ITPB3/423-26b/07/AT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2007 r. (data wpływu 12 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości jednorazowego zaliczenia w koszty uzyskania przychodów czynszu inicjalnego z tytułu planowanego zawarcia umowy leasingu operacyjnego oraz jednorazowego zaliczenia w koszty uzyskania przychodów kwoty prowizji pobranej przez bank od wartości udzielonego kredytu – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 12 września 2007 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości jednorazowego zaliczenia w koszty uzyskania przychodów czynszu inicjalnego z tytułu planowanego zawarcia umowy leasingu operacyjnego oraz jednorazowego zaliczenia w koszty uzyskania przychodów kwoty prowizji pobranej przez bank od wartości udzielonego kredytu.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe:

Przedmiotem działalności Spółki jest m. in. budowa dróg i ich utrzymanie. W ramach prowadzonej działalności planowane jest zawarcie umowy leasingu operacyjnego na użytkowanie maszyn drogowych oraz samochodu ciężarowego wykorzystywanych do świadczenia usług budowlano-drogowych. Opłata wstępna (czynsz inicjalny) będzie większa o ok. 20% od późniejszych rat leasingowych. Umowa zawarta będzie na okres 36 miesięcy.

Spółka zamierza sfinansować bieżącą działalność z zaciągniętego kredytu operacyjnego w rachunku bieżącym na okres 12 miesięcy, tj. od dnia 1 października 2007 r. do dnia 30 września 2008 r. bank od kwoty kredytu pobiera jednorazową prowizję.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Spółka może zaliczyć wyżej wymieniony czynsz inicjalny w całości do kosztów podatkowych w dacie otrzymania faktury, czy też zaliczyć go do kosztów podatkowych proporcjonalnie do okresu trwania umowy leasingu operacyjnego...

Czy kwota pobranej prowizji przez bank od wartości udzielonego kredytu jest kosztem podatkowym w momencie poniesienia (zapłaty), czy też kwotę prowizji należy zaliczyć do kosztów podatkowych w proporcji do okresu trwania umowy kredytowej, tj. część do kosztów 2007 r. a część do kosztów 2008 r....

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie drugie i dotyczy drugiego zdarzenia przyszłego. Wniosek Spółki w zakresie pytania pierwszego i pierwszego zdarzenia przyszłego zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Zdaniem Wnioskodawcy koszt prowizji bankowej winien być zaliczony do kosztów podatkowych jednorazowo w dacie zapłaty prowizji. Jest to bowiem koszt usługi banku za udzielenie kredytu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 4 cyt. ustawy określono, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

W myśl art. 15 ust. 4d ww. ustawy koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Na podstawie art. 15 ust. 4e cyt. ustawy za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Mając na uwadze powyższe uregulowania stwierdzić należy, iż ustawodawca definiuje podział kosztów na bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskanym przychodem. Nie ulega ponadto wątpliwości, że prowizja bankowa z tytułu zawierania umowy kredytu nie będzie miała bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, lecz jej poniesienie warunkuje możliwość korzystania ze środków finansowych wydatkowanych na bieżącą działalność, a więc warunkuje pośrednio uzyskanie przychodu. Istotne jest jednak rozdzielenie wydatków na zapłatę prowizji bankowej z tytułu zaciągniętego kredytu od źródeł finansowania ewentualnych kosztów bieżącej działalności Spółki z zaciągniętego kredytu. Prowizja bankowa nie stanowi bowiem wydatków na nabycie określonych towarów lub usług w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa, lecz jest wynikiem umowy cywilnoprawnej zawartej pomiędzy bankiem a jego klientem i jako taka winna być traktowana jako nakład nie związany ze źródłem finansowania określonych wydatków.

W świetle powyższego, jeżeli koszt ten dotyczy prowizji bankowej w związku z zaciągniętym kredytem obrotowym na sfinansowanie bieżącej działalności (nie związanej z zakupem lub wytworzeniem środków trwałych) a przy tym jego uiszczenie nie jest warunkiem skuteczności (zawarcia) umowy kredytowej, to może być zarachowany w całości w dacie ujęcia w księgach rachunkowych na podstawie dowodu jego poniesienia.

Podkreślić zatem trzeba, że niesłusznie Wnioskodawca wywodzi, iż momentem ujęcia w kosztach uzyskania przychodów jest dzień zapłaty prowizji bankowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.