ITPB3/415-12a/11/AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zmianami) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2011 r. (data wpływu 19 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu wyliczenia kwoty przysługującej pomocy publicznej w związku z prowadzoną na terenie specjalnej strefy ekonomicznej pozarolniczą działalnością gospodarczą – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu wyliczenia kwoty przysługującej pomocy publicznej w związku z prowadzoną na terenie specjalnej strefy ekonomicznej pozarolniczą działalnością gospodarczą.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca (osoba fizyczna) działający wraz z dwoma osobami fizycznymi (każda posiadająca po 1/3 udziału, dalej łącznie: „Wspólnicy”) pod firmą spółki cywilnej (dalej: „Spółka”), której umowę zawarli w lutym 2009 r., w kwietniu 2009 r. otrzymali zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na obszarze Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej odpowiednio: „Zezwolenie”, „SSE”) w lokalizacji znajdującej się w województwie. Przedmiotem działalności Wspólników pod firmą Spółki w SSE jest m.in. obróbka metali.
W związku z działalnością w SSE Wspólnicy na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, ze zm.) korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych (z tytułu kosztów nowej inwestycji). Wspólnicy działający pod firmą Spółki są mikroprzedsiębiorcami w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych) (Dz. Urz. UE L 214 z 9 sierpnia 2008 r., dalej: „Rozporządzenie UE”).
Ponadto, dwóch Wspólników ma większość praw głosu w innym przedsiębiorstwie – spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka z o.o.”) w roli udziałowca (łącznie 2/3 udziałów) zaś trzeci Wspólnik jest Prezesem Zarządu Spółki z o.o. Spółka z o.o. prowadzi działalność tożsamą bądź zbliżoną do działalności Spółki. Skumulowane dane Spółki oraz Spółki z o.o. odpowiadają małemu przedsiębiorstwu w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia UE.
W 2009 r. Wspólnicy zawarli umowę leasingu Centrum sterowanego numerycznie CNC (dalej: „Maszyna”). W rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o rachunkowości Maszyna stanowi dla Wspólników środek trwały, od którego dokonuje się odpisów amortyzacyjnych. Od października 2009 r. Wspólnicy dokonywali odpisów amortyzacyjnych od Maszyny, które do końca 2010 r. były zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Maszyna została umieszczona w zakładzie na terenie SSE i służy do wymienionej w Zezwoleniu działalności prowadzonej na terenie SSE.
W maju 2010 r. Wspólnicy działający pod firmą Spółki zawarli z Województwem umowę o dofinansowanie projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa na lata 2007-2013 (dalej odpowiednio: „Dofinansowanie”, „Umowa”). Przedmiotem Dofinansowania przyznanego na podstawie Umowy jest Maszyna. Dofinansowanie pochodzi z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, którego środki są przekazywane przez Ministra Finansów z budżetu środków europejskich na rachunek Banku Gospodarstwa Krajowego w celu obsługi płatności na rzecz Wspólników będących beneficjentem projektu. Na mocy Umowy o Dofinansowanie po spełnieniu warunków wynikających z Umowy Wspólnicy mają dostać refundację w wysokości 50% kwoty całkowitych wydatków kwalifikowanych projektu. Z uwagi na fakt, iż wydatki na Maszynę są ponoszone sukcesywnie w terminach wynikających z umowy leasingu, również płatności Dofinansowania będą następowały w transzach. W styczniu 2011 r. Wspólnicy otrzymali pierwszą płatność z tytułu Dofinansowania. Zakończenie realizacji projektu objętego Dofinansowaniem ma nastąpić we wrześniu 2014 r. W związku z powyższym kolejne transze Dofinansowania, po spełnieniu warunków wynikających z Umowy, będą następowały cyklicznie w przyszłości.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy na potrzeby określenia wysokości dochodu wolnego od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wspólnicy prowadzący działalność pod firmą Spółki mogą, korzystając z prawa przewidzianego w § 3 ust. 8 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548, ze zm.), połączyć pomoc udzieloną z tytułu prowadzenia działalności w SSE z inną pomocą t.j. Dofinansowaniem w taki sposób, aby łączna wartość obu pomocy w odniesieniu do Maszyny nie przekroczyła dopuszczalnej wielkości pomocy dla małych przedsiębiorców w woj. t.j. 60%, co wyraża się możliwością zaliczenia do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą w SSE wydatków poniesionych na nabycie Maszyny tak, że na łączną wielkość pomocy w wysokości 60% wydatków kwalifikowanych złożą się:
* 50% wydatków poniesionych na Maszynę przyznane na podstawie Umowy o Dofinansowanie oraz
* 10% wydatków poniesionych na Maszynę w formie zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego. Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego zostanie ocenione odrębną interpretacją indywidualną.
Zdaniem Wnioskodawcy, na potrzeby określenia wysokości dochodu wolnego od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opisane w stanie faktycznym oba rodzaje pomocy publicznej na nową inwestycję (tu: Maszynę), t.j.:
* zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu działalności prowadzonej w SSE oraz
* Dofinansowanie do Maszyny,
można łączyć do wysokości dopuszczalnej wielkości pomocy dla małych przedsiębiorców w woj., t.j. 60% co wyraża się możliwością zaliczenia do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą w SSE wydatków poniesionych na nabycie Maszyny tak, że na łączną wielkość pomocy w wysokości 60% wydatków kwalifikowanych złożą się:
* 50% wydatków poniesionych na Maszynę przyznane na podstawie Umowy o Dofinansowanie oraz
* 10% wydatków poniesionych na Maszynę w formie zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału). Przedstawioną zasadę stosuje się odpowiednio do: (1) rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat oraz do (2) ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną (art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Biorąc pod uwagę fakt, iż Wnioskodawca w zakresie niniejszego wniosku prowadzi działalność gospodarczą razem z dwoma wspólnikami na podstawie umowy spółki cywilnej, przy czym wszyscy (trzej) Wspólnicy mają równe prawo do udziału w zysku, wszelkie przychody, koszty, ulgi podatkowe itp. należy rozliczać pomiędzy Wspólników proporcjonalnie w 1/3 części.
Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5c, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie niniejszego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Maksymalna intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej w woj. wynosi 40% (§ 3 pkt 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 października 2006 r. w sprawie ustalenia mapy pomocy regionalnej (Dz. U. Nr 190, poz. 1402, dalej: „Rozporządzenie o mapie pomocy”). Jednakże na podstawie § 5 tego rozporządzenia, limit ten dla mikroprzedsiębiorcy i małego przedsiębiorcy podwyższa się o 20 punktów procentowych brutto t.j. do 60%.
Podobne regulacje znajdują się w Rozporządzeniu o strefie. I tak, w § 4 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 maksymalną intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej udzielanej małym przedsiębiorcom w woj. podwyższa się z 40% do 60%.
Ponadto, zgodnie z § 3 ust. 2 Rozporządzenia o strefie warunkiem udzielenia pomocy z tytułu nowej inwestycji jest udział środków własnych przedsiębiorcy rozumianych jako środki, które nie zostały uzyskane w ramach udzielonej mu pomocy, wynoszących co najmniej 25% całkowitych kosztów kwalifikowanych inwestycji. Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż korzystając w odniesieniu do Maszyny z maksymalnego limitu pomocy publicznej w wysokości 60% pozostałe 40% Wspólnicy pokryją ze środków, które nie zostały/zostaną uzyskane w ramach udzielonej pomocy publicznej.
Wnioskodawca zwraca przy tym uwagę, że Maszyna jest wykorzystywana w ramach działalności w SSE, a więc stanowi również inwestycję w strefie (wydatek inwestycyjny w SSE). Dodatkowo, w myśl § 3 ust. 8 Rozporządzenia o strefie pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu kosztów nowej inwestycji (tu: Maszyny), może być udzielana łącznie z inną pomocą na nowe inwestycje (tu: Dofinansowanie), bez względu na jej źródło i formę, pod warunkiem że łącznie wartość tej pomocy nie przekroczy dopuszczalnej wielkości pomocy określonej w § 4 (t.j. 60% w przypadku Wspólników będących z uwzględnieniem danych Spółki z o.o. małym przedsiębiorcą).
Powyższe – zdaniem Wnioskodawcy – oznacza, że Wspólnicy mogą zaliczyć do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą w SSE wydatki kwalifikowane poniesione na nabycie Maszyny, w ten sposób, aby łączna pomoc dla Maszyny osiągnęła wartość 60% wydatków kwalifikowanych. W konsekwencji, Wspólnicy będą mogli skorzystać ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w wysokości odpowiadającej 10% wydatków kwalifikowanych poniesionych na nabycie Maszyny, bowiem dla pozostałych 50% wydatków poniesionych na Maszynę pomoc będzie przyznana na podstawie Umowy o Dofinansowanie.
Powyższa zasada kumulacji źródeł pomocy publicznej znajduje potwierdzenie w interpretacjach udzielonych przez organy podatkowe. Wśród nich Wnioskodawca wymienia następujące interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 1 lipca 2008 r. sygn. IBPB1/415-221/08/MW, z dnia 10 listopada 2008 r, sygn. IBPB1/415-668/08/MW.
Mając na uwadze powyższe – zdaniem Wnioskodawcy – jego stanowisko, zgodnie z którym na potrzeby określenia wysokości dochodu wolnego od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opisane w stanie faktycznym oba rodzaje pomocy publicznej na nową inwestycję (tu: Maszynę) t.j.:
* zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu działalności prowadzonej w SSE oraz
* Dofinansowanie do Maszyny,
można łączyć do wysokości dopuszczalnej wielkości pomocy dla małych przedsiębiorców w woj. t.j. 60% co wyraża się możliwością zaliczenia do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą w SSE wydatków poniesionych na nabycie Maszyny tak, że na łączną wielkość pomocy w wysokości 60% wydatków kwalifikowanych poniesionych na Maszynę złożą się:
* 50% wydatków poniesionych na Maszynę przyznane na podstawie Umowy o Dofinansowanie oraz
* 10% wydatków poniesionych na Maszynę w formie zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a tej ustawy, należy uznać za w pełni prawidłowe.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.).
Zgodnie z ww. przepisem dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5c, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie niniejszego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Stosownie do art. 21 ust. 5a ww. ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 63a przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Zgodnie ze wskazanym powyżej ust. 5a, zwolnienie powyższe, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Natomiast, stosownie do ust. 5b ww. przepisu, w razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 63a, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego.
Podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej "zezwoleniem" - art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.
W myśl art. 16 ust. 2 ww. ustawy zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:
1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;
2. dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę;
3. terminu zakończenia inwestycji;
4. maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy;
5. wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 3 i 4 - w przypadku, gdy inwestycja będzie realizowana na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w art. 5 ust. 1.
Minister właściwy do spraw gospodarki udziela, cofa i zmienia zezwolenie. Cofnięcie i zmiana zezwolenia następuje na warunkach określonych w art. 19 ust. 2-4. Do postępowania w sprawie udzielania, cofania i zmiany zezwolenia stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, ze zm.) (art. 16 ust. 4 i 6 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).
Na podstawie art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych wydane zostało rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548). Rozporządzenie to określa:
1. przedmioty działalności gospodarczej, na które nie będzie wydawane zezwolenie,
2. maksymalną wielkość pomocy publicznej, którą można udzielić przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia,
3. warunki udzielania pomocy publicznej przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia,
4. warunki uznawania wydatków za wydatki poniesione na inwestycję na terenie strefy, a także minimalną wysokość tych wydatków,
5. koszty inwestycji uwzględniane przy obliczaniu wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenie po dniu 31 grudnia 2000 r.,
6. sposób dyskontowania kosztów inwestycji i wielkości pomocy publicznej
* z zachowaniem warunków rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych) (Dz. Urz. UE L 214 z 09.08.2008, str. 3).
Pomocą publiczną udzielną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność na terenie specjalnej strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zezwolenia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. W sytuacji, gdy dany rodzaj (przedmiot) działalności nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu.
Zgodnie z przepisem § 3 ust. 1, 2, 3 i 4 pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, ze zm.) stanowi pomoc regionalną z tytułu:
1. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 lub
2. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.
Warunkiem udzielenia pomocy z tytułu nowej inwestycji jest udział środków własnych przedsiębiorcy rozumianych jako środki, które nie zostały uzyskane w ramach udzielonej mu pomocy, wynoszących co najmniej 25% całkowitych kosztów kwalifikowanych inwestycji.
Utworzenie nowych miejsc pracy oznacza przyrost netto miejsc pracy w danym przedsiębiorstwie w związku z realizacją nowej inwestycji w stosunku do średniego zatrudnienia w okresie 12 miesięcy przed dniem uzyskania zezwolenia.
Przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, przy czym przedsiębiorstwo jest nabywane przez samodzielnego przedsiębiorcę w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych).
Nie jest dopuszczalna pomoc przeznaczona na inwestycje odtworzeniowe.
Co istotne, pomoc, o której mowa w ust. 1, może być udzielana łącznie z inną pomocą na nowe inwestycje lub tworzenie nowych miejsc pracy, bez względu na jej źródło i formę, pod warunkiem że łącznie wartość tej pomocy nie przekroczy dopuszczalnej wielkości pomocy określonej w § 4 - § 3 ust. 8.
Maksymalna intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, wynosi:
1. 50% - na obszarach należących do województw: (…);
2. 40% - na obszarach należących do województw: (…), a do dnia 31 grudnia 2010 r. - na obszarze należącym do województwa (…), z wyłączeniem miasta;
3. 30% - na obszarze należącym do miasta oraz w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. - na obszarze należącym do województwa (…) (§ 4 ust. 1 w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych).
Przy czym maksymalną intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej udzielanej małym lub średnim przedsiębiorcom, w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych), z wyłączeniem przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w sektorze transportu, podwyższa się o 20 punktów procentowych brutto w przypadku małych przedsiębiorców oraz o 10 punktów procentowych brutto w przypadku średnich przedsiębiorców, w stosunku do maksymalnej intensywności określonej dla poszczególnych obszarów (§ 4 ust. 2).
W myśl § 6 ust. 1 omawianego rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:
1. ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;
2. ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;
3. kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;
4. ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
Jednocześnie prawodawca jednoznacznie wskazał, że środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zakupione przez przedsiębiorcę innego niż mały i średni, mają być nowe - § 6 ust. 1.
Ww. przepisy określają zatem w szczególności następujące warunki do uznawania wydatków za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą:
1. muszą to być koszty inwestycji,
2. poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia strefowego,
3. poniesione w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy,
4. przeznaczone na cele wyżej wymienione,
* pod warunkiem zaliczenia ich do wartości początkowej środków trwałych, przy czym przez koszty inwestycji należy rozumieć koszty „nowej inwestycji”, o której mowa w § 3 rozporządzenia.
Natomiast, zgodnie § 6 ust. 5 omawianego rozporządzenia, cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.
Przy czym – w myśl § 9 ust. 1 niniejszego rozporządzenia – koszty inwestycji oraz wielkość pomocy są dyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia. Przepis ten przewiduje zatem mechanizm dyskontowania kosztów i wielkości pomocy, służący ich waloryzacji, uwzględnieniu zmian wartości pieniądza w czasie, co związane jest z długością procesów inwestycyjnych prowadzonych w specjalnych strefach ekonomicznych oraz możliwością wykorzystywania przez podatników wygenerowanej wartości zwolnienia przez kilka kolejnych lat podatkowych.
Zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.
Warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1, jest:
1. utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres 3 lat, przy czym nie wyklucza się wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym;
2. utrzymanie inwestycji w regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres nie krótszy niż 3 lata - § 5 ust. 1 i 2 powołanego rozporządzenia.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną – mikroprzedsiębiorcą – prowadzącym działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (pod firmą spółki cywilnej, której umowę wspólnicy zawarli w lutym 2009 r.) na mocy zezwolenia przyznanego, w kwietniu 2009 r.
W maju 2010 r. Wspólnicy działający pod firmą Spółki zawarli z Województwem umowę o dofinansowanie projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa na lata 2007-2013. Przedmiotem dofinansowania przyznanego na podstawie umowy jest maszyna. Dofinansowanie pochodzi z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, którego środki są przekazywane przez Ministra Finansów z budżetu środków europejskich na rachunek Banku Gospodarstwa Krajowego w celu obsługi płatności na rzecz Wspólników będących beneficjentem projektu.
Ponadto, dwóch Wspólników ma większość praw głosu w innym przedsiębiorstwie – spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka z o.o.”) w roli udziałowca (łącznie 2/3 udziałów) zaś trzeci Wspólnik jest Prezesem Zarządu Spółki z o.o. Spółka z o.o. prowadzi działalność tożsamą bądź zbliżoną do działalności Spółki. Skumulowane dane Spółki oraz Spółki z o.o. odpowiadają małemu przedsiębiorstwu w rozumieniu załącznika I do Rozporządzenia UE. Jednocześnie we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu prawnego lub zdarzenia przyszłego zawarł Pan informację, że w tym przypadku poszczególni Wspólnicy będą, z uwzględnieniem danych Spółki z o.o., małym przedsiębiorcą).
Skoro Wnioskodawca otrzymał zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej - została określona minimalna wysokość nakładów inwestycyjnych, jaką Wnioskodawca zobowiązany jest ponieść. Kwota ta stanowi dolny limit, w związku z którym wnioskodawca uprawniony jest do korzystania z pomocy publicznej. Oznacza to, że rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż określone w zezwoleniu. Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca poniesie wydatki w kwocie wyższej od wskazanej w zezwoleniu będzie miał prawo do dalszego korzystania z tej pomocy.
W świetle powyższego, w odniesieniu do pytania interpretacyjnego, podnieść należy, że przedsiębiorca korzystający ze zwolnień na podstawie zezwolenia na działalność w specjalnych strefach ekonomicznych może ubiegać się o pomoc publiczną z innych źródeł, w szczególności może otrzymywać dotacje na inwestycje z funduszy europejskich w stosunku do inwestycji w strefie. W sytuacji, gdy przedsiębiorca strefowy z uwagi na ograniczoną rentowność nie jest w stanie wyczerpać całości przysługującego limitu pomocy publicznej korzystając z samego zwolnienia podatkowego, dzięki dofinansowaniu w formie dotacji uzyskuje efektywne (dodatkowe) wsparcie projektu inwestycyjnego.
Jednakże przedsiębiorców obowiązują zasady kumulacji pomocy regionalnej otrzymywanej na tą samą inwestycję w ramach ogólnie obowiązującej intensywności pomocy na danym obszarze. Jedynym istotnym ograniczeniem jest poziom intensywności pomocy określony dla danego regionu. Należy równocześnie pamiętać, ze kumulacji podlega pomoc uzyskana w odniesieniu do jednego projektu (tych samych wydatków). Co oznacz, że limit pomocy ustalony jest odrębnie dla każdego projektu inwestycyjnego.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że oprócz pomocy publicznej w formie zwolnienia w podatku dochodowym z tytułu prowadzenia działalności na terenie strefy, Spółka uzyskała również pomoc publiczną w postaci dofinansowania z funduszy Unii Europejskiej z przeznaczeniem na zakup środka trwałego (była to również forma pomocy regionalnej). Jeżeli zatem zakup ww. środka trwałego spełnia warunki do uznania, że jest to nowa inwestycja w świetle definicji zawartej w § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia, to nastąpi możliwość łączenia pomocy publicznej, o której mowa w § 3 ust. 8 ww. rozporządzenia.
Tym samym, jeśli przedsiębiorca – w tym przypadku nie będący małym ani średnim przedsiębiorcą, uzyskał zezwolenie deklarując projekt inwestycyjny na terenie województwa (intensywność 40%), to może on jednocześnie ubiegać się o dotację na dofinansowanie tego projektu (w całości lub części) z funduszy europejskich.
Należy jednak pamiętać, że w takim przypadku łączna pomoc (w formie zwolnienia i dotacji, dofinansowania) nie może przekroczyć limitu wynikającego z poniesionych kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą – a więc 40% poniesionych kosztów inwestycji. Dla przedsiębiorstw strefowych korzystających z innych form wsparcia regionalnego istotne jest jednocześnie badanie na bieżąco tempa wyczerpywania limitu pomocy.
Pomoc regionalna w formie dotacji na przedsięwzięcia dokonywane na podstawie zezwolenia strefowego podlega zdyskontowaniu przy ustalaniu stopnia wykorzystania przysługujących limitów.
W sytuacji, gdy Wnioskodawca – dla ustalenie wielkości przedsiębiorstwa w przypadku ubiegania się o pomoc publiczną, szczególnie w zakresie wskazania odpowiedniej intensywności pomocy dysponuje statusem małego przedsiębiorcy – wartość otrzymanej pomocy publicznej nie może przekroczyć maksymalnej wartości dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej, która w tym przypadku wynosi maksymalnie: 60% (40% + 20%) wszystkich kosztów kwalifikowanych.
Wysokość udzielonej Wnioskodawcy pomocy publicznej będzie natomiast odpowiadać różnicy między kwotą podatku należnego bez uwzględniania zwolnienia a kwotą podatku po jego uwzględnieniu.
Przy czym, zgodnie z § 7a ust. 1 rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie szczegółowego sposobu obliczania wartości pomocy publicznej udzielanej w różnych formach (Dz. U. Nr 194, poz. 1983 ze zm.) przy ustalaniu wartości pomocy udzielonej spółce cywilnej, jawnej, partnerskiej, komandytowej albo komandytowo-akcyjnej należy uwzględnić sumę wartości pomocy udzielonej:
1. tej spółce;
2. podmiotom będącym odpowiednio wspólnikiem spółki cywilnej, jawnej, partnerskiej, komplementariuszem spółki komandytowej albo komandytowo-akcyjnej, niebędącym akcjonariuszem, w zakresie, w jakim pomoc ta została udzielona w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej przez tę spółkę.
W celu ustalenia wielkości pomocy, o której mowa w ust. 1 pkt 2, w zakresie ulgi w spłacie w podatku dochodowym, należy określić procentowy udział dochodu (przychodu) z prowadzonej działalności gospodarczej, z wyłączeniem dochodu zwolnionego, w spółce, o której mowa w ust. 1, w łącznej kwocie dochodu (przychodu) uzyskanego w roku, którego dotyczy ulga w spłacie podatku. Wartość pomocy określa się jako iloczyn tego udziału i łącznej wartości udzielonej ulgi - § 7 ust. 1 cyt. rozporządzenia.
Natomiast wysokość dochodu zwolnionego od podatku każdy ze wspólników spółki cywilnej określa proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku tejże spółki. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.
Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki nie będącej osobą prawną (art. 8 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy). Biorąc pod uwagę fakt, że Wnioskodawca w zakresie niniejszego wniosku prowadzi działalność gospodarczą razem z dwoma wspólnikami na podstawie umowy spółki cywilnej, przy czym wszyscy (trzej) Wspólnicy mają równe prawo do udziału w zysku, wszelkie przychody, koszty, ulgi podatkowe, itp. należy rozliczać pomiędzy Wspólników proporcjonalnie w 1/3 części.
Końcowo podnieść należy, że dla analizy i ustalenia stanu faktycznego (ustalania statusu przedsiębiorstwa), a co za tym idzie pojęć zawartych w przedmiotowych regulacjach ww. załącznika I „Definicja małych i średnich przedsiębiorstw” Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych) (Dz. Urz. UE L 214 z dnia 9 sierpnia 2008 r.), t.j. spełniania kryteriów: zatrudnienia, finansowego, jak kryteriów dotyczących „przedsiębiorstwa powiązanego” - konieczne jest ustalenie spełnienia kryteriów wskazanych w tych przepisach.
W konsekwencji wniosek w tym zakresie dotyczy zagadnienia nie unormowanego przepisami prawa podatkowego, którego rozwiązania nie może dostarczyć interpretacja indywidualna - wydanie interpretacji indywidualnej wymagałoby w istocie ustalenie i poddania ocenie (zinterpretowania) stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), a nie przepisu prawa podatkowego. W konsekwencji dla potrzeb przedmiotowej interpretacji oparto się na oświadczeniu Wnioskodawcy zawartym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.
Zaakcentowania wymaga również okoliczność, że wskazane we wniosku interpretacje dotyczące kumulacji źródeł pomocy publicznej były wydawane w indywidualnych sprawach i nie mogły wpływać na przedmiotowe rozstrzygnięcie. Ponadto nie mają one charakteru powszechnie obowiązującej wykładni przepisów prawa podatkowego.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80–219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.