IS.I/3-4231/8/05

Pytanie podatnika:

Czy zwrócone pracownikowi przez pracodawcę, ponoszone przez pracownika w czasie odbywania podróży służbowej opłaty parkingowe i opłaty za przejazd autostradą stanowią koszt uzyskania przychodów spółki?

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 30 lit. a ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 18.07.2005 r. (znak: PUS.I/423/36/05) w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego i stwierdza, że stanowisko przedstawione przez spółkę akcyjną F. we wniosku z dnia 24.05.2005 r. jest prawidłowe.

Pismem z dnia 24.05.2005 r. (znak: L. dz. 29/2005 r.), uzupełnionym w dniu 13.06.2005 r. o podpisy osób uprawnionych do składania oświadczeń woli w imieniu spółki, spółka akcyjna F. zwróciła się z wnioskiem do Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie (art. 14a ordynacji podatkowej). Przedstawiając stan faktyczny spółka wskazała, że deleguje pracownika w celu odbycia zagranicznej podróży służbowej, przy czym na terenie kraju podróż odbywać się będzie własnym samochodem pracownika, a poza granicami kraju - drogą lotniczą. Pracownik pozostawia samochód na parkingu, za który uiszcza opłatę, otrzymując dowód zapłaty. Płaci również za przejazd płatną autostradą na terenie kraju. Ponieważ obowiązujący w F. spółka akcyjna układ zbiorowy pracy nie zawiera uregulowań dotyczących podróży służbowych, przy rozliczaniu delegacji służbowych pracowników zastosowanie mają przepisy rozporządzeń Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19.12.2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 ze zm.) oraz w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1991 ze zm.). W tak opisanym stanie faktycznym spółka wnosi o wydanie interpretacji, czy zwrócone pracownikowi przez pracodawcę, ponoszone przez pracownika w czasie odbywania podróży służbowej opłaty parkingowe i opłaty za przejazd autostradą stanowią koszt uzyskania przychodów spółki. Zdaniem spółki, jeżeli pracodawca wyraża zgodę na odbycie podróży służbowej samochodem prywatnym pracownika, poniesione przez niego i należycie udokumentowane opłaty parkingowe, czy też opłaty za przejazdy płatnymi autostradami będą miały związek z odbytą podróżą służbową, a tym samym dla pracodawcy stanowić będą koszty uzyskania przychodów, bowiem zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Artykuł 16 ust. 1 pkt 30 lit. a cyt. ustawy stanowi, że nie uważa się za koszt uzyskania przychodów, wydatków ponoszonych na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na potrzeby podatnika w celu odbycia podróży służbowej w jazdach zamiejscowych w wysokości przekraczającej kwotę ustaloną przy zastosowaniu stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu. Spółka uważa, że ograniczenie powyższe dotyczy wyłącznie wysokości zwrotu kosztów przejazdu, a zatem nie ma zastosowania do innych udokumentowanych wydatków, których zwrot jest możliwy na podstawie § 2 pkt 2 lit. c rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju oraz § 3 pkt 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.

Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, postanowieniem z dnia 18.07.2005 r. (znak: PUS.I/423/36/05), uznał, że w tak przedstawionym stanie faktycznym stanowisko zawarte przez spółkę w złożonym wniosku nie jest prawidłowe. W uzasadnieniu wskazał na art. 16 ust. 1 pkt 30 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z którego wynika, iż wysokość kosztów uzyskania przychodów poniesionych z tytułu używania przez pracowników samochodów na potrzeby podatnika jest limitowana, co oznacza, że limit obejmuje wszelkie koszty używania samochodów, również koszty związane z opłatą za przejazd płatną autostradą i koszty parkingowe. Ponadto uznał, iż powyższe nie oznacza jednak, że kosztem uzyskania przychodów jest wartość obliczonego w ten sposób limitu, niezależnie od faktycznie poniesionych kosztów. Kosztami uzyskania przychodów mogą być bowiem tylko koszty faktycznie poniesione w związku z eksploatacją samochodu, które nadto muszą być poniesione w celu uzyskania przychodów, przy czym nie mogą przekraczać określonego wyżej limitu.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, analizując przedmiotowe postanowienie, zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodu są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Przepisy art. 16 ust. 1 pkt 30 lit. a ww. ustawy przewidują ograniczenia w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na potrzeby podatnika w celu odbycia podróży służbowej, limitując je do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach - rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju i w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju oraz w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 25.03.2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 27, poz. 271 ze zm.). Zgodnie z wymogami określonymi w art. 16 ust. 5 ww. ustawy pracownik korzystający z własnego samochodu do celów służbowych winien prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, co jest warunkiem sine qua non zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Ograniczenia określone art. 16 ust. 1 pkt 30 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczą wyłącznie wysokości zwrotu kosztów przejazdu. Nie mają one natomiast zastosowania do innych udokumentowanych wydatków, których zwrot w związku z umocowaniem zawartym w art. 775 § 5 kodeksu pracy jest możliwy na podstawie § 3 pkt 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz na podstawie § 2 pkt 2 lit. c rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju. Ze wskazanych powyżej uregulowań wynika bowiem, iż pracownikowi z tytułu podróży służbowej poza dietami przysługuje zwrot kosztów: przejazdów, noclegów, dojazdów środkami komunikacji miejscowej oraz innych udokumentowanych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb. Wyżej wymienione rozporządzenia nie zawierają katalogu takich wydatków oraz nie ograniczają ich wysokości, pozostawiając to w gestii pracodawcy. Tak więc to pracodawca decyduje o zwrocie innych, faktycznie poniesionych przez pracownika odbywającego podróż służbową wydatków. Ponieważ wydatki te nie są limitowane, dlatego też ich zwrot następuje w wysokości faktycznie poniesionej. Dla celów podatkowych warunkiem zaliczenia tak ponoszonych przez pracodawcę wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest natomiast ich odpowiednie udokumentowanie i istnienie związku przyczynowo-skutkowego z odbytą podróżą służbową.

Uwzględniając powyższe spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zarówno kwotę poniesionych na rzecz pracowników wydatków z tytułu używania przez nich dla celów podróży służbowej samochodów do wysokości nieprzekraczającej iloczynu przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu pojazdu według zasad określonych w art. 16 ust. 1 pkt 30 lit. a oraz art. 16 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jak i inne wydatki zwrócone pracownikowi w związku z odbywaną podróżą służbową na podstawie przepisów rozporządzeń Ministra Pracy i Polityki Społecznej: w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju i w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, z uwzględnieniem zasady określonej w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych; tj. jest istnienia związku poniesionych wydatków z prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą. Zatem jeśli opłaty parkingowe oraz opłaty za przejazd płatnymi autostradami poniesione były podczas delegacji służbowej przez pracownika i spełniają wskazane powyżej warunki ich zwrot stanowi koszt uzyskania przychodów dla spółki.