IBPBII/1/415-373/10/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 26 marca 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży domu – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 26 marca 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży domu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W lipcu 2007r. aktem notarialnym wnioskodawczyni wraz z mężem zakupiła dom za kwotę 230.000,00 zł, na który otrzymano kredyt hipoteczny w wysokości 241.099,50 zł. Kupując dom wnioskodawczyni wraz z mężem poniosła koszty w wysokości 12.994,42 zł (notariusz, pośrednik). W trakcie zamieszkania poniesiono wydatek w wysokości 7.018,83 zł na remont domu, tj. założenie centralnego ogrzewania.

We wrześniu 2008r. aktem notarialnym dokonano podziału majątku wspólnego w ten sposób, że swój udział w nieruchomości mąż przekazał na własność wnioskodawczyni za ustaloną kwotę 11.000,00 zł. Kwotę 11.000,00 zł wnioskodawczyni spłaciła mężowi w całości zgodnie z ww. aktem notarialnym. W tym samym dniu małżonkowie ustanowili rozdzielność majątkową.

We wrześniu 2009r. aktem notarialnym wnioskodawczyni sprzedała ww. nieruchomość za kwotę 275.000,00 zł – spłacając w całości kredyt hipoteczny. Sprzedając dom wnioskodawczyni poniosła koszt w wysokości 10.065,00 zł (pośrednik).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy prawidłowe jest obliczenie dochodu uzyskanego ze sprzedaży domu z uwzględnieniem całości kwoty poniesionego wydatku na zakup tj. 230.000,00 zł oraz całości kosztów tj. 20.013,25 zł... Ponadto czy kwotę 11.000,00 zł, którą wnioskodawczyni spłaciła mężowi może również uwzględnić w całości wyliczając dochód...

2. Czy prawidłowe jest obliczenie dochodu ze sprzedaży domu poprzez działanie arytmetyczne:

przychód ze sprzedaży - kwota zakupu jako koszt - reszta kosztów = dochód do opodatkowania...

Zdaniem wnioskodawczyni, zakup nieruchomości dokonany został ze środków objętych wspólnością majątkową małżeńską ustawową. W tych warunkach, całość kwoty zapłaconej tytułem zakupu była własnością każdego z kupujących a więc też wnioskodawczyni, co jest istotą współwłasności w częściach idealnych vel wspólności majątkowej ustawowej małżeńskiej (na marginesie wnioskodawczyni wskazuje: identycznie jak władza rodzicielska przysługuje każdemu z rodziców w całości nie zaś do połowy dziecka lub połowy spraw związanych z dzieckiem). Z tego też powodu, na gruncie prawa polskiego wnioskodawczyni odpowiedzialna była i jest za całość kredytu.

O słuszności powyższego świadczą przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964r. - kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964r. Nr 9, poz. 89 ze zm.) - a to:

* art. 35 zdanie 1: „W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego." - Pamiętać przy tym należy, że majątek to nie tylko aktywa ale i obciążenia, które doń wchodzą.

* art. 41 § 1: „Jeżeli małżonek zaciągnął zobowiązanie za zgodą drugiego małżonka, wierzyciel może żądać zaspokojenia także z majątku wspólnego małżonków.” Co oznacza, że w związku z zaciągnięciem rzeczonego zobowiązania według wnioskodawczyni była/jest odpowiedzialna za jego całość.

Stroną umowy kredytu były dwie osoby – wnioskodawczyni i jej mąż. Według wnioskodawczyni nie ma też możliwości wskazania, które środki pieniężne były męża, a które jej, gdyż całość kredytu zostaia udzielona dwóm osobom - i to właśnie świadczy o tym, te pieniądze wydatkowane na zakup ww. domu były objęte współwłasnością łączną (w częściach idealnych) a nie współwłasnością w częściach ułamkowych. Określenie stosunków udziałów przy pomocy ułamków w sensie arytmetycznym nie ma tu nic do rzeczy, choć może być mylące.

Gdyby nawet jednak powyższe nie przekonywało kogokolwiek, to – zgodnie z treścią umowy o podziale majątku wspólnego – wyzbycie się przez męża przysługującego mu prawa własności do przedmiotowych nieruchomości za spłatą w kwocie 11.000 zł odbyło się z jednoczesnym zwolnieniem go ze zobowiązań wobec kredytodawcy co wywołało skutek w postaci wyłącznego obciążenia tymi zobowiązaniami wnioskodawczynię (od momentu zawarcia wspomnianej umowy). Chybiony jest zatem argument: „nabyła Pani 1/2 domu i gruntu za 11.000 zł”, gdyż według wnioskodawczyni nabyła te udziały w nieruchomościach za owe 11.000 zł i obciążenie siebie wyłącznością zobowiązania do spłaty kredytu w związku z ustaniem wspólności majątkowej małżeńskiej ustawowej.

Według wnioskodawczyni jednak gdyby nie przyjąć argumentacji zawartej w poprzedzającym akapicie, powinna była zostać opodatkowana podatkiem od spadków i darowizn w zakresie wartości tego co uzyskała przez to, że mąż wyzbył się przysługującego mu prawa rzeczowego do przedmiotowych nieruchomości. Wnioskodawczyni podkreśliła, że skorzystałaby ze zwolnienia podatkowego. Ponadto dodała, że materialno-prawny skutek w zakresie treści prawa własności jaki nastąpił w analizowanym stanie faktycznym jest identyczny jak w przypadku śmierci jednego z małżonków. Małżonkowie nie posiadający wspólnych dzieci w danym okresie we wspólności majątkowej mają dobra nabyte w okresie tej wspólności; wspólność ta ustaje, dobra stają się wyłączną własnością jednego z nich. W zakresie podatku od spadków i darowizn możliwe jest zwolnienie. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych nie opodatkowuje się kwoty wynikającej z obliczenia:

całość kwoty uzyskanej ze sprzedaży – 1/2 kwoty zakupu wraz z innymi kosztami = dochód.

A skoro tak, to według wnioskodawczyni żądanie od niej zastosowania takiego właśnie mechanizmu stanowiłoby – co do praktyki a nie litery prawa, które w tym zakresie nie jest dotknięte luką – naruszenie zasady równości obywateli wobec prawa a to Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (ustawa z dnia 2 kwietnia 1997r. Dz. U. z 1997r. Nr 78, poz. 483 ze zm.), która stanowi między innymi w art. 32:

1. Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne.

2. Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie (…).

W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodu (dochodu) ze sprzedaży ma moment jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w lipcu 2007r. aktem notarialnym wnioskodawczyni wraz z mężem zakupiła dom za kwotę 230.000,00 zł, na który otrzymano kredyt hipoteczny w wysokości 241.099,50 zł. Kupując dom wnioskodawczyni wraz z mężem poniosła koszty w wysokości 12.994,42 zł (notariusz, pośrednik). W trakcie zamieszkania poniesiono wydatek w wysokości 7.018,83 zł na remont domu, tj. założenie centralnego ogrzewania.

We wrześniu 2008r. aktem notarialnym dokonano podziału majątku wspólnego w ten sposób, że swój udział w nieruchomości mąż przekazał na własność wnioskodawczyni za ustaloną kwotę 11.000,00 zł. Kwotę 11.000,00 zł wnioskodawczyni spłaciła mężowi w całości zgodnie z ww. aktem notarialnym. W tym samym dniu małżonkowie ustanowili rozdzielność majątkową. We wrześniu 2009r. aktem notarialnym wnioskodawczyni sprzedała ww. nieruchomość za kwotę 275.000,00 zł – spłacając w całości kredyt hipoteczny. Sprzedając dom wnioskodawczyni poniosła koszt w wysokości 10.065,00 zł (pośrednik).

Biorąc pod uwagę ww. stan faktyczny należy stwierdzić, iż w sprawie zastosowanie mają przepisy obowiązujące od 01 stycznia 2007r. do 31 grudnia 2008r. Stosownie bowiem do art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 06 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007r. do dnia 31 grudnia 2008r., stosuje się zasady określone w ww. ustawie w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r.

Należy zauważyć, iż stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. Kodeksu, z chwilą zawarcia małżeństwa między małżonkami z mocy prawa powstaje wspólność majątkowa obejmująca przedmioty nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Stosownie do art. 35 tego Kodeksu w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Z przepisu art. 43 § 1 ww. Kodeksu wynika, iż oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zgodnie z art. 47 § 1 ww. Kodeksu małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego należy stwierdzić, iż ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością. Dopiero z chwilą ustania tej wspólności następuje jej przekształcenie i wówczas małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Jednak mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Za datę nabycia prawa rzeczowego, które przypadło osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jego nabycia, jeżeli wartość otrzymanego przez daną osobę prawa w wyniku podziału, mieści się w udziale jaki przysługuje każdemu z małżonków w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast wartość otrzymanego przez małżonka prawa rzeczowego przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części prawa, która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień dokonania podziału majątku wspólnego.

Z treści wniosku wynika, iż prawo własności nieruchomości zostało nabyte w lipcu 2007r. tj. w okresie, kiedy pomiędzy wnioskodawczynią a jej mężem trwała wspólność ustawowa. Następnie we wrześniu 2008r. dokonano podziału majątku wspólnego w ten sposób, że swój udział w nieruchomości mąż przekazał na własność wnioskodawczyni za ustaloną kwotę w wysokości 11.000 zł, która została spłacona. Oznacza to, że w wyniku podziału majątku wnioskodawczyni otrzymała na wyłączną własność nieruchomość stanowiącą dorobek jej i męża. Z wniosku wynika również, iż w tym samym dniu co dokonano podziału majątku wspólnego (wrzesień 2008r.) aktem notarialnym małżonkowie ustanowili rozdzielność majątkową. A zatem w chwili podziału majątku wspólnego między małżonkami ustała wspólność majątkowa. Skutkiem tego udział we współwłasności łącznej posiadany przez nich w całym majątku dorobkowym przekształcił się w udział ułamkowy wynoszący 1/2. Oznacza to, że każdy z małżonków posiadał udział w wysokości 1/2 w ww. nieruchomości, który w chwili ustania wspólności majątkowej należał do majątku objętego wspólnością ustawową. Zatem wnioskodawczyni ww. udział w przedmiotowej nieruchomości nabyła odpowiednio w 1/2 części w 2007r. na zasadzie wspólności ustawowej oraz w 1/2 części w 2008r. w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego (przekazanie w 2008r. przez męża na własność wnioskodawczyni za ustaloną kwotę w wysokości 11.000 zł pozostałej części tej nieruchomości).

Zatem mając na względzie powyższe należy stwierdzić, iż w przedmiotowej spawie do opodatkowania przychodu uzyskanego w 2009r. ze sprzedaży nieruchomości zastosowanie znajdują – jak wskazano powyżej – przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizyczny w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Z treści ust. 3 tego artykułu wynika, iż wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ww. ustawy od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Przy czym podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ww. ustawy).

Z treści art. 30e ust. 4 tej ustawy natomiast wynika, iż podatek jest płatny w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

W myśl art. 22 ust. 6c koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Stosownie do art. 22 ust. 6e, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W świetle powyższego, definicję kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości ustawodawca precyzuje poprzez bezpośrednie wskazanie, iż koszty takie stanowią m.in. udokumentowane koszty nabycia tej nieruchomości.

Z wniosku wynika, iż wnioskodawczyni wraz z mężem kupując dom poniosła koszty w wysokości 12.994,42 zł (notariusz, pośrednik). W trakcie zamieszkania poniesiono wydatek w wysokości 7.018,83 zł na remont domu, tj. założenie centralnego ogrzewania.

We wrześniu 2008r. aktem notarialnym dokonano podziału majątku wspólnego w ten sposób, że swój udział w nieruchomości mąż przekazał na własność wnioskodawczyni za ustaloną kwotę 11.000,00 zł. Kwotę 11.000,00 zł wnioskodawczyni spłaciła mężowi w całości zgodnie z ww. aktem notarialnym. We wrześniu 2009r. sprzedając dom wnioskodawczyni poniosła koszt w wysokości 10.065,00 zł (pośrednik).

Biorąc pod uwagę stan faktyczny wniosku oraz treść przepisu art. 19 ust. 1 ww. ustawy należy stwierdzić, iż przychód z odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości to różnica pomiędzy ceną określoną w umowie sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego (275.000,00 zł) – przy założeniu, że cena wynikająca z umowy nie odbiega od wartości rynkowej tej nieruchomości – a kosztami odpłatnego zbycia (10.065,00 zł – pośrednik). Natomiast podstawa obliczenia podatku dochodowego, o której mowa w art. 30e ust. 1 ustawy to różnica pomiędzy określonym powyżej przychodem z odpłatnego zbycia a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy.

Ponieważ, jak wykazano powyżej, wnioskodawczyni w 2007r. nabyła 1/2 nieruchomości z tytułu wspólności ustawowej, dlatego też poniosła połowę kosztów jej nabycia (połowa z kwoty zakupu wynosząca 230.000,00 zł, połowa z kosztów poniesionych w związku z zakupem domu – notariusz, pośrednik – wynosząca 12.994,42 zł) oraz połowę z udokumentowanych nakładów na remont domu (centralne ogrzewanie w kwocie 7.018,83 zł), tj. kosztów, które zwiększyły wartość tego domu w czasie jego posiadania. Powyższe koszty wnioskodawczyni poniosła wspólnie z mężem.

Ponadto należy zauważyć, iż kosztem uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości przez wnioskodawczynię ww. 2009r. jest kwota w wysokości 11.000,00 zł, którą wnioskodawczyni wpłaciła mężowi w całości. Kwotę tę należy bowiem uznać za koszt nabycia drugiej połowy nieruchomości.

Podkreślić bowiem należy, iż ustawodawca wyraźnie wskazał, że kosztem uzyskania przychodu ze sprzedaży nieruchomości jest wydatek poniesiony na jej nabycie, nakłady poczynione w czasie jej posiadania, przy czym przychód ten jest pomniejszony o wydatki dotyczące kosztów odpłatnego zbycia.

Skoro, jak wyżej wykazano nabycie przez wnioskodawczynię całej zbytej w 2009r. nieruchomości nastąpiło w dwóch etapach – tj. w 1/2 w 2007r. (poprzez zakup do wspólności ustawowej małżeńskiej) i w 1/2 w 2008r. poprzez zniesienie ww. wspólności, to tym samym bezpodstawnym jest twierdzenie, że zasadnym jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu całości wydatków związanych z nabyciem nieruchomości oraz nakładów poczynionych na nią, jeżeli wydatki te były poniesione łącznie z mężem.

Kosztem uzyskania przychodu mogą być zatem tylko wydatki w tej części, które odpowiadały udziałowi nabytemu przez wnioskodawczynię.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Należy jednak zauważyć, iż przychód uzyskany ze sprzedaży budynku mieszkalnego może skorzystać ze zwolnienia określonego w treści art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy – w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r., tj. tzw. ulgi meldunkowej, pod warunkiem spełnienia wszystkich przesłanek niezbędnych do zastosowania zwolnienia. Zgodnie bowiem z postanowieniami art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,

2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,

3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,

4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

-jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia (art. 21 ust. 21 ww. ustawy).

Należy jednakże zaznaczyć, iż stosownie do art. 8 ust. 3 ww. ustawy zmieniającej, oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r., podatnicy składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy zmienianej w art. 1. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14-dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r., nie ma zastosowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.