• Interpretacja indywidualn...
  29.03.2024

IPPB1/415-481/11-2/EC

Interpretacja indywidualna
z dnia 1 lipca 2011 r.

Artykuły przypisane do interpretacji

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 1124 interpretacje.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.


INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10.05.2011 r. (data wpływu 23.05.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:
obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu w celu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków związanych z eksploatacją samochodów demonstracyjnych stanowiących towary handlowe w tej działalności - jest prawidłowe,
kwalifikacji samochodu demonstracyjnego (testowego) jako środka trwałego - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 23.05.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu w celu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków związanych z eksploatacją samochodów demonstracyjnych stanowiących towary handlowe w tej działalności oraz kwalifikacji samochodu demonstracyjnego (testowego) jako środka trwałego.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca, jako wspólnik Spółki Jawnej prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą m.in. w zakresie sprzedaży samochodów. Umowy zawarte z producentami przedmiotowych samochodów nakładają na Spółkę obowiązek posiadania samochodów demonstracyjnych, wykorzystywanych do jazd próbnych (testowych). Zostają zarejestrowane w wydziale komunikacji. Są to samochody osobowe nabywane przez Spółkę z zamiarem ich odsprzedaży w ciągu najbliższych 12 miesięcy. W księgach stanowią towary handlowe, wchodzące w skład aktywów obrotowych.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego istnieje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu w stosunku do pojazdów demonstracyjnych traktowanych jako towar handlowy (nie wprowadzonych do ewidencji środków trwałych), aby wydatki na eksploatację tychże pojazdów (paliwo, części zamienne, przeglądy, bieżące remonty, akcesoria samochodowe, doposażenie samochodów, wycieraczki, dywaniki, radio itp. oraz wydatki na ubezpieczenie OC, AC i NW) mogły zostać w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodów...
Czy służące do jazd testowych samochody demonstracyjne powinny być wprowadzone do ewidencji środków trwałych, jeżeli okres ich użytkowania przekroczył rok, czy też powinny być nadal traktowane jako towary handlowe...
Zdaniem Wnioskodawcy, opisane samochody osobowe nie stanowią środka trwałego firmy, nie są również prywatną własnością podatnika, służą do jazd próbnych lub zastępczych, a więc wykorzystywane są do podstawowej działalności gospodarczej. W związku z tym wszelkie wydatki na eksploatację w/w samochodów stanowią w całości koszt uzyskania przychodu, z zastrzeżeniem art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy nie prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu.
W przypadku, gdy samochodów demonstracyjnych nie uda się sprzedać do roku od dnia nabycia, zdaniem Wnioskodawcy, skoro Spółka jest firmą handlującą samochodami to także samochody demonstracyjne są towarami handlowymi (pomimo iż zostały zarejestrowane w Wydziale Komunikacji) i nieuzasadnione jest wprowadzenie ich na środki trwałe skoro ich przeznaczenie się nie zmieniło i nadal są towarem handlowym, który Spółka zamierza sprzedać. Nie ma znaczenia fakt, że towar (samochód), ostatecznie przez nabywcę odsprzedany, pełnił przed sprzedażą funkcje testowe, mające na celu zachęcenie klientów do nabycia tego właśnie rodzaju towaru (samochodu), istotny jest fakt sprzedaży. Nie ma obowiązku zaliczenia w/w samochodów do środków trwałych i tym samym nie będzie miał zastosowania art. 22e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
W myśl natomiast art. 23 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:
odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania (pkt 4),
poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu (pkt 46),
składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 euro, przeliczona na złote według kursu sprzedaży walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia (pkt 47).
Samochody demonstracyjne, używane do jazd próbnych, w celu zaprezentowania potencjalnemu nabywcy ich walorów użytkowych, nabywane przez dealera do sprzedaży w stanie nieprzetworzonym, stanowią rzeczowy majątek przedsiębiorstwa. Przychód ze sprzedaży tych samochodów jest przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Pojazdy te, nawet w przypadku wykorzystywania ich w prowadzonej działalności gospodarczej, nie są środkami trwałymi z uwagi na przewidywany okres używania (poniżej roku od daty nabycia). W tym przypadku nie mają zastosowania przepisy dotyczące amortyzacji środków trwałych, a tym samym nie istnieje obowiązek wprowadzania tych składników majątku do ewidencji środków trwałych.
Zatem do kosztów związanych z zakupem, ubezpieczeniem i eksploatacją samochodów osobowych będących samochodami testowymi, przeznaczonymi w dalszej kolejności do sprzedaży jako towar handlowy, ponoszonych w celu osiągnięcia przychodów nie mają zastosowania przepisy art. 23 ust. 1 pkt 4 i pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Reasumując, nie ma przeszkód prawnych, aby do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej zaliczać poniesione wydatki związane z eksploatacją samochodów testowych stanowiących towary handlowe, bez obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, pod warunkiem jednak, że posiadają one cechy, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, wydatki związane z ubezpieczeniem samochodów testowych zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów z uwzględnieniem treści cyt. wyżej przepisu art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Odnosząc się natomiast do konsekwencji podatkowych związanych z używaniem samochodu demonstracyjnego (testowego) w prowadzonej działalności powyżej roku, wskazać należy, iż w myśl art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
maszyny, urządzenia i środki transportu,
inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Wobec powyższego przy kwalifikowaniu składników majątku do środków trwałych, jednym z decydujących kryteriów jest przewidywany okres ich używania dłuższy niż rok.
W kontekście przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż samochód demonstracyjny (testowy), aby spełniał swe cele musi zostać zarejestrowany i ubezpieczony. Co więcej, pełniąc funkcje pojazdu testowego jest bezpośrednio wykorzystywany przez Spółkę jawną w jej działalności gospodarczej. Spełnia on tym samym wszystkie przesłanki uznania go za środek trwały zgodnie z dyspozycją art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Skoro zatem przedmiotowy samochód nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych w momencie oddania go do używania (np. z powodu planowanej sprzedaży przed upływem roku), a faktyczny okres jego użytkowania przekroczył rok, Wnioskodawca ma obowiązek zaliczenia tego składnika do ewidencji środków trwałych.
Wskazać jednakże należy, iż przesłanką powodującą zaliczenie samochodu demonstracyjnego do środków trwałych jest okres używania tego pojazdu przekraczający rok, a nie okres jaki upłynął od dnia jego zakupu.
Mając na uwadze powyższe, w przypadku, gdy po upływie roku samochody demonstracyjne (testowe), będą nadal używane, wówczas zastosowanie znajdzie art. 22e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 22e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnicy nabędą lub wytworzą we własnym zakresie składniki majątku wymienione w art. 22a ust. 1 i art. 22b ust. 1, o wartości początkowej przekraczającej 3.500 zł, i ze względu na przewidywany przez nich okres używania równy lub krótszy niż rok nie zaliczą ich do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, a faktyczny okres ich używania przekroczy rok - podatnicy są obowiązani, w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym ten rok upłynął:
zaliczyć te składniki do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, przyjmując je do ewidencji w cenie nabycia albo koszcie wytworzenia,
zmniejszyć koszty uzyskania przychodów o różnicę między ceną nabycia lub kosztem wytworzenia a kwotą odpisów amortyzacyjnych, przypadającą na okres ich dotychczasowego używania, obliczonych dla środków trwałych przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy, zwanym "Wykazem stawek amortyzacyjnych", a dla wartości niematerialnych i prawnych - przy zastosowaniu zasad określonych w art. 22m,
stosować stawki amortyzacji, o których mowa w pkt 2, w całym okresie dokonywania odpisów amortyzacyjnych,
wpłacić, w terminie do 20 dnia tego miesiąca, do urzędu skarbowego kwotę odsetek naliczonych od dnia zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników majątku do dnia, w którym okres ich używania przekroczył rok, i naliczoną kwotę odsetek wykazać w zeznaniach, o których mowa w art. 45 ust. 1 lub 1a pkt 2; odsetki od różnicy, o której mowa w pkt 2, są naliczane według stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych obowiązującej w dniu zaliczenia składnika majątku do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
Reasumując, mając na uwadze powyższe, wskazać należy, iż w przypadku gdy służące do jazd testowych samochody demonstracyjne będą używane w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej dłużej niż rok, powinny być wprowadzone do ewidencji środków trwałych, w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym ten rok upłynął.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenie w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...