AE5/8012/4/EJQ/10/2081

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) w związku z art. 9 ust. 1 pkt 3, ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.).

Minister Finansów z urzędu zmienia interpretację indywidualną

z dnia 8 lipca 2009 r. Nr ITPP3/443-92/09/ZG wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w imieniu Ministra Finansów na wniosek Spółki Akcyjnej stwierdzając, że:

1. nie jest prawidłowe stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy zawarte w interpretacji indywidualnej z dnia 8 lipca 2009 r. Nr ITPP3/443-92/09/ZG, wydanej w imieniu Ministra Finansów uznające za prawidłowe stanowisko Spółki Akcyjnej zawarte we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 8 lipca 2009 r.

2. nie jest prawidłowe stanowisko Spółki Akcyjnej zawarte we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego z dnia 8 lipca 2009 r.

Uzasadnienie

W dniu 24 kwietnia 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania energii elektrycznej.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem rolnym zajmującym się w głównej mierze chowem i hodowlą trzody chlewnej. Do prowadzenia tego typu działalności Spółka wykorzystuje szereg budynków i budowli inwentarskich oraz maszyn i urządzeń, które zasilane są energią elektryczną. Generalnie energia elektryczna, za wyjątkiem przypadku opisanego poniżej, pochodzi z sieci elektroenergetycznej. Spółka łącznie posiada 47 obiektów, które posiadają system pomiarowy, i które traktowane są jako miejsca poboru/zakupu energii elektrycznej. Energia elektryczna nabyta, w sposób opisany powyżej nie podlega późniejszej odsprzedaży - dystrybucji, stąd Wnioskodawca jest w tym przypadku odbiorcą końcowym.

Jedną z dodatkowych działalności Spółki jest także prowadzenie biogazowni rolniczych. W chwili obecnej Wnioskodawca posiada 4 biogazownie o mocy 3,481 MWel. Instalacje te wykorzystywane są do produkcji biogazu oraz późniejszej jego utylizacji w module kogeneracyjnym (silniku spalinowym zagregowanym z generatorem prądu). Proces ten powoduje m.in. generowanie energii elektrycznej. Na wytwarzanie energii elektrycznej w biogazowniach rolniczych, w tzw. odnawialnym źródle energii, Spółka uzyskała koncesję. Wnioskodawca wskazuje, iż pomimo faktu, że koncesja wydana jest dla podmiotu, jakim jest Spółka, dotyczy konkretnego źródła energii powiązanego z lokalizacją. Instalacja elektryczna biogazowni połączona jest z istniejącymi instalacjami budynków gospodarczych Spółki, a także z systemem elektroenergetycznym za pomocą opomiarowanych łączy.

Przyjęte rozwiązania techniczne pozwalają na następujące wykorzystywanie wyprodukowanej energii elektrycznej:

1. potrzeby podtrzymywania procesów produkcyjnych biogazowni (zasilanie urządzeń: m.in. mieszadła, pompy, dmuchawy, oświetlenie, automatyka i sterowanie),

2. potrzeby zasilania urządzeń ferm i innych urządzeń inwentarskich związanych z działalnością Spółki, inną niż produkcja biogazu,

3. sprzedaż pozostałej nadwyżki do sieci elektroenergetycznej, jako tzw. "zielonej energii".

Sprzedaż przedstawiona w trzecim punkcie jest sprzedażą dla odbiorcy, który nie jest odbiorcą ostatecznym, gdyż nabywcą energii jest operator systemu dystrybucji energii.

Dodatkowo, w przypadku unieruchomienia generatorów energii elektrycznej instalacja pozwala na nabycie energii elektrycznej z sieci elektroenergetycznej i wykorzystanie jej dla celów wskazanych powyżej, w tym również dla celów podtrzymania procesów produkcyjnych. Przyjęty system pomiaru pozwala na podanie ilości nabytej energii elektrycznej, aczkolwiek nie jest możliwa dokładna identyfikacja docelowego miejsca odbioru tej energii (rozdział energii pomiędzy cele opisane powyżej).

Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z postanowieniami art. 3 pkt 20 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 roku Prawo Energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89 poz. 625 ze zm.) źródło energii elektrycznej, którym jest biogazownia rolnicza, traktowane jest jako Odnawialne Źródło Energii.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca wniósł o odpowiedź na następujące pytania:

1. Czy Spółka winna wystąpić do dostawcy energii elektrycznej z wnioskiem o sprzedaż energii elektrycznej nieobciażonej podatkiem akcyzowym dla wszystkich swoich obiektów i dokonywać naliczenia podatku akcyzowego w momencie zużycia energii elektrycznej na własne potrzeby, inne niż podtrzymywanie procesów produkcyjnych...

2. Czy Spółka winna wystąpić do dostawcy energii elektrycznej z wnioskiem o sprzedaż energii elektrycznej nieobciażonej podatkiem akcyzowym dla obiektów, w składzie których funkcjonuje biogazownia i dokonywać naliczenia podatku akcyzowego w momencie zużycia energii elektrycznej na własne potrzeby, inne niż podtrzymywanie procesów produkcyjnych...

3. Czy Spółka winna naliczać podatek akcyzowy od energii wyprodukowanej, we własnym zakresie, w Odnawialnym Źródle Energii, a zużytej na potrzeby prowadzenia działalności innej niż produkcja biogazu...

W poprzednim brzmieniu ustawy o podatku akcyzowym energia elektryczna wyprodukowana w Odnawialnym Źródle Energii co do zasady korzystała ze zwolnienia z podatku akcyzowego, czy w świetle obecnego brzmienia ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku energia z OZE nie powinna korzystać z takowego zwolnienia...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku (Dz. U. z 2009 r. Nr 3 poz. 11) sprzedaż energii elektrycznej dla odbiorcy końcowego opodatkowana jest podatkiem akcyzowym. W związku z tym dla obiektów Spółki, które nabywają energię elektryczną z sieci elektroenergetycznej, a w skład, których nie wchodzą źródła energii w postaci biogazowni, Spółka jako odbiorca końcowy, nie wystąpiła do operatora systemu z wnioskiem o nienaliczanie akcyzy i nabywa energię elektryczną obciążoną podatkiem akcyzowym. Na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 30 ust. 6 ustawy producent nalicza podatek akcyzowy od energii zużytej na własne potrzeby, nie związane z podtrzymywaniem procesów produkcyjnych. Analogicznie energia zużyta przez Spółkę w procesach technologicznych biogazowni nie podlega akcyzie.

Stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy zawarte w interpretacji indywidualnej wydanej w imieniu Ministra Finansów:

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wydając interpretację indywidualną Nr ITPP3/443-92/09/ZG z dnia 8 lipca 2009 r. stwierdził, że stanowisko przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy uzasadnił swoją decyzję następująco:

Zgodnie z art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11), zwanej dalej ustawą, nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 roku - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625, ze zm.), z wyłączeniem spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 121 poz. 1019, ze zm.) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych.

Natomiast w myśl art. 9 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2. sprzedaż energii elektrycznej, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię, nabywcy końcowemu na terytorium kraju;

3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;

4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;

5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją (art. 9 ust. 2 ustawy).

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym Zainteresowany posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej i produkuje energię elektryczną, którą sprzedaje dystrybutorowi tej energii. Ponadto Spółka nabywa energię elektryczną od dystrybutora energii na własne potrzeby jak również na potrzeby posiadanej elektrowni.

Zatem w przypadku zakupu energii na potrzeby prowadzenia elektrowni, podmiot produkujący energię nie będzie obowiązany do zapłaty akcyzy, ponieważ zgodnie z brzmieniem art. 2 pkt 19 ustawy, Wnioskodawca będzie w opisanym stanie faktycznym nabywcą końcowym. W konsekwencji w związku z nabyciem przez Spółkę energii elektrycznej w charakterze nabywcy końcowego, zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy, powstanie obowiązek podatkowy, jednakże podatnikiem będzie dystrybutor energii elektrycznej.

Ponadto wskazać należy, iż jak słusznie wskazuje Wnioskodawca, w przypadku zużycia wyprodukowanej przez siebie energii będzie on podatnikiem podatku akcyzowego na mocy art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy, natomiast w przypadku energii elektrycznej zużytej w celu podtrzymania procesów produkcji energii w biogazowni, obowiązek podatkowy nie przekształci się w zobowiązanie podatkowe na skutek zwolnienia od akcyzy na mocy art. 30 ust. 6 ustawy.

Omawiany przepis zwalnia od akcyzy zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycie tej energii w celu podtrzymania tych procesów produkcyjnych.

Reasumując stwierdza się, iż w przypadku produkcji energii elektrycznej sprzedawanej dystrybutorowi nie będącemu odbiorcą końcowym lub nabycia energii od dystrybutora w celu zużycia jej w ramach prowadzonej działalności związanej z produkcją energii jak również pozostałej działalności, Spółka nie jest podatnikiem podatku akcyzowego, gdyż jest nabywcą końcowym. Natomiast podatnikiem podatku akcyzowego Spółka będzie tylko i wyłącznie w przypadku zużycia na potrzeby własnego przedsiębiorstwa wyprodukowanej przez siebie energii, z jednoczesnym zwolnieniem od podatku w przypadku zużycia jej w celu produkcji tej energii lub w celu podtrzymania tych procesów produkcyjnych mających miejsce w biogazowni.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Po zapoznaniu się z materiałami sprawy Minister Finansów zważył, co następuje:

Funkcjonowanie biogazowni, można podzielić na dwa główne etapy – produkcja biogazu z biomasy oraz produkcja energii elektrycznej z biogazu. Powyższe etapy są wyraźnie od siebie oddzielone, gdyż produkcja biogazu opiera się na mieszaniu substratów w zbiornikach wstępnych a następnie ich fermentacji w komorze fermentacyjnej, zaś produkcja energii elektrycznej z biogazu odbywa się w agregacie kogeneracyjnym. Nie można zatem uznać za produkcję energii elektrycznej procesu mieszania substratów i ich fermentowania, którego produktem końcowym jest biogaz. Biorąc pod uwagę powyższe należy zauważyć, iż energia elektryczna zużyta zarówno do zasilania mieszadeł, pomp oraz dmuchaw, oświetlenia, automatyki, sterowania oraz innych czynności, niezbędnych w procesie produkcji biogazu, jak i energia elektryczna zużyta do urządzeń inwentarskich, związanych z inną działalnością niż stricte produkcja energii elektrycznej w biogazowni nie podlega zwolnieniu, o którym mowa w art. 30 ust. 6 ustawy. Zwolnieniu, o którym mowa powyżej podlega natomiast energia elektryczna zużyta w agregacie kogeneracyjnym w procesie wytwarzania energii elektrycznej z biogazu.

Reasumując powyższe, zauważyć należy, iż produkcja biogazu stanowiącego surowiec do produkcji energii elektrycznej, nie może podlegać przedmiotowemu zwolnieniu, które dotyczy produkcji energii elektrycznej, nie zaś surowców do produkcji tej energii.

Zmieniona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 24 kwietnia 2009 r. i uwzględnia stan prawny obowiązujący w okresie od dnia 1 marca 2009 r.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od daty doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.