ILPP2/4441-74/11-3/SJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
WYDANA W WYNIKU UWZGLĘDNIENIA SKARGI
W związku ze skargą z dnia 29 listopada 2011 r. (data stempla pocztowego 1 grudnia 2011 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 23 września 2011 r. znak ILPP2/443-1024/11-2/MR w przedmiocie podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego wydania towarów, doręczoną w dniu 27 września 2011 r. (data potwierdzenia odbioru), Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) oraz na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), uwzględnia skargę w całości, w związku z czym zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 23 września 2011 r. znak ILPP2/443-1024/11-2/MR w zakresie opodatkowania nieodpłatnego wydania towarów, uznając stanowisko Wnioskodawcy w całości za prawidłowe.
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając w imieniu Ministra Finansów wydał na wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług Spółki z o.o. z dnia 31 maja 2011 r. (data wpływu do Ministerstwa Finansów 24 czerwca 2011 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 4 lipca 2011 r.) – zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 23 września 2011 r., znak ILPP2/443 -1024/11-2/MR, stwierdzając, iż stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe w zakresie opodatkowania nieodpłatnego wydania towarów.
We wniosku z dnia 31 maja 2011 r. o wydanie interpretacji indywidualnej został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca (dalej Spółka) prowadzi sprzedaż testów ciążowych do hurtowni farmaceutycznych. W ramach działań marketingowych prowadzony został (na przestrzeni lat 2005-2010) program lojalnościowy (rodzaj sprzedaży premiowej). Polegał on na tym, że za zakup określonej ilości testów klient mógł się domagać od przedstawiciela handlowego nagrodę z katalogu nagród (lub bezpośrednio zwrócić się do centrali z takim żądaniem). Na podkreślenie zasługuje fakt, że nie było ograniczenia aby zamówienie było jednorazowe (a więc można było zakupić jednorazowo 1000 testów jak i 10x100 testów), jak i to w jakim okresie klient może zbierać owe zamówienia (jak wyżej - jednorazowo 1000 szt. lub 10 miesięcy po 100 szt. każdy lub inna możliwość, w której ostatecznie klient kupił suma sumarum 1000 szt.). Jedynym ograniczeniem był fakt, iż jednego testu nie można liczyć do dwóch nagród.
Nagroda była wysyłana bezpośrednio do klienta, przy czym w całym procesie klient nie ponosi żadnych kosztów z tym związanych.
Precyzując stan faktyczny Spółka wskazała, że:
przysługuje jej prawo odliczenia podatku VAT od zakupionych towarów,
klient nie jest zobowiązany do uczestniczenia w programie,
bez znaczenia czy klient uczestniczy w programie, czy też nie cena produktu jest taka sama.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy nieodpłatne wydanie towarów (opisane powyżej), należy traktować jak dostawę towarów podlegającą ustawie o podatku od towarów i usług...
Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym mamy do czynienia z odmianą sprzedaży premiowej, jaką jest program lojalnościowy. Klient ma absolutną dowolność w sposobie zarządzania swoją pulą na nagrody (może wybrać jedną dużą, jak i szereg małych, może gromadzić pulę przez dłuższy okres czasu bez konieczności przestrzegania jakiegokolwiek porządku zamówień, jak też może jednym dużym zamówieniem osiągnąć to samo). Może też w zależności od przyjętej polityki nie uczestniczyć w owym programie (część klientów nie uczestniczyła).
Z powyższego, Spółka konkluduje, iż ma do czynienia z nieodpłatnym wydawaniem towaru (klient nie ponosi żadnych wydatków na ów towar, ale też nie musi go otrzymać – w odróżnieniu od tzw. pakietów), które jest dokonywane w ścisłym związku z wykonywaną działalnością gospodarczą (działanie sprzedaży premiowej jest działaniem marketingowym, które jest ściśle związane ze sprzedażą – co było zawsze podkreślane w orzecznictwie).
Stosownie natomiast do brzmienia przepisu przed jego zmianą, przez odpłatną dostawę rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem.
W niniejszej sprawie podatnik przekazuje (gdyż klient nie ponosi żadnych kosztów) towary należące do jego przedsiębiorstwa (co potwierdzają faktury zakupowe) na cele ściśle związane z prowadzonym przedsiębiorstwem (zwiększenie sprzedaży przez działania marketingowe). Na podkreślenie zasługuje okoliczność, że owe nagrody nie są obowiązkowe (co odróżnia owe przekazanie od tzw. pakietów) i nie powodują zmiany ceny (co powodowałoby, że klient de facto kupuje towar).
Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, że skoro negatywnie zostały wypełnione przesłanki z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, wówczas takie przekazanie należy uznać za niepodlegające przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Na potwierdzenie poprawności swojego rozumowania Spółka powołuje wyroki, na których opierała się w niniejszej sprawie: I SA/Wr 152/2007 z dnia 3 kwietnia 2007 r. (bezpośrednio jako zasada w wyrokach III SA/Wa 1255/2007, I SA/Rz 875/2007, III SA/Wa 559/2007), ponadto na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 24 czerwca 2009 r., sygn. akt I SA/Po 320/09 (prezentujący argumentację stałej linii orzeczniczej z wyroków NSA z dnia 13 maja 2008 r., I FSK 600/07; z dnia 24 września 2008 r., I FSK 922/08 oraz z dnia 23 marca 2009 r., I FPS 6/08 w składzie siedmioosobowym).
W wydanej w dniu 23 września 2011 r. interpretacji indywidualnej nr ILPP2/443-1024/11-2/MR, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu – działając w imieniu Ministra Finansów – uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe w zakresie opodatkowania nieodpłatnego wydania towarów.
W interpretacji wskazano, iż w sytuacji, gdy Spółka miała prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów będących przedmiotem zapytania, to ich nieodpłatne wydanie w ramach programu lojalnościowego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako dostawa towarów, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy, z wyłączeniem przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich jako prezenty o małej wartości.
W dniu 12 października 2011 r. do Biura KIP w Lesznie wpłynęło wezwanie Spółki z o.o. do usunięcia naruszenia prawa i zmiany interpretacji indywidualnej.
Pismem z dnia 31 października 2011 r. nr ILPP2/443/W-80/11-2/SJ, stanowiącym odpowiedź na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu, stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w przedmiotowej sprawie.
W dniu 5 grudnia 2011 r. Spółka z o.o. za pośrednictwem Izby Skarbowej w Poznaniu Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na indywidualną interpretację z dnia 23 września 2011 r. znak ILPP2/443-1024/11-2/MR oraz na następującą po niej odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa znak ILPP2/443/W-80/11-2/SJ.
Zaskarżonej interpretacji indywidualnej oraz następującej po niej odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa zarzuciła:
Rażące naruszenie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, poprzez pominięcie jego literalnego brzmienia.
Naruszenie art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, poprzez pominięcie jego roli systemowej.
Stawiając powyższe zarzuty Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonej interpretacji.
Stosownie do art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów po rozpatrzeniu przedmiotowej skargi z dnia 29 listopada 2011 r. uwzględnia skargę w całości i stwierdza, że stanowisko Skarżącej przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2011 r. (data wpływu do Ministerstwa Finansów 24 czerwca 2011 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 4 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego wydania towarów – jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Według art. 7 ust. 2 ustawy (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:
przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.
Od dnia 1 kwietnia 2011 r., art. 7 ust. 2 ustawy obowiązuje w następującym brzmieniu: przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.
Przepisu ust. 2 – na mocy art. 7 ust. 3 ustawy – nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.
Przepis art. 7 ust. 4 ustawy, definiuje prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:
o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób,
których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
Od dnia 19 maja 2010 r. przepis art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy (zmieniony ustawą z dnia 18 marca 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 75, poz. 473)), obowiązuje w brzmieniu: o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób.
Z literalnego brzemienia art. 7 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r. wynika wprost, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Przepis ust. 3 tego artykułu określa tylko rodzaje towarów, których przekazanie wskazane w ust. 2 – czyli na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem – zostało wyłączone z zakresu przedmiotowego opodatkowania – jest to przepis szczególny zawierający wyjątki w stosunku do ust. 2.
Należy zatem uznać, że przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, w świetle art. 7 ust. 2 w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r. i ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z tym nabyciem.
Z opisu sprawy wynika, iż Spółka prowadzi sprzedaż testów ciążowych do hurtowni farmaceutycznych. W ramach działań marketingowych prowadzony był (na przestrzeni latach 2005-2010) program lojalnościowy (rodzaj sprzedaży premiowej). Polegał on na tym, że za zakup określonej ilości testów klient mógł się domagać od przedstawiciela handlowego nagrodę z katalogu nagród (lub bezpośrednio zwrócić się do centrali z takim żądaniem). Na podkreślenie zasługuje fakt, że nie było ograniczenia aby zamówienie było jednorazowe (a więc można było zakupić jednorazowo 1000 testów jak i 10x100 testów), jak i to w jakim okresie klient może zbierać owe zamówienia (jak wyżej – jednorazowo 1000 szt. lub 10 miesięcy po 100 szt. każdy lub inna możliwość, w której ostatecznie klient kupił suma sumarum 1000 szt.). Jedynym ograniczeniem był fakt, iż jednego testu nie można liczyć do dwóch nagród. Nagroda była wysyłana bezpośrednio do klienta, przy czym w całym procesie klient nie ponosi żadnych kosztów z tym związanych. Spółce przysługuje prawo odliczenia podatku VAT od zakupionych towarów, klient nie jest zobowiązany do uczestniczenia w programie, bez znaczenia czy klient uczestniczy w programie, czy też nie cena produktu jest taka sama.
W świetle powyższego oraz mając na uwadze przytoczone wyżej przepisy należy stwierdzić, iż nieodpłatne przekazanie i zużycie wskazanych w opisie stanu faktycznego towarów należących do przedsiębiorstwa Spółki, na cele związane z tym przedsiębiorstwem, zwłaszcza w ramach działań marketingowych w świetle przepisów art. 7 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r., nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2011 r. w zakresie opodatkowania nieodpłatnego wydania towarów, było zatem prawidłowe.
Mając na uwadze powyższe, należało orzec jak w sentencji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejsze rozstrzygniecie. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań w terminie trzydziestu dni od dnia jej doręczenia za pośrednictwem organu, który wydał interpretację (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.