IIUSpbIA/425-85/116a/52/06/BB

Pytanie podatnika:

Czy zapłata należności (zobowiązań płacowych podmiotu, od którego Spółka zakupiła nieruchomości) na podstawie sądowego wyroku jest uznawana za koszty uzyskania przychodów?

STAN FAKTYCZNY

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka zakupiła nieruchomości od podmiotu, który nie wywiązał się z zobowiązań płacowych w stosunku do swoich pracowników. Na podstawie przepisów kodeksu cywilnego zamieszczonych w tytule X ?Ochrona wierzyciela w razie niewypłacalności dłużnika? pracownicy ci, lub prokurator w ich imieniu, składają pozwy przeciw Spółce o zapłatę należnych im kwot z tytułu poborów.

W tym stanie faktycznym zastało postawione następujące pytanie: czy zapłata należności na podstawie sądowego wyroku jest uznawana za koszty uzyskania przychodów?

STANOWISKO PODATNIKA

Według opinii Spółki na powyższe pytanie należy udzielić pozytywnej odpowiedzi.

OCENA PRAWNA STANOWISKA PYTAJĄCEGO Z PRZYTOCZENIEM PRZEPISÓW PRAWA

Definicję kosztów uzyskania przychodów zawiera art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych / tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm./. Zgodnie z tym przepisem kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Brzmienie tego przepisu nie pozostawia wątpliwości co do tego, że podatnik ma prawo zaliczyć do kosztów podatkowych wszelkie poniesione wydatki, jednak tylko wtedy, gdy wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, zarazem zaś przekonywująco uzasadni, że ich poniesienie ma bądź może mieć wpływ na wysokość osiąganych przychodów.

Generalnie można przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalniei gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Zatem, wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami. Są nimi koszty bezpośrednio jak i pośrednio związane z uzyskiwanym przychodem oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, czyli związane z funkcjonowaniem firmy. Podatnik ma zatem możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Stosownie do zapisu art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę innych zobowiązań, w tym z tytułu udzielonych gwarancji i poręczeń.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka zakupiła nieruchomości od podmiotu, który nie wywiązał się z zobowiązań płacowych w stosunku do swoich pracowników. Wynagrodzenia pracowników (w obecnym stanie prawnym ? wypłacone) stanowią koszty uzyskania przychodów pracodawców. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że przedmiotowe wynagrodzenia dotyczą jednakże podmiotu, od którego Spółka zakupiła nieruchomość.

Zatem, mając na uwadze cytowane wyżej przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny, należy stwierdzić, iż Spółka nie jest podmiotem, dla którego przedmiotowe należności (zobowiązania płacowe wobec pracowników) stanowiłyby koszty uzyskania przychodów, bowiem obowiązek zapłaty tychże należności nie wynika z faktu zatrudniania pracowników, lecz z zakupu nieruchomości.

Reasumując: zapłata przez Spółkę na podstawie wyroku Sądu, zobowiązań płacowych wobec pracowników, których nie jest pracodawcą - nie stanowi kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bowiem wynika z faktu zakupu nieruchomości od podmiotu, który nie wywiązał się z obowiązków wobec swoich pracowników.

W związku z powyższym Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza, iż stanowisko przedstawione w przedmiotowej sprawie jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.