IP-PB3-423-116/07-2/GJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17.08.2007r. ( data wpływu 20.08.2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zakupionych usług gastronomicznych i cateringowych - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 20.08.2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w sprawie zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na usługi cateringowe i gastronomiczne na rzecz klientów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka X jest firmą świadczącą doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania ( symbol PKD 7414A ). Firma wykonując usługę doradczą ponosi wydatki na rzecz klientów w zakresie zakupu usług gastronomicznych i cateringowych. Koszty tych usług wkalkulowane są w koszty usługi doradczej. Stanowią one koszt bezpośredni wykonania usługi doradczej. O wartość tych usług zwiększa się przychód firmy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty usług gastronomicznych i cateringowych można w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów...

Zdaniem wnioskodawcy , koszty usług cateringowych i gastronomicznych ponoszone w imieniu i na rzecz klientów i stanowiące bezpośredni koszt wykonanej usługi doradczej, mogą być w całości zaliczone do kosztów podatkowych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm. ) nie zawiera wykazu, który przesądza o zaliczeniu określonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ustawy. Zatem , aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione warunki:

poniesiony wydatek musi mieć bezpośredni lub pośredni wpływ na powstanie przychodu z działalności gospodarczej, albo

poniesiony wydatek ma na celu zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,

wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów negatywnych określonych w art. 16 ustawy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Do 31 grudnia 2006r., wydatki na reprezentację w części nie przekraczającej 0,25% przychodów stanowiły koszty uzyskania przychodów. Ustawą z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz. U. Nr 217, poz. 1589 ) , od 1 stycznia 2007r. wyłączono z kosztów uzyskania przychodów wszelkie wydatki o charakterze reprezentacyjnym.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji pojęcia reprezentacji, choć ustawodawca w cytowanym wyżej przepisie podał przykłady wydatków na reprezentację . Zgodnie z orzecznictwem i doktryną, z punktu widzenia firmy reprezentacja ma na celu promocję danego podmiotu gospodarczego. Promocja ta odbywa się poprzez stworzenie i utrwalenie dobrego wizerunku firmy. Reprezentacja firmy jest to okazałość, wystawność. Reprezentacją są działania, które polegają na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi (skierowane na zewnątrz firmy). Reprezentacja to w szczególności : prezenty dla kontrahentów, przyjmowanie kontrahentów, ubiór reprezentacyjny, wystrój firmy, zagospodarowanie terenu wokół firmy. Można uznać, że zakup usług gastronomicznych, cateringowych jest wykorzystywany bezpośrednio do realizacji usług świadczonych przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Jak wynika z oświadczenia wnioskodawcy, koszty usług cateringowych i gastronomicznych są ponoszone w imieniu i na rzecz klientów, są wkalkulowane w cenę usługi doradczej, o ich wartość zwiększa się przychód firmy podlegający opodatkowaniu. Nie mają zatem charakteru reprezentacyjnego . Stanowią bezpośredni koszt wykonania usługi doradczej. Zakup tych usług pozostaje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. A zatem na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są kosztem uzyskania przychodów. W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, 09-402 Płock, ul. 1 Maja 10.