IPPP1/443-209/11-4/AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 31.01.2011 r. (data wpływu 07.02.2011 r.) uzupełnione pismem z dnia 07.03.2011 r. (data wpływu 10.03.2011 r.), nadesłanym w odpowiedzi na wezwanie z dnia 28.02.2011r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zbywanych składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 07.02.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zbywanych składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.
Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 07.03.2011r. (data wpływu 10.03.2011r.) nadesłanym w odpowiedzi na wezwanie z dnia 28.02.2011r.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Spółki: N. S.A. (zwana dalej Podatnikiem lub Wnioskodawcą) oraz P. Sp. j. utworzyły spółkę zależną (spółkę - córkę) N. spółka akcyjna. Podstawowym przedmiotem działalności wnioskodawcy, jak i nowoutworzonej spółki, jest działalność w zakresie oprogramowania komputerowego (dział 62 klasyfikacji PKD). Wnioskodawca wniósł na pokrycie kapitału zakładowego spółki aportem część majątku należącego do wnioskodawcy, który służył mu do prowadzenia działalności gospodarczej. Zbywane składniki majątku nie stanowiły całości majątku spółki. W ich skład weszły wyłącznie następujące elementy:
składniki niematerialne, takie jak zarejestrowane znaki towarowe(…), prawo do korzystania z domen związanych z rynkiem nieruchomości (…), majątkowe prawa do oprogramowania dla rynku nieruchomości (oprogramowanie …) (oprogramowanie wykorzystywane dla systemów oraz portali nieruchomości…), oprogramowanie do obsługi biura nieruchomości, oprogramowanie związane z wyszukiwarką ofert własnych oraz wyszukiwarką ofert), know-how, plany biznesowe i wszelkie inne informacje które mogłyby zostać uznane za istotne dla prowadzonej działalności; oraz zobowiązania wynikające z umów z pracownikami związanymi z oprogramowaniem dla rynku nieruchomości, umów o współpracy ze stowarzyszeniami pośredników w obrocie nieruchomości (SPON), oraz umów z biurami pośrednictwa w obrocie nieruchomości;
składniki materialne, takie jak: 2 serwery znajdujące się w serwerowni obsługiwanej przez A. SA., 2 laptopy oraz 1 komputer stacjonarny, 3 biurka oraz 3 fotele obrotowe.
Przenoszone składniki majątku wykorzystywane były przy realizacji zadań gospodarczych dotyczących obsługi rynku nieruchomości mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 (1) kodeksu cywilnego.
Wnioskodawca prowadził działalność w następujących, wydzielonych obszarach: 1 Turystyka, 2. Nieruchomości, 3. Numizmatyka, 4. Portale tematyczne, 5. Reklama, multimedia oraz usługi informatyczne. Spółka jest spółką akcyjną notowaną na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie - z tego względu jako podmiot publiczny zobowiązana jest do okresowego podawania określonych informacji finansowych. Począwszy od prospektu emisyjnego poprzez okresowe raporty dostępne ogólnie m.in. na stronach internetowych Wnioskodawcy, informacje podawane są w podziale na poszczególne działy/obszary w jakich działa Spółka. Jednym z tych działów był dotąd również sektor dotyczący obsługi rynku nieruchomości. Przy opisach działalności grupy kapitałowej, zawartych w prospektach emisyjnych, osobno dla każdego działu wykazywane były takie dane, jak struktury sprzedaży czy zyski. Ponadto działy te wyodrębnione były w raportach rocznych grupy. Dział Wnioskodawcy zajmujący się obsługą rynku nieruchomości już od dnia 1 stycznia 2006 roku był wydzielony finansowo, tzn. sposób prowadzenia ewidencji księgowej przedsiębiorstwa pozwalał na przyporządkowanie majątku, przychodów, kosztów oraz należności i zobowiązań do tej części przedsiębiorstwa. Dział posiadał swoich pracowników, którzy w korespondencji z klientami wskazywali „dział nieruchomości” jako właściwą nazwę zorganizowanej części przedsiębiorstwa, na rzecz której pracowali. Wyodrębnienie części zajmującej się obsługą rynku nieruchomości następowało zatem zarówno w stosunkach wewnątrz-firmowych, jak i na zewnątrz w stosunku do akcjonariuszy i kontrahentów.
Formalnym potwierdzeniem stanu faktycznego były następnie działania podjęte przez zarząd i zgromadzenie akcjonariuszy Spółki. W dniu 1 września 2010 r. aktem notarialnym upoważniono zarząd Wnioskodawcy do wydzielenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, obejmującej składniki majątkowe służące do świadczenia usług na rzecz podmiotów działających na rynku nieruchomości i jej sprzedaży. Uchwałą zarządu z dnia 3 września 2010 r. taka zorganizowana część przedsiębiorstwa działającego w obszarze oprogramowania dla rynku nieruchomości została formalnie wydzielona. Majątek, który pozostał własnością Wnioskodawcy, umożliwia prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług innego rodzaju niż dotyczące obsługi rynku nieruchomości, głównie w zakresie obsługi ruchu turystycznego.
Do powyżej przedstawionego zdarzenia przyszłego Spółka zadała pytanie:
Czy w świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego należy uznać, że zbywane niematerialne i materialne składniki majątku stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zdefiniowaną w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, i czy w związku z tym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z treścią art. 6 pkt 1 wyżej wymienionej ustawy...
Stanowisko Wnioskodawcy
Wnioskodawca uważa, że zbywane niematerialne i materialne składniki majątku stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zdefiniowaną w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, i w związku z tym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z treścią art. 6 pkt 1 wyżej wymienionej ustawy.
Uzasadnienie
Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług (Dz. U. 2004 r. Nr 54 poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak stanowi art. 7 ust. 1 wskazanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Towarami, stosownie do treści art. 2 pkt 6 ww. ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Natomiast w świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Jak wskazuje art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów ustawy nie stosuje się do zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zgodnie z treścią art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo
Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie aportu. Z tych powodów podatkowi nie będą podlegać także sprzedaż, aport, zamiana i darowizna, jak też inne czynności powodujące skutek zbycia (także wniesienie przedsiębiorstwa do spółki tytułem wkładu niepieniężnego),jeśli mają za przedmiot przedsiębiorstwo (jego samodzielny oddział). W obecnym stanie prawnym, obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008r, należy uznać, że katalog czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, będzie odnosił się również do zbycia zorganizowanych części przedsiębiorstwa (dalej: ZCP), polegającego na ich sprzedaży.
Wojewódzki Sąd Administracyjny z siedzibą w Kielcach w swoim wyroku z dnia 13 sierpnia 2009r. (sygn. akt I SA/Ke 225/09) przesądził, że aby mówić o nabyciu ZCP, przedmiotem transakcji powinny być składniki materialne i niematerialne tworzące zorganizowany kompleks przeznaczony dla realizacji zadań gospodarczych. Przedmiotem czynności prawnej muszą być istotne elementy, które decydują czy wyodrębniony zespół składników służy do realizacji celów gospodarczych realizowanych przez zbywcę. Zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez tę zorganizowaną część przedsiębiorstwa - jest to minimum elementów koniecznych dla wystąpienia ZCP. Innymi słowy na podstawie definicji zawartej w ustawie o VAT, koniecznymi przesłankami, które muszą łącznie wystąpić aby możliwe było uznanie danych składników majątku za ZCP, są:
istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, obejmującego również zobowiązania;
zespół składników jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych i mogłyby one stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze (tzw. wyodrębnienie funkcjonalne).
Ad. 1. Istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, obejmujących również zobowiązania
Z pierwszego ze wskazanych warunków wynika, że ZCP musi stanowić pewien zespół składników majątkowych obejmujący zarówno składniki materialne jak niematerialne. Jak wskazuje się w literaturze, oznacza to, że aby uznać dany zespół składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, musi się on składać się z co najmniej jednego składnika materialnego i co najmniej jednego składnika niematerialnego (S. Krempa, Sprzedaż przedsiębiorstwa i jego zorganizowanej części - podatki dochodowe, Warszawa 2007 r., s. 53). Podobne stanowisko prezentują również organy podatkowe. Tytułem przykładu można przywołać interpretację indywidualną Dyrektora izby Skarbowej w Katowicach z dnia 29 październik 2009 r. (znak IBPBI/2/423-875/09/AP), w której stwierdzono: „Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań)”. Co więcej, ponieważ zobowiązania są jedynym, bezpośrednio wymienionym w definicji legalnej składnikiem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, Wnioskodawca jest zdania, iż stanowią ono fundamentalny element tego pojęcia, gdyż ustawodawca celowo wyeksponował rolę zobowiązań w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Jak z kolei wskazano w stanie faktycznym, przedmiot transakcji obejmuje składniki majątkowe mające zarówno charakter materialny (środki trwałe, takie jak komputery), jak i niematerialny (między innymi prawa z umów z kontrahentami oraz prawo ochronne do znaku towarowego), oraz cały szereg zobowiązań (między innymi umowy z pracownikami lub umowy dot. współpracy ze stowarzyszeniami pośredników w obrocie nieruchomości oraz umowy z biurami pośrednictwa w obrocie nieruchomościami). W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, warunek istnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych, obejmującego również zobowiązania, został spełniony.
Ad. 2 Wyodrębnienie organizacyjno-finansowe
Zbywane składniki majątku występowały w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy, będąc wyodrębnioną pod względem organizacyjnym częścią przedsiębiorstwa. Jej rdzeń stanowiły konkretne programy komputerowe, obsługiwane przez pracowników, którzy zawarli nowe umowy z nowo utworzoną spółką, oraz umowy o używaniu tych programów i opartej na ich wykorzystaniu współpracy z kontrahentami Wnioskodawcy, które również zostały nabyte przez nowo utworzoną spółkę. Ten fakt powoduje, że w działalności Wnioskodawcy traktowanej jako całość, materialne i niematerialne składniki majątku, których własność została przeniesiona na nowo utworzoną spółkę, tworzą wyodrębnioną organizacyjnie całość.
Należy przy tym zauważyć, że mimo iż ustawa o VAT nie wymaga formalnego wyodrębnienia składników majątku, przykładowo w formie zakładu, to jednak ZCP została wyodrębniona formalną uchwałą zarządu Wnioskodawcy z dnia 3 września 2010 r. Oznacza to, że nastąpiło wyodrębnienie organizacyjne części przedsiębiorstwa, mimo iż wymóg taki nie był przewidziany prawem. Zgodnie z treścią uchwały, zespół składników majątku będący przedmiotem aportu dotyczył działalności gospodarczej polegającej na obsłudze rynku nieruchomości, stanowiąc pojedynczy dział przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Działalność ta bowiem nie wyczerpywała całości działalności gospodarczej, jaką na co dzień prowadzi Wnioskodawca.
Jeśli chodzi o wyodrębnienie finansowe, to Wnioskodawca pragnie podkreślić, że możliwe było przyporządkowanie konkretnej części przychodów i kosztów Wnioskodawcy oraz jego należności i zobowiązań do wzmiankowanego zespołu materialnych i niematerialnych składników majątku konkretnych przychodów. W przekonaniu Wnioskodawcy oznacza to, że były one wyodrębnione finansowo z całości majątku składającego się na należące do niego przedsiębiorstwo.
Ad. 3. Wyodrębnienie funkcjonalne
W świetle powołanej definicji, kompleks majątkowy stanowiący ZCP winien być wyodrębniony funkcjonalnie. Oznacza to, że musi tworzyć zespół składników przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
Według stanowisk prezentowanych w literaturze chodzi o rzeczywistą, a nie tylko potencjalną zdolność do wykonywania działalności gospodarczej ZCP, tj. zdolność zespołu wyodrębnionych składników do realizacji określonych zadań gospodarczych, który to zespół zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego ZCP sprowadza się w zasadzie do ustalenia, czy jako pewna odrębna całość jest ona w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku, już od momentu jej wyodrębnienia. Składniki majątkowe wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, muszą zatem umożliwić podjęcie określonej działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Takie rozumienie kryterium zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach prawa podatkowego oraz wyrokach sądów administracyjnych na przestrzeni ostatnich lat. Wnioskodawca zauważa, że zbywane składniki majątku były wyodrębnione funkcjonalnie, jako że zbywane składniki majątku pozwalają na pełną obsługę klientów w zakresie oprogramowania komputerowego dla podmiotów prowadzących działalność na rynku nieruchomości.
Wnioskodawca chciałby podkreślić, że składniki majątku, które zostały zbyte, należy uznać za wyodrębnione pod względem funkcjonalnym również dlatego, że obok odrębnych składników majątkowych, przenoszona część przedsiębiorstwa obejmowała również zobowiązania wynikające z umów o pracę. Pracownicy ci w chwili przenoszenia zobowiązań wynikających z zawartych z nimi umów, byli niezwłocznie gotowi do podjęcia pracy na rzecz nowego pracodawcy. Odnośnie natomiast praw do nieruchomości, konkretna nieruchomość nie jest warunkiem koniecznym do prowadzenia działalności polegającej na informatycznej obsłudze rynku nieruchomości. Ze względu na fakt, że dotychczasowa działalność działu nieruchomości powadzona była w siedzibie Spółki, nie było sensu ekonomicznego zawierania odrębnej umowy najmu dotyczącego tylko tej części Spółki – obecnie po wydzieleniu i przekazaniu części przedsiębiorstwa do nowoutworzonej spółki, zawarta została odpowiednia umowa podnajmu powierzchni wykorzystywanej do prowadzenia działalności, gdyż do czynienia mamy już z innym podmiotem prawa.
Z powyższych względów należy uznać, iż na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, zbywane niematerialne i materialne składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, niepodlegającą podatkowi od towarów i usług.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Należy tylko przypomnieć, że z dniem 01.01.2011r. na podstawie art. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U.10.226.1476) zmieniła się definicja towarów zawarta w art. 2 pkt 6 ustawy i obecnie brzmi: „ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii”.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.