IPPP3/443-456/11-4/LK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21.03.2011 r. (data wpływu 23.03.2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25.05.2011 r. (data wpływu 27.05.2011 r.) na wezwanie z dnia 12.05.2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dostawy etykiet za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 23.03.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dostawy etykiet za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25.05.2011 r. (data wpływu 27.05.2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP3/443-456/11-2/LK z dnia 12.05.2011 r.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca w miesiącu grudniu 2010 r., na zlecenie klienta zarejestrowanego w Niemczech wykonał etykiety samoprzylepne, które zostały dostarczone na życzenie niemieckiego klienta do firmy zarejestrowanej i działającej w Polsce, która to również otrzymała zlecenie na wykonanie wyrobu od firmy niemieckiej. Firma zarejestrowana w Polsce na swoich produktach nakleiła etykiety wykonane przez wnioskodawcę i jako kompletne opakowanie wysłała do klienta z Niemiec. Po otrzymaniu z Polski ww. towaru firma zarejestrowana i mająca siedzibę w Niemczech wystawiła potwierdzenie odbioru etykiet wykonanych przez Wnioskodawcę.
W związku z powyższym Wnioskodawca ww. dostawę potraktował, jako dostawę wewnątrzwspólnotową i wystawił fakturę VAT ze stawką „0”.
W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż jest zarejestrowany, jako podatnik VAT UE.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy wnioskodawca prawidłowo zakwalifikował ww. dostawę, jako WDT ze stawką „0”...
Zdaniem Wnioskodawcy, ww. dostawę potraktował, jako WDT i wystawił fakturę ze stawką „0”.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:
odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy).
Zgodnie z treścią art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.
Na mocy art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:
podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
Art. 13 ust. 6 ustawy stanowi, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju to zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy – rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z zastrzeżeniem art. 2a.
W tym miejscu wskazać należy, że podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną wykonane w danym państwie, a ściślej te czynności, które zostaną uznane za wykonane w danym miejscu. W tym wypadku określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania. Określenie miejsca świadczenia jest szczególnie istotne w przypadku dostawy towarów, która odbywa się pomiędzy podmiotami z różnych państw. Miejsce świadczenia wskazuje jednocześnie państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana.
Miejsce świadczenia (opodatkowania) przy dostawie towarów uzależnione jest od sposobu, w jaki realizowana jest dostawa.
W myśl zasady, wyrażonej w art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.
Z kolei na mocy art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.
W niniejszej sprawie zakwalifikowanie danej czynności do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w świetle powołanych regulacji, wymaga spełnienia szeregu warunków zarówno o charakterze podmiotowym, jak i przedmiotowym. Do tych ostatnich należy przede wszystkim zaliczyć fakt wywozu towaru z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium państwa trzeciego lub terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jako bezpośredniego następstwa dokonanej przez podatnika dostawy towarów.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca będąc podatnikiem VAT UE w miesiącu grudniu 2010 r., na zlecenie klienta zarejestrowanego w Niemczech wykonał etykiety samoprzylepne, które zostały dostarczone na życzenie tego klienta do firmy zarejestrowanej i działającej w Polsce. Firma zarejestrowana w Polsce na swoich produktach nakleiła etykiety wykonane przez wnioskodawcę i jako kompletne opakowanie wysłała do klienta z Niemiec. Po otrzymaniu z Polski ww. towaru klient mający siedzibę w Niemczech wystawił potwierdzenie odbioru etykiet wykonanych przez Wnioskodawcę.
Istotną kwestią dla rozstrzygnięcia zagadnienia przedstawionego we wniosku jest ustalenie, w oparciu o regulacje ustawy o podatku od towarów i usług, charakteru dokonanej przez Wnioskodawcę czynności. Nie może budzić wątpliwości fakt, iż Wnioskodawca dokonał w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej czynności odpłatnej dostawy towarów na rzecz kontrahenta, której konstytutywnym elementem było przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jednak mając na uwadze cyt. wyżej definicję wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, należy stwierdzić, że dla uznania danej czynności za taką dostawę - w rozumieniu przepisów ustawy - powinny wystąpić łącznie następujące przesłanki:
winna mieć miejsce jedna z czynności określonych w przepisach art. 7 ustawy,
w konsekwencji tej czynności, nastąpić musi wywóz towaru z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium państwa trzeciego lub innego państwa członkowskiego.
Powyższe przesłanki mają charakter faktyczny i powinien je łączyć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy tzn. w wykonaniu jednej ze ściśle sprecyzowanych w ustawie czynności (tu: sprzedaży) towar musi opuścić terytorium kraju, celem dostarczenia go do kraju trzeciego lub innego kraju członkowskiego, przy czym nabywca tego towaru w wykonaniu tej czynności nabywa prawo do rozporządzania nim jak właściciel (zasadniczo warunek ten ziszcza się poprzez przeniesienie prawa własności towaru). Niewystąpienie jednej z przesłanek, np. brak przemieszczenia towarów, jako bezpośredniego następstwa dokonanej przez podatnika dostawy towarów – tak jak ma to miejsce na gruncie niniejszej sprawy - sprawia, że czynność taka nie spełnia wymogów niezbędnych dla uznania jej za eksport lub wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, po stronie sprzedawcy.
Tym samym dokonane przez Wnioskodawcę dostawy etykiet na rzecz kontrahenta, nie mogą być uznane za dostawę wewnątrzwspólnotową, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Wywóz, który miał ostatecznie miejsce został dokonany przez firmę działającą na terenie Polski. Jednakże przedmiotem wywozu było kompletne opakowanie tj. opakowanie wykonane przez firmę z Polski wraz z naklejoną etykietą wykonaną przez Wnioskodawcę. A zatem wywóz tych towarów, który miał ostatecznie miejsce nie był bezpośrednią konsekwencją przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, był natomiast efektem dyspozycji kontrahenta przemieszczającego własny towar.
Wykluczenie możliwości zaliczenia przedmiotowej czynności, jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, prowadzi do wniosku, uwzględniając przy tym cyt. wyżej przepis art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, określający miejsce świadczenia przy dostawie towarów niewysyłanych i nietransportowanych, że w niniejszym przypadku miała miejsce dostawa towarów na terytorium kraju, podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.
Biorąc pod uwagę powyższe fakty oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że w opisanej sytuacji miała miejsce dostawa krajowa, podlegająca opodatkowaniu na terytorium jkraju ze stawka właściwa dla danego towaru.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.