ILPB1/415-647/10-4/AO
Interpretacja indywidualna
z dnia 27 sierpnia 2010 r.
Artykuły przypisane do interpretacji
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 378 interpretacje.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, reprezentowanego przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2010 r. (data wpływu 31 maja 2010 r.), uzupełnionym w dniu 3 sierpnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu w związku z wniesieniem znaków towarowych do spółki cywilnej - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 31 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu w związku z wniesieniem znaków towarowych do spółki cywilnej.
Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14f § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 28 lipca 2010 r. nr ILPB1/415-647/10-2/AO wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.
Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 30 lipca 2010 r., natomiast w dniu 3 sierpnia 2010 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 2 sierpnia 2010 r.).
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.
W działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę wykorzystywane są prawa własności przemysłowej, w szczególności prawa do znaków towarowych w rozumieniu art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wykorzystywane przez Wnioskodawcę znaki towarowe nie występują w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych.
Zainteresowany zamierza utworzyć spółkę cywilną, do której w formie aportu wniesie, będące Jego własnością przedmiotowe znaki towarowe, ewentualnie przedsiębiorstwo, w skład którego wchodzić będą prawa do znaków towarowych.
Nowa spółka (spółka cywilna) będzie zarządzać znakami towarowymi, udzielając odpłatnie, w drodze licencji, praw z tych znaków podmiotom wykorzystującym te prawa w działalności gospodarczej.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy w efekcie wniesienia wkładów w postaci znaków towarowych do spółki cywilnej powstanie u Wnioskodawcy przychód podatkowy...
Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że opodatkowaniu podlegają wszelkie przychody osób fizycznych. Zakładając, że wniesienie wkładu jest czynnością opodatkowaną na zasadach zbycia majątku, zastosowanie mógłby znaleźć przepis art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub art. 18 cyt. ustawy dotyczący przychodów z praw majątkowych w tym z ich odpłatnego zbycia.
Spółka cywilna, uregulowana w art. 860 i następnych Kodeksu cywilnego jest umownym stosunkiem cywilnoprawnym, a ściślej zobowiązaniem, w którym wspólnicy zobowiązują się do świadczenia, polegającego na dążeniu do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w oznaczony sposób, w szczególności przez wniesienie wkładów (Kodeks cywilny. Komentarz. red. Krzysztof Pietrzykowski).
W przeciwieństwie do spółek prawa handlowego, które samodzielnie są podmiotami praw i obowiązków, zaś wkłady wniesione do tych spółek stają się ich własnością - w spółce cywilnej wkład nie staje się własnością spółki. Majątek w spółce cywilnej, w tym pochodzący z wniesionych wkładów, jest majątkiem wspólnym wspólników, a nie majątkiem spółki, która nie posiada osobowości prawnej oraz nie jest samodzielnym podmiotem praw i obowiązków.
Podstawową cechą istniejącej między wspólnikami spółki cywilnej ustawowej wspólności łącznej jest jej bezudziałowy charakter. Każdemu ze wspólników przysługują równe prawa do całego majątku spółki. Trudno zatem w ogóle mówić o jakichkolwiek udziałach wspólników w czasie trwania spółki, tym bardziej zaś o rozporządzaniu udziałami w majątku wspólnym czy też udziałami w poszczególnych składnikach tego majątku (Kodeks cywilny. Komentarz. red. Krzysztof Pietrzykowski).
Spółka cywilna nie jest podmiotem praw i obowiązków. W związku z powyższym, przy wniesieniu wkładów nie dochodzi do zmiany właściciela majątku wnoszonego jako wkład, ponieważ prawo majątkowe (w naszym przypadku do znaków towarowych) pozostają w majątku wspólnika jako współwłaściciela majątku spółki osobowej. Nie może tym samym znaleźć zastosowania ani art. 14 ust. 2 ani art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Podsumowując, czynność wniesienia przez Wnioskodawcę wkładów do spółki cywilnej, będzie czynnością obojętną podatkowo w zakresie podatku dochodowego.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 5a pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorstwie - oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.
W myśl art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:
1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Jednocześnie zauważyć należy, iż katalog elementów (składników) przedsiębiorstwa, ujęty w ww. art. 551 Kodeksu cywilnego nie ma charakteru zamkniętego, o czym świadczy użyte w nim sformułowanie „w szczególności”. Zgodnie zaś z art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.
Analizując powyższe należy wywieść, iż przedsiębiorstwo - dla celów prawa podatkowego - należy rozumieć jako ogół praw podmiotowych, stosunków faktycznych (np. zakresu i walorów dostawców i klientów, czyli odbiorców, opinii o przedsiębiorstwie, czyli jego renomy, lokalizacji, stopnia ściągalności jego wierzytelności itd.) oraz różnych innych wartości (np. systemu organizacyjnego, doświadczeń w zakresie działalności przedsiębiorstwa, jakości znanej i stosowanej technologii, itd.), jakie prowadzący przedsiębiorstwo (jego właściciel) sam lub ze współpracującymi osobami wiąże w zorganizowany zespół majątkowy.
Przy tym należy jednak wyraźnie zaznaczyć, iż definitywnej oceny przedmiotu czynności prawnej dokonuje sam podatnik, który jest w pełni zorientowany, czy składniki majątku będące przedmiotem czynności prawnej stanowią przedsiębiorstwo, o którym mowa w przytoczonych powyżej przepisach Kodeksu cywilnego.
Przez umowę spółki, stosownie do art. 860 § 1 ustawy Kodeks cywilny, wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.
Zgodnie z art. 861 § 1 ww. ustawy, wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług.
Wniesiony wkład może być pieniężny lub niepieniężny. Z chwilą przeniesienia własności rzeczy na wspólników staje się ona majątkiem wspólnym wszystkich wspólników.
Stosownie do treści art. 862 ustawy Kodeks cywilny, jeżeli wspólnik zobowiązał się wnieść do spółki własność rzeczy, do wykonania tego zobowiązania, jak również do odpowiedzialności z tytułu rękojmi oraz do niebezpieczeństwa utraty lub uszkodzenia rzeczy stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży.
Wspólnik wnoszący wkład rzeczowy do spółki cywilnej osiąga w tym momencie przychód, gdyż wniesienie przedmiotowego wkładu wiąże się z odpłatnym zbyciem składnika majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem z punktu widzenia prawa cywilnego dochodzi do odpłatnego zbycia rzeczy lub prawa.
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę wykorzystywane są prawa własności przemysłowej, w szczególności prawa do znaków towarowych w rozumieniu art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wykorzystywane przez Wnioskodawcę znaki towarowe nie występują w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych. Zainteresowany zamierza utworzyć spółkę cywilną, do której w formie aportu wniesie, będące Jego własnością przedmiotowe znaki towarowe, ewentualnie przedsiębiorstwo, w skład którego wchodzić będą prawa do znaków towarowych. Nowa spółka (spółka cywilna) będzie zarządzać znakami towarowymi, udzielając odpłatnie, w drodze licencji, praw z tych znaków podmiotom wykorzystującym te prawa w działalności gospodarczej.
W myśl zasady określonej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:
1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi
- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
Wniesienie do spółki cywilnej wkładu w postaci prawa do znaków towarowych w rozumieniu art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (wartość niematerialna i prawna), wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej wnoszącego wkład (osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą) w zamian za udział otrzymany w spółce, stanowi odpłatne zbycie tych znaków towarowych. Wartość tych znaków określona w umowie spółki (stanowiąca podstawę do ustalenia udziału w spółce) stanowi, w rozumieniu przepisu art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód z działalności gospodarczej wnoszącego wkład do spółki.
Wniesienie do spółki cywilnej wkładu w postaci przedsiębiorstwa wykorzystywanego na potrzeby działalności gospodarczej wnoszącej wkład (osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą), stanowi odpłatne zbycie tego przedsiębiorstwa. Wartość przedsiębiorstwa określona w umowie spółki stanowi, w rozumieniu przepisu art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód z działalności gospodarczej podatnika wnoszącego wkład do spółki.
Ponadto zauważyć należy, iż z dniem wniesienia przedsiębiorstwa (w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego) do spółki cywilnej, przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę fizyczną – Wnioskodawcę, traci swój byt prawny czyli następuje likwidacja tego przedsiębiorstwa skutkująca określonymi ustawowo obowiązkami.
Pod pojęciem odpłatnego zbycia należy rozumieć każdą formę przeniesienia własności za wynagrodzeniem. Wniesienie zatem przedmiotowych znaków towarowych do spółki cywilnej powoduje:
* zmianę właściciela – wkład staje się majątkiem wspólnym wszystkich wspólników, stąd mamy do czynienia z odpłatny zbyciem wniesionych w formie aportu znaków towarowych,
* wniesienie znaków towarowych do spółki cywilnej jest przeniesieniem własności tych praw, za które Wnioskodawcy przysługuje wkład w spółce cywilnej o określonej wartości,
* kwota odpowiadająca wartości otrzymanego wkładu w spółce cywilnej stanowi w tym przypadku przychód.
Z powyższego wywieść należy, iż wniesienie do spółki cywilnej wkładów w postaci znaków towarowych jest formą ich odpłatnego zbycia. Wspólnik przystępujący do spółki uzyska w niej udział, stosownie do wartości wprowadzonych do spółki wkładów.
Reasumując, w efekcie wniesienia wkładów w postaci znaków towarowych do spółki cywilnej powstanie przychód z działalności gospodarczej u wnoszącego wkład w rozumieniu przepisu art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, bowiem wniesienie do spółki cywilnej wkładów wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej będzie stanowić ich odpłatne zbycie.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
