ILPP1/443-1270/11-4/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2011 r. (data wpływu: 27 września 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 grudnia 2011 r. (data wpływu: 16 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wniesienia przedsiębiorstwa do nowopowstałej spółki prawa handlowego (spółki komandytowej) – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 27 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wniesienia przedsiębiorstwa do nowopowstałej spółki prawa handlowego (spółki komandytowej). Wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 grudnia 2011 r. o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego oraz wskazanie właściwego naczelnika urzędu skarbowego.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
W miesiącu październiku 2011 r. Wnioskodawczyni, osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży oraz serwisie bram przemysłowych, systemów przeładunkowych i kurtyn powietrznych zamierza przekazać całe przedsiębiorstwo do nowopowstałej spółki prawa handlowego (spółki komandytowej). Podatnik w dotychczas prowadzonej działalności rozliczał podatek naliczony związany z zakupami, które we wnoszonym aportem przedsiębiorstwie służyły wyłącznie sprzedaży opodatkowanej. Wszystkie składniki majątku przekazywanego przedsiębiorstwa będą wykorzystywane w działalności opodatkowanej w nowopowstałej spółce komandytowej i posłużą kontynuowaniu działalności gospodarczej. W skład przedsiębiorstwa wchodzi majątek składający się z nabytych wcześniej środków trwałych, wyposażenia oraz towarów handlowych.
W oparciu o treść art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, kwota podatku należnego została w poprzednich okresach rozliczeniowych obniżona o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu ww. składników majątku przedsiębiorstwa osoby fizycznej. Składniki majątku przedsiębiorstwa będącego przedmiotem aportu do Spółki prawa handlowego zostały zakupione w celu uzyskania przychodu opodatkowanego podatkiem od towarów usług i po dokonaniu aportu nie zmieni się ich przeznaczenie.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wyjaśniła, że przedsiębiorstwo, które będzie przedmiotem aportu zgodnie z treścią wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji prawa podatkowego z dnia 14 września 2011 r. stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy wniesienie przez osobę fizyczną całego przedsiębiorstwa do spółki komandytowej stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług...
Zdaniem Wnioskodawczyni, wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego lub cywilnego z punktu widzenia problematyki VAT uznawane jest za sprzedaż. Jednakże korzysta ono ze zwolnienia z tego podatku.
Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT transakcja zbycia przedsiębiorstwa oraz zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans.
W przypadku Wnioskodawczyni przedmiotem aportu będzie całe przedsiębiorstwo, w konsekwencji aport przedsiębiorstwa osoby fizycznej do spółki nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT. W sytuacji wnoszenia do spółki w formie aportu przedsiębiorstwa, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, nie stosuje się przepisów ustawy.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Natomiast przez świadczenie usług – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Natomiast w świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
A zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.
Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.
Zaznaczyć należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).
Według art. 551 Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:
oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
koncesje, licencje i zezwolenia,
patenty i inne prawa własności przemysłowej,
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
tajemnice przedsiębiorstwa,
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Zatem, składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.
Jeżeli warunki, o których mowa w art. 551 Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to wniesienie takiego aportu do innego podmiotu (spółki prawa handlowego lub cywilnego), nie będzie podlegało przepisom ustawy.
Ponadto art. 552 k.c. stanowi, iż czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.
O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.
Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w miesiącu październiku 2011 r. Wnioskodawczyni, osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży oraz serwisie bram przemysłowych, systemów przeładunkowych i kurtyn powietrznych zamierza przekazać całe przedsiębiorstwo do nowopowstałej spółki prawa handlowego (spółki komandytowej). Przedsiębiorstwo mające być przedmiotem aportu, będzie stanowiło przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego.
W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu sprawy stwierdzić należy, że z uwagi na fakt, że przedmiotem aportu wnoszonego przez Wnioskodawczynię do spółki kapitałowej – jak wskazała Zainteresowana – będzie przedsiębiorstwo spełniające wymogi art. 551 Kodeksu cywilnego, w rozpatrywanej sprawie znajdzie zastosowane art. 6 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Dodać należy, iż w przedstawionym we wniosku własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, Zainteresowana używa pojęcia „korzysta (..) ze zwolnienia od podatku”. Tut. Organ pragnie zaznaczyć, iż pomimo podobnego skutku podatkowego dla podatnika podatku od towarów i usług (brak konieczności wykazania podatku należnego) – pojęcia „nie podlega opodatkowaniu” i „zwolnione od podatku” nie są tożsame, a w rozpatrywanej sprawie ma miejsce sytuacja, w której czynność wniesienia aportem przedsiębiorstwa, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
W niniejszej interpretacji odpowiedziano na wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wniesienia przedsiębiorstwa do nowopowstałej spółki prawa handlowego (spółki komandytowej).
Informuje się ponadto, że wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wniesienia przedsiębiorstwa do nowopowstałej spółki prawa handlowego (spółki komandytowej), został załatwiony odrębnym pismem.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.