IBPBII/1/436-236/10/AŻ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2010r. (data wpływu do tut. Biura - 14 lipca 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych rozwiązania lub odstąpienia od umowy sprzedaży - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 14 lipca 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych rozwiązania lub odstąpienia od umowy sprzedaży. W związku z brakami formalnymi, pismem z dnia 30 września 2010r. Znak: IBPB II/2/415-812/10/NG, IBPB II/1/436-236/10/AŻ wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 15 października 2009r. wnioskodawczyni dokonała sprzedaży nieruchomości ustalając w umowie z nabywcą, że cena zostanie zapłacona w ratach do końca 2013r. Przedmiotem sprzedaży była nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym, wchodząca w skład majątku odrębnego. Po dokonanej sprzedaży wnioskodawczyni złożyła deklarację PIT-23 z kwotą przychodu 210 000 zł (cena nieruchomości) oraz deklarację przeznaczenia uzyskanych środków na cele mieszkalne w okresie 2 lat. Wnioskodawczyni dotychczas otrzymała kwotę 42 000 zł z ceny sprzedaży. Obecnie nabywca oświadczył, że ma trudności z dokonaniem spłat rat ceny sprzedaży, w związku z tym wnioskodawczyni przewiduje konieczność rozwiązania umowy czy to w formie odstąpienia od umowy czy w formie porozumienia stron. W takim przypadku wnioskodawczyni będzie musiała dokonać zwrotu otrzymanej zapłaty w kwocie 42 000 zł, jako 1 raty ceny sprzedaży.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy rozwiązanie umowy sprzedaży lub odstąpienie od niej opodatkowane będzie podatkiem od czynności cywilnoprawnych...

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, iż rozwiązanie umowy za porozumieniem stron lub odstąpienie od umowy nie jest czynnością, która objęta jest zakresem ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, a zatem czynność taka nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska wnioskodawcy w zakresie podatku od spadków i darowizn. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

umowy dożywocia,

umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,

ustanowienie hipoteki,

ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

umowy depozytu nieprawidłowego,

umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2 (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż w dniu 15 października 2009r. wnioskodawczyni dokonała sprzedaży nieruchomości ustalając w umowie z nabywcą, że cena zostanie zapłacona w ratach do końca 2013r. Obecnie nabywca oświadczył, że ma trudności z dokonaniem spłat rat ceny sprzedaży, w związku z tym wnioskodawczyni przewiduje konieczność rozwiązania umowy czy to w formie odstąpienia od umowy czy w formie porozumienia stron.

Zgodnie z art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Wynikająca z ww. artykułu zasada swobody umów ma fundamentalne znaczenie dla kształtowania stosunków cywilnoprawnych, określa bowiem kompetencje podmiotów prawa cywilnego do kreowania swoich stosunków prawnych za pomocą umów. Kompetencja ta obejmuje również rozwiązanie umowy pierwotnej.

W myśl art. 77 § 2 jeżeli umowa została zawarta w formie pisemnej, jej rozwiązanie za zgodą obu stron, jak również odstąpienie od niej albo jej wypowiedzenie powinno być stwierdzone pismem. Jeżeli umowa została zawarta w innej formie szczególnej, jej rozwiązanie za zgodą obu stron wymaga zachowania takiej formy, jaką ustawa lub strony przewidziały w celu jej zawarcia; natomiast odstąpienie od umowy albo jej wypowiedzenie powinno być stwierdzone pismem (art. 77 § 3).

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa należy zgodzić się ze stanowiskiem wnioskodawczyni, iż rozwiązanie umowy za porozumieniem stron lub odstąpienie od umowy nie jest czynnością, która objęta jest zakresem ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Jeżeli zatem istotnie czynność przywrócenia stanu prawnego sprzed dokonania umowy sprzedaży nie przybierze żadnej z form wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie będzie ona podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.