IPPP3/443-698/10-4/SM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14.07.2010 r. (data wpływu 16.07.2010 r.), uzupełnionego w dniu 20.10.2010 r. w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/443-698/10-2/SM z dnia 06.10.2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 16.07.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wniosek został uzupełniony (w zakresie wyczerpującego przedstawienia opisu stanu faktycznego) w dniu 20.10.2010 r. w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/443-698/10-2/SM z dnia 06.10.2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, spółka (B) z siedzibą w Szwajcarii, zarejestrowana w Polsce do celów VAT oraz na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych nabywała towary od ich polskiego producenta, spółki (A). Towary zostały wyprodukowane na zlecenie spółki (B) zgodnie z zamówieniem złożonym jej przez spółkę (C), z siedzibą w Danii. Dostawy towarów przez spółkę (A) dla spółki (B) jako dostawy krajowe zostały udokumentowano fakturami VAT z wykazaną na nich stawką podatku VAT 22%. Zgodnie z ustaleniami pomiędzy spółkami, spółka (B) mogła sprzedać wyprodukowane przez spółkę (A) towary wyłącznie spółce (C).

Po zakupie towarów od spółki (A) przez spółkę Wnioskodawcę (B) towary te pozostawały w Polsce w magazynie producenta, spółki (A), aż do czasu ich odsprzedaży przez spółkę (B) spółce (C). Nabywca towarów czyli spółka (C) organizowała transport zakupionych przez siebie na terenie Polski od spółki (B) towarów.

Towary te były wywożone z Polski na jej zlecenie i jej koszt (strony uzgodniły warunki dostaw jako FCA Elbląg lub FOB Gdańsk) oraz dostarczane jej przez przewoźników na terytorium krajów należących do Unii Europejskiej, innych niż Polska, w których spółka (C) zidentyfikowana była na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Z uzupełnienia z dnia 18.10.2010 r. (data wpływu 20.10.2010 r.) wynika, iż:

Odbiorca towarów na terenie Unii Europejskiej (Spółka C) posiadała ważny i właściwy w momencie wywozu towarów numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej i podała ten numer na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;

Wątpliwości Spółki stanowiące podstawę do złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczą sformułowania zawartego w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług: „(...) wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju”.

Spółka zwracając się z wnioskiem do Ministra Finansów pragnęła uzyskać potwierdzenie, iż fakt że towary przez dłuższy czas po ich sprzedaży przez Spółkę (B) spółce (C) pozostawały na terenie Polski, zanim zostały, na zlecenie i koszt nabywcy (spółki C), wywiezione z kraju i dostarczone jej na terytorium jednego z krajów należących do Unii Europejskiej,

- nic może stanowić podstaw do uznania, iż Spółka Wnioskodawca (B) dokonując opisanych wyżej dostaw do spółki (C) nie dokonała wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów oraz, że

- nie ma uzasadnienia w obowiązujących przepisach prawa do zastosowania do dostaw towarów ze Spółki (B) do spółki (C) stawki podatku właściwej dla dostaw krajowych.

Jednocześnie poinformowano, że Spółka posiada dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Dokumenty te to kopia faktury zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora), z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż towarów przez spółkę Wnioskodawcę (B) spółce (C) powinna być rozliczona przez nią jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, o której mowa w art. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, pomimo że w chwili dostawy towary te znajdowały się na terytorium Polski i dopiero po ich dostawie z (B) do (C), rozumianej jako przeniesienie prawa do dysponowania towarami jak właściciel i realizowanej na warunkach lncoterms FCA lub FOB, towary były na zlecenie nabywcy, spółki (C), wywożone z Polski na terytorium innych niż Polska krajów należących do UE, na terytoriach których spółka (C) zidentyfikowana była na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Opisana w części F wniosku sprzedaż towarów powinna być rozliczona przez sprzedawcę, spółkę (B) jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, do której ma zastosowanie stawka podatku od towarów i usług 0%, pomimo że towary w chwili dostawy znajdowały się w Polsce. Z posiadanej przez Wnioskodawcę dokumentacji wynika bowiem, że towary po ich dostawie zostały na zlecenie ich nabywcy wywiezione z terytorium Polski i dostarczone temu nabywcy na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej innego niż terytorium Polski, na terenie którego jest on zidentyfikowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

eksport towarów;

import towarów;

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W świetle art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie zaś z art. 13 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Przepis stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe zharmonizowane, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Zgodnie z art. 13 ust. 6 ww. ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, który zgłosił zamiar dokonywania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów i został zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

Wskazać należy, iż warunkiem opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów według 0% stawki VAT jest posiadanie przez podatnika dowodów, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (art. 42 ust. 1 ustawy oraz dalsze).

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0 %, pod warunkiem że:

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;

podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

W myśl art. 42 ust. 3, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

kopia faktury,

specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, spółka (B) z siedzibą w Szwajcarii, zarejestrowana w Polsce do celów VAT oraz na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych nabywała towary od ich polskiego producenta, spółki (A). Towary zostały wyprodukowane na zlecenie spółki (B) zgodnie z zamówieniem złożonym jej przez spółkę (C), z siedzibą w Danii. Dostawy towarów przez spółkę (A) dla spółki (B) jako dostawy krajowe zostały udokumentowano fakturami VAT z wykazaną na nich stawką podatku VAT 22%. Po zakupie towarów od spółki (A) przez spółkę Wnioskodawcę (B) towary te pozostawały w Polsce w magazynie producenta, spółki (A), aż do czasu ich odsprzedaży przez spółkę (B) spółce (C). Nabywca towarów czyli spółka (C) organizowała transport zakupionych przez siebie na terenie Polski od spółki (B) towarów. Towary te były wywożone z Polski na jej zlecenie i jej koszt oraz dostarczane jej przez przewoźników na terytorium krajów należących do Unii Europejskiej, innych niż Polska, w których spółka (C) zidentyfikowana była na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Analiza ww. przepisów pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego - jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Chodzi o status podmiotów występujących w takich transakcjach - obie strony muszą być podatnikami zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji – musi rzeczywiście nastąpić wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Co istotne, wywozu takiego może dokonać zarówno dostawca towaru jak i sam nabywca oraz obydwaj mogą zlecić tą czynność podmiotowi trzeciemu, działającemu na ich zlecenie.

W sytuacji wyżej opisanej ww. warunki zostały spełnione. Zarówno dostawca jak i nabywca są podatnikami zidentyfikowanymi dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. Ponadto, towary po ich dostawie przez Wnioskodawcę zostały na zlecenie nabywcy wywiezione z terytorium Polski i dostarczone mu na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

W związku z powyższym opisaną transakcję należy uznać za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z uzupełnienia do wniosku wynika ponadto, że odbiorca towarów na terenie Unii Europejskiej (Spółka C) posiadała ważny i właściwy w momencie wywozu towarów numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej i podała ten numer na fakturze stwierdzającej dostawę towarów.

Ponadto Spółka posiada kopię faktury zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora), z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Zostały zatem spełnione warunki, o których mowa w ww. art. 42 ust. 1 i 3 ustawy.

Uwzględniając powyższe, opisana we wniosku transakcja będzie wewnątrzwspólnotową dostawą towarów opodatkowaną stawką podatku w wysokości 0%.

Zatem stanowisko Spółki należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.