PB/II-2/4210-1/Int/06/AB

Pytanie podatnika:

W którym roku zaległość w podatku od nieruchomości za 2003 rok w kwocie 129.276,10 zł będzie stanowiła koszt uzyskania przychodów?

We wniosku z dnia 06.10.2005 r., o udzielenie interpretacji przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, zwanej dalej updop (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), Strona zwróciła się z pytaniem, w którym roku zaległość w podatku od nieruchomości za 2003 rok w kwocie 129.276,10 zł będzie stanowiła koszt uzyskania przychodów. Jednocześnie Jednostka przedstawiła własne stanowisko w sprawie, zgodnie z którym ww. kwota będzie stanowić koszt uzyskania przychodów w latach w których zostanie zapłacona.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez jednostkę stan faktyczny Naczelnik Urzędu Skarbowego w Radomsku wydał w dniu 20.12.2005 r. postanowienie uznające stanowisko podatnika za nieprawidłowe. Organ podatkowy stwierdził w uzasadnieniu, iż na mocy ostatecznej decyzji Prezydenta Miasta Radomska z 2004 r. określającej Spółce zobowiązanie w podatku od nieruchomości za 2003 rok w wysokości 129.276,10 zł, kwota podatku od nieruchomości powinna być zarachowana i zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w 2004 roku.

W zażaleniu na ww. postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Radomsku z dnia 27.12.2005 r. Strona zarzuciła organowi podatkowemu naruszenie art. 15 updop poprzez błędną interpretację przedmiotowych przepisów i wniosła o uchylenie przedmiotowego postanowienia i orzeczenie co do istoty sprawy. Zdaniem Strony w roku podatkowym 2003 zarachowanie podatku od nieruchomości w wysokości innej niż zadeklarowana przez Spółkę (tj. 6.862,40 zł) nie było możliwe. W takiej sytuacji przepisy art. 15 ust. 4 updop wskazują jednoznacznie moment potrącenia takich kosztów, a mianowicie w momencie ich poniesienia.

W ustosunkowaniu się do ww. zażalenia Naczelnik Urzędu Skarbowego w Radomsku podtrzymał w pełni swoje stanowisko zawarte w udzielonej interpretacji wskazując jednocześnie, iż podobne stanowisko znajduje się:

- w postanowieniu Łódzkiego Urzędu Skarbowego z dnia 07.09.2005 r. Nr ŁUS-II-2-423/104/05/JB,

- w postanowieniu Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 03.06.2005 r. Nr 1472/ROP1/423/116-125/05/AW,

zamieszczonych na stronie internetowej Ministerstwa Finansów, jak również w orzecznictwie sądowym.

Po przeanalizowaniu zaistniałego stanu faktycznego zamieszczonego we wniosku oraz odpowiedzi udzielonej przez organ podatkowy, działając na podstawie art. 14 b § 5 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi stwierdza co następuje:

Kwestię związaną z przypisaniem kosztów do właściwego okresu podatkowego reguluje przepis art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z jego treścią koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione. Tak więc generalną zasadą jest to, iż kosztami uzyskania przychodów są te koszty, które dotyczą danego roku podatkowego, a więc:

- zostały poniesione w danym roku podatkowym i wiążą się z przychodami danego roku podatkowego,

- zostały poniesione w poprzednich latach lecz dotyczą przychodów danego roku,

- zostały zarachowane, chociaż ich faktycznie jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się faktycznie do przychodów danego roku.

Dopiero niespełnienie żadnego z powyżej wymienionych warunków powoduje to, że koszty uzyskania przychodów można potrącić w roku w którym je poniesiono o ile spełniają warunki określone art. 15 ust. 1 updop.

Jak słusznie wskazał w postanowieniu organ I instancji osoby prawne są obowiązane wpłacać samodzielnie obliczony w deklaracji podatek od nieruchomości " bez wezwania" na rachunek budżetu właściwej gminy, w ratach proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego, w terminie do dnia 15 każdego miesiąca (art. 6 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych). Z uwagi na fakt, iż deklaracje podatkowe korzystają z domniemania prawidłowości danych w nich zawartych, dopóki organ podatkowy ich nie zakwestionuje podatkiem należnym jest podatek zadeklarowany w deklaracji na dany rok.

Bezspornym jest fakt, iż Strona składając w dniu 07.02.2003 r. do właściwego Urzędu Miasta deklarację na podatek od nieruchomości za 2003 rok w wysokości 6.862,40 zł mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów roku 2003 kwotę 6.862,40 zł. Ponieważ obliczenie podatku okazało się błędne, Prezydent Miasta Radomska wydał w dniu 17.06.2003 r. decyzję określającą Spółce zobowiązanie w podatku od nieruchomości w kwocie 136.138,50 zł. Samorządowe Kolegium Odwoławcze, do którego Strona wniosła odwołanie od ww. decyzji Prezydenta, przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia. Prezydent Miasta Radomska określił ponownie Spółce w dniu 20.07.2004 r. zobowiązanie z tytułu podatku od nieruchomości w kwocie 136.138,50 zł. W dniu 16.11.2004 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję Prezydenta Miasta. Stąd też, jak słusznie przyznaje Strona, decyzja ta stała się ostateczna w 2004 roku i w tym roku powinna być zarachowana.

W ocenie organu podatkowego stwierdzenie Strony, iż w roku 2003 zarachowanie przedmiotowego podatku w wysokości innej niż zadeklarowana przez Spółkę (tj. 6.862,40 zł) nie było możliwe, jest prawidłowe. Na skutek błędnego obliczenia wysokości podatku od nieruchomości, a następnie w rezultacie zakwestionowania kwoty tego podatku, jaką określił Stronie Prezydent Miasta Radomska decyzją z dnia 17.06.2003 r. Spółka nie miała możliwości zaliczenia jej do kosztów uzyskania przychodów roku 2003. Dopiero na mocy prawomocnej decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 16.11.2004 r. Spółka mogła zarachować w księgach rachunkowych zobowiązanie budżetowe w kwocie 129.276,10 zł. Zdaniem organu podatkowego w stosunku do tego rodzaju kosztów nie ma znaczenia doszukiwanie się ich bezpośredniej relacji z osiąganymi przychodami. Bowiem nie jest możliwe ustalenie, w którym roku podatkowym nastąpi przychód uzasadniający potrącenie tych kosztów. A zatem, biorąc pod uwagę wykładnię gramatyczną art. 15 ust. 4 updop, a także wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 października 2002 r. (sygn. akt III RN 182/01, opubl. OSNP 2003/19/455), należy stwierdzić, iż wydatki z tytułu podatku od nieruchomości powinny być odnoszone do kosztów uzyskania danego roku, w którym zostały poniesione. W przypadku płatności w ratach do kosztów uzyskania przychodów mogą zostać zaliczone tylko faktycznie zapłacone raty w danym roku.

Reasumując, organ podatkowy uznaje stanowisko przedstawione przez Stronę we wniosku o wydanie interpretacji podatkowej z dnia 06.10.2005 r. - za prawidłowe.

Wobec powyższego należało orzec jak w sentencji.