PO H/1932/97
Wyjaśnienie Ministra Finansów
z dnia 4 kwietnia 1997
Artykuły przypisane do interpretacji
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.
W związku z przesłanym pismem, znak DE-III-072/I-1/1/97 z 20.2.1997 r. w sprawie zwolnienia Teatru Narodowego w Warszawie z obowiązku dokonywania odpisów amortyzacyjnych, uprzejmie wyjaśniam, iż w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, jest to niemożliwe.
Obowiązek podatników do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, stanowiących ich własność wynika z przepisów art. 15 ust. 6 PDOPrU. Uprawnienia Ministra Finansów, wynikające z art. 15 ust. 5 PDOPrU, zostały jednoznacznie zapisane i ograniczają się do określenia w drodze rozporządzenia definicji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, sposobu ustalania ich wartości początkowej, szczegółowych zasad i stawek amortyzacji a także trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych.
Wykonaniem powyższej delegacji ustawowej jest rozporządzenie Ministra Finansów z 17.1.1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (Dz.U. Nr 6, poz. 35 ze zm.). W latach 1995-1996 obowiązywało rozporządzenie z 20.1.1995 r. (Dz.U. Nr 7, poz. 34 ze zm.).
Zarówno przepisy ustawy o podatku dochodowym jak i wykonawcze rozporządzenie nie zawierają upoważnienia dla Ministra Finansów do podejmowania indywidualnych decyzji o zwolnieniu podatnika z obowiązku dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych przyjętych do używania.
Odpisy amortyzacyjne odzwierciedlają zużycie majątku trwałego a także pozwalają na gromadzenie środków finansowych niezbędnych na odtworzenie zużywających się środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
Jeżeli dotacja dla Teatru Narodowego na 1997 r. nie pokrywa pełnych planowanych kosztów tej placówki, to w rachunku podatkowym wystąpi strata, którą można rozliczyć w trzech kolejnych latach podatkowych. Natomiast z punktu widzenia prawa bilansowego odpisy amortyzacyjne nie mające pokrycia w realnych przychodach danego roku obrotowego będą stanowiły stratę, która może być pokryta dotacją w latach następnych. Ważne jest, by dokonane odpisy nie pozostały "papierowym" odpisem, lecz wyrażały pieniężną wartość zużytego majątku z przeznaczeniem na jego odtworzenie.
