1401/PD-4230Z-19/06/ICh

Pytanie podatnika:

dotyczyło potwierdzenia, że wartość firmy (ustalona w sposób przedstawiony we wniosku) podlega amortyzacji podatkowej w okresie nie krótszym niż 5 lat.

Decyzja

Na podstawie art. 233 i art. 239 w związku z art. 14 b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami)po rozpatrzeniu zażalenia Sp. z o.o. "N" wniesionego pismem z dnia 10.02.2006r. na postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 30.01.2006r., Nr 1472/ROP1/423-373-26/06/MP,w sprawie uznania za nieprawidłowe stanowiska Podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, zmienia zaskarżone postanowienie uznając stanowisko podatnika przedstawionew zapytaniu za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Wnioskiem z dnia 15.12.2005r. (wpływ do Urzędu Skarbowego 19.12.2005r.) Spółka "N" zwróciła się do Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych. Zapytanie dotyczyło potwierdzenia, że wartość firmy (ustalona w sposób przedstawiony we wniosku) podlega amortyzacji podatkowej w okresie nie krótszym niż 5 lat.

Wg przedstawionego stanu faktycznego Spółka dokonała zakupu Oddziału samodzielnie sporządzającego bilans i stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów podatkowych. W szczególności przedmiot transakcji obejmował środki trwałe, zapasy produktów i towarów handlowych przeznaczonych do sprzedaży oraz umowy związanez funkcjonowaniem Oddziału. Z przedmiotu transakcji wyłączono wszelkie należnościi zobowiązania, za wyjątkiem zobowiązań z tytułu pożyczki (w tym odsetek) udzielonej oddziałowi na potrzeby działalności operacyjnej/marketingowej. W wyniku nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w rozliczeniu Spółki pojawiła się wartość początkowa firmy skalkulowana jako różnica między ceną nabycia a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład nabytej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, cena nabycia przyjęta do ustalenia wartości początkowej firmy ustalona została jako cena należna zbywcy powiększona o koszty związane z nabyciem tj. m. in. opłaty sądowe i notarialne.

Postanowieniem z dnia 30.01.2006r. Nr 1472/ROP1/423-373-26/05/MP Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznał stanowisko Podatnika w zakresie okresu dokonywania odpisów amortyzacyjnych od zorganizowanej części przedsiębiorstwaza nieprawidłowe.

W uzasadnieniu stwierdzono, że przepisy dotyczące stanowiących koszt uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych zamieszczone są w art. 16a 16m, z uwzględnieniem art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami). Na podstawie art. 16b ust. 2 pkt 2a amortyzacji podlega, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania, wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze kupna zwana wartością niematerialną i prawną. W myśl art. 16f ust. 1 ww ustawy podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b. Zgodnie z zasadami amortyzacji, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a nie od łącznej wartości początkowej nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.W przedmiotowym stanie faktycznym w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa weszły środki trwałe, zapasy produktów i towarów handlowych przeznaczonych do sprzedaży oraz umowy związane z funkcjonowaniem Oddziału. Zatem w oparciu o przepis art. 15 ust. 6 ustawy, odpisom amortyzacyjnym podlegają wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa środki trwałe.

Nie zgadzając się z powyższą interpretacją, pismem z dnia 10.02.2006r. (data stempla pocztowego taka sama) Pełnomocnik Sp. z o. o. "N" wniósł zażalenie na w/w postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 30.01.2006r. skutecznie doręczone w dniu 02.02.2006r. (ta data figuruje na zwrotnym potwierdzeniu odbioru przesyłki).

Z powyższego wynika, że zażalenie zostało wniesione po upływie 8 dni od dnia doręczenia postanowienia tj. po upływie terminu, określonego w art. 236 § 2 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że zażalenie wnosi się w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia stronie.Warunkiem skuteczności czynności procesowej (wniesienia zażalenia) jest zachowanie ustawowego terminu. Siedmiodniowy termin do złożenia zażalenia liczy się od dnia następującego po dniu doręczenia postanowienia.

W dniu 03.04.2006r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wpłynął wniosek z dnia 29.03.2006r. o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia wraz z zażaleniem na postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 30.01.2006r.Nr 1472/ROP1/423-373-26/05/MP.

Po rozpatrzeniu wniosku Sp. z o. o. "N" Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanowieniem z dnia 10.04.2006 r. Nr 1401/PD-4230Z-19/06/ICh przywrócił termin do wniesienia zażalenia.

W złożonym zażaleniu Podatnik zaskarżonemu postanowieniu zarzuca naruszenie:

- art. 14a § 3 Ordynacji podatkowej poprzez brak odniesienia się do stanowiska Spółki oraz brak oceny prawnej tego stanowiska,

- art. 16m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osó prawnych poprzez brak jego zastosowania w sprawie,

- art. 14a § 3 i art. 217 § 2 Ordynacji podatkowej poprzez brak uzasadnienia oceny prawnej spornej kwestii,

- art. 14a § 3 Ordynacji podatkowej poprzez brak przytoczenia odpowiednich przepisów prawatj. przepisu art. 16m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W uzasadnieniu zażalenia Spółka podnosi, że Naczelnik w wydanym postanowieniu nie udzielił odpowiedzi na pytanie Podatnika. Spółka pytała o amortyzację wartości firmy, a nie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia powołano co prawda przepisy art. 16b ust. 2 pkt 2a oraz art. 16f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które mają zastosowanie do amortyzacji wartości firmy, jednakże w dalszej części przytoczono przepisy dotyczące kwestii amortyzacji poszczególnych grup składników majątkowych wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Naczelnik nie odniósł się natomiast w żaden sposób do kwestii amortyzacji wartości firmy. Ponadto Strona podnosi, że w postanowieniu nie powołano przepisu art. 16m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który dotyczy okresu dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, po rozpatrzeniu zażalenia stwierdza, co następuje:

Zażalenie wniesione przez Spółkę zasługuje w ocenie organu odwoławczego na uwzględnienie. Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami) kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodniez przepisami art. 16a 16m, z uwzględnieniem art. 16. Z dyspozycji zawartej w art. 16b ust. 2pkt 2a wynika, że amortyzacji podlegają również, niezależnie od przewidywanego okresu używania, wartości niematerialne i prawne, do których zalicza się wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze kupna. Okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych został uregulowany w art. 16m ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i tak zgodniez pkt 4 okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych od pozostałych wartości niematerialnychi prawnych (do których zalicza się wartość firmy) nie może być krótszy niż 60 miesięcy.

Równocześnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wyjaśnia, że zarzut naruszenia art. 14 § 3 Ordynacji podatkowej poprzez brak odniesienia się do stanowiska Spółki oraz brak oceny prawnej tego stanowiska nie jest uzasadniony. Należy zauważyć, iż we wniosku dnia 15.12.2005r. Podatnik wniósł o potwierdzenie, że:

1. wartość początkowa firmy powstała w wyniku nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa została przez Spółkę prawidłowo ustalona jako różnica między ceną nabycia rozumianą jako kwota należna zbywcy (na podstawie umowy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa) powiększoną o poniesione koszty związane z zawarciem transakcji zgodnie z dyspozycją art. 16g ust. 3, a wartością składników majątkowych pomniejszoną o przejęte zobowiązania pożyczkowe,

2. tak ustalona wartość firmy podlega amortyzacji podatkowej w okresie nie krótszym niż 5 lat.

W przedmiotowym wniosku Podatnik szczegółowo przedstawił swoje stanowisko w kwestii dotyczącej ustalenia wartości początkowej firmy, nie zamieścił jednak stanowiska dotyczącego pytania zawartego w pkt 2.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak w sentencji.