IBPBII/1/415-596/11/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 07 czerwca 2011r. (data wpływu do tut. Biura – 10 czerwca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu kosztów dojazdu dziecka do i ze szkoły publicznej oraz dziecka niepełnosprawnego do i ze szkoły specjalnej dokonywanego przez gminę w ramach realizacji ustawowego obowiązku dowozu – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 10 czerwca 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie skutków podatkowych zwrotu kosztów dojazdu dziecka do i ze szkoły publicznej oraz dziecka niepełnosprawnego do i ze szkoły specjalnej dokonywanego przez gminę w ramach realizacji ustawowego obowiązku dowozu.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Rada gminy w wyniku petycji mieszkańców podjęła uchwałę w lutym 2011r. w sprawie: zwrotu kosztów przejazdu uczniów do szkół podstawowych i gimnazjum dla obwodu szkolnego gminy. Wnioskodawca nadmienia, iż do obwodu szkolnego wchodzi także miejscowość spoza obrębu administracyjnego gminy. Uchwała nie otrzymała negatywnej opinii prawnej nadzoru prawnego i po ogłoszeniu w dzienniku urzędowym województwa powinna obowiązywać od 01 września 2011r. Podjęte działanie rady gminy ma charakter fakultatywny gdyż nie jest ujęte w przepisach prawa i oznacza, że gmina dofinansowywać będzie także dowozy dzieci, które nie są objęte takim obowiązkiem ustawowym. Gmina realizuje także ustawowy obowiązek organizowania dowozów indywidualnych dla dzieci niepełnosprawnych.
Finansowanie przez gminę kosztów przejazdu uczniów do i ze szkoły, w stosunku do których istnieje obowiązek ustawowy zapewnienia przejazdu lub zwrotu kosztów tego przejazdu nie jest traktowany jako przychód rodzica i gmina nie wykonuje go wystawiając PIT-8C.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Czy zwrot kosztów dojazdu dziecka do i ze szkoły publicznej oraz specjalnej w przypadku dziecka niepełnosprawnego, stanowiący ustawowy obowiązek gminy, jest przychodem i podlega opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych i czy winien być wykazywany na druku PIT-8C, czy też świadczenie to jest wolne od podatku...
Czy zwrot przez gminę kosztów dojazdu dzieci do i ze szkoły publicznej, w stosunku do których gmina nie realizuje ustawowego obowiązku, stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i czy winien być wykazywany na druku PIT-8C lub czy świadczenie to jest również wolne od podatku...
Zdaniem wnioskodawcy, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - rodzice powinni korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego. Świadczeniem materialnym bowiem jest nie tylko opłata za internat, stypendium socjalne czy posiłki szkolne ale również zapewnienie bezpłatnego transportu ucznia, który jest przyznawany na podstawie odrębnych przepisów ustawy o systemie oświaty i nie podlega opodatkowaniu.
Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:
Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu kosztów dojazdu dziecka do i ze szkoły publicznej oraz dziecka niepełnosprawnego do i ze szkoły specjalnej dokonywanego przez gminę w ramach realizacji ustawowego obowiązku dowozu.
W zakresie skutków podatkowych zwrotu kosztów dojazdu dziecka do i ze szkoły publicznej dokonywanego przez gminę nie w ramach realizacji ustawowego obowiązku dowozu wydano odrębne rozstrzygnięcie.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z 2010r. Dz. U. Nr 51, poz. 307 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są świadczenia pomocy materialnej dla uczniów, studentów, uczestników studiów doktoranckich i osób uczestniczących w innych formach kształcenia, pochodzące z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz ze środków własnych szkół i uczelni - przyznane na podstawie przepisów o systemie oświaty, Prawo o szkolnictwie wyższym, a także przepisów o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki.
Powołany powyżej przepis zwalnia z opodatkowania świadczenia pomocy materialnej przyznane m.in. na podstawie przepisów ustawy z dnia 07 września 1991r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.). Przepisy te wyraźnie określają co do tej pomocy należy. W rozdziale 8a ustawy o systemie oświaty – „Pomoc materialna dla uczniów” ustawodawca wymienia świadczenia pomocy materialnej o charakterze socjalnym oraz świadczenia pomocy materialnej o charakterze motywacyjnym.
Zgodnie z art. 90c ust. 2 ww. ustawy o systemie oświaty świadczeniami pomocy materialnej o charakterze socjalnym są:
stypendium szkolne;
zasiłek szkolny.
W myśl natomiast art. 90c ust. 3 tej ustawy świadczeniami pomocy materialnej o charakterze motywacyjnym są:
stypendium za wyniki w nauce lub za osiągnięcia sportowe;
stypendium Prezesa Rady Ministrów;
stypendium ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania;
stypendium ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.
Pomoc materialna może być również udzielana w ramach programów rządowych lub programów mających na celu realizację zadań szczegółowo wymienionych w treści art. 90u powołanej ustawy o systemie oświaty.
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy ustawy o systemie oświaty zaliczenie refundacji kosztów dowozu dzieci do świadczeń pomocy materialnej dla uczniów przyznanych na podstawie przepisów o systemie oświaty, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi rozszerzenie wykładni gramatycznej tego przepisu. W związku z tym do zwrotu przez wnioskodawcę kosztów dojazdów dzieci do i ze szkoły publicznej zwolnienie to w ogóle nie będzie miało zastosowania, gdyż wskazane powyżej przepisy ustawy o systemie oświaty, dotyczące pomocy materialnej, takiego świadczenia nie przewidują.
Należy jednak zauważyć, iż zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów przejazdu, o których mowa w art. 17 ust. 3 i 3a ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572, ze zm.11)).
Przepis art. 17 ust. 2 ww. ustawy o systemie oświaty stanowi, iż droga dziecka z domu do szkoły nie może przekraczać:
3 km - w przypadku uczniów klas I-IV szkół podstawowych;
4 km - w przypadku uczniów klas V i VI szkół podstawowych oraz uczniów gimnazjów.
Z przepisu art. 17 ust. 3 ustawy o systemie oświaty wynika, iż jeżeli droga dziecka z domu do szkoły, w której obwodzie dziecko mieszka, przekracza odległości wymienione w ust. 2, obowiązkiem gminy jest zapewnienie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu lub zwrot kosztów przejazdu środkami komunikacji publicznej.
Zgodnie z art. 17 ust. 3a powołanej ustawy obowiązkiem gminy jest:
zapewnienie uczniom niepełnosprawnym, których kształcenie i wychowanie odbywa się na podstawie art. 71b, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższej szkoły podstawowej i gimnazjum, a uczniom z niepełnosprawnością ruchową, upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym - także do najbliższej szkoły ponadgimnazjalnej, nie dłużej jednak niż do ukończenia 21 roku życia;
zapewnienie dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 16 ust. 7, a także dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym z niepełnosprawnościami sprzężonymi, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do ośrodka umożliwiającego tym dzieciom i młodzieży realizację obowiązku szkolnego i obowiązku nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25 roku życia;
zwrot kosztów przejazdu ucznia, o którym mowa w pkt 1 i 2, oraz jego opiekuna do szkoły lub ośrodka, wymienionych w pkt 1 i 2, na zasadach określonych w umowie zawartej między wójtem (burmistrzem, prezydentem miasta) i rodzicami, opiekunami lub opiekunami prawnymi ucznia, jeżeli dowożenie i opiekę zapewniają rodzice, opiekunowie lub opiekunowi prawni.
Przepis art. 17 ust. 4 ww. ustawy stanowi, iż rada gminy, z uwzględnieniem ust. 1 i 2, ustala plan sieci publicznych szkół podstawowych i gimnazjów prowadzonych przez gminę, a także określa granice obwodów publicznych szkół podstawowych i gimnazjów, z wyjątkiem specjalnych, mających siedzibę na obszarze gminy, z zastrzeżeniem art. 58 ust. 2. W przypadku publicznych szkół podstawowych i gimnazjów prowadzonych przez inne organy, określenie granic ich obwodów następuje w uzgodnieniu z tymi organami. Uchwała rady gminy podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym.
Dyspozycją powołanego wyżej przepisu art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnione z opodatkowania są świadczenia w postaci zwrotu kosztów przejazdu, o których mowa w art. 17 ust. 3 i 3a ustawy o systemie oświaty.
Z cytowanego przepisu wynika więc, że nie każdy zwrot kosztów przejazdu dzieci i młodzieży jest wolny od podatku dochodowego, ale tylko zwrot kosztów przejazdu, o których mowa w wyszczególnionych w tym artykule przepisach ustawy o systemie oświaty, tj. w art. 17 ust. 3 i 3a tej ustawy.
Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że zwrot kosztów dowozu do szkoły dzieci, o których mowa w art. 17 ust. 3 ww. ustawy oraz dzieci niepełnosprawnych, o których mowa w art. 17 ust. 3a tej ustawy, dokonywany stosownie do postanowień ustawy o systemie oświaty korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem zwolnienie to dotyczy przypadku, gdy gmina realizuje ustawowy obowiązek dowozu ww. dzieci do szkoły publicznej oraz specjalnej. W tym przypadku brak podstaw do wystawienia przez gminę informacji PIT-8C, ponieważ mimo, że wartość zwrotu stanowi przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to jednakże przychód ten korzysta ze zwolnienia z opodatkowania.
Podstawą do zwolnienia jest jednakże inny przepis niż wskazał wnioskodawca, dlatego też jego stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.