IBPBII/1/415-137/10/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 04 lutego 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu uzyskanego z najmu nieruchomości – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 02 lutego 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu uzyskanego z najmu nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W marcu 2007r. zmarł podatnik, który był właścicielem kamienicy czynszowej. W kamienicy znajdowały się lokale przeznaczone na wynajem. Wszystkie lokale udostępnione były najemcom na podstawie zawartych umów jeszcze ze spadkodawcą. Wobec powyższego przez okres postępowania spadkowego wnioskodawczyni zarządzała nieodpłatnie tą nieruchomością, pobierała opłaty czynszowe, regulowała bieżące płatności i podatki związane z eksploatacją nieruchomości. Za zarządzanie nieruchomością wnioskodawczyni nie osiągnęła żadnych dochodów. Na koniec roku podatkowego 2007 i 2008 nie zostało dokonane rozliczenie roczne, nie złożono zeznania podatkowego, ponieważ nie było zakończone postępowanie spadkowe i nie było ustalonego spadkobiercy.

Na podstawie postanowienia o nabyciu praw do spadku z lutego 2009r. wnioskodawczyni nabyła w całości spadek po zmarłym podatniku. Według niej rozliczenia dochodów z najmu powinna dokonać w zeznaniu rocznych za 2009r.

Na podstawie wszystkich informacji w Urzędzie Skarbowym wnioskodawczyni powinna powyższe dochody za poszczególne lata tj. 2007r. i 2008r. wykazać i rozliczyć poprzez złożenie korekt zeznań rocznych za wymienione lata. Wnioskodawczyni uważa jednak, że dochody z najmu nie stanowiły jej dochodu w latach 2007 i 2008 a dopiero po uprawomocnieniu się postępowania spadkowego w 2009r.

W latach 2007 i 2008 wnioskodawczyni zarządzała jedynie nieruchomością i nie uzyskiwała żadnego dochodu z tego tytułu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do czasu zakończenia postępowania spadkowego przychody osiągnięte z najmu nieruchomości wchodzącej w skład masy spadkowej będą opodatkowane podatkiem dochodowym, a jeśli tak to czy powinny być wykazane w zeznaniach za lata 2007 i 2008 czy też w 2009r....

Zdaniem wnioskodawczyni, skoro zarządzała jedynie nieruchomością wchodzącą w skład masy spadkowej będącej przedmiotem prowadzonego postępowania spadkowego i nie otrzymywała z tego tytułu wynagrodzenia, to nie osiągnęła też dochodu z najmu w latach 2007 i 2008 z tej nieruchomości. Zatem dochody z najmu powinna jej zdaniem wykazać i opodatkować w zeznaniu podatkowym za 2009r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast, w przepisie art. 10 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały wyszczególnione rodzaje źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Wśród nich w pkt 6 został wymieniony najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Z przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Oznacza to, że ustalenia wysokości przychodu z najmu – zaliczanego do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy – a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać w oparciu o postanowienia cytowanego art. 11 ustawy.

Podstawą generowania przychodów z tytułu najmu jest zawarcie pomiędzy stronami stosownej umowy. Strony umowy określają w niej wysokość czynszu. Czynsz ten stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże, aby powstał przychód po stronie wynajmującego muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 11 ustawy, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w marcu 2007r. zmarł podatnik, który był właścicielem kamienicy czynszowej. W kamienicy znajdowały się lokale przeznaczone na wynajem. Wszystkie lokale udostępnione były najemcom na podstawie zawartych umów jeszcze ze spadkodawcą. Przez okres postępowania spadkowego wnioskodawczyni zarządzała nieodpłatnie tą nieruchomością, pobierała opłaty czynszowe, regulowała bieżące płatności i podatki związane z eksploatacją nieruchomości.

Zgodnie z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy.

Przepis art. 926 § 1 i § 2 ww. Kodeksu cywilnego stanowi, iż powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu, natomiast dziedziczenie ustawowe co do całości spadku następuje wtedy, gdy spadkodawca nie powołał spadkobiercy albo gdy żadna z osób, które powołał, nie chce lub nie może być spadkobiercą.

Dziedziczenie czy to w drodze ustawy czy w drodze testamentu nie jest jednak ostateczne, bowiem osoba powołana do dziedziczenia może w terminie sześciu miesięcy od chwili, gdy dowiedziała się o tytule powołania, spadek przyjąć lub odrzucić.

Mimo że spadkobiercy nabywają prawo do spadku już z chwilą otwarcia spadku, to dopiero stwierdzenie nabycia spadku dokonane przez sąd pozwala bez żadnych wątpliwości stwierdzić, kto jest spadkobiercą zmarłego oraz jaki udział w spadku przypadł każdemu ze spadkobierców.

W przypadku, gdy prawa i obowiązki wchodzące w skład spadku przechodzą na kilku spadkobierców, to powstaje wspólność praw, w której poszczególni spadkobiercy posiadają udziały określane ułamkowo.

Ze stanu faktycznego wniosku wynika, iż na podstawie postanowienia o nabyciu spadku z lutego 2009r. wnioskodawczyni nabyła w całości spadek po zmarłym podatniku.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje prawne oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż wierzytelność powstała z tytułu czynszu najmu, podobnie jak koszty utrzymania ponoszone na utrzymanie kamienicy czynszowej z lokalami na wynajem, stanowi składnik pewnej gospodarczej całości powstałej z chwilą śmierci spadkodawcy, która będzie trwała aż do chwili zakończenia postępowania stwierdzającego nabycie spadku. W tym stanie rzeczy opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych będą podlegały należności uzyskane z tytułu najmu przedmiotowej nieruchomości, które po uprawomocnieniu się postanowienia z lutego 2009r. o nabyciu spadku przysługiwać będą jedynemu spadkobiercy, tj. wnioskodawczyni wskazanej w tym postanowieniu, stanowiąc tym samym przychód (dochód) wnioskodawczyni uzyskany – w świetle powołanego powyżej przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w 2009r. Przychód (dochód) ten łącznie z innymi przychodami (dochodami) uzyskanymi w 2009r. przez wnioskodawczynię należy zatem wykazać w zeznaniu podatkowym za 2009r. Zgodnie bowiem z art. 45 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.