ITPB1/423-29/07/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2007 r. (data wpływu 27 lipca 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z otrzymaniem aportu oraz rozszerzeniem działalności gospodarczej, tj. podatku od czynności cywilnoprawnych, opłaty sądowej, taksy notarialnej, kosztów wypisów i kosztów poświadczenia podpisów - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 25 lipca 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z otrzymaniem aportu oraz rozszerzeniem działalności gospodarczej, tj. podatku od czynności cywilnoprawnych, opłaty sądowej, taksy notarialnej, kosztów wypisów i kosztów poświadczenia podpisów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 30 czerwca 2007 r. „Z” S.A. (dalej „Z”) wniósł do „D” Sp. z o.o. (dalej „D”) aport w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Konieczność wydzielenia części działalności "D" wynikała z zapisów Dyrektywy 2003/54/WE z dnia 26 czerwca 2003 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej (dalej „Dyrektywa”). Dyrektywa ta ma na celu stopniową liberalizację rynku energii w krajach Unii Europejskiej. Zgodnie z przepisami Dyrektywy, do dnia 1 lipca 2007 r. "D" powinni zostać wydzieleni jako niezależne podmioty prawne. Przekształcenia, zgodnie z wymogami Dyrektywy, zostały uregulowane w polskim ustawodawstwie ustawą z dnia 4 marca 2005 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz ustawy – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 552), na mocy której w ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne dodano m.in. art. 9d ust. 1 stanowiący, że "D" będący w strukturze przedsiębiorstwa zintegrowanego pionowo, powinien pozostawać pod względem formy prawnej i organizacyjnej oraz podejmowania decyzji niezależny od innych działalności niezwiązanych z przesłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej. W celu realizacji powyższych obowiązków ustawowych, przeprowadzono transakcję wniesienia aportu. W związku z otrzymaniem majątku służącego do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie dystrybucji, "D" był zobowiązany do poniesienia między innymi kosztów podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej „PCC”), opłaty sądowej, taksy notarialnej, kosztów wypisów i kosztów poświadczenia podpisów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy "D" może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszystkie opłaty poniesione w związku z otrzymaniem aportu oraz rozszerzeniem działalności gospodarczej (tj. PCC, opłatę sądową, taksę notarialną, koszty wypisów, koszty poświadczenia podpisów)...

Zdaniem wnioskodawcy, ww. wydatki związane z otrzymaniem aportu oraz rozszerzeniem działalności gospodarczej powinny stanowić koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. Spółka podnosi, że przekazanie aportu, skutkujące koniecznością podwyższenia kapitału, nie było arbitralną decyzją "Z", a wynikało z konieczności implementacji przepisów ustawowych. Jednocześnie, przyjęcie aportu było jedyną prawną możliwością kontynuowania przez Spółkę działalności i osiągania przychodów. W świetle powyższego, w ocenie Spółki, przedmiotowe wydatki związane z wniesieniem aportu warunkują osiąganie przez nią przychodów i jako takie stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka wskazała też, że żadna z analizowanych kategorii kosztów nie została wymieniona w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako niestanowiąca kosztów uzyskania przychodów, a zatem, zdaniem Spółki, słuszne jest twierdzenie, że wydatki te stanowią koszty uzyskania przychodów. Spółka podnosi też, że jej stanowisko w tym zakresie potwierdzają liczne orzeczenia sądowe i pisma urzędów skarbowych, powołując kilka z nich.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., które ma zastosowanie w przypadku Spółki z uwagi na treść art. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 217, poz. 1589), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 zawierającym katalog wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. Oznacza to, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, jeżeli pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Są to więc koszty bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwanym przychodem oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, czyli związane z funkcjonowaniem firmy. Nie są jednak kosztami uzyskania przychodów koszty związane z utworzeniem lub powiększeniem kapitału zakładowego. Stosownie bowiem do przepisu z art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela. Oznacza to, że wartość wkładów wnoszona na pokrycie kapitału zakładowego w związku z utworzeniem spółki, jak również z podwyższeniem tego kapitału nie jest zaliczana do przychodów spółki. Ponadto przepis art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 tej samej ustawy pozostający w związku z powołanym powyżej przepisem art. 12 ust. 4 pkt 4 stanowi, że przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku, oraz kosztów uzyskania przychodów związanych z przychodem nie podlegającym opodatkowaniu.

Konsekwencją takiego uregulowania jest przyjęcie, że wydatki związane z powiększeniem kapitału zakładowego Spółki, tj. podatek od czynności cywilnoprawnych, opłata sądowa, taksa notarialna, koszty wypisów i koszty poświadczenia podpisów nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż są związane z przychodem niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.