1401/PD-4230Z-8/06/IJ

Pytanie podatnika:

Czy skorzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego, jeżeli zadeklaruje cały dochód podatkowy wynikający z deklaracji podatkowej na utrzymanie zasobów komunalnych, nie mając pokrycia tego dochodu w zysku bilansowym, posiadając jednak realną możliwość uzyskania brakujących środków z innych źródeł w kolejnych latach podatkowych?

Decyzja

Na podstawie art. 233 i art. 239 w związku z art. 14 b§ 5 ustawy Ordynacja podatkowa Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 6 stycznia 2006 roku uzupełnionego pismem z dnia 6 lutego 2006 roku wniesionego przez Spółkę o. o. G na postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście z dnia 16 grudnia 2005 r. znak 1436/1BP/423/Int.57/2005 w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie podatnika

orzeka

odmówić zmiany postanowienie organu pierwszej instancji i odmówić uznania stanowiska Podatnika przedstawionego we wniosku z dnia 21 października 2005 r. za prawidłowe.

Uzasadnienie

Spółka G jest spółką należącą do Miasta Y, powołaną do realizowania głównego zadania polegającego na zarządzaniu i administrowaniu zasobem komunalnym, znajdującym się na terenie Dzielnicy X. W latach 2002 i 2003, z uwagi na brak wystarczających środków w budżecie Miasta Y dla Dzielnicy X, przeznaczonych na utrzymanie i przeprowadzenie remontów w zasobach komunalnych nie były wykonywane żadne prace służące poprawie stanu technicznego zasobu komunalnego.

Powyższe było przesłanką do podjęcia przez Spółkę decyzji o zadeklarowaniu przeznaczenia kwoty równej wysokości dochodu podatkowego za ww. lata na utrzymanie komunalnego zasobu mieszkaniowego, administrowanego przez G. Za wskazane powyżej lata Spółka uzyskała zysk bilansowy w kwotach niższych niż dochód podatkowy lub wręcz zysk nie wystąpił. Planowane jest jednak m.in. wydatkowanie na preferencyjne cele odzyskanej od dłużników spornej kwoty.

Spółka pyta: czy skorzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego, jeżeli zadeklaruje cały dochód podatkowy wynikający z deklaracji podatkowej na utrzymanie zasobów komunalnych, nie mając pokrycia tego dochodu w zysku bilansowym, posiadając jednak realną możliwość uzyskania brakujących środków z innych źródeł w kolejnych latach podatkowych?

W ocenie Podatnika G może zadeklarować dochód podatkowy jako zwolniony nie tylko wtedy, gdy osiągnie równocześnie zysk bilansowy. Na pewno nie musi on być równy dochodowi podatkowemu. Zatem można maksymalnie deklarować taki dochód, jaki zostanie wykazany w deklaracji podatkowej.

Postanowieniem z dnia 16 grudnia 2005 roku Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa Śródmieście uznał stanowisko Podatnika wyrażone we wniosku za niezgodne z prawem podatkowym.

W opinii organu pierwszej instancji powołany przez Spółkę przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. o) nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie bowiem Wnioskodawca jest spółką kapitałową, której zasady funkcjonowania reguluje między innymi: kodeks spółek handlowych oraz umowa Spółki. Spółka z tytułu realizacji umów zleceń zawartych z kilkuset innymi podatnikami podatku dochodowego uzyskuje stosowne wynagrodzenie oraz ponosi własne koszty, które po rozliczeniu zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią o wysokości dochodu lub straty podatnika. Własny zysk bilansowy Spółki w oparciu o art. 191 § 1 Kodeksu Spółek Handlowych może być przeznaczony do podziału między wspólników jako dywidenda ale bez zatwierdzenia sprawozdania zysku bilansowego nie można przeznaczyć i wydatkować środków inaczej jak w formie pożyczek lub darowizn .

Ponadto dochody deklarowane przez Spółkę nie stanowiły w całości dochodów uzyskanych z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i nie mogły podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym, ponieważ zdaniem organu pierwszej instancji wszelkie przychody i koszty dotyczyły wyłącznie wspólnot mieszkaniowych bądź właścicieli nieruchomości a nie Wnioskodawcy w związku z czym postanowiono jak w sentencji.

Na powyżej opisane postanowienie Spółka złożyła zażalenie pismem z dnia 6 stycznia 2006 roku. W ocenie Wnioskodawcy udzielona odpowiedź jest niejasna i niewątpliwie nie czyni zadość zasadom postępowania podatkowego, w tym zasadzie zaufania i wyjaśnienia wszystkich przesłanek prowadzających do takiego a nie innego rozstrzygnięcia. Niezrozumiały jest w ocenie Podatnika passus zamieszczony w pkt 4 okoliczności, którymi kierował się Naczelnik Urzędu przy uzasadnieniu swojej tezy, gdyż odnosi się on tylko i wyłącznie do ewentualnych nieprawidłowości na gruncie prawa bilansowego a nie podatkowego. Zamieszczenie natomiast stwierdzeń w zakresie podziału zysku bilansowego pomiędzy wspólników wydaje się Podatnikowi niezrozumiałe, nie widzi on ich związku z zapytaniem i zinterpretowaniem konkretnego przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W uzupełnieniu zażalenia Spółka podnosi, iż niedopuszczalnym jest podnoszenie przez organ pierwszej instancji argumentów nie dotyczących bezpośrednio stanu faktycznego przedstawionego we wniosku przez podatnika. Niedopuszczalnym jest posługiwanie się przez organ wiedzą posiadaną przez niego z innych źródeł niż zapytanie podatnika, a tym samym nieobiektywne dokonanie oceny sytuacji przedstawionej w zapytaniu, co potencjalnie może również wywrzeć wpływ na rozstrzygnięcie organu drugiej instancji.

Po analizie akt sprawy i zarzutów zawartych w zażaleniu Dyrektor Izby Skarbowej zważył co następuje:

Aby odpowiedzieć na pytanie podatnika należy rozróżnić zasady ustalania wyniku finansowego dla celów bilansowych od zasad ustalania dochodu dla celów podatkowych. Przedmiotem opodatkowania jest dochód ustalony zgodnie z art. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dochód stanowi nadwyżkę sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągniętą w roku podatkowym, jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą. Zasady ustalania wyniku finansowego dla celów bilansowych określa ustawa o rachunkowości. Zasady te różnią się od siebie. Oczywistym jest, że może powstać np. dochód do opodatkowania i jednocześnie strata bilansowa.

Przyczyną takiego stanu może być między innymi fakt, iż w myśl przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych niektórych wydatków poniesionych przez podatników nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Ujęte w księgach rachunkowych wydatki nie uznane w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym za koszty uzyskania przychodów wpływają na zwiększenie dochodu podatkowego. Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 4-8 ustawy wolne od podatku są dochody podatników w części przeznaczonej na cele określone w tych przepisach.

Jeżeli jednak wydatki wiążą się bezpośrednio z realizacją celów określonych w przepisach, które stanowią pozytywną przesłankę zwolnienia, to równowartość dochodu odpowiadająca tym wydatkom będzie wolna od podatku na podstawie art. 17 ust 4-8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle wymienionych przepisów podatnicy ponosząc różne wydatki winny je rozpatrywać najpierw pod kątem, czy łączą się one z przychodem i stanowią koszty uzyskania przychodów. Następnie w przypadku wydatków, które nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów, a więc wpływających na zwiększenie dochodu - czy równowartość może być wolna od podatku, bowiem wydatki wiążą się celami wymienionymi w ustawie. Jeżeli więc wydatki te wiążą się bezpośrednio z realizacją celów określonych w przepisach, które stanowią przesłankę zwolnienia, to równowartość dochodu odpowiadająca tym wydatkom będzie wolna od podatku na podstawie art. 17 ust. 4-8 ustawy z dnia 15.02.1992 roku.

Jeżeli wydatki te nie wiążą się z celami objętymi zwolnieniem to dochód stanowiący ich równowartość podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Tej części dochodu nie można przeznaczyć na realizację celów statutowych bowiem została ona już wydatkowana w ciągu roku na inne cele.

W oparciu o powyższe niezasadne jest stanowisko Podatnika, iż: "jeżeli w zeznaniu podatkowym zostanie wykazany dochód to zawsze może on być przeznaczony na cele wskazane w ustawie. Jeżeli dochód podatkowy będzie wyższy od zysku bilansowego, to i tak można go w całości zadeklarować jako zwolniony".

W związku z powyższym należało odmówić uznania stanowiska Podatnika za prawidłowe a tym samym odmówić zmiany postanowienia organu pierwszej instancji.

Dodatkowo wyjaśnia się, że zgodnie natomiast z art. 17 ust. 1 pkt 4o) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych zwolnione są "dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, uzyskane przez osoby prawne, których zadaniem jest administrowanie nieruchomościami w imieniu właścicieli i zarządców domów - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych".

Przepis ten ustanawia zatem dla podmiotów administrujących nieruchomościami zwolnienie przedmiotowe z podatku pod warunkiem spełnienia następujących przesłanek:

- dochód został osiągnięty z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,

- dochód ten został przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Zasoby mieszkaniowe gminy to lokale będące własnością gminy, komunalnych osób prawnych, spółek prawa handlowego utworzonych z udziałem gminy, a także lokale mieszkalne pozostające w swoistym posiadaniu wyżej wymienionych podmiotów.

Pod pojęciem "utrzymanie zasobów mieszkaniowych" mieszczą się wydatki związane z remontami budynków jak i koszty bieżącej eksploatacji.

Wnioskodawca jakim jest Spółka z o. o. G, powołana do zarządzania i administrowania zasobami komunalnymi w imieniu właścicieli i wspólnot mieszkaniowych znajdującymi się na terenie Dzielnicy X jest podmiotem, o którym mowa w powyższym przepisie . Zawarte w art. 17 ust.1 pkt 4 lit. o) zwolnienie dotyczy dochodów z tytułu wynagrodzenia za usługi administrowania nieruchomościami komunalnymi Gminy X.

Powyższe stanowisko znajduje uzasadnienie w wyroku z dnia 19 maja 2004 roku sygn. akt. III 3323/02 WSA uznał iż: "Dochody osób prawnych administrujących nieruchomością mieszczą się w kategorii zwolnień warunkowych o których stanowi art. 17 ustawy. Zwolnienie to uwarunkowane jest przeznaczeniem dochodów w części, która jest nim objęta, na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Dochody te nie mogą pochodzić z dowolnych źródeł, a jedynie z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Zwolnieniem zatem o którym stanowi art. 17 ust. 1 pkt 4o PDOPrU będzie objęte wynagrodzenie osoby prawnej administrującej nieruchomościami, które zostało przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych".

Należy podkreślić, iż wszelkie dochody /poza wynagrodzeniem za świadczenie usług zarządzania/ uzyskane przez osobę administrującą, są dochodami właściciela nieruchomości, bowiem administrowanie odbywa się w jego imieniu.

Przepisy updop nie precyzują w jaki sposób ma nastąpić przeznaczenie dochodu na określone cele. Uwzględniając jednak, że w myśl art. 231 Kodeksu spółek handlowych uchwały o podziale zysku podejmuje zwyczajne zgromadzenie wspólników (za wyjątkiem sytuacji gdy zgodnie z art. 191 § 2 umowa Spółki przewiduje inny sposób podziału zysku), należy uznać, że przeznaczenie dochodu na cele określone w art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. o) updop winno wynikać z takiej uchwały. Ponadto powinno być zadeklarowane z zeznaniu CIT - 8 składanym za taki rok.

Zatem zwolnienie o którym mowa w art. 17 ust 1 pkt 4 lit. o) ustawy ma charakter przedmiotowy a nie podmiotowy, więc nie korzysta z niego spółka jako osoba prawna, lecz podstawą jego jest ustalenie dochodu w sposób, o którym powyżej i przeznaczenie go na cel jakim jest utrzymanie zasobów mieszkaniowych tzn. objęte są nim wydatki na remonty i na bieżącą eksploatację zasobów mieszkaniowych.

Należy również podkreślić, że jeżeli zadeklarowany uprzednio dochód na cele wymienione w powyższym przepisie Podatnik wydatkuje na inne cele to zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt 4 ustawy podatek od tego dochodu, bez wezwania, wpłaca się do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym dokonano wydatku.