PO 4/UD-722-1083/94
Wyjaśnienie Ministra Finansów
z dnia 20 grudnia 1994
Artykuły przypisane do interpretacji
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.
Odpowiadając na pismo z 25.8.1994 r., L.dz. 101/94/DN, Ministerstwo Finansów uprzejmie wyjaśnia:
Przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z 25.1.1994 r. w sprawie odliczeń od dochodu wydatków inwestycyjnych ... (Dz.U. Nr 18, poz. 62 i Nr 68, poz. 295) regulują kwestie związane ze stosowaniem podatkowych ulg inwestycyjnych, natomiast zarządzenie Ministra Finansów z 10.11.1990 r. zasady ustalania należności za korzystanie z mienia Skarbu Państwa, w tym także kwestie związane ze zwolnieniem spłat tych należności.
Stosownie do § 6 ust. 5 i 6 zarządzenia spółka może być zwolniona z długu wobec Skarbu Państwa odpowiadającego kwocie spłat opłat dodatkowych, które zostały odroczone, jeżeli poniosła ona wydatki na sfinansowanie składników majątku trwałego w wysokości nie niższej niż 50% zysku netto (, tj. zysku po opodatkowaniu). Wspomniana opłata dodatkowa nie jest równoznaczna z ratą kapitałową ustaloną od wartości przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części mienia przedsiębiorstwa oddanego do odpłatnego używania. Zgodnie z zarządzeniem roczna należność za korzystanie z mienia Skarbu Państwa w części odpowiadającej spłacie rat kapitałowych nie podlega odroczeniu. Jeżeli zatem spółka ponosi wydatki związane ze spłatą rat kapitałowych za oddane jej mienie Skarbu Państwa do odpłatnego używania i spełnia warunki określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z 25.1.1994 r. to o wydatki te ma prawo pomniejszyć dochód do opodatkowania, jednak w wysokości nie wyższej niż 25% tego dochodu (lub 50% w przypadkach wymienionych w § 3 ust. 2, 2a i 2b rozporządzenia).
Uwzględniając powyższe, dokonywanie odliczeń od dochodu do opodatkowania wydatków związanych ze spłatą rat kapitałowych nie ma wpływu na ewentualne zwolnienie spółki z długu wobec Skarbu Państwa na podstawie § 6 ust. 5 i 6 zarządzenia Ministra Finansów, ponieważ, jak już wspomniano, zwolnieniem tym mogą być objęte jedynie odroczone spłaty rat opłat dodatkowych.
Odrębną kwestią jest natomiast źródło, z którego zostały sfinansowane wydatki inwestycyjne podlegające odliczeniu z dochodu do opodatkowania.
Przepisy rozporządzenia Rady Ministrów nie uzależniają prawa do odliczeń od źródeł, z których wydatki inwestycyjne powinny być ponoszone. Mogą zatem to być zarówno środki pochodzące z zysku netto, (tj. po opodatkowaniu), środki pochodzące z tej części odroczonych opłat dodatkowych, w stosunku do których podjęta została decyzja o zwolnieniu z długu wobec Skarbu Państwa, a także środki ze źródeł zwrotnych, np. kredytu.
Ministerstwo Finansów wyjaśnia również, że wydatkami na sfinansowanie składników majątku trwałego, o którym mowa w § 6 ust. 5 i 6 zarządzenia Ministra Finansów z 10.11.1990 r. objęte są również wydatki poniesione na nabycie udziałów lub akcji w innych spółkach prawa handlowego (które spółka wykazuje w poz. B. III.1 bilansu), przy czym dla celów zwolnienia, o którym mowa w tym przepisie, obowiązek udowodnienia źródeł poniesionych wydatków spoczywa na spółce.
Przepisy § 2 ust. 6 i 7 rozporządzenia Rady Ministrów z 25.1.1994 r. nie mają zastosowania do wydatków inwestycyjnych wymienionych w § 1, ust. 4 pkt 5 lit. g. Oznacza to, że w przypadku odliczeń od dochodu wydatków inwestycyjnych, o których mowa w tym przepisie, spółka ma prawo już w okresie spłat rat kapitałowych dokonywania odpisów amortyzacyjnych na zasadach określonych w § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 27.3.1992 r. w sprawie składników majątkowych ... (Dz.U. Nr 30, poz. 130 ze zm.). Dodać przy tym należy, że stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odpisy amortyzacyjne odpowiadające kwocie spłaty rat kapitałowych odliczonych od dochodu nie są kosztem uzyskania przychodu.
Końcowo informuję, że w celu zwolnienia z wpłat opłat dodatkowych spółka musi ponieść wydatki inwestycyjne w wysokości określonej we wspomnianym wyżej zarządzeniu. Bez znaczenia jest, że jeżeli spółka dokonała wydatków inwestycyjnych w wysokości wymaganej w zarządzeniu - nawet jeżeli wydatki te zostały odliczone od dochodu do opodatkowania - poniesienie tych wydatków uprawnia do ubiegania się o zwolnienie z wpłaty odroczonej opłaty dodatkowej.