innymi podmiotami z jej grupy kapitałowej. Zasady przyznawania pracownikom akcji w ramach Programu zostały przyjęte przez zgromadzenie akcjonariuszy S. AB. Na pracowników zostaną przeniesione akcje własne S. AB. Uszczegóławiając kwestie związane z omawianym Programem Wnioskodawca wskazuje, tytułem przykładu, że w 2006 roku S. AB dokonała emisji akcji typu D, która była przeznaczona wyłącznie dla uczestników Programu. Celem emisji było upewnienie się, że S. AB posiada wystarczającą ilość akcji, które będą przekazywane uczestnikom Programu. W związku z faktem, że dopuszczone do obrotu są jedynie akcje typu B, dotychczasowe akcje typu D (bez prawa do dywidendy) zostały skonwertowane na akcje typu B, a następnie wniesione przez S. AB do S. A. AB, która to przekazuje akcje S. AB uczestnikom Programu.

Spółka nie jest obciążana kosztami wprowadzonego Programu, w tym w szczególności kosztami akcji przekazywanych pracownikom. Nie ponosi ona samodzielnie kosztu podatkowego, a jedynie koszt bilansowy tj. zmianie ulegnie jedynie wynik księgowy Spółki w skonsolidowanym raporcie grupy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy nieodpłatne:

dokonanie Przyznania,

przekazanie Certyfikatu,

przekazanie akcji

na rzecz pracowników Spółki w ramach Programu skutkuje, na którymkolwiek ze wskazanych etapów, powstaniem przychodu (ze stosunku pracy lub z innych źródeł przychodów) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, przez co Spółka stałaby się płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych...

Stanowisko Wnioskodawcy

Nieodpłatne:

dokonanie Przyznania,

Przekazanie Certyfikatu,

Przekazanie akcji

na rzecz pracowników Spółki w ramach Programu nie skutkuje, na żadnym ze wskazanych etapów, powstaniem przychodu (ze stosunku pracy lub z innych źródeł przychodów) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, przez co Spółka nie stanie się płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 11 ust. 1 updof przychodami, co do zasady, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Za przychód może przy tym zostać uznane jedynie rzeczywiste i definitywne przysporzenie majątkowe, a nie przysporzenie, które ma charakter potencjalny, umożliwiające uzyskanie korzyści ekonomicznych dopiero w przyszłości.

W przedstawionym stanie faktycznym pracownicy Spółki otrzymają tzw. Przyznania, a więc warunkowe prawo do nieodpłatnego otrzymania akcji S. AB po upływie wyznaczonego okresu czasu, potwierdzone Certyfikatem Przyznania. Samo Przyznanie nie prowadzi do powstania korzyści majątkowej po stronie pracownika - stanowi natomiast warunek niezbędny do otrzymania takiej korzyści w przyszłości. Przyznanie stanowi rodzaj przyrzeczenia ze strony S. AB, że jeżeli pracownik przepracuje w Spółce wskazany okres czasu (oraz ewentualnie spełni dodatkowe wymagania postawione w Programie), nabędzie prawo do nieodpłatnego przeniesienia na niego akcji S. AB. Ewentualna korzyść nie jest jednocześnie w momencie Przyznania pewna, gdyż jej powstanie uzależnione jest od spełnienia określonych warunków (tj. od osiągnięcia przez daną jednostkę w roku Przyznania zakładanych celów finansowych oraz pozafinansowych). Korzyści majątkowej dla pracownika Spółki nie rodzi także Przekazanie Certyfikatu, który stanowić ma jedynie uszczegółowienie warunków Przyznania. Tym samym nie można stwierdzić, że w momencie Przyznania, jak i momencie Przekazania Certyfikatu, po stronie pracowników Spółki powstaje jakikolwiek przychód (przyrost majątkowy), co więcej, w związku z faktem, że Przyznania oraz Certyfikaty przyznawane oraz przekazywane są jedynie na rzecz pracowników Spółki i nie mogą być przez nich zbywane, nie jest możliwe określenie wartości rynkowej tego rodzaju uprawnienia.

Zdaniem Wnioskodawcy przychód może powstać dopiero w następnym etapie realizacji Programu, gdy po upływie wyznaczonego okresu czasu na rzecz pracowników Spółki nastąpi nieodpłatne przeniesienie prawa własności przyznanych im akcji (tj. Przekazanie Akcji). Jednakże, przychód ten nie będzie podlegał opodatkowaniu z uwagi na zwolnienie przewidziane w art. 24 ust. 11 udpof. Wspomniany przepis mówi o tym, że dochód stanowiący nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji objętych przez osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia, a wydatkami poniesionymi na ich objęcie, nie podlega opodatkowaniu w momencie objęcia tych akcji. Zgodnie z art. 24 ust. 12 updof dochód ten podlegał będzie opodatkowaniu dopiero w momencie zbycia akcji. Jak trafnie stwierdził Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa - Ursynów w piśmie z dnia 16 marca 2007 roku (Nr 1438/DF-1/415-239a/389/06/07/AG):

„Moment uzyskania dochodu z akcji nie jest tożsamy z momentem ich otrzymania. Cechą papierów wartościowych, jakimi są akcje jest to, iż generują dochód w przyszłości; w postaci dywidendy, czy też - w roku ich odpłatnego zbycia - w postaci różnicy pomiędzy ceną nabycia, a ceną rynkową. Zatem otrzymanie bezpłatnie, dodatkowych akcji zagranicznej spółki, w wyniku realizacji praw wynikających z uczestnictwa w programie motywacyjnym dla pracowników międzynarodowej grupy kapitałowej, nie spowoduje uzyskania przez podatnika przychodu, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w momencie ich nabycia, zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy. Przychód z tytułu udzielonej przy nabyciu akcji bonifikaty (bezpłatne objęcie) powstanie dopiero w momencie sprzedaży tych akcji”

Przywołana wyżej regulacja art. 24 ust 11 updof odnosi się do szczególnych przypadków, gdy na podstawie uchwały podjętej przez akcjonariuszy, akcje obejmowane są na preferencyjnych zasadach poniżej ich wartości rynkowej. Przepis ten został wprowadzony do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dniem 1 stycznia 2001 r. Celem tego rozwiązania było wyeliminowanie kontrowersji jakie wiązały się z podwójnym opodatkowaniem części przychodów z tytułu obejmowania akcji na preferencyjnych warunkach (w szczególności tzw. akcji pracowniczych). Przychód ten powstawał bowiem potencjalnie w dwóch momentach: z chwilą objęcia akcji (jako różnica pomiędzy ceną objęcia a wartością rynkową akcji) oraz w chwili sprzedaży akcji (jako różnica pomiędzy ceną sprzedaży a wydatkami poniesionymi na objęcie akcji). Przy czym jako wydatki poniesione na objęcie akcji uwzględniane były jedynie wydatki rzeczywiście poniesione na to objęcie, a nie wartość rynkowa akcji z dnia objęcia. Brak było również podstawy prawnej do zaliczenia do tego rodzaju wydatków podatku dochodowego zapłaconego przy objęciu akcji. W konsekwencji różnica pomiędzy ceną objęcia a wartością rynkową akcji z chwili objęcia była dwukrotnie opodatkowana, zarówno w momencie objęcia, jak i zbycia akcji.

Mając na uwadze wspomniany cel zwolnienia przewidzianego w art. 24 ust. 11 updof, należy stwierdzić, że zwolnienie to będzie miało zastosowanie także w niniejszym przypadku. Przedmiotowy przepis nie ogranicza się bowiem do jakiejś szczególnej formy preferencyjnego objęcia akcji, podobnie jak nie dotyczy jedynie spółek polskich. Wymagane jest jedynie, aby nabycie akcji nastąpiło w wyniku decyzji podjętej przez akcjonariuszy, który to warunek został w niniejszym przypadku spełniony. Należy zgodzić się z wykładnią tego przepisu dokonaną przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 15 września 2009 r., sygn. akt III SAlWa 570/09, który stwierdził:

„Gdyby intencją ustawodawcy miało być zróżnicowanie zakresu zastosowania powyższego przepisu w zależności od tego, czy akcje emitowane są przez spółki polskie, czy też spółki zagraniczne, to pomijając już dopuszczalność takiego rozwiązania w kontekście prawa wspólnotowego w okresie po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej, do czego nawiązują podnoszone w tym zakresie w skardze zarzuty naruszenia wymienionych tam przepisów Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, niewątpliwie kryterium ustanawiające takie rozgraniczenie powinno być sformułowane w sposób wyraźny i jednoznaczny. W tym stanie rzeczy, skoro Spółka w opisie stanu faktycznego podała, iż przydział akcji następuje na podstawie planów zaakceptowanych w drodze uchwały przez akcjonariuszy A. (GB), to nie ma podstaw, aby odmówić możliwości zastosowania tego przepisu w przypadku obejmowania przez pracowników Spółki akcji emitowanych przez A. (GB). Oznacza to w konsekwencji, zgodnie z treścią powyższego przepisu, iż samo objęcie na preferencyjnych warunkach (poniżej wartości rynkowej) emitowanych akcji nie powoduje powstania obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych”. Ponadto Wnioskodawca podkreśla, że w cytowanym powyżej orzeczeniu Sąd stwierdził, że z punktu widzenia możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 24 ust. 11 updof, nie ma znaczenia to, czy przedmiotem preferencyjnego nabycia są akcje nowej emisji, czy też akcje już istniejące. Odmienny wniosek byłby bowiem sprzeczny z wyraźnym celem wspomnianego zwolnienia. W przypadku pracowników Spółki zdaniem Wnioskodawcy opodatkowaniu podlegał będzie dopiero przychód z tytułu zbycia Przekazanych im nieodpłatnie akcji, gdyż dopiero w momencie sprzedaży akcji powstanie obowiązek podatkowy. Zastosowanie w tym wypadku będą miały zasady odnoszące się do opodatkowania przychodów z kapitałów pieniężnych, określone w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) oraz art. 30b ust. 1 updof. Cechą akcji jest bowiem to, iż generują one przychód dopiero w przyszłości w postaci dywidendy lub też w przypadku odpłatnego ich zbycia - w postaci różnicy pomiędzy przychodem ze sprzedaży a kosztami poniesionymi na ich nabycie. Okoliczność, iż akcje zostały nabyte nieodpłatnie znajdzie swoje odzwierciedlenie przy ustalaniu wysokości dochodu w przypadku odpłatnego zbycia tych akcji. Reasumując, nastąpi jedynie odroczenie opodatkowania do momentu zbycia akcji. Nieodpłatne nabycie akcji oznacza brak kosztu uzyskania przychodów, a więc w konsekwencji zwiększenie podstawy opodatkowania i wyższy podatek dochodowy. Korzyść, którą uczestnik Programu uzyskuje w postaci nieodpłatnego nabycia akcji zostanie uwzględniona przy opodatkowaniu w momencie realizacji dochodu, czyli przy sprzedaży nabytych w ten sposób akcji.

Wnioskodawca wskazuje, że powyższe znajduje oparcie w orzecznictwie oraz licznych interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydawanych przez organy podatkowe, przykładowo:

wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 września 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 411/09

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 marca 2010 r., Nr IPPB2/415-756/09-2/AS

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 maja 2008 r., Nr IPPB2/415-274/08-2/AS,

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 lipca 2009 r., Nr IPPB2/415-284/09-2/MK,

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 marca 2010 r., Nr IPPB2/415-752/09-2/MK1,

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 sierpnia 2009 r., Nr ILPB1/415-604/09-2/TW),

przywołany wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 września 2009 roku, sygn. akt III SA/Wa 570/09.

Reasumując powyższe należy stwierdzić: na żadnym etapie realizacji Programu, tj. zarówno w momencie Przyznania, jak i w momencie Przekazania Certyfikatu oraz Przekazania akcji, po stronie pracowników Spółki nie wystąpi przychód (ze stosunku pracy lub innych źródeł przychodów) podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, Spółka nie stanie się, na żadnym z tych etapów, płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Ewentualny dochód po stronie pracowników Spółki wystąpi dopiero w momencie zbycia otrzymanych w ramach Programu akcji, przy czym ze względu na fakt, iż dochody z kapitałów pieniężnych opodatkowane są na zasadzie samoopodatkowania, to na pracownikach Spółki ciążyć będą wszelkie obowiązki dotyczące rozliczenia podatku. Tym samym po zakończeniu roku podatkowego, w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, to pracownik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 updof (PIT-38) wykazać dochody uzyskane ze sprzedaży akcji S. AB oraz zapłacić należny podatek. Na Spółce nie mogą ciążyć obowiązki płatnika również z tego względu, że to nie Spółka dokonuje świadczenia w postaci nieodpłatnego wydania akcji swoim pracownikom Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie obowiązków płatnika lub innych obowiązków informacyjnych w sytuacji przyznania, przekazania certyfikatu i otrzymania przez pracowników w ramach programu motywacyjnego bezpłatnych akcji. Ocena stanowiska w zakresie określenia rodzaju źródła przychodu i momentu jego powstania po stronie uczestników planu motywacyjnego została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

obliczenie,

pobranie,

wpłacenie

- podatku, zaliczki lub raty.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w myśl przepisów art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o dochodach sporządzone według ustalonego wzoru.

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, iż warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu.

W myśl art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, iż pracownicy Wnioskodawcy uczestniczą w programie motywacyjnym, w ramach którego otrzymują warunkowe prawo po upływie wyznaczonego okresu czasu do nieodpłatnego nabycia akcji spółki macierzystej w Grupie Kapitałowej z siedzibą w Szwecji. Liczba przyznanych akcji oraz wyznaczony czas po upływie którego pracownik otrzyma akcje jest określona w tzw. Certyfikacie Przyznania. Przyznanie i potwierdzenie przyznania tzw. Certyfikat Przyznania akcji nie mogą być przedmiotem zbycia. Przekazanie akcji nastąpi przez S. A. AB, która przekaże akcje S. AB bezpośrednio na rachunek papierów wartościowych lub zgodnie z wytycznymi uczestnika. Wnioskodawca nie będzie obciążony kosztami wprowadzonego Programu, w tym kosztami akcji przekazywanych pracownikom ponosząc jedynie koszt bilansowy. Koszt wdrożenia, obsługi i realizacji programu motywacyjnego ponosi Spółka macierzysta z siedzibą w Szwecji. Wnioskodawca w związku z przedmiotowym programem motywacyjnym nie dokonuje więc żadnych świadczeń na rzecz swoich pracowników.

Zatem, zgodnie z powyższym na Wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki płatnika, ani żadne inne obowiązki informacyjne.

Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nie jest on zobowiązany do pobrania zaliczki na podatek dochodowy, ponieważ nabycie akcji nie rodzi powstania przychodu ze stosunku pracy oraz braku ciążących na Wnioskodawcy obowiązków informacyjnych, ponieważ nieodpłatne przekazanie akcji następuje z pominięciem Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych oraz przywołanego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - wskazać należy, iż orzeczenia te dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, jak również powołane wyroki dotyczą konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast Organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.