1401/VO/1107/14-48/JS/05

Pytanie podatnika:

Czynności arbitra spełniają kryteria określone w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku odtowarów, a zatem z tytułu ich wykonywania nie może zostać on uznany za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust, 1 ww. ustawy?

Decyzja

Na podstawie art. 14b § 5 pkt. 1 art. 233 § 1 pkt. 2 lit. a w związku z ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 10 maja 2005 roku na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Praga Nr US-34/PV/443-34/05/BO z dnia 27 kwietnia 2005 roku w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

postanawia

zmienić postanowienie organu pierwszej instancji uznając stanowisko podatnika za prawidłowe

Uzasadnienie

Z akt sprawy wynika, że pismem z dnia 21 lutego 2005 roku Strona wystąpiła doNaczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Praga z wnioskiem o udzielenie pisemnejinformacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14a § 1ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 roku Nr 8; poz.60 z późn. zm.). Według przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, żepełni funkcję arbitra w krajowych i międzynarodowych arbitrażach na podstawie umów zawartych z Sądem Arbitrażowym przy Krajowej Izbie Gospodarczej oraz umów zawartychw latach 2001-2003 z sądami arbitrażowymi za granicą. W ocenie Strony wykonywane czynności arbitra spełniają kryteria określone w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów, a zatem z tytułu ich wykonywania nie może zostać uznany za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust 1 ww. ustawy.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Praga w wydanym postanowieniu z dnia 27 kwietnia 2005 roku Nr US-34/PV/443-34/05/BO uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe. Strona na powyższe postanowienie złożyła zażalenie, wnosząc o zmianę objętej postanowieniem interpretacji lub jej uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Urzędowi Skarbowemu. Strona w zażaleniu wskazała na naruszenie norm prawa postępowania administracyjnego oraz błędną wykładnię prawa o podatku odtowarów i usług. W szczególności zarzucając Urzędowi:

- nie uwzględnienie całości przedstawionego materiału dowodowego przez co doszło do błędnego ustalenia stanu faktycznego,

- błędnego zinterpretowania charakteru stosunków łączących arbitrów ze stronami istałymi sądami arbitrażowymi,

- brak udzielenia odpowiedzi na pytanie, jak podatnik powinien postąpić w przypadku niemożliwości wystawienia faktury VAT.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zajął w sprawie następujące stanowisko:

Organy skarbowe stosownie do art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa, na wniosek podatników udzielają interpretacji przepisów prawa podatkowego. Treść takiej interpretacji uzależniona jest od stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika oraz dokumentów, na podstawie których podatnik uzasadnia zasadność swojego stanowiska w sprawie.

Stosownie do przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy. Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, która obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdyczynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Warunkiem uznania, że wykonywane czynności nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie warunków art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Stosownie zatem do postanowień wyżej wskazanego przepisu ustawy za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa wust. 1 nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt2-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonywania tychczynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonywanie tych czynności (względem osób trzecich - wg stanu prawnego obowiązującego od dnia 1.06.2005 r.). Żaden przepis ww. ustawy o podatku od towarów i usług nie stanowi, iż warunkiem zastosowania przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 tej ustawy jest zamieszczenie w umowie zapisów oodpowiedzialności zleceniodawcy. Ważne jest to, że taka odpowiedzialność powinna wynikać z istoty danego stosunku prawnego.

W przedmiotowej sprawie kwestia opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotyczy czynności wykonywanych przez arbitra w ramach wykonywanych funkcji arbitra wSądzie Arbitrażowym przy Krajowej Izbie Gospodarczej. Sąd taki stanowi wyodrębnioną samodzielną jednostkę organizacyjną działającą w oparciu o regulamin i statut tych organizacji. Zatem podatnikiem podatku od towarów i usług jest jednostka organizacyjna, która wykonuje czynności arbitrażu w ramach stałego sądu polubownego. Z treści umowy z dnia 3 stycznia 2005 roku zawartej pomiędzy Stroną a Sądem Arbitrażowym wynikają warunki wykonywania czynności arbitra. Analiza treści tej umowy wskazuje, że arbiter nie ponosi odpowiedzialności za szkody wynikłe w związku zpełnieniem funkcji arbitra. Zatem warunki wykonywania czynności arbitra, jego wynagrodzenie i odpowiedzialność Sądu za szkody powstałe w wyniku wykonywania czynności arbitra wypełniają dyspozycję art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów iusług. W tym konkretnym przypadku podmiotem odpowiedzialnym wobec osób trzecich jest Sąd Arbitrażowy, a zatem czynności arbitra nie są traktowane jako samodzielnie wykonywana działalność gospodarcza, jeżeli przy tym sąd określa warunki wykonywania czynności arbitra oraz warunki jego wynagrodzenia.

Reasumując, jeżeli zatem istnieją więzy tworzące stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie tych czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonania tych czynności, wynagrodzenia, a przede wszystkim odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności (względem osób trzecich - wg stanu prawnego obowiązującegood dnia 1.06.2005 r.), wówczas czynności te nie były i nie są w świetle przedstawionych powyżej regulacji uznane za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą i w związku z tym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanowił, jak wsentencji.