IP-PP2-443-172/07-2/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Z 2007 r. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że przedstawione we wniosku z dnia 23.08.2007r. (data wpływu 28.08.2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur VAT z tytułu świadczenia usług na rzecz polskiego kontrahenta - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 28.08.2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur VAT z tytułu świadczenia usług na rzecz polskiego kontrahenta.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, tj. spółka X.Y.Z. GmbH (dalej: XYZ), jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na podstawie umowy o świadczenie usług XYZ świadczy usługi na rzecz polskiego podmiotu, który jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i posiada siedzibę na terytorium Polski (dalej: polski kontrahent). Przedmiotem umowy są następujące usługi: zarządzanie inwestycjami w nieruchomości, m.in.: rekomendowanie oraz doradztwo polskiemu kontrahentowi w sprawach dotyczących inwestycji w nieruchomości; wyszukiwanie oraz ocena możliwości nabycia, sprzedaży lub wynajęcia nieruchomości; rekomendowanie nieruchomości w związku z charakterem i dywersyfikacją nieruchomości w obrębie portfela polskiego kontrahenta; zarządzanie nabyciem, sprzedażą lub wynajmem nieruchomości; przegląd i uzgadnianie zmian/odchyleń od warunków w zakresie wynajmu oraz licencji nieruchomości, będących własnością polskiego kontrahenta; zarządzanie przebudową, renowacją bądź remontami nieruchomości będących własnością polskiego kontrahenta; wybór, rekomendowanie oraz zatrudnianie osób trzecich w celu podejmowania w/w czynności w imieniu polskiego kontrahenta; wydawanie poleceń, współpraca oraz nadzór nad zarządcą nieruchomości, zatrudnionym przez polskiego kontrahenta w związku ze świadczeniem bieżących usług zarządzania nieruchomością polskiego kontrahenta; oraz usługi sprawozdawcze i informacyjne, takie jak: przygotowanie i składanie polskiemu kontrahentowi co 6 miesięcy lub na jego żądanie sprawozdania na temat polskiego rynku nieruchomości oraz dokonywanie rekomendacji co do strategii inwestycyjnej polskiego kontrahenta na nadchodzące 12 miesięcy; przygotowanie i składanie polskiemu kontrahentowi w terminie 30 dni po zakończeniu każdego kwartału, kwartalnego sprawozdania zarządu, obejmującego sprawozdanie ze wszystkich podjętych w poprzednim kwartale przez Zarządcę decyzji inwestycyjnych oraz wszelkich istotnych kwestii dot. rozwoju rynku oraz zarządzania nieruchomościami, mających wpływ na nieruchomości, będące własnością polskiego kontrahenta; organizacja na rzecz i koszt polskiego kontrahenta wyceny każdej nieruchomości będącej w posiadaniu polskiego kontrahenta przez niezależnego eksperta w dniu 31 grudnia każdego roku (lub częściej, jeżeli jest to konieczne); przygotowanie i składanie polskiemu kontrahentowi w terminie do 1 marca każdego roku pisemnego sprawozdania w sprawie składu i wartości nieruchomości polskiego kontrahenta na 31 grudnia łącznie z analizą wydajności portfela, na podstawie niezależnej oceny; prowadzenie i utrzymanie koniecznej i właściwej dokumentacji, dotyczącej nieruchomości polskiego kontrahenta. Przegląd i rekomendowanie na żądanie polskiego kontrahenta strategii i metod upieniężniania niektórych lub wszystkich jego nieruchomości. Zapewnianie zachowania dokumentacji stanowiącej tytuł prawny do nieruchomości, będących własnością polskiego kontrahenta. Nieruchomości będące przedmiotem ww. usług, będące w posiadaniu polskiego kontrahenta, są położone na terytorium Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy spółka X.Y.Z. GmbH, jako zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług, jest obowiązana do wystawiania faktur VAT z wykazanym podatkiem należnym oraz do zapłaty tego podatku z tytułu świadczonych w/w usług na rzecz polskiego kontrahenta...

Zdaniem wnioskodawcy:

Miejsce świadczenia usług świadczonych przez Wnioskodawcę zostało określone w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej: ustawa o VAT) następująco: w odniesieniu do usług związanych z nieruchomościami, miejscem świadczenia jest miejsce położenia nieruchomości (art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT), miejsce świadczenia usług doradczych (usług konsultantów), w przypadku gdy te usługi są świadczone na rzecz podatników posiadających siedzibę na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę stałe miejsce prowadzenia działalności lub stały adres lub miejsce zamieszkania, dla którego dana usługa jest świadczona (art. 27 ust. 3 i 4 ustawy o VAT).

Zarówno nieruchomości posiadane przez polskiego kontrahenta, jak i jego siedziba znajdują się w Polsce. Mając na uwadze powyższe miejscem świadczenia przedmiotowych usług jest terytorium Polski.

Zgodnie z art.17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju.

W oparciu o powyższe przepisy XYZ powinno wystawić za świadczone usługi fakturę z adnotacją, iż podatek VAT rozlicza nabywca. Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek rozliczenia należnego podatku od towarów i usług świadczonych na rzecz polskiego kontrahenta usług ciąży na polskim kontrahencie, będącym usługobiorcą usług świadczonych przez podatnika nie posiadającego siedziby na terytorium Polski. Zdaniem Spółki XYZ nie jest ona obowiązana do wystawienia faktury VAT z wykazanym podatkiem należnym i do zapłaty tego podatku z tytułu usług świadczonych na rzecz polskiego kontrahenta, gdyż obowiązek ten ciąży na tym polskim kontrahencie (usługobiorcy).

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdza się, co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Od tej zasady istnieją jednak liczne wyjątki wynikające z zapisu art. 27 ust. 2 pkt 1 w/cyt. ustawy. W przypadku świadczenia usług związanych z nieruchomościami, (a do takich właśnie należy zaliczyć świadczone przez Spółkę usługi zarządzanie przebudową) w tym także usług świadczonych przez rzeczoznawców majątkowych i pośredników w obrocie nieruchomościami oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, miejscem świadczenia usług jest miejsce położenia nieruchomości.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju.

W myśl art. 17 ust. 2 w/w ustawy, przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem świadczenia usług określonych w art. 27 ust. 3 lub art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów.

Stosownie do ust. 3 powołanego art. 17 ustawy, w przypadkach wymienionych w art. 27 ust. 3 przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy, w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Przepis ust. 3 w myśl art. 27 ust. 4 pkt 6 w/w ustawy stosuje się do usług wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, iż Spółka która świadczy odpłatne usługi zarządzania inwestycjami w nieruchomości, usługi sprawozdawcze i informacyjne oraz usługi polegające na przeglądzie i rekomendowaniu na żądanie polskiego kontrahenta strategii i metod upieniężniania niektórych lub wszystkich jego nieruchomości, zapewnianie zachowania dokumentacji stanowiącej tytuł prawny do nieruchomości, będących własnością polskiego kontrahenta nie jest zobowiązana zgodnie z w/w art. 17 ust. 2 i 3 do rozliczenia podatku VAT z tytułu świadczenia przedmiotowych usług na terenie Polski. Natomiast podatnikiem z tytułu przedmiotowego świadczenia będzie podmiot polski na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 2 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług jest usługobiorca tej usługi.

Dodatkowo należy podkreślić, że w przedmiotowej sytuacji Spółka winna wystawić fakturę VAT, zgodnie z obowiązującym od 01.06.2005r. brzmieniem § 9 ust. 15 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 95, poz. 798 ze zm). Faktury wystawiane przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju, świadczących usługi określone w art. 27 ust. 3 lub w art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawierają adnotację, iż podatek rozlicza nabywca.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.