IBPBII/1/436-328/10/MZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 09 grudnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy pożyczki - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 09 grudnia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 29 października 2010r. zawarto na terytorium Polski, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w firmie wnioskodawcy (osoby fizycznej), umowę pożyczki kwoty pieniężnej. Pożyczkę przeznaczono na sfinansowanie wydatków inwestycyjnych firmy. Pożyczkodawcą jest podmiot gospodarczy - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Zarówno firma wnioskodawcy, jak również firma pożyczkodawcy są podmiotami zarejestrowanymi dla celów podatku od towarów i usług - są podatnikami tego podatku. Pożyczkodawca i pożyczkobiorca nie są w żaden sposób między sobą powiązani kapitałowo. Udzielający pożyczki nie posiada w swojej działalności wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego o usługach udzielania pożyczek.

Środki pieniężne w chwili udzielania pożyczki znajdowały się na terytorium Polski, na rachunkach bankowych udzielającego pożyczki. Pożyczkodawca przelał środki pieniężne objęte umową pożyczki na rachunek bankowy pożyczkobiorcy. W umowie ustalono oprocentowanie pożyczki w stosunku rocznym. Pożyczkodawca złożył w obowiązującym terminie, we właściwym urzędzie skarbowym stosowny formularz PCC oraz zapłacił podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2% kwoty udzielonej pożyczki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pożyczkobiorca był zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2%, czy prawidłowo postąpił dokonując takiej wpłaty...

Wnioskodawca uważa, że jako pożyczkobiorca nie miał obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2% od kwoty udzielonej przez pożyczkodawcę pożyczki, nie miał też obowiązku składania formularza PCC.

Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, przy umowie pożyczki to na pożyczkobiorcy ciąży obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych. Jednak na podstawie art. 2 pkt 4 przedmiotowej ustawy nie należało uiszczać tego podatku. Strony zawartej umowy pożyczki - zarówno pożyczkodawca jak również pożyczkobiorca są podatnikami podatku od towarów i usług. Pożyczkodawca z tytułu umowy pożyczki o charakterze odpłatnym, którą należy traktować jako odpłatne świadczenie usług pośrednictwa finansowego, sklasyfikowane w sekcji J (65 - 67), będzie - z uwagi na przedmiot - zwolniony z podatku od towarów i usług. Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług usługi wymienione w załączniku 4 do ustawy są zwolnione z tego podatku. W pozycji 3 załącznika wymieniono usługi pośrednictwa finansowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest – zgodnie ze złożonym wnioskiem – ocena stanowiska wnioskodawcy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Ponieważ w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych brak jest definicji umowy pożyczki, w tym zakresie należy posiłkować się uregulowaniami zawartymi w ustawie Kodeks cywilny.

W myśl art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

opodatkowana podatkiem od towarów i usług,

zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Należy jednak zaznaczyć, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W związku z tym należy podkreślić, iż jakkolwiek zapytanie wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ww. ustawy.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że w dniu 29 października 2010r. pomiędzy wnioskodawcą (osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą) a Spółką z o.o. została zawarta umowa pożyczki pieniężnej. Wnioskodawca był pożyczkobiorcą. Strony zawartej umowy pożyczki są podatnikami podatku od towarów i usług.

Zaznaczyć należy, iż niniejszą interpretacją – zgodnie ze złożonym wnioskiem – dokonuje się rozstrzygnięcia jedynie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych, natomiast nie rozstrzyga się czy czynność udzielenia pożyczki jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub też jest z tego podatku zwolniona.

W przedmiotowej sprawie, podlegająca generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych umowa pożyczki będzie wyłączona z opodatkowania tym podatkiem na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, o ile w świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) umowa pożyczki uznana zostanie za podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem lub mieszczącą się w zakresie zwolnienia od tego podatku.

Jeżeli zatem prawidłowe są ustalenia wnioskodawcy co do tego, że usługa udzielonej wnioskodawcy pożyczki w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług podlega uregulowaniom tejże ustawy, to pożyczka ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W takim przypadku wnioskodawca nie miał obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych od kwoty udzielonej mu pożyczki, nie miał też obowiązku składania formularza PCC.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.