PP-I-44081/4/TŁ/05
Decyzja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego
z dnia 13 maja 2005
Artykuły przypisane do interpretacji
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.
Pytanie podatnika:
Jednostka 24 marca 2003 r. zawarła z Gminą ugodę sądową o przeniesienie prawa wieczystego użytkowania gruntów na rzecz Gminy . Termin zapłaty drugiej raty został ustalony do 31 października 2004 r. Pod rządami ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 z późn.zm.) czynność ta nie była opodatkowana podatkiem VAT. Natomiast zgodnie z przepisami ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn.zm.), ustanowienie odpłatnego użytkowania stanowi świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z tym Jednostka ma wątpliwości, czy dokonanie zapłaty w październiku 2004 r., już pod rządami "nowej" ustawy o VAT, rodzi w przestawionym stanie faktycznym obowiązek opodatkowania tej kwoty podatkiem od towarów i usług.
Decyzja
Działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz.60) Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu zmienia interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego, udzieloną postanowieniem Naczelnika Urzędu Skarbowego z 23 lutego 2005 r., Nr PP/443/IN/23/EŚ/2005 w przedmiocie podatku od towarów i usług.
Uzasadnienie
Pismem z 3 lutego 2005 r., znak NF/199/05, Spółdzielnia Mieszkaniowa zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w swojej indywidualnej sprawie. Ze stanu fatycznego przedstawionego w piśmie wynika, że Jednostka 24 marca 2003 r. zawarła z Gminą ugodę sądową o przeniesienie prawa wieczystego użytkowania gruntów na rzecz Gminy . Termin zapłaty drugiej raty został ustalony do 31 października 2004 r. Pod rządami ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) czynność ta nie była opodatkowana podatkiem VAT. Natomiast zgodnie z przepisami ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), ustanowienie odpłatnego użytkowania stanowi świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z tym Jednostka ma wątpliwości, czy dokonanie zapłaty w październiku 2004 r., już pod rządami "nowej" ustawy o VAT, rodzi w przestawionym stanie faktycznym obowiązek opodatkowania tej kwoty podatkiem od towarów i usług. Spółdzielnia stoi na stanowisku, że decydujący jest moment zawarcia ugody sądowej (24 marca 2004 r.) oraz wystąpienie do Sądu Rejonowego Wydział V Ksiąg Wieczystych o odłączenie działek zgodnie z ugodą (24 października 2003 r.).
Postanowieniem z 23 lutego 2005 r., Nr PP/443/IN/23/EŚ/2005 Naczelnik Urzędu Skarbowego uznał stanowisko Spółdzielni za nieprawidłowe. W uzasadnieniu wskazano, iż oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste jest świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Stosownie zatem do § 3a rozporządzenia z 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97, poz. 970 z późn.zm.), w brzmieniu obowiązującym do 15 lutego 2005 r., w przypadku oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu płatności poszczególnych opłat pobieranych z tego tytułu. Organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził zatem, iż obowiązek podatkowy w opisanym stanie faktycznym powstał w październiku 2004 r., gdyż opodatkowanie według wskazanych wyżej zasad następuje niezależnie od tego, kiedy nastąpiło oddanie nieruchomości gruntowych w użytkowanie wieczyste.
Na powyższe postanowienie Strona złożyła zażalenie, wnosząc o jego uchylenie. W uzasadnieniu Jednostka podtrzymała swoje stanowisko zawarte w piśmie z 3 lutego 2005 r., znak NF/199/05, gdyż przepisy "nowej" ustawy o VAT oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie. Sposób zapłaty za przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu został ustalony w ugodzie sądowej z 24 marca 2003 r. i rozliczony w ustalonych w niej terminach, gdy prawo użytkowania wieczystego już wygasło. Do tej czynności nie mogą mieć zatem zastosowania przepisy ustawy z 11 marca 2004 r., które weszły w życie znacznie później od przeniesienia tego prawa i ustalenia ceny rynkowej przyjętej w ugodzie oraz sposobu zapłaty.
Rozpatrując sprawę na skutek zażalenia, Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu zważył, co następuje:
Prawo użytkowania wieczystego gruntu jest innym niż własność prawem rzeczowym oraz wartością niematerialną i prawną. Treść i granice tego prawa zostały określone w przepisach ustawy z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 z późn.zm.) oraz ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz.U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn.zm.). Zaś w myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również m.in. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej. Zatem od 1 maja 2004 r. opodatkowaniu podlega przeniesienie przez podatnika prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego oraz niezabudowanego.
Z przestawionego przez Jednostkę stanu faktycznego oraz materiału dowodowego wynika, że 24 marca 2003 r. Spółdzielnia Mieszkaniowa w X (pozwany) zawarła przed Sądem Okręgowym Wydział I Cywilny ugodę z Gminą (powodem). Pozew dotyczył rozwiązania umowy użytkowania wieczystego (sygn. akt IC 52/02) na podstawie art. 33 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Stosownie o tego przepisu właściwy organ może żądać rozwiązania umowy użytkowania wieczystego przed upływem ustalonego okresu stosownie do art. 240 Kodeksu cywilnego, jeżeli użytkownik korzysta z tej nieruchomości w sposób sprzeczny z ustalonym w umowie, a w szczególności jeżeli nie zabudował jej w ustalonym terminie. W razie rozwiązania umowy zwraca się pierwszą opłatę wniesioną z tytułu użytkowania wieczystego oraz sumę opłat rocznych wniesionych z tego tytułu za niewykorzystany okres użytkowania wieczystego. Na mocy ugody pozwany przeniósł na rzecz powoda prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych (tereny przemysłowe), których właścicielem jest powód (Gmina ), za kwotę 78.155 zł w dwóch ratach, których terminy płatności przypadają odpowiednio do 31 października 2003 r. oraz do 31 października 2004 r. Klauzula wykonalności tej umowy została nadana przez Sąd 8 kwietnia 2003 r. Wykonując postanowienia ugody, Spółdzielnia skierowała 24 października 2003 r. do Sądu Rejonowego Wydział V Ksiąg Wieczystych wniosek o dokonanie zmian w księgach wieczystych, znak NR/549/03, dotyczący nieruchomości gruntowych objętych ugodą. Zmiany te polegały na wykreśleniu Spółdzielni Mieszkaniowej w X jako wieczystego użytkownika. Stosownie zatem do art. 246 § 2 i art. 247 Kodeksu cywilnego, prawo użytkowania wieczystego (ograniczone prawo rzeczowe) wygasło w momencie jego wykreślenia z księgi wieczystej i przejścia na właściciela rzeczy obciążonej.
W związku z powyższymi ustaleniami należy stwierdzić, iż powyższa transakcja nie jest objęta uregulowaniami ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zatem zapłata drugiej raty należności w terminie do 31 października 2004 r. nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.
Powyższej interpretacji udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony w zapytaniu oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego.
Stosownie do art. 14b § 5 in fine zmiana albo uchylenie postanowienia wywiera skutek począwszy od rozliczenia podatku za miesiąc następujący po miesiącu, w którym niniejsza decyzja została doręczona podatnikowi, a gdy zmiana lub uchylenie postanowienia dotyczy podatków za rok podatkowy - począwszy od rozliczenia podatku za rok następny po roku, w którym decyzja została doręczona podatnikowi.
Decyzja jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.
Na podstawie art. 53 § 1 oraz art. 54 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 z późn.zm.) na decyzję przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, którą wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu w terminie 30 dni od dnia otrzymania niniejszej decyzji.
