IP-PB3-423-181/07-2/MŚ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 06.09.2007r.(data wpływu 06.09.2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia wydatków na imprezę marketingową do kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 06.09.2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia wydatków na imprezę marketingową do kosztów uzyskania przychodów jako wydatki na reklamę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka w ramach prowadzonej działalności, w celu zwiększenia sprzedaży i pozyskania nowych odbiorców, zamierza zorganizować imprezę marketingową. Koszty tej imprezy będą obejmowały wynajem sali oraz powierzchni wystawienniczej wraz z urządzeniem i wystrojem, wydrukowaniem folderów i katalogów reklamowych z logo firmy, nabycie gadżetów reklamowych z logo firmy, zakup innych towarów takich jak kwiaty, słodycze, napoje i inne artykuły spożywcze (nie mające charakteru wytworności lub okazałości, ogólnie dostępne dla uczestników imprezy), koszty obsługi stoiska przez hostessy. Ponadto Spółka pokryje koszty noclegów dla zaproszonych uczestników a także kolacji, na której przewiduje się występ kabaretu lub koncert.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy koszty imprezy marketingowej będą stanowić koszt uzyskania przychodów jako wydatki związane z reklamą...

Zdaniem Wnioskodawcy kluczowe znaczenie dla kwalifikacji kosztu imprezy marketingowej będą miały przeważające reklamowe elementy przedsięwzięcia. Koszty tej imprezy od 1 stycznia 2007r., mogą być zaliczone w całości do kosztów uzyskania przychodów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późń. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wyłączone z kosztów uzyskania przychodów są natomiast, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. W katalogu tych wyłączeń nie wymieniono wydatków związanych z reklamą produktów lub usług, zatem wydatki te, pod warunkiem spełnienia przesłanek zawartych w art. 15 ust. 1 ustawy, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości.

Wobec braku w przepisach podatkowych definicji pojęcia „reklama”, należy posłużyć się wykładnią językową. Zgodnie z definicją zawartą w Uniwersalnym Słowniku Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007) reklamą jest „działanie polegające na zachęcaniu potencjalnych klientów do zakupu określonych towarów i usług.” Reklamą jest też „napis, rysunek, plakat, film itp. służące temu celowi”. Za reklamę należy więc uznać rozpowszechnianie informacji o danym towarze, w celu zwrócenia na niego uwagi i zachęcenia do zakupu. Reklama polega na rozpowszechnianiu informacji o zaletach i wartościach towarów, miejscach ich nabycia, chwaleniu kogoś i zalecaniu czegoś, prezentowaniu danego towaru, danej usługi, marki, cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych, modnych czy nawet prowokujących, aby skłonić jak największą liczbę potencjalnych nabywców do zakupu lub korzystania z usługi.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje również terminu „reprezentacja”, dlatego też ponownie należy posłużyć się wykładnią językową. Pod pojęciem reprezentacji rozumie się natomiast „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną” - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przyjąć należy, iż reprezentacja to występowanie w imieniu firmy, wiążące się z okazałością, w celu wywołania dobrego wrażenia. Obejmuje ona swym pojęciem działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych pomiędzy podmiotami gospodarczymi. W określeniu „reprezentacja” mieści się więc takie działanie podatnika, które ma na celu stworzenie (utrwalenie) właściwego wizerunku firmy.

Ponoszone przez Spółkę wydatki na zorganizowanie imprezy marketingowej, mającej na celu zwiększenie sprzedaży i pozyskanie nowych odbiorców będą, sprzyjać tworzeniu oraz utrwaleniu pozytywnego wizerunku Spółki na zewnątrz. Odpowiednia sala, w której będzie zorganizowana impreza, jej wystrój, usługi gastronomiczne, hostessy obsługujące stoiska, a także koszt kolacji i noclegów dla uczestników imprezy a do tego planowany występ kabaretu lub koncert wpływać będą niewątpliwie na lepsze postrzeganie przez nich Spółki i utrwalanie jej pozytywnego obrazu.

Na kwalifikację powyższych wydatków jako reklamowych nie wpływa również fakt, że są ponoszone wobec obecnych kontrahentów. Przytoczona bowiem definicja reprezentacji, nie ogranicza jej zakresu przedmiotowego jedynie do działań podejmowanych wobec potencjalnych klientów.

Jednocześnie należy dodać, że do kosztów uzyskania przychodu zaliczyć będzie można wydatki związane z wydrukowaniem folderów i katalogów reklamowych z logo firmy a także zakup gadżetów reklamowych z logo firmy. Jednak w przypadku gadżetów reklamowych z zamieszczonym logo firmy należy dodać, że tylko wydatki ponoszone na gadżety lub upominki o niskiej wartości jednostkowej oznaczone logo firmy lub logo produktu (np. długopisy, breloczki, czapeczki), wręczane kontrahentom bądź potencjalnym kontrahentom mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.