PDP/E/4218-1-4/06

Pytanie podatnika:

1. Czy do zasobów mieszkaniowych zalicza się wszystkie budynki mieszkalne i niemieszkalne (w tym wbudowane i wolnostojące lokale handlowo-usługowe), jak i związane z nimi grunty oraz prawo wieczystego użytkowania znajdujące się w ewidencji księgowej spółdzielni i mających odzwierciedlenie w funduszu udziałowym, wkładów mieszkaniowych i wkładów budowlanych;

2. Czy tworzony przez spółdzielnię mieszkaniową fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych, obciążający koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi stanowiącymi mienie spółdzielni, należy naliczać od wszystkich budynków i lokali wymienionych powyżej.

Działając na podstawie art. 14b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu zażalenia Strony - Spółdzielni Mieszkaniowej Lokatorsko-Własnościowej "P." z I. z dnia 12 kwietnia 2006r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Iławie Nr PD/423 -1/06/OP z dnia 4 kwietnia 2006r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie stwierdzające, że stanowiska wnioskodawcy wyrażone w pytaniu pierwszym i drugim, są nieprawidłowe, zmieniam zaskarżone postanowienie i stwierdzam, iż stanowisko wnioskodawcy wyrażone w obydwu pytaniach zawartych we wniosku z dnia 6 stycznia 2006r., jest prawidłowe.

Spółdzielnia Mieszkaniowa Lokatorsko-Własnościowa "P.", korzystając z uprawnień zawartych w art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, w dniu 6 stycznia 2006r., wystąpiła do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Iławie z wnioskiem o dokonanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółdzielnia Mieszkaniowa Lokatorsko-Własnościowa "P." funkcjonuje w oparciu o przepisy ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o spółdzielniach mieszkaniowych (j.t. Dz. U. z 2003r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.). Zgodnie z art. 6 ust. 3 ww. ustawy, Spółdzielnia tworzy fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Z uwagi na fakt, iż obowiązujące przepisy nie zawierają ustawowej definicji zasobów mieszkaniowych, Strona przyjęła pojęcie zasobów mieszkaniowych w brzmieniu wynikającym z Uchwały nr 95 Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 1973r. w sprawie amortyzacji środków trwałych (M.P. Nr 25, poz. 151), w ślad za pismem okólnym nr 17 z dnia 27 sierpnia 1975r., ogłoszonym w Informacjach i Komunikatach nr 11 z 1975r. przez Zarząd Centralny Związku Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego.

Zgodnie z § 8 wyżej powołanej Uchwały Rady Ministrów, przez określenie "zasoby mieszkaniowe" rozumie się stanowiące własność spółdzielni:

1. budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym (dźwigi osobowe i towarowe, aparaty dowymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane itp.) oraz uzupełniające je budynki mieszkalne(z wyposażeniem technicznym), jak

- garaże wolnostojące i parkingi wielopoziomowe,

- budynki handlowo-usługowe,

- budynki osiedlowych warsztatów i zakładów konserwacyjno-remontowych,

- budynki administracji osiedlowych (biurowe i gospodarcze),

- kotłownie i hydrofornie wolno stojące,

- budynki dla osiedlowej działalności społeczno-wychowawczej.

2. urządzenie i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wymienione w pkt. 1:

- zbiorniki-doły gnilne, szamba,

- rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej,

- sieci elektroenergetyczne i telefoniczne,

- budowle inżynieryjne (studnie itp.),

- budowle komunikacyjne, jak: drogi, ulice, place, chodniki,

- ukształtowanie i zagospodarowanie terenu, jak: zieleń, urządzenia do zabaw dziecięcych, mała architektura, otwarte miejsca postojowe dla samochodów,

- budowle sportowe, jak: boiska, pływalnie, baseny itp.,

- inne budowle, jak: latarnie oświetleniowe, ogrodzenia.

Spółdzielnia posiada opracowany i zatwierdzony przez Radę Nadzorczą regulamin gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w którym przyjęto wyżej opisane pojęcie zasobów mieszkaniowych. Odpisy na fundusz remontowy dokonywane są w wysokości zatwierdzonej stawki za m2 od powierzchni użytkowej budynków, lokali mieszkalnych, lokali użytkowych oraz garaży wybudowanych i wolnostojących. Zdaniem Spółdzielni jest to zgodne z ustawą o spółdzielniach mieszkaniowych (art. 6 ust. 1 i 3) oraz z art. 16c pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), gdyż od wszystkich lokali, budynków zaliczanych do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych (mieszkalnych i niemieszkalnych) nie jest naliczana amortyzacja, lecz tworzony w ciężar kosztów odpis na fundusz remontowy.

Na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, wartość tych obiektów, jako środków trwałych sfinansowanych bezpośrednio z funduszu udziałowego lub wkładów mieszkaniowych budowlanych, podlega umorzeniu w ciężar tych funduszów. Odpisów umorzeniowych dokonuje się - zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (j. t. Dz. U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) - stosując podatkowe stawki amortyzacji, określone w załączniku do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Brak urzędowej definicji zasobów mieszkaniowych powoduje nieporozumienia przy interpretacji przepisów dotyczących gospodarki tymi zasobami, w związku z czym, Spółdzielnia wystąpiła z wnioskiem o udzielenie informacji na następujące pytania:

1. czy do zasobów mieszkaniowych zalicza się wszystkie budynki mieszkalne i niemieszkalne (w tym wbudowane i wolnostojące lokale handlowo-usługowe), jak i związane z nimi grunty oraz prawo wieczystego użytkowania znajdujące się w ewidencji księgowej spółdzielni i mających odzwierciedlenie w funduszu udziałowym, wkładów mieszkaniowych i wkładów budowlanych;

2. czy tworzony przez spółdzielnię mieszkaniową fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych, obciążający koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi stanowiącymi mienie spółdzielni, należy naliczać od wszystkich budynków i lokali wymienionych powyżej.

Oraz przedstawiła swoje stanowisko:

odnośnie pytania 1: do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych Spółdzielnia zalicza wszystkie lokale i budynki (mieszkalne i niemieszkalne),

odnośnie pytania 2: od wyżej określonych zasobów mieszkaniowych jest tworzony fundusz remontowy, którego odpisy odnoszone są w ciężar kosztów.

W wyniku rozpatrzenia złożonego wniosku, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Iławie, postanowieniem Nr PD/423-1/06/OP z dnia 4 kwietnia 2006r., w oparciu o przepisy art. 14a § 1, 3 i 4 oraz art. 216 Ordynacji podatkowej, orzekł, iż stanowisko wnioskodawcy w obu kwestiach przedstawionych w złożonym wniosku jest nieprawidłowe. Z uwagi na brak ustawowej definicji zasobów mieszkaniowych, organ I instancji, odwołując się do wykładni językowej, uznał, że do zasobów mieszkaniowych nie zalicza się lokali i budynków Spółdzielni wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne wraz z przynależnymi im gruntami i prawem wieczystego użytkowania. Uwzględniając powyższe, Naczelnik Urzędu Skarbowego- w Iławie stwierdził, iż tworzony przez spółdzielnię mieszkaniową fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych, obciążający koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi stanowiącymi mienie spółdzielni, należy naliczać wyłącznie od budynków i lokali zaliczonych do zasobów mieszkaniowych.

Na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Iławie z dnia 4 kwietnia 2006r., Spółdzielnia "P." złożyła zażalenie, w którym wskazała, iż organ podatkowy nie odniósł się do lokali użytkowych, będących w zasobach Spółdzielni na warunkach spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, lecz tylko do wynajmowanych lokali użytkowych. Proces wykładni dokonanej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego ograniczył się wyłącznie do wykładni językowej, z pominięciem wykładni systemowej, funkcjonalnej i historycznej. Dodatkowo podkreślono, iż wszystkie budynki i lokale (mieszkalne i niemieszkalne) tworzące mienie spółdzielni finansowane były wkładami członków, bądź zaciągniętym przez Spółdzielnię kredytem mieszkaniowym. Zgodnie z art. 6 pkt 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, wartość środków trwałych finansowanych bezpośrednio z funduszu udziałowego lub wkładów mieszkaniowych i budowlanych nie zwiększa funduszu zasobowego, a umorzenie wartości tych środków trwałych obciąża odpowiednio fundusz udziałowy lub wkłady mieszkaniowe i budowlane. Nie ma zatem podstawy na liczenie amortyzacji od budynków i lokali Spółdzielni wykorzystywanych na cele inne niż mieszkalne, skoro umorzenie ich obciąża odpowiednio ww. fundusze.Obiekty takie, w ocenie Spółdzielni, tworzą zasób mieszkaniowy i należy naliczać w ciężar kosztów gospodarki zasobami mieszkaniowymi odpis na fundusz remontowy.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Iławie, przekazując zażalenie wraz z aktami sprawy, powołując się na orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego, wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia.

Organ odwoławczy, pismem z dnia 9 czerwca 2006r., działając w oparciu o art. 155 § 1 oraz art. 229 Ordynacji podatkowej, zobowiązał Spółdzielnię do przedstawienia dodatkowych dokumentów źródłowych. Następnie, zawiadomieniem z dnia 19 czerwca 2006r., poinformował Stronę, stosownie do art. 123 § 1 i art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej, o przysługującym prawie do zapoznania się z całością zgromadzonego materiału dowodowego oraz wypowiedzenia się w tym zakresie. Strona skorzystała z przysługującego Jej prawa w dniu 19 czerwca 2006r.

W wyniku analizy zebranego w przedmiotowej sprawie materiału dowodowego oraz po rozpatrzeniu argumentów podniesionych w zażaleniu, Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie zważył, co następuje:

Spółdzielnia Mieszkaniowa Lokatorsko-Własnościowa "P." jest przedsiębiorcą posiadającym osobowość prawną. Funkcjonuje w oparciu o przepisy ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o spółdzielniach mieszkaniowych (j. t. Dz. U. z 2003r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.), natomiast w zakresie zobowiązań podatkowych Spółdzielni zastosowanie znajduje ustawa z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztówwymienionych w art. 16 ust. 1. W art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ww. ustawy, przewidziano, iż nie uważasię za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przezpodatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak podstawowe odpisy i wpłaty na te- fundusze,jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy.

W przedmiotowej sytuacji tymi odrębnymi ustawami są przepisy ustawy o spółdzielniachmieszkaniowych, które w art. 6 ust. 3 nakładają na spółdzielnie obowiązek utworzenia funduszu naremonty zasobów mieszkaniowych.Zgodnie z art. 16c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji niepodlegają budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobówmieszkaniowych lub służących działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przezspółdzielnie mieszkaniowe, zwane środkami trwałymi.

Zatem odpisy na fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych obciążają koszty gospodarkizasobami mieszkaniowymi stanowiącymi mienie spółdzielni i jednocześnie stanowią koszty uzyskaniaprzychodów.

Brak ustawowej definicji pojęcia zasobów mieszkaniowych, zarówno w przepisach ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, jak i ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, spowodował pojawienie się wątpliwości w przedmiotowym zakresie.

Należy podkreślić, iż w świetle ww. art. 16c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osóbprawnych przedstawione zostało szerokie rozumienie pojęcia zasobów mieszkaniowych - budynki,lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służącychdziałalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe, zwaneśrodkami trwałymi. Nie ma w tym miejscu ograniczenia do budynków i lokali wyłączniemieszkalnych. Jest natomiast odniesienie do zasobów mieszkaniowych, w tym budynków, lokali,budowli i urządzeń.

Treść art. 1 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, zgodnie z którym, celem spółdzielni mieszkaniowej jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu, przyjęta w tym samym brzmieniu w Statucie Spółdzielni (§ 3), również wskazuje na szerokie rozumienie omawianego zagadnienia.

Stosownie do postanowień art. 1 ust. 2, 3, 5 i 6 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (oraz § 4 Statutu Spółdzielni "P."), przedmiotem działalności spółdzielni może być:

1. budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków spółdzielczych lokatorskich praw do znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych, spółdzielczych własnościowych praw do znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu, a także do miejsc postojowych w garażach wielostanowiskowych, odrębnej własności znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu, a także ułamkowego udziału we współwłasności w garażach wielostanowiskowych,

2. budowanie lub nabywanie domów jednorodzinnych w celu przeniesienia na rzecz członków własności tych domów,

3. budowanie lub nabywanie budynków w celu wynajmowania lub sprzedaży znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu

4. działalność w zakresie obsługi i zarządzania nieruchomościami,

5. działalność społeczna, oświatowa i kulturalna.

Uwzględniając wyżej przedstawiony stan prawny, należy wskazać, iż ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych, a także Statut Spółdzielni Mieszkaniowej Lokatorsko-Własnościowej "P." w I., za cel spółdzielni przyjęły szeroko rozumiane zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin przez dostarczanie członkom nie tylko samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, lecz także lokali o innym przeznaczeniu. Orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego również wskazuje, że pod pojęciem zasobów mieszkaniowych należy rozumieć całość substancji lokalowej, tj. pomieszczenia mieszkalne i użytkowe (wyrok NSA z 8 listopada 1995r. sygn. akt SA/Kr 622/95, wyrok NSA z 16 października 1995r. sygn. akt SA/Wr 152/95).

Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie, po dokonaniu szczegółowej analizy wszystkich okoliczności sprawy, uznał, że zasadnie Spółdzielnia zdefiniowała pojęcie zasobów mieszkaniowych (pkt 1.0. Regulaminu Rozliczania kosztów Gospodarki Zasobami Mieszkaniowymi i ustalania opłat za używanie lokali), zgodnie z którą zaliczyła do nich stanowiące własność spółdzielni:

1. budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym (dźwigi osobowe i towarowe, aparaty dowymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane itp.) oraz uzupełniające je budynki mieszkalne(z wyposażeniem technicznym), jak

- garaże wolnostojące i parkingi wielopoziomowe,

- budynki handlowo-usługowe,

- budynki osiedlowych warsztatów i zakładów konserwacyjno-remontowych,

- budynki administracji osiedlowych (biurowe i gospodarcze),

- kotłownie i hydrofornie wolno stojące,

- budynki dla osiedlowej działalności społeczno-wychowawczej.

2. urządzenie i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wymienione w pkt. 1:

- zbiorniki-doły gnilne, szamba,

- rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej,

- sieci elektroenergetyczne i telefoniczne,

- budowle inżynieryjne (studnie itp.),

- budowle komunikacyjne, jak: drogi, ulice, place, chodniki,

- ukształtowanie i zagospodarowanie terenu, jak: zieleń, urządzenia do zabaw dziecięcych, mała architektura, otwarte miejsca postojowe dla samochodów,

- budowle sportowe, jak: boiska, pływalnie, baseny itp.,

- inne budowle, jak: latarnie oświetleniowe, ogrodzenia.

Organ odwoławczy, mając na uwadze powyższe, stwierdza, iż w świetle wyżej przedstawionych argumentów, prawidłowym jest stanowisko przedstawione we wniosku Spółdzielni "P." w zakresie tworzenia funduszu remontowego od ww. zasobów mieszkaniowych i obciążania nim kosztów gospodarki zasobami mieszkaniowymi stanowiącymi mienie spółdzielni.

Z uwagi na przedstawioną powyżej sytuację faktyczną oraz stan prawny, Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie postanowił, jak w sentencji.Decyzja niniejsza jest ostateczna.

Na niniejszą decyzję służy Stronie prawo wniesienia skargi (w 2 egzemplarzach) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, w terminie 30 dni od daty doręczenia tej decyzji, zarzucającej tej decyzji tylko niezgodność z prawem, za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie (adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Olsztynie Ośrodek Zamiejscowy w Elblągu, Plac Jagiellończyka 5, 82-300 Elbląg).