IBPP3/443-552/100/DG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2010r. (data wpływu 27 lipca 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania strat wyrobów akcyzowych powstających w toku produkcji - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 27 lipca 2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania strat wyrobów powstających w toku produkcji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony zaistniały stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka jest przedsiębiorstwem specjalizującym się w dystrybucji różnorodnych surowców chemicznych dla przemysłu. Prowadzona przez Spółkę działalność w zakresie zakupów, produkcji i sprzedaży dotyczy w znacznym stopniu wyrobów akcyzowych. Czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych odbywają się w składach podatkowych, a wyroby objęte są procedurą zawieszenia poboru akcyzy. W zakresie działalności handlowej Spółki występują najczęściej towary wyszczególnione w poniższej tabeli:

Oleje i pozostałe produkty destylacji wysokotemperaturowej

smoły węglowej: np. ksylol, węglowodory aromatyczne 27073090

27075090

Oleje ropy naftowej

Wyroby o kodach CN 27101121, 27101125, 27101929 o ile

wyroby te są przemieszczane luzem

np.: benzyny lakiernicze i specjalne 27101121

27101125

27101925

27101929

27101941

Węglowodory alifatyczne nasycone np.: Norpar

Węglowodory cykliczne

np.: ksylen, toluen 29011000

29023000

29024400

Towary te są też podstawowymi surowcami wykorzystywanymi do produkcji rozpuszczalników dla przemysłu farb i lakierów.

Wyroby akcyzowe produkowane przez Spółkę są to w ogromnej większości wyroby energetyczne podlegające zerowej stawce akcyzy

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wyroby akcyzowe wymienione powyżej Spółka wytwarza lub nabywa, magazynuje oraz przemieszcza w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

W związku z przedmiotową działalnością możliwe są sytuacje, w których Spółka będzie odnotowywać straty ilościowe wyrobów akcyzowych wskazanych powyżej. Straty te mogą powstawać w toku produkcji wyrobów akcyzowych bądź w związku z ich magazynowaniem czy transportem.

Straty produkcyjne związane są z normalną działalnością Spółki, w ramach której wytwarzane są ww. wyroby chemiczne dla przemysłu. W trakcie tej działalności możliwe są sytuacje, gdy pewne ilości surowców używanych do produkcji bardziej przetworzonych wyrobów, zostają utracone w wyniku naturalnych procesów fizykochemicznych (np. osadzają się w instalacjach produkcyjnych, parują itp).

Straty ilościowe związane z magazynowaniem bądź transportem wyrobów akcyzowych wskazanych powyżej mogą również wynikać z właściwości fizykochemicznych wyrobów (np. parowanie), z przyczyn technologicznych (ścieki powstające w trakcie procesu) lub też z przyczyn losowych (np. wypadek cysterny).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wskazane powyżej straty wyrobów akcyzowych powstające w toku produkcji wyrobów akcyzowych nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym na podstawie ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r., Nr 3, poz. 11., dalej: ustawa o podatku akcyzowym...

Zdaniem Wnioskodawcy przepisy nowej ustawy o podatku akcyzowym w sposób istotny zmodyfikowały system rozliczania zużycia i ubytków wyrobów akcyzowych. Został on uproszczony i dostosowany do realiów gospodarczych. Wprowadzone zmiany miały bardzo istotne znaczenie dla rozliczania strat wyrobów energetycznych. W poprzednim stanie prawnym, straty wszystkich wyrobów akcyzowych zharmonizowanych byty uznawane za ubytki podlegające opodatkowaniu, jeżeli nastąpiły w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

W obecnym stanie prawnym, sytuacja istotnie się zmieniła. Wprowadzono definicję, które precyzyjnie określają jakie wyroby oraz jakie zdarzenia mogą zostać uznane za ubytki wyrobów akcyzowych, podlegające opodatkowaniu. Przede wszystkim, z zakresu definicji ubytków w ogóle wyłączono straty produkcyjne wyrobów energetycznych. Jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy o podatku akcyzowym (projekt ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 października 2008 r., s. 4 uzasadnienia) decyzja ta miała podłoże praktyczne: „Wyłączenie z definicji ubytków wyrobów akcyzowych strat powstających podczas produkcji wyrobów energetycznych związane jest z wynikającymi z przyczyn obiektywnych problemami przedsiębiorców z uzyskaniem legalizacji części z eksploatowanych obecnie w składach podatkowych zbiorników na paliwa silnikowe i opałowe. Ponadto specyfika produkcji rafineryjnej i petrochemicznej (instalacje działające w warunkach wysokich ciśnień i temperatur) już teraz skutecznie uniemożliwia ustalenie stanów faktycznych wyrobów w kolejnych fazach procesów wytwórczych".

Po drugie, z definicji ubytków zawartej w art. 2 ust. 20 nowej ustawy akcyzowej w ogóle wyłączono straty wyrobów objętych zerową stawką podatku akcyzowego, czyli właśnie wyrobów energetycznych wytwarzanych przez Spółkę. Oznacza to, że ustawodawca zrezygnował z obejmowania opodatkowaniem tego typu stanów.

Art. 2 ust. 20 lit. a) nowej ustawy akcyzowej stwierdza, że za ubytki wyrobów akcyzowych uznaje się „straty wyrobów akcyzowych, określonych w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych lub wyrobów tytoniowych". Powyższy przepis wskazuje, że z zakresu ubytków wyłączone są straty powstałe podczas produkcji wyrobów energetycznych. Wyroby wytwarzane przez Spółkę stanowią wyroby energetyczne, są bowiem objęte kodami CN wymienionymi w art. 86 ust. 1 pkt 2 nowej ustawy akcyzowej.

W świetle powyższego, straty wyrobów energetycznych w toku czynności produkcyjnych nie mogą stanowić ubytków wyrobów akcyzowych w rozumieniu przepisów ustawy o podatku akcyzowym. Straty przedmiotowych wyrobów w toku produkcji nie mogą zostać również uznane za inną czynność opodatkowaną akcyzą, w tym przede wszystkim za produkcję wyrobów akcyzowych (możliwość taką wyłącza wprost art. 2 ust. 20 lit. a) ustawy akcyzowej. W konsekwencji powyższego nie podlegają one opodatkowaniu akcyzą.

W związku z powyższym, Spółka nie jest zobowiązana do naliczania i zapłaty podatku akcyzowego wynikającego ze strat powstałych w toku czynności produkcyjnych w stosunku do wyrobów energetycznych wskazanych w stanie faktycznym wniosku, gdyż straty te nie stanowią opodatkowanych ubytków wyrobów akcyzowych, w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym oraz nie mogą zostać uznane za inną czynność opodatkowaną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe

W świetle ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009r. Nr 3 poz. 11 ze zm.) wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Wyroby oznaczone:

kodami CN 2707 30 90 i 2707 50 90 zostały wymienione w pozycji 24 ww. załącznika nr 1 do ustawy,

kodami 2710 11 21, 2710 11 25, 2710 19 25, 2710 19 29, 2710 19 41 i 2710 19 99 zostały wymienione w pozycji 27 ww. załącznika nr 1 do ustawy,

kodem 2901 10 00 zostały wymienione w pozycji 34 ww. załącznika nr 1 do ustawy,

kodem 2902 30 00 i 2902 44 00 zostały wymienione w pozycji 35 ww. załącznika nr 1 do ustawy

w związku z czym są one wyrobami akcyzowymi.

Jednocześnie, w myśl art. 86 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy, ww. wyroby są wyrobami energetycznymi.

W związku z powyższym podlegają one regulacjom prawnym z zakresu podatku akcyzowego, bez względu na ich przeznaczenie.

Zauważyć także należy, iż powyższe wyroby oznaczone:

kodami CN 2707 30 90 i 2707 50 90 zostały wymienione w pozycji 19 załącznika nr 2 do ustawy,

kodami 2710 11 21, 2710 11 25, 2710 19 25, 2710 19 29, 2710 19 41 i zostały wymienione w pozycji 20 załącznika nr 2 do ustawy,

kodem 2901 10 00 zostały wymienione w pozycji 22 załącznika nr 2 do ustawy,

kodem 2902 30 00, 2902 44 00 zostały wymienione w pozycji 23 załącznika nr 2 do ustawy,

stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o którym mowa w Dyrektywie rady 92/12/ EWG.

Natomiast wyrób o kodzie CN 2710 19 99 nie jest wymieniony w załączniku nr 2 do ustawy. Niemniej jednak zgodnie z art. 40 ust. 6 w związku z art. 89 ust. 1 pkt 11 ustawy, wyroby te (z wyłączeniem smarów plastycznych o kodzie CN 2710 19 99) są również objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

Równocześnie, zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 4, pkt 6 i pkt 11 dla wyrobów o kodzie CN 2710 19 25, 2710 19 41 i 2710 19 99 zostały określone stawki podatku akcyzowego niezależnie od przeznaczenia tych wyrobów.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 20 lit. a ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 marca 2009r. jak i również w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2010r.) za ubytki wyrobów akcyzowych uważa się wszelkie straty wyrobów akcyzowych, określonych w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych lub wyrobów tytoniowych.

Definicja ubytków zawarta w art. 2 pkt 20 lit. a ww. ustawy nie obejmuje swoim zakresem utraconych ilości wyrobów akcyzowych, które nie zostały ujęte w załączniku nr 2 do ustawy, jak również wyrobów, które wprawdzie zostały wymienione w załączniku nr 2 lecz ma do nich zastosowanie stawka zerowa.

W konsekwencji przyjęcia takiego rozwiązania do ww. wyrobów nie mają zastosowania regulacje dotyczące ubytków, związane np. z powstaniem obowiązku podatkowego, o którym mowa w art. 8 ust. 3 ustawy, w myśl którego przedmiotem opodatkowania są ubytki wyrobów akcyzowych.

W konsekwencji stwierdzić należy, że do strat wyrobów energetycznych będących przedmiotem wniosku, powstających podczas produkcji nie mają zastosowania regulacje dotyczące ubytków. Tym samym straty tych wyrobów powstające podczas produkcji nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym na podstawie art. 8 ust. 3 ww. ustawy.

Jednakże w przypadku tych wyrobów zastosowanie będą miały przepisy ogólne z zakresu podatku akcyzowego, dotyczące m.in. czynności podlegających opodatkowaniu oraz przypadków zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Stosownie do powyższego w pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę, iż zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest produkcja wyrobów akcyzowych.

Niemniej jednak w przypadku produkcji wyrobów energetycznych będących przedmiotem wniosku w składzie podatkowym niedobory powstałe w związku z tą produkcją nie będą podlegały akcyzie. Zgodnie bowiem z ogólną zasadą, określona w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje z dniem zużycia wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym; zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy, gdy zużyto wyrób akcyzowy do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego, również w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji tego wyrobu (…)

Wprawdzie jak wynika z powołanego przepisu, zobowiązanie nie powstaje, a obowiązek podatkowy (powstały uprzednio na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy) wygasa w stosunku do tych wyrobów akcyzowych, które faktycznie zostały zużyte do produkcji wyrobów akcyzowych, niemniej jednak w omawianym przypadku uznać należy, że również w stosunku do powstałych niedoborów przedmiotowych wyrobów powstałych przy produkcji (np. wyniku parowania, osadzania się w instalacjach produkcyjnych) następuje zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy i wygaśnięcie obowiązku podatkowego.

Tym samym stwierdzić należy, że w przypadku produkcji przedmiotowych wyrobów powstałe straty wyrobów energetycznych nie podlegają opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznające, iż straty wyrobów akcyzowych powstające podczas produkcji wyrobów objętych przedmiotowym wnioskiem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się ponadto, iż ocena prawa stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej opodatkowania strat wyrobów będących przedmiotem wniosku powstających podczas magazynowania i transportu w procedurze zawieszenia poboru akcyzy została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.