IBPP1/443-788/10/LSz
Interpretacja indywidualna
z dnia 30 listopada 2010
Artykuły przypisane do interpretacji
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2010r. (data wpływu 18 sierpnia 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 października 2010r. (data wpływu do tut. organu 3 listopada 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości gruntowych - jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie
W dniu 18 sierpnia 2010r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości gruntowych.
Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 października 2010r. (data wpływu 3 listopada 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 18 października 2010r.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawczyni jest właścicielką działki rolnobudowlanej (pow. 7032 m#178;) na podstawie umowy darowizny z dnia 20 lutego 1991r. W części budowlanej stoi budynek, w którym Wnioskodawczyni zamieszkuje wraz z rodziną od 1973 roku.
W 2008r., 2009r. i 2010r. wspólnie z mężem Wnioskodawczyni dokupiła przylegające do ww. działki grunty rolne o powierzchniach odpowiednio: 2665 m2, 1621m#178; i 773 m#178;. Całość po scaleniu i wydzieleniu drogi dojazdowej utworzy 9 działek rolnych.
Grunty te są wykorzystywane w celach rolniczych jako pola uprawne i łąki. W przyszłości Wnioskodawczyni ma zamiar sprzedać jedną lub dwie działki rolne, a trzy przekazać w formie darowizny swoim córkom, reszta będzie dalej użytkowana rolniczo. W związku z tym, że w przestrzennych planach zagospodarowania terenu grunt będzie można przekwalifikować na cele budowlane, na jednej działce Wnioskodawczyni ma zamiar rozpocząć budowę domu.
Obecnie Wnioskodawczyni prowadzi gospodarstwo rolne na własne potrzeby i ani ona, ani jej mąż nie prowadzi działalności gospodarczej.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni podała, że nie była i nie jest podatnikiem VAT.
Wnioskodawczyni wraz z mężem kupiła 3 przylegające po sąsiedzku działki;
zakup działki o pow. 2665 m2 w 2008r.
zakup działki o pow. 1621 m2 w 2009r.
zakup działki o pow. 773 m2 w 2010r.
Wnioskodawczyni zamierza sprzedać 1 lub 2 niezabudowane działki o pow. 910 m#178; i 1540 m#178;.
Scaleniu uległy wszystkie działki zarówno zakupione w latach 2008-2009-2010 jak i otrzymane w darowiźnie w 1991r. Przyczyną scalenia był ich bardzo niekorzystny kształt (bardzo długie i wąskie 500m x 6-7m) oraz brak drogi dojazdowej. Podział działek został dokonany przez geodetę na polecenie Wnioskodawczyni i jej męża.
Oboje z mężem pracują na podstawie umów o pracę na czas nieokreślony i zakup działek Wnioskodawczyni sfinansowała z oszczędności oraz pożyczki z Kasy Zapomogowo Pożyczkowej udzielonej przez Zakład Pracy.
Grunty, których jest właścicielką są użytkowane przez Wnioskodawczynię rolniczo, jako łąki i ogród. Uzyskane produkty zużywa na własne i swojej najbliższej rodziny potrzeby. Wnioskodawczyni nie dokonywała i nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych. Działki nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.
Wnioskodawczyni zakupiła działki w celu powiększenia gospodarstwa rolnego, którego część ma zamiar darować swoim 3 córkom (3 działki). Chce dalej uprawiać je rolniczo na własne potrzeby i nie przewiduje prowadzenia działalności rolniczej ani innej działalności gospodarczej.
Obecnie są to działki rolnicze i Wnioskodawczyni nie zamierza w najbliższym czasie występować z wnioskiem o zmianę przeznaczenia ich na budowlane. Po przekazaniu darowizną części działek córkom, jeżeli będą zamierzały rozpocząć budowę domu to one będą występować z takimi wnioskami.
Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działki są określone jako tereny przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z zabudową zagrodową. Klasyfikacja „C57MN". Wnioskodawczyni użytkuje je jako tereny rolne i taki opłaca od nich podatek i Wnioskodawczyni nie występowała o przeklasyfikowanie ich.
Działki o których mowa we wniosku, będące przedmiotem sprzedaży, są działkami niezabudowanymi. Grunty przeznaczone do sprzedaży nie były i nie są przedmiotem najmu ani dzierżawy.
Wnioskodawczyni zleciła tylko geodecie wytyczenie drogi dojazdowej, ponieważ po scaleniu działek nie można by było dojechać do gruntów rolnych. Poza tym Wnioskodawczyni nie dokonała żadnych zmian polegających na uatrakcyjnieniu działek np. budowy drogi, wyposażenia działek w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetycznej itp.
Wnioskodawczyni nie posiada innych nieruchomości gruntowych, oprócz wymienionych we wniosku z przeznaczeniem w przyszłości na sprzedaż.
Nigdy wcześniej Wnioskodawczyni nie dokonywała sprzedaży gruntów i w związku z tym nie odprowadzała podatku VAT i nie składała deklaracji VAT-7.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy sprzedaż działki rolnej będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług VAT...
Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż działki rolnej skutkuje całkowitym brakiem opodatkowania VAT, ponieważ powyższa sprzedaż będzie czynnością wykonaną poza zakresem działalności gospodarczej.
Grunty stanowią majątek prywatny Wnioskodawczyni jako wspólność majątkowa z mężem, nabyty w przeszłości na własne potrzeby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej.
Zdaniem Wnioskodawczyni sprzedaż zarówno w całości, jak i w częściach jednemu lub kilku nabywcom, z zyskiem lub bez nie może być uważane za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania Wnioskodawczyni jako podatnika VAT. Czynności opodatkowane w postaci dostawy towaru lub świadczenia usług mają miejsce wówczas, gdy w odniesieniu do tej właśnie czynności dany podmiot występuje w charakterze podatnika VAT, a więc podmiotu prowadzącego w określonych warunkach działalność gospodarczą.
Wnioskodawczyni uważa, że skoro wykorzystywane grunty rolne nie były i nie są związane z działalnością gospodarczą to stanowią one majątek osobisty i nabycie ich nie nastąpiło w celach handlowych, lecz prywatnych, to ich sprzedaż nie będzie skutkowała powstaniem obowiązku podatkowego VAT.
W uzupełnieniu stanowiska Wnioskodawczyni wskazała, że z powyższego wynika, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika podatku VAT, a czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT tzn. została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy lub polega na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.
Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.
Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług. Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.
Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:
podwójnego opodatkowania,
braku opodatkowania,
zakłócenia konkurencji.
Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:
powszechność opodatkowania,
faktyczne opodatkowanie konsumpcji,
stosowanie podatku od wartości dodanej na wszystkich etapach obrotu towarami i usługami.
Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).
Oznacza to, że zgodnie z powołaną definicją działalności gospodarczej podatnikami będą również osoby, które wykonały czynności jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Przepis ten dotyczy wszystkich czynności wykonywanych okazjonalnie (w tym również dostaw działek przeznaczonych pod zabudowę). Polskie przepisy przewidują zatem uznanie za podatnika podatku od towarów i usług osoby, które okazjonalnie dokonują dostawy działek przeznaczonych pod zabudowę w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy. Przepis ten został wprowadzony w celu zrównania pod względem opodatkowania podatkiem VAT podmiotów dokonujących takich samych czynności.
Podkreślić należy, że zgodnie z ww. przepisem art. 15 ust. 2 ustawy VAT okoliczności wskazujące na zamiar dokonywania tych czynności w sposób częstotliwy nie muszą być oceniane w momencie nabycia gruntu. W określonych sytuacjach o zamiarze prowadzenia działalności gospodarczej mogą świadczyć działania podejmowane po nabyciu np. danego towaru. Działalnością gospodarczą jest bowiem nie tylko rozpoczęcie sprzedaży działek przeznaczonych pod zabudowę, lecz również wykonywanie wszystkich innych czynności zmierzających do dokonania sprzedaży, w tym również czynności przygotowawcze i inwestycyjne. Definicja ta ma charakter obiektywny i bez względu na deklaracje osoby dokonującej czynności dostawy działek przeznaczonych pod zabudowę, należy rozważyć okoliczności towarzyszące danej transakcji. Podmiot dokonujący czynności związanych z dostawą działek nabywa status podatnika z chwilą rozpoczęcia tych czynności, jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że dostawa działek ma charakter powtarzalny.
Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.
Za podatnika należy uznać również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Przykładowo zlecenie wykonania analizy opłacalności inwestycji, która w rezultacie nigdy faktycznie nie została zrealizowana, powinno być traktowane jako działalność gospodarcza.
Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza.
Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.
W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Sam zamiar prowadzenia działalności gospodarczej potwierdzony obiektywnymi dowodami przesądza o potrzebie traktowania danego podmiotu jako podatnika VAT nawet wtedy, gdy przewidywana transakcja gospodarcza, która miała prowadzić do transakcji opodatkowanych, nie zostanie zrealizowana.
Kryterium prowadzenia działalności gospodarczej nie wyłącza zatem z grona podatników podatku VAT podmiotów, jeżeli dokonują one dostawy towarów jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.
Podkreślić należy, że przy rozstrzyganiu kwestii, czy w danej sytuacji mamy do czynienia z działalnością gospodarczą nie może mieć znaczenia deklarowany zamiar dokonania zakupu gruntu rolnego na własne potrzeby, który to grunt następnie jest dzielony na mniejsze działki przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z zabudową zagrodową, które mają być następnie sprzedawane. Przyjęcie założenia, że osoba fizyczna dokonująca dostawy działek rolnych przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z zabudową zagrodową, opierając się jedynie na deklaracji tej osoby, że dokonuje tej dostawy „ze swego majątku prywatnego”, bez rozważenia okoliczności, które towarzyszą tej dostawie, prowadziłoby do nieuzasadnionego uprzywilejowania osób fizycznych, które w każdym przypadku mogą twierdzić, że dokonują dostawy z majątku prywatnego, nawet jeśli dokonują sprzedaży kilkudziesięciu, czy nawet kilkuset działek. Osoba fizyczna dokonująca zakupu gruntów rolnych może twierdzić, że dokonała tych zakupów do majątku prywatnego, a faktyczne intencje tej osoby mogą być zupełnie inne (należy mieć na uwadze, że zwykle plany gminy dotyczące przekształcenia danego terenu na grunt budowlany są znane wcześniej, zanim taka zmiana zostanie uchwalona). Deklarowane intencje (zamiar) w momencie dokonywania zakupów gruntu rolnego nie mogą przesądzać o uznaniu bądź nie uznaniu danych czynności sprzedaży działek za działalność gospodarczą. Istotne znaczenie mają okoliczności towarzyszące sprzedaży działek, przeznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z zabudową zagrodową. Jeżeli, jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie, sprzedaż wiąże się z dokonaniem podziału gruntu na wiele działek i rozpoczęciem jego zbywania w sposób częstotliwy (powtarzalny), to czynności takie należy uznać za działalność gospodarczą. Czynności takie nie różnią się bowiem od czynności sprzedaży działek dokonywanych przez inne podmioty, które nabyły grunt rolny z zamiarem jego odsprzedaży i w tym celu dokonują podziału tego gruntu i następnie dokonują jego sprzedaży. Przy sprzedaży działek rolnych z przeznaczeniem pod zabudowę, dokonywanej przez inne podmioty, przykładowo gminy, czy agencje nieruchomości, bez względu na ilość sprzedanych działek, sprzedaż taka podlega opodatkowaniu.
Uznanie, że osoba fizyczna w okolicznościach takich jak w przedmiotowej sprawie dokonuje dostawy działek z przeznaczeniem pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z majątku prywatnego prowadziłoby do naruszenia zasad konkurencji oraz neutralności podatku VAT, bowiem podmioty dokonujące takich samych czynności byłyby w różny sposób traktowane z punktu widzenia opodatkowania podatkiem VAT. Wprowadzony w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT zapis, że działalność gospodarcza obejmuje również czynności, które zostały wykonane jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, zapewnia lepszą realizację zasady neutralności podatkowej.
Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży jednej lub dwóch działek rolnych z przeznaczeniem pod zabudowę powstałych po podziale jest ustalenie, czy działanie dotyczące dostaw ww. działek można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych i czy występują okoliczności wskazujące na zamiar wykonywania czynności dostawy działek pod zabudowę w sposób częstotliwy.
Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni jest właścicielką działki rolnobudowlanej (pow. 7032 m#61447;) otrzymanej na podstawie umowy darowizny z dnia 20 lutego 1991r. W części budowlanej stoi budynek, w którym Wnioskodawczyni zamieszkuje wraz z rodziną od 1973 roku. Obecnie Wnioskodawczyni prowadzi gospodarstwo rolne na własne potrzeby i ani ona, ani jej mąż nie prowadzi działalności gospodarczej.
Wnioskodawczyni wraz z mężem kupiła 3 przylegające po sąsiedzku grunty rolne w celu powiększenia gospodarstwa rolnego:
zakup działki o pow. 2665 m2 w 2008r.
zakup działki o pow. 1621 m2 w 2009r.
zakup działki o pow. 773 m2 w 2010r.
Wnioskodawczyni następnie scaliła wszystkie działki zarówno zakupione w latach 2008-2009-2010 jak i otrzymane w darowiźnie w 1991r. i podzieliła. Podział działek został dokonany przez geodetę na polecenie Wnioskodawczyni i jej męża. Całość po scaleniu i wydzieleniu drogi dojazdowej utworzy 9 działek rolnych. Przyczyną scalenia był ich bardzo niekorzystny kształt (bardzo długie i wąskie 500m x 6-7m) oraz brak drogi dojazdowej.
Grunty te są wykorzystywane w celach rolniczych jako pola uprawne i łąki. W przyszłości Wnioskodawczyni ma zamiar sprzedać jedną lub dwie niezabudowane działki o pow. 910 m#61447; i 1540 m#61447;, a trzy przekazać w formie darowizny swoim córkom. Reszta będzie dalej użytkowana rolniczo na własne potrzeby i Wnioskodawczyni nie przewiduje prowadzenia działalności rolniczej ani innej działalności gospodarczej.
W związku z tym, że w przestrzennych planach zagospodarowania terenu grunt będzie można przekwalifikować na cele budowlane, na jednej działce Wnioskodawczyni ma zamiar rozpocząć budowę domu.
Wnioskodawczyni z mężem pracuje na podstawie umów o pracę na czas nieokreślony. Zakup działek Wnioskodawczyni sfinansowała z oszczędności oraz pożyczki z Kasy Zapomogowo Pożyczkowej udzielonej przez Zakład Pracy.
Grunty, których jest właścicielką są użytkowane przez Wnioskodawczynię rolniczo, jako łąki i ogród. Uzyskane produkty zużywa na własne i swojej najbliższej rodziny potrzeby. Wnioskodawczyni nie dokonywała i nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych. Działki nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni użytkuje je jako tereny rolny i taki opłaca od nich podatek i Wnioskodawczyni nie występowała o przeklasyfikowanie ich.
Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działki są określone jako tereny przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z zabudową zagrodową. Klasyfikacja „C57MN".
Działki będące przedmiotem sprzedaży są działkami niezabudowanymi. Grunty przeznaczone do sprzedaży nie były i nie są przedmiotem najmu ani dzierżawy.
Wnioskodawczyni nie dokonała, poza podziałem i wytyczeniem drogi, żadnych zmian polegających na uatrakcyjnieniu działek np. budowy drogi, wyposażenia działek w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetycznej itp.
Wnioskodawczyni nie posiada innych nieruchomości gruntowych, oprócz wymienionych we wniosku z przeznaczeniem w przyszłości na sprzedaż.
Nigdy wcześniej Wnioskodawczyni nie dokonywała sprzedaży gruntów i w związku z tym nie odprowadzała podatku VAT i nie składała deklaracji VAT-7. Nie była i nie jest podatnikiem VAT.
Odnosząc przedstawione wyżej zdarzenie przyszłe do obowiązujących w sprawie przepisów prawa, stwierdzić należy, iż opisywany przez Wnioskodawczynię we wniosku zakup działek rolnych do celów prywatnych (powiększenie gospodarstwa rolnego) nie może przesądzać o tym, że w przedmiotowej sprawie planowana sprzedaż wydzielonych z tego gruntu 1-2 działek rolnych, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego są określone jako tereny przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z zabudową zagrodową, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Istotne znaczenie mają bowiem okoliczności towarzyszące sprzedaży działek.
W przedmiotowej sprawie dokonane przez Wnioskodawczynię (w krótkim okresie po ich zakupie) scalenie oraz podział działek w wyniku czego z trzech działek zakupionych w latach 2008-2009-2010 jak i otrzymanych w darowiźnie w 1991r. utworzonych zostało 9 działek rolnych, wskazuje, że sukcesywne nabywanie przedmiotowych nieruchomości nastąpiło celem osiągnięcia w przyszłości korzyści majątkowych. Ponadto, zdaniem tut. organu czynności scalenia i wydzielenia działek rolnych, które jak twierdzi Wnioskodawczyni było związane z ich niekorzystnym kształtem (bardzo długie i wąskie 500m x 6-7m) oraz brakiem drogi dojazdowej nie zostały dokonane w innym celu jak tylko w celu sprzedaży wydzielonych mniejszych działek o korzystniejszym kształcie.
Nie można uznać, iż taki podział działek nastąpił w celach osobistych Wnioskodawczyni. Ponadto scalenie a następnie podział zakupionych działek nastąpił w bardzo krótkim okresie czasu od zakupu poszczególnych działek.
W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni dokonała zatem czynności, które zmierzają do przyszłego zarobkowego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a planowana sprzedaż wydzielonych działek rolnych, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego są określone jako tereny przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z zabudową zagrodową, wskazuje na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni kupiła bowiem pierwszą działkę gruntu rolnego (o pow. 2665 m#178;) w 2008r. a w 2009r. i w 2010r. następne działki (o pow. 1621 m#178; i o pow. 773 m#178;), aby podzielić je na mniejsze nieruchomości z zamiarem dokonania w najbliższym czasie zbycia części z 9 działek, co niewątpliwie świadczy o podjętych działaniach w kierunku wprowadzenia działek do obrotu gospodarczego.
W świetle powyższego należy uznać, iż Wnioskodawczyni w przedmiotowej sprawie będzie spełniała przesłanki, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 2 kwalifikujące do uznania jej za podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą.
Wymienione powyżej okoliczności jednoznacznie wskazują, iż podjęto działania wskazujące na zamiar wykorzystywania nabytych nieruchomości jako przedmiotu działalności gospodarczej, a zatem sprzedaż działek rolnych przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z zabudową zagrodową, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż jak już wcześniej wskazano opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów, a grunt niewątpliwie jest towarem. Tym samym Wnioskodawczyni stanie się z tytułu tych dostaw podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia stawki podatku VAT lub ewentualnego zwolnienia od podatku dostawy działek przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową, gdyż Wnioskodawczyni nie zadała pytania w tym zakresie i nie przedstawiła własnego stanowiska w tej sprawie. Jeżeli Wnioskodawczyni jest zainteresowana uzyskaniem indywidualnej interpretacji w tym zakresie, winna wystąpić z odrębnym wnioskiem, w którym opisze zaistniały w tej sprawie stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), przedstawi własne stanowisko, zada stosowne pytanie oraz uiści należną opłatę.
Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub stanu prawnego.
Ponadto należy zauważyć, iż zgodnie z brzmieniem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, na pisemny wniosek zainteresowanego i w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną) wydaje Minister właściwy do spraw finansów publicznych. W świetle powyższego nie ma możliwości wydania interpretacji indywidualnej, dla dwóch zainteresowanych osób fizycznych na podstawie jednego wniosku. Zatem niniejsza interpretacja indywidualna odnosi się jednie do Wnioskodawczyni – Pani L.
Natomiast jeżeli mąż Wnioskodawczyni zainteresowany jest otrzymaniem interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wystąpienia z odrębnym wnioskiem i przedstawieniem odpowiedniego dla niego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), zapytania i własnego stanowiska w sprawie oraz dokonanie odrębnej opłaty.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.
