ILPB4/423-468/11-2/ŁM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 06 października 2011 r. (data wpływu 07.10.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych nabycia udziałów w celu ich umorzenia za wynagrodzeniem niższym od ich wartości rynkowej – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 07 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych nabycia udziałów w celu ich umorzenia za wynagrodzeniem niższym od ich wartości rynkowej.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.
Wnioskodawca należy do Grupy „A”, która specjalizuje się w produkcji aluminiowych stopów odlewniczych, zapraw i odtleniaczy stali dla hut. 100% udziałowcem Spółki jest „B” S.A. (dalej „B”). Zarówno Spółka, jak i „B” są polskimi spółkami kapitałowymi, podlegającymi w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości osiąganych dochodów. Dodatkowo, Spółka prowadzi działalność gospodarczą w obrębie specjalnych stref ekonomicznych i korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego z tytułu działalności w strefie.
W najbliższej przyszłości, planowana jest restrukturyzacja Grupy „A”, która ma zostać przeprowadzona według następującego scenariusza:
Spółka wyemituje nowe udziały, które zostaną objęte przez inną polską spółkę kapitałową. Wskutek powyższej operacji, „B” nie będzie już wyłącznym udziałowcem Spółki, niemniej jednak wciąż będzie posiadał więcej niż 10% udziałów.
Jednocześnie lub w późniejszym terminie, część lub całość udziałów posiadanych przez „B” w Spółce zostaną umorzone w drodze umorzenia przymusowego lub umorzenia automatycznego. Wynagrodzenie za umorzone udziały zostanie ustalone i wypłacone według wartości, która może być niższa od wartości rynkowej umorzonych udziałów (w szczególności może się to odbyć według wartości księgowej).
W związku z powyższym, Spółka powzięła wątpliwość, czy jeżeli wynagrodzenie z tytułu umorzenia udziałów będzie niższe od ich wartości rynkowej, to w opisanym stanie faktycznym znajdą zastosowanie przepisy art. 11, art. 12 ust. 5a oraz art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy jeżeli wynagrodzenie z tytułu umorzenia udziałów będzie niższe od ich wartości rynkowej, to wypłata takiego wynagrodzenia będzie neutralna dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, w szczególności nie będą miały zastosowania przepisy art. 11, art. 12 ust. 5a lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...
Zdaniem Wnioskodawcy, umorzenie udziałów za wynagrodzeniem niższym od wartości rynkowej tych udziałów będzie neutralne z punktu widzenia ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności nie będą miały zastosowania przepisy art. 11, art. 12 ust. 5a oraz art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.
Zasady umarzania udziałów zostały uregulowane w art. 199 § 1 - § 7 KSH. Udział może podlegać umorzeniu m.in. bez zgody wspólnika (tzw. umorzenie przymusowe) albo w razie ziszczenia się określonego zdarzenia (tzw. umorzenie automatyczne).
W przypadku umorzenia przymusowego oraz automatycznego, umorzenie udziałów wymaga odpowiedniej uchwały, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia oraz wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzone udziały. Wynagrodzenie to nie może być jednak niższe od wartości przypadających na udział aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między wspólników.
W ocenie Spółki fakt, iż wartość rynkowa umorzonych udziałów może być wyższa od wartości, według której zostanie ustalone wynagrodzenie należne „B” z tytułu umorzenia, nie będzie skutkować oszacowaniem dodatkowego przychodu po stronie Spółki. W szczególności, zdaniem Spółki, w analizowanym zdarzeniu przyszłym nie znajdą zastosowania przepisy, zgodnie z którymi organy podatkowe mogłyby oszacować przychód wynikający z różnicy między wartością rynkową a wartością księgową umarzanych udziałów, tj. art. 12 ust. 5a, art. 14 lub art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami są w szczególności wartość otrzymanych częściowo odpłatnie rzeczy lub praw. Z kolei, jak wynika z art. 12 ust. 5a ww. ustawy, w przypadku rzeczy oraz praw majątkowych otrzymanych częściowo odpłatnie, przychodem jest różnica pomiędzy wartością tych rzeczy i praw ustaloną na podstawie cen rynkowych a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.
Zdaniem Spółki, w wyniku planowanego umorzenia udziałów, brak jest jakiegokolwiek faktycznego przysporzenia po stronie Spółki, uzyskanie którego jest niezbędnym elementem, dla powstania przychodu z tytułu częściowo nieodpłatnych świadczeń. W wyniku wypłaty wynagrodzenia wspólnikowi z tytułu umorzenia udziałów, majątek Spółki nie wzrośnie. Spółka bowiem w sensie ekonomicznym nic nie uzyskała i nie nastąpiło po Jej stronie żadne przysporzenie majątkowe. W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, że art. 12 ust. 5a w związku z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie będzie miał zastosowania do wypłaty wynagrodzenia z tytułu umorzenia udziałów w wartości niższej niż wartość rynkowa takich udziałów.
W ocenie Spółki, w omawianym stanie faktycznym nie znajdzie również zastosowania art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wartości rynkowej.
Z przytoczonego przepisu wynika, że powstanie dodatkowego przychodu do opodatkowania będzie miało miejsce w przypadku przeniesienia własności rzeczy lub praw majątkowych pomiędzy podatnikami, które łącznie spełniają następujące cechy:
przeniesienie jest dokonywane w oparciu o tytuł prawny przewidujący ich odpłatne zbycie (np. sprzedaż) oraz
strony transakcji łączy umowa, która przewiduje zapłatę ceny.
Zdaniem Spółki, umorzenie udziałów za wynagrodzeniem nie spełnia żadnej z wymienionych cech. W ocenie Spółki, czynność umorzenia udziałów nie stanowi czynności odpłatnego zbycia, w szczególności nie jest to sprzedaż udziałów, co więcej Spółka nie jest posiadaczem unicestwianych udziałów.
Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, że konstrukcja umorzenia udziałów uregulowana w KSH wyklucza zastosowanie art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku wypłaty wynagrodzenia z tytułu umorzenia udziałów poniżej wartości rynkowej.
Spółka pragnie wskazać, że powyższe stanowisko znalazło potwierdzenie w znanym Jej wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 25 maja 2010 r. (sygn. I SA/Po 251/10), w którym Sąd stwierdził, że „wypłata wynagrodzenia z tytułu umorzenia udziałów nie może być zrównana z czynnością odpłatnego zbycia, o której mowa w art. 14 ustawy o PDOP”.
W ocenie Spółki, w omawianym stanie faktycznym nie znajdzie również zastosowania art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym jeżeli w wyniku powiązań między podmiotami krajowymi, w tym m.in. kapitałowych, majątkowych oraz personalnych, zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty i w wyniku tego, podatnik nie wykazuje dochodów jakich należałoby oczekiwać gdyby wymienione powiązania nie istniały, dochody takiego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.
W ocenie Spółki, przytoczony powyżej przepis nie będzie miał zastosowania z uwagi na fakt, iż w przypadku umorzenia udziałów za wynagrodzeniem, nie mamy do czynienia z transakcją dla celów przepisów o cenach transferowych. Umorzenie udziałów bowiem stanowi operację techniczną mającą na celu unicestwienie udziałów. Ponadto powyższy przepis odnosi się do sytuacji, kiedy w wyniku powiązań zostaną narzucone warunki odbiegające od warunków rynkowych. Natomiast w przypadku umorzenia, zdaniem Spółki, nie jest możliwe ustalenie czy transakcja została przeprowadzona na warunkach rynkowych, bowiem umorzenie udziałów z samej swojej natury następuje pomiędzy Spółką a Jej udziałowcem. Podmioty niepowiązane w myśl art. 11 nie dokonują takich czynności. Tym samym, brak jest porównywalnych transakcji pomiędzy niezależnymi podmiotami i z tego względu, zdaniem Spółki, przepisy art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będą miały zastosowania do wypłaty wynagrodzenia z tytułu umorzenia udziałów.
Reasumując, w świetle powyższych argumentów, Spółka stoi na stanowisku, że umorzenie udziałów za wynagrodzeniem niższym od wartości rynkowej tych udziałów będzie neutralne z punktu widzenia ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności nie będą miały zastosowania przepisy art. 11, art. 12 ust. 5a oraz art. 14 ww. ustawy.
Dodatkowo, Spółka pragnie wskazać, że powyższe stanowisko znalazło potwierdzenie w znanej Jej interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 2 listopada 2010 r. (sygn. IBPBII/2/423-20/10/AK), interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 12 grudnia 2010 r. (sygn. ILPB3/423-612/10-2/EK) oraz z dnia 3 października 2008 r. (sygn. ILPB3/423-420/08-3/KS).
W związku z powyższym, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, iż są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.
Ponadto należy wskazać, iż wskazane w treści wniosku orzeczenie sądu nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego, teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.
Interpretacja dotyczy opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.