ITPP1/443-202/07/10-S/EŁ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770, ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Naczelnego Sądu Naczelnego z dnia 23 lutego 2010 r. sygn. akt I FSK 42/09 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 października 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 606/08 (data wpływu prawomocnego wyroku 25 marca 2010 r.) - stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2007 r. (data wpływu 28 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 28 sierpnia 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W miesiącu sierpniu 1988 r., na podstawie aktu notarialnego, przejął Pan od rodziców zabudowane gospodarstwo rolne o powierzchni 3.966 m2. W skład przejętego gospodarstwa wchodziła m.in. działka nr 106 o pow. około 1,2617 ha. Otrzymaną ziemię użytkował Pan rolniczo, zgodnie z jej przeznaczeniem (uprawiał zboża, rośliny okopowe, warzywa i owoce, część wykorzystywał jako użytki zielone). W zabudowaniach gospodarstwa rolnego hodował bydło i trzodę chlewną. Ponieważ praca w gospodarstwie nie przynosiła wystarczających dochodów podjął Pan dodatkową pracę poza rolnictwem. W 2006 r., na mocy uchwały Rady Miejskiej w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, działkę o numerze 106 została przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową wraz z urządzeniami towarzyszącymi. W tym samym roku zdecydował się Pan na remont i rozbudowę zamieszkiwanego domu. Z uwagi na brak środków finansowych na realizację tego projektu, konieczna będzie sprzedaż przedmiotowej działki. Z uwagi na fakt, iż bardziej opłacalne będzie dokonanie jej podziału i sprzedanie kilku mniejszych parceli, wystąpił Pan do Prezydenta Miasta o wydanie decyzji zatwierdzającej projekt jej podziału. W miesiącu czerwcu 2007 r. wydana została decyzja, na mocy której działka o numerze 106 podzielona została na czternaście działek budowlanych. Jednocześnie wskazał Pan, iż nie wykonywał i nie wykonuje żadnej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług sprzedaż opisanych działek, przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową wraz z urządzeniami towarzyszącymi, będzie opodatkowana podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż ww. działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż stanowią one majątek osobisty i nie zostały nabyte w celu prowadzenia działalności gospodarczej.

Swoje stanowisko uzasadnił Pan tym, iż na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Wyłączona z tego zwolnienia jest dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, która objęta jest stawką podatku w wysokości 22%. Opodatkowaniu podlegają jednak tylko takie czynności, które dokonywane są przez podatników tego podatku. Takimi podatnikami są na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy, jedynie podmioty wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą. Działalnością taką, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, jest m.in. wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Zdaniem Pana, w przedstawionej sytuacji brak jest podstaw do uznania, że opisana dostawa ma charakter jednej z wielu czynności i będzie w przyszłości wykonywana w sposób częstotliwy. Wskazał Pan, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego dalszej odsprzedaży. Sprzedaż nawet kilkakrotna przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie ma charakteru handlowego podlegającego opodatkowaniu (por. J. Zubrzycki, Leksykon VAT 2006, tom I, Wrocław 2006, str. 349-350). Podatnikiem w obrocie nieruchomościami byłby podmiot, który jest handlowcem i dokonuje sprzedaży w sposób częstotliwy budynków, lokali lub gruntów. Czynności podlegające opodatkowaniu wykonane przez podmiot niewystępujący w tym przypadku w charakterze podatnika (nawet jeżeli jest on podatnikiem) pozostają poza zakresem opodatkowania. Podkreślił Pan, iż zgodnie z definicją zawartą w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej nie jest przedsiębiorcą - sprzedaje majątek osobisty, który nie był nabyty do celów działalności gospodarczej. Z uwagi na powyższe nie można Pana uznać za podmiot gospodarczy i żądać rozliczenia podatku od towarów i usług od tej sprzedaży. Należy rozróżnić operacje realizowane przez podatnika na takie, które dokonuje on pod tytułem prywatnym oraz takie, które dokonuje prowadząc działalność gospodarczą. Natomiast pojęcie podatnika uzależnione jest od prowadzenia działalności gospodarczej. Wykonywanie czynności podlegającej opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, jeżeli została wykonana w ramach tej działalności. Dlatego też uzasadnionym jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników tego podatku, nawet gdy wykonują czynności dostawy towarów, jeżeli dokonują sprzedaży majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, lecz spożytkowany w celach własnych. Na poparcie swojego stanowiska powołał Pan wyrok Naczelnego Sądu Administracyjny z dnia 24 kwietnia 2007 r. sygn. akt 1 FSK 603/06 oraz zacytował fragment wyroku WSA w Warszawie z dnia 18 stycznia 2006 r. sygn. akt III SA/Wa 3885/06.

W Pana ocenie nie ma obowiązku opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek, z uwagi, iż jest to jego majątek osobisty, który nie został nabyty dla celów prowadzenia działalności gospodarczej.

W interpretacji indywidualnej z dnia 20 listopada 2007 r. znak ITPP1/443-202/07/JK, oceniono stanowisko Wnioskodawcy jako nieprawidłowe, przyjmując, że sprzedaż działek budowlanych wyodrębnionych z prowadzonego gospodarstwa rolnego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożył Pan skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem z dnia 23 października 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 606/08 Sąd uchylił zaskarżoną interpretację stwierdzając, iż nie można uznać za poprawny pogląd prezentowany przez organ podatkowy, że sprzedaż działek będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Istotne w przedmiotowej sprawie jest to, że Skarżący nie nabył nieruchomości w celu dalszej odsprzedaży ale przejął ją od rodziców w 1988 r. jako grunty rolne, w celu wykorzystania pod uprawę rolną, a od kilku lat nie prowadzi gospodarstwa rolnego. Skarżący nie był inicjatorem zmiany charakteru działki. Przekwalifikowanie gruntu nastąpiło na mocy uchwały Rady Miejskiej, zatem taki grunt – jako mający przeznaczenie nierolnicze – nie wchodzi w zakres definicji gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym. Nie jest to grunt, który może być użytkowany rolniczo przez rolnika, przestaje być składnikiem majątku przedsiębiorstwa rolnego i staje się majątkiem prywatnym. Także w zakresie zamiaru sprzedaży działek w sposób częstotliwy, Sąd wyraził pogląd, iż zamiar częstotliwego wykonywania czynności musi być ujawniony już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Zatem Skarżącego nie można uznać za podatnika podatku od towarów i usług, a przedmiotowa sprzedaż stanowi sprzedaż Jego majątku osobistego, którą zamierza dokonać poza jakąkolwiek działalnością gospodarczą.

Minister Finansów kwestionując stanowisko Sądu pierwszej instancji, złożył skargę kasacyjną, która wyrokiem Naczelnego Sądu Naczelnego z dnia 23 lutego 2010 r. sygn. akt I FSK 42/09 została oddalona. W uzasadnieniu wyroku podzielono pogląd wyrażony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdzając, iż sprzedaż kilku działek budowlanych lub przeznaczonych pod zabudowę, stanowiących majątek prywatny sprzedawcy, wskazująca tym samym na ograniczony ilościowo zakres realizacji tej sprzedaży, nie może być kwalifikowana jako prowadzenie handlowej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Sąd uznał także, iż nie należy sprzedaży gruntów traktować jako zbycia majątku służącego prowadzonej uprzednio działalności gospodarczej. Wskazał, iż grunty rolne nie zawsze muszą służyć dostawom produktów rolnych, lecz prywatnym potrzebom rolnika i członków jego rodziny.

W dniu 25 marca 2010 r. do tut. organu wpłynął prawomocny wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie z dnia 23 października 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 606/08 uchylający zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Naczelnego z dnia 23 lutego 2010 r. sygn. akt I FSK 42/09 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 października 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 606/08 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.