IPPP1-443-310/10-2/PR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 06.03.2010 r. (data wpływu 17.03.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy części domu jednorodzinnego w zabudowie bliźniaczej - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 17.03.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy części domu jednorodzinnego w zabudowie bliźniaczej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w dniu 28 października 2008r. kupił wraz z żoną działkę pod budowę domu. Pieniądze na zakup pochodziły w 100% z kredytu bankowego, udzielonego przez Bank we frankach szwajcarskich. Tego samego roku nabyli również gotowy projekt budowlany i 18 grudnia 2008 r. złożyli wniosek o wydanie na ww. działce pozwolenia na budowę domu w zabudowie bliźniaczej. W dniu 3 marca 2009 otrzymali pozwolenie na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego w zabudowie bliźniaczej. Wiosną br. Zainteresowany wraz z żoną planują rozpocząć budowę. Pół bliźniaka chcą wybudować dla siebie, zaś drugą połowę planują sprzedać. W styczniu 2010 r. podpisali umowę przedwstępną o wybudowanie domu z przyszłym sąsiadem. W umowie zobowiązali się przed przyszłym sąsiadem do wybudowania i sprzedaży domu i podpisania aktu notarialnego przenoszącego własność (domu i części działki) na sąsiada w IV kwartale 2010r. Do tego czasu w ramach tej umowy, sąsiad zobowiązał się do wpłacania zaliczek na poczet budowy. Zapłata pozostałej kwoty nastąpi przy podpisaniu aktu notarialnego. Jako właściciele działki i inwestorzy zatrudnili firmę budowlaną, z którą podpisane zostały dwie umowy: jedna na wybudowanie domu, druga na wybudowanie domu sąsiada. Dwie umowy są po to, aby łatwo można wydzielić koszty jednego bliźniaka od drugiego, jako że od tej transakcji Wnioskodawca będzie zobowiązany zapłacić podatek dochodowy. Pieniądze ze sprzedaży zamierzają przeznaczyć na wykończenie własnej części domu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Żona Zainteresowanego pracuje na umowę o pracę jako lekarz, natomiast on prowadzi 1-os. działalność gospodarczą. W związku z tym Wnioskodawca stawia pytanie czy będzie musiał wraz z żoną rozliczyć się z Urzędem Skarbowym z podatku VAT ...

Ponadto zaznacza, iż transakcja występuje jednorazowo, nie jest też w żaden sposób związana z prowadzoną działalnością gospodarczą. To prywatne przedsięwzięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, wraz z żoną nie są płatnikiem podatku VAT z zakresu sprzedaży nieruchomości. Ani on, ani żona nie prowadzą działalności polegającej na sprzedaży nieruchomości. Fakt wybudowania domu i sprzedaży go jest czynnością jednorazową, nie planują powtarzania tego rodzaju działalności. Zatem uważa, że nie powinni rozliczyć podatku VAT w Urzędzie Skarbowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów. Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Przedstawiony wyżej art. 15 ust. 2 ustawy definiuje działalność gospodarczą znacznie szerzej, niż to wynika z ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 ze zm.). Powołana ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje bowiem zarobkową działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły. O ile ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje jedynie czynności wykonywane w sposób ciągły, zorganizowany i profesjonalny, o tyle ustawa o podatku VAT katalog podatników poszerza o podmioty, które mimo, że czynność wykonały jednorazowo, jednak działały z zamiarem jej powtarzania. Z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku VAT mamy do czynienia jeżeli podmiot wykonując określone czynności działa w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy i ma zamiar wykonywać tego typu czynności częstotliwie.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia „częstotliwości”, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje okres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej. Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca wraz z małżonką za pieniądze pochodzące z kredytu nabył działkę, na której zamierza obecnie rozpocząć budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego w zabudowie bliźniaczej, przy czym pół bliźniaka będzie przeznaczone na własne potrzeby mieszkaniowe, zaś drugą połowę planuje sprzedać. W związku z ową sprzedażą została podpisana umowa przedwstępna, zakładająca wybudowanie, sprzedaż domu oraz podpisanie aktu notarialnego przenoszącego własność domu i części działki na sąsiada, który z tego tytułu zobowiązał się do zapłaty zaliczek w trakcie trwania budowy. Wnioskodawca w w/w celu zatrudnił firmę budowlaną, z którą podpisał dwie umowy: jedną na wybudowanie domu, drugą na wybudowanie domu sąsiada. Ponadto Zainteresowany zaznaczył, iż pieniądze ze sprzedaży zamierza przeznaczyć na wykończenie własnej części domu. Jego żona nie prowadzi działalności gospodarczej, natomiast on prowadzi 1-os. działalność gospodarczą, jednakże transakcja występuje jednorazowo, nie jest też w żaden sposób związana z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Analizując przywołane przepisy prawa podatkowego w kontekście zaprezentowanych okoliczności sprawy, należy zauważyć, iż Wnioskodawcy już przy nabyciu przedmiotowej działki pod budowę domu towarzyszył zamiar działania w charakterze usługodawcy. Istotnym elementem wskazującym na prowadzenie działalności gospodarczej są czynności przygotowawcze, jakich dokonuje podatnik w związku z przygotowaniem do jej rozpoczęcia o czym świadczy m.in. zakup gotowego projektu budowlanego oraz złożenie wniosku o wydanie pozwolenia na budowę domu w zabudowie bliźniaczej, w nieodległym czasie od momentu zakupu przedmiotowej działki. Po uzyskaniu stosownego pozwolenia, Wnioskodawca powziął czynności zmierzające do zrealizowania inwestycji w postaci domu jednorodzinnego poprzez podpisanie umowy przedwstępnej z przyszłym nabywcą, co jednoznacznie wskazuje na zarobkowy charakter działalności oraz zobowiązanie się do wykonania określonego świadczenia w zamian za określone w umowie wynagrodzenie. Zawarta umowa przewidywała również sposoby i terminy dokonywanych płatności oraz przewidywany czas trwania inwestycji. Ponadto o działalności wykonywanej w sposób zorganizowany i profesjonalny przemawia fakt, że Wnioskodawca w celu rozróżnienia kosztów ponoszonych na budowę obu części domu tj. przeznaczonej na własne cele mieszkaniowe jak i części przeznaczonej na sprzedaż, podpisał z wykonawcą dwie oddzielne umowy. Okoliczność ta dobitnie uwypukla odrębność pomiędzy wybudowaniem domu na własne potrzeby stanowiące w istocie prywatne przedsięwzięcie, a częścią domu jednorodzinnego w zabudowie bliźniaczej, który od samego początku budowany jest z zamiarem dalszej odsprzedaży. Wszystkie wymienione we wniosku czynności podjęte przez Wnioskodawcę przesądzają, że jego działania mają charakter zorganizowany, nastawiony na zysk, stąd też sprzedaż tą należy uznać za dokonywaną w ramach wykonywanej profesjonalnej działalności, co z kolei będzie skutkowało objęciem jej podatkiem od towarów i usług. Należy podkreślić, iż na gruncie ustawy o VAT nawet jednorazowa czynność może podlegać podatkowaniu tym podatkiem, w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Zamiar ten można przypisać działaniom Wnioskodawcy. Podkreślić należy również, iż deklaracja o przeznaczeniu zysków z inwestycji na wykończenie własnej części domu są bez znaczenia dla przedmiotowej sprawy, nie wpływają na kwestię opodatkowania podatkiem VAT.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawcę można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, gdyż wypełnia przesłanki wynikające z art. 15 ustawy. Wnioskodawca dokonując sprzedaży części domu na rzecz kontrahenta działa w charakterze usługodawcy działającego we własnym imieniu i na własny rachunek, a okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób ciągły do celów zarobkowych.

Podsumowując, w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że wybudowanie oraz dostawa części przedmiotowego budynku w zabudowie bliźniaczej noszą znamiona prowadzonej działalności w sposób zorganizowany, w konsekwencji czego Zainteresowany z tego tytułu będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym przedmiotowa dostawa, będzie podlegała opodatkowaniu tymże podatkiem. Końcowo należy nadmienić, iż przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga kwestii zastosowania właściwej stawki podatkowej dla niniejszej dostawy, bowiem nie było to przedmiotem zapytania.

Ponadto zauważyć trzeba, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy, tj. osoby składającej wniosek. W związku z tym skutki określone w art. 14k – 14m Ordynacji podatkowej mogą dotyczyć tylko Zainteresowanego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.