IBPBII/1/436-164/10/MCZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 06 lipca 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 12 lipca 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych przekazania środków pieniężnych pomiędzy rachunkami bankowymi małżonków - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 12 lipca 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych przekazania środków pieniężnych pomiędzy rachunkami bankowymi małżonków.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące stan faktyczny:

W dniu 24 czerwca 2010r. wnioskodawca kupił wspólnie z żoną we współwłasności ustawowej mieszkanie o pow. 30,1 m2 za kwotę 194 tyś. zł. Umów majątkowych małżeńskich nie zawierano. Pieniądze na zakup mieszkania pochodziły ze wspólnych oszczędności małżonków oraz z darowizn od rodziców. W dniu 22 czerwca 2010r. tj. 2 dni przed dokonaniem zakupu mieszkania żona przelała na rachunek bankowy wnioskodawcy (męża) środki w wysokości 134 tyś. zł stanowiące jej majątek osobisty, pochodzący z darowizny, która uprzednio nabyła. Przelewu tego dokonała celem zgromadzenia na rachunku bankowym wnioskodawcy kwoty niezbędnej do zapłaty za mieszkanie oraz kosztów związanych z jego zakupem (tj. opłacenie aktu notarialnego, podatku od czynności cywilnoprawnych itp.). W tytule przelewu wskazano „przekazanie środków na zakup mieszkania – współwłasności”. Zapłaty za kupione mieszkanie dokonano (na życzenie sprzedającego mieszkanie) drogą elektroniczną (przez internet) z rachunku bankowego wnioskodawcy na rachunek bankowy sprzedającego mieszkanie (posiadającego rachunek bankowy w tym samym banku co wnioskodawca), na komputerze udostępnionym przez notariusza.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pieniądze przekazane z rachunku żony na rachunek bankowy wnioskodawcy należy uznać jak przelew nie rodzący skutków podatkowych, czy też należy potraktować je jako darowiznę na rzecz wnioskodawcy i zgłosić ja na formularzu SD-Z2...

Zdaniem wnioskodawcy przekazanie środków pieniężnych z rachunku bankowego żony na rachunek bankowy wnioskodawcy to czynność czysto techniczna, nie powodująca skutków prawnych, jak np. wyliczenie podatku od darowizny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2009r. Nr 93, poz. 768 ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna” należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Natomiast z treści art. 890 § 1 wynika, iż oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego, przy czym umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Z kolei w myśl art. 889 Kodeksu cywilnego nie stanowią darowizny następujące bezpłatne przysporzenia:

gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu;

gdy kto zrzeka się prawa, którego jeszcze nie nabył albo które nabył w taki sposób, że w razie zrzeczenia się prawo jest uważane za nie nabyte.

Zatem daną czynność można uznać za darowiznę, jeżeli posiada cechy tegoż zobowiązania, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego, pod warunkiem, że czynność ta nie została wymieniona w treści cytowanego art. 889 ustawy.

Stosownie do treści art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Natomiast w myśl uregulowań art. 33 tego kodeksu do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe.

Z powyższych uregulowań wynika zatem, iż co do zasady przedmioty nabyte przez małżonka sfinansowane składnikami jego osobistego majątku, należą nadal do osobistego majątku (z wyjątkiem szczególnych uregulowań wynikających z przepisów prawa). Zatem w sytuacji gdy z majątku osobistego małżonkowie nabywają dany składnik przyjmowany do ich majątku wspólnego winno temu towarzyszyć stosowne rozporządzenie tym majątkiem (majątkiem osobistym).

Odnosząc powyższe do zajętego przez wnioskodawcę, stanowiska, że przekazanie środków pieniężnych z rachunku bankowego żony na rachunek bankowy wnioskodawcy w celu dokonania zapłaty za kupione mieszkanie z rachunku bankowego wnioskodawcy na rachunek bankowy sprzedającego mieszkanie (na życzenie sprzedającego mieszkanie) to czynność czysto techniczna, podkreślić należy, iż rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest stwierdzenie dopuszczalności rozporządzania przez małżonków poszczególnymi składnikami majątku wspólnego lub odrębnego na rzecz majątku drugiego z małżonków czy też określenie charakteru prawnego tego rodzaju czynności rozporządzających (może stanowić to domenę ewentualnego postępowania podatkowego). W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie kwestia ustalenia skutków prawnych czynności przekazania środków pieniężnych jest wyłącznie okolicznością faktyczną.

Skoro wiec w opinii wnioskodawcy, ww. czynność jest jedynie czynnością techniczną nie powodującą skutków prawnych w postaci darowizny, to stwierdzić należy, iż czynność nieodpłatnego przekazania, która nie ma charakteru prawnego darowizny w rozumieniu art. 888 k.c. nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Podatkowi od spadków i darowizn podlegają bowiem jedynie czynności enumeratywnie wymienione w art. art. 1 ust. 1 tej ustawy, wśród których ustawodawca nie wymienił „czynności technicznych” polegających na przekazywaniu środków pieniężnych pomiędzy rachunkami bankowymi małżonków. To czy istotnie przedmiotowa czynność nie stanowi darowizny – i jaki ma rzeczywisty charakter, skoro przedmiotowe mieszkanie zostało zakupione do majątku wspólnego małżonków a sfinansowane m.in. w części z majątku odrębnego żony - może być ustalone w postępowaniu podatkowym (dowodowym), do którego prowadzenia organ wydający niniejszą interpretację nie jest uprawniony.

Wskazać przy tym należy, iż stosownie do treści § 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w związku z art. 14b § 6 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, dyrektorzy izb skarbowych upoważnieni są w imieniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych do udzielania pisemnych interpretacji indywidualnych w zakresie przepisów prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa w sprawach pozostających we właściwości naczelników urzędów i dyrektorów izb skarbowych oraz naczelników urzędów i dyrektorów izb celnych.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, pod pojęciem przepisów prawa podatkowego rozumie się przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych, przy czym mianem ustaw podatkowych – w rozumieniu art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej określa się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Z powyższych regulacji wynika, że upoważniony dyrektor izby skarbowej ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania ustaw podatkowych oraz wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych i ratyfikowanych umów międzynarodowych związanych z materią podatkową.

Kwestia, jaki charakter prawny miała czynność przekazania środków pieniężnych pomiędzy rachunkami bankowymi małżonków, w szczególności zaś czy ww. czynność stanowi darowiznę nie należy do zakresu przepisów prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, a w konsekwencji rozstrzygnięcie ww. kwestii nie należy do właściwości organu upoważnionego do wydania interpretacji indywidualnej.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.