ITPP2/443-220a/10/MD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2010 r. (data wpływu 12 marca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 27 maja 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia do spółki komandytowej aportu w postaci przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 12 marca 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 27 maja 2010 r. , o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia do spółki komandytowej aportu w postaci przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku, oraz jego uzupełnieniu, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pani współwłaścicielem (w 1/2) majątku wchodzącego w skład przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwo stanowi współwłasność Pani i męża, przy czym z uwagi na umowę majątkową małżeńską jest to współwłasność ułamkowa, nie zaś wspólność majątkowa małżeńska. Prowadzeniem przedsiębiorstwa zajmuje się faktycznie Pani mąż i to on jest zarejestrowany jako przedsiębiorca w ewidencji działalności gospodarczej. Zamierza Pani wraz z mężem wnieść przedsiębiorstwo (ewentualnie przedsiębiorstwo z wyłączeniami), jako wkład niepieniężny do spółki komandytowej, w której będziecie komandytariuszami.

W skład przedsiębiorstwa będą wchodzić takie składniki majątkowe jak: nazwa przedsiębiorstwa, prawo własności rzeczy ruchomych, w tym środków trwałych (pojazdy mechaniczne, sprzęt RTV i AGD, meble), prawo używania określonych składników majątkowych na podstawie umów cywilnoprawnych, zapasy, wierzytelności, środki pieniężne, licencje, a także prawo do znaku, którym przedsiębiorstwo posługuje się od wielu lat i dzięki któremu jest identyfikowalne na rynku przez kontrahentów i konsumentów (na dzień wniesienia aportu będzie złożony wniosek o rejestrację ww. znaku towarowego w Urzędzie Patentowym, jednak nie będzie znany jeszcze sposób jego rozpatrzenia) i prawo pierwszeństwa do uzyskania znaku towarowego.

Oznaczenie, którym posługuje się przedsiębiorstwo w swojej działalności i które zostanie wniesione do spółki komandytowej, jako znak towarowy, jest znakiem graficznym zawierającym nazwę przedsiębiorstwa, charakteryzującym się określoną, niezmienną kolorystyką, stałym kształtem i układem graficznym. Jest używane przez przedsiębiorstwo od wielu lat i od początku służy zapewnieniu rozpoznawalności. Znak towarowy nie był nigdy umieszczony w ewidencji środków trwałych ani amortyzowany. Znak towarowy, którym posługuje się przedsiębiorstwo, jest znany na terytorium Polski. Siedziba przedsiębiorstwa znajduje się w N., posiada ono również oddziały w O i O. Niezależnie od tego mąż Pani prowadzi - w ramach przedsiębiorstwa - sklep internetowy, w którym oferowane towary nabywają klienci z całego kraju oraz zagranicy. Strona sklepu internetowego jest oznaczona znakiem towarowym, stanowiącym element przedsiębiorstwa. O rozpoznawalności znaku towarowego przedsiębiorstwa świadczą również opinie klientów pochodzących z całego kraju, zamieszczane na stronach internetowych stworzonych w celu gromadzenia takich opinii. Zadowoleni klienci deklarują, że jeszcze nie raz skorzystają z oferty sklepu oraz że zamierzają polecić go znajomym (co świadczy o znacznym prawdopodobieństwie, że sklep oraz jego oznaczenie są znane znacznie szerszemu kręgowi potencjalnych odbiorców, niż wynikałoby to z danych zamieszczonych na stronach internetowych). Na stronach internetowych, na których klienci mogą zamieszczać swoje opinie na temat sklepu, widnieje oznaczenie w postaci używanego przez nich znaku towarowego. Na potrzeby wniesienia przedsiębiorstwa jako aportu, znak towarowy zostanie wyceniony przez powołanego w tym celu rzeczoznawcę.

Przedsiębiorstwo wniesione aportem i poszczególne jego składniki będą wykorzystywane przez spółkę komandytową do takich samych czynności, do jakich są wykorzystywane przez Pani męża, tj. do czynności opodatkowanych. Wraz z przedsiębiorstwem spółka komandytowa przejmie zobowiązania, co dodatkowo zostanie potwierdzone porozumieniami z jej wierzycielami w rozumieniu art. 519 Kodeksu cywilnego.

Ewentualne wyłączenia z przedmiotu aportu poszczególnych składników majątkowych nie pozbawią przedmiotu wkładu charakteru przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego. W związku z powyższym, niezależnie od tego, czy z aportu zostaną wyłączone określone składniki majątkowe, czy też nie, przedmiot aportu będzie przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego.

Jednocześnie wskazano, iż ww. spółka komandytowa nie istnieje i ma powstać dopiero w przyszłości, a w związku z tym jedynymi podmiotami, które w chwili obecnej są zainteresowane jej ewentualnymi zobowiązaniami podatkowymi, są jej przyszli wspólnicy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy czynność wniesienia do spółki komandytowej aportu w postaci przedsiębiorstwa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Z uwagi na fakt, iż przedmiotem aportu jest przedsiębiorstwo (ewentualnie przedsiębiorstwo z wyłączeniami), wniesienie aportu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wskazała Pani, że nie jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ nie prowadzi działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 tej ustawy. Zatem czynności przez Panią dokonywane, jako czynności realizowane przez podmiot niebędący podatnikiem, nie podlegają przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast w świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu). Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie aportu.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa), własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne, koncesje, licencje i zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa oraz księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Ponadto art. 552 Kodeksu cywilnego stanowi, iż czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, jeżeli zostaną spełnione warunki określone w art. 551 ustawy Kodeks cywilny dotyczące definicji przedsiębiorstwa, to zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wniesienie przedsiębiorstwa aportem do spółki, będzie czynnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Ze zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku wynika, że planuje Pani utworzenie spółki komandytowej, w której będzie jednym ze wspólników. Do spółki tej zamierza wnieść (wraz z mężem) aport w postaci przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstwa z wyłączeniami. Jak Pani wskazała niezależnie od tego, czy z aportu wyłączone zostaną określone składniki majątkowe, czy też nie, przedmiot aportu będzie przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego. Utworzona spółka będzie kontynuowała działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, wykonywaną dotychczas przez Pani męża.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż o ile - jak Pani wskazała - przedmiotem aportu będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, to czynność ta na podstawie art. 6 ust. 1, podlegać będzie wyłączeniu spod działania ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem.

Należy przy tym podkreślić, że skoro o wyłączeniu ww. transakcji spod zakresu działania przepisów ustawy o podatku od towarów decyduje jej przedmiot (przedsiębiorstwo), na powyższą kwalifikację prawnopodatkową nie ma wpływu fakt, czy jest Pani podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 tej ustawy.

Jednocześnie wskazania wymaga, iż Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny kwalifikacji czy w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z przedsiębiorstwem, o którym mowa w art. 551 Kodeksu cywilnego, w związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o informacje przedstawione przez Panią we wniosku oraz jego uzupełnieniu.

Końcowo informuje się, że kwestie obowiązku skorygowania przez Panią podatku naliczonego w związku z dokonaniem aportu do spółki komandytowej określonych środków trwałych i zapasów, oraz obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego przez spółkę komandytową, w związku z wniesieniem do niej w drodze aportu ww. składników majątkowych, zostały rozstrzygnięte w interpretacjach indywidualnych odpowiednio nr ITPP2/443-220b/10/MD oraz ITPP2/443-220c/10/MD.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.