PDP 4211/CIT/2/2005

Pytanie podatnika:

dotyczy obowiązku składania CIT-2 przez zakłady budżetowe

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krośnie, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) oraz art. 17 ust. 1, art. 25 ust. 1, 3 i 5 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 15.02.2005 r. (data wpływu - 15.02.2005 r., znak: B.M.III.3010/01/05), uzupełnionego na wezwanie tut. organu podatkowego pismem z dnia 24.02.2005 r. (data wpływu - 24.02.2005 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji odnośnie stosowania przepisów prawa podatkowego z zakresu podatku dochodowego od osób prawnych, stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Pismem z dnia 15.02.2005 r. (znak: B.M.III.3010/01/05), uzupełnionym na wezwanie tut. organu podatkowego pismem z dnia 24.02.2005 r. (znak: BM III.3010/02/05), B.. zwróciła się z wnioskiem do tut. organu podatkowego o udzielenie pisemnej interpretacji z zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie obowiązku sporządzania i składania deklaracji CIT-2. Z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że B. powstała na bazie działających dotychczas na terenie K. internatów, kwaterujących młodzież ze szkół ponadpodstawowych i ponadgimnazjalnych oraz studentów i taką działalność B. prowadzi. B. jest zakładem budżetowym utworzonym przez Urząd Miasta i częściowo przez Urząd dotowanym. Zdaniem wnioskodawcy w związku z tym, iż B. kwateruje wyłącznie uczniów i studentów, jej działalność statutową można potraktować jako działalność oświatową, która zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest wolna od podatku. Z uwagi na to B. nie ma obowiązku sporządzania i składania deklaracji CIT-2.

Uwzględniając powyższy wniosek oraz biorąc pod uwagę, iż w przedmiotowej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krośnie, po zapoznaniu się ze stanem faktycznym przedstawionym przez wnioskodawcę, informuje, że stanowisko tut. organu podatkowego w przedmiocie zapytania jest następujące:

Artykuł 25 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) nakłada na podatników obowiązek składania bez wezwania deklaracji, wg ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego od początku roku podatkowego i wpłacania na rachunek urzędu skarbowego zaliczek miesięcznych w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące. Z obowiązków, o których mowa wyżej ustawodawca zwolnił gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych i podatników, których dochody są w całości wolne od podatku. Natomiast podatnicy korzystający ze zwolnienia przedmiotowego, o których mowa w art. 17 ust. 1, tzn. przeznaczający dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie nie są automatycznie zwolnieni z obowiązku składania deklaracji. Jednakże podatnik, który w oparciu o przepis art. 25 ust. 5, złoży właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenie, że jest podatnikiem realizującym wyłącznie cele statutowe i nie osiąga przychodów z działalności polegającej na wytwarzaniu lub handlu wyrobami akcyzowymi oraz nie dokonuje wydatków na cele inne niż cele statutowe jest zwolniony z obowiązku składania deklaracji miesięcznych (CIT-2) od dnia złożenia tego oświadczenia. W przypadku zmiany stanu faktycznego uzasadniającego to zwolnienie podatnik, bez wezwania jest obowiązany składać miesięczne deklaracje CIT-2 i wpłacać zaliczki w terminach określonych w art. 25 ust. 1 - 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że stanowisko wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie jest nieprawidłowe.

Powyższa interpretacja:

dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, traci swoja moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących,

nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta, następcy prawnego podatnika, osoby odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.