PO 3/4619-722-458/HS/97

W związku z pismem z 16.6.1997 r. znak: DOR/GK/43 8/97 w sprawie podatku dochodowego od osób prawnych Ministerstwo Finansów uprzejmie wyjaśnia, co następuje:

W obecnym stanie prawnym na podstawie art. 96 Prawa bankowego banki mogą dokonywać w ciężar kosztów odpisu na fundusz ryzyka służący pokryciu strat z tytułu udzielonych kredytów i pożyczek. Maksymalna wysokość corocznego odpisu, o którym mowa w ust. 2 wynosi 1% średniej kwoty nie spłaconych kredytów i pożyczek na koniec poszczególnych kwartałów roku bilansowego z tytułu udzielonych kredytów i pożyczek, nie więcej jednak niż kwota odpisu na fundusz ryzyka dokonywanego w tymże roku z zysku banku.

Równocześnie zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a PDOPrU nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy.

W świetle przedstawionych przepisów kwota odpisu na fundusz ryzyka dokonana w ciężar kosztów stanowiąca koszty uzyskania przychodów nie może być wyższa niż kwota odpisu na ten fundusz z zysku, co oznacza, że w dacie utworzenia funduszu ryzyka tylko połowa ogólnej kwoty środków tego funduszu może być kosztem uzyskania przychodów. Równocześnie wysokość odpisu na fundusz ryzyka, stanowiący koszty uzyskania przychodów może być określona dopiero wtedy, gdy znana jest kwota zysku netto ustalona na koniec roku.

Przy czym należy zwrócić uwagę, że zarówno przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jak i Prawa bankowego nie nakładają na banki obowiązku odprowadzania środków funduszu ryzyka na odrębny wydzielony rachunek.

Natomiast w chwili wykorzystania funduszu ryzyka na pokrycie straconych kredytów lub pożyczek, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. b PDOPrU tylko połowa środków wykorzystanego na ten cel funduszu stanowi koszty uzyskania przychodów