IPPP2/443-642/10-3/JW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23.08.2010r. (data wpływu 30.08.2010r.) uzupełnionym pismem z dnia 17.09.2010 r. (data wpływu 27.09.2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie:

obowiązku prowadzenia ewidencji przy pomocy kasy rejestrującej w sytuacji, dokonywanych przedpłat na poczet usług medycznych, za które zapłata będzie dokonywana w formie gotówki bądź kartą płatniczą/kredytową – jest nieprawidłowe oraz

obowiązku prowadzenia ewidencji przy pomocy kasy rejestrującej w sytuacji, dokonywanych przedpłat na poczet usług medycznych, za które zapłata będzie dokonywana przelewem na konto bankowe – jest prawidłowe

Uzasadnienie

W dniu 30.08.2010r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji przy pomocy kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej Spółka) świadczy usługi medyczne na rzecz firm i osób indywidualnych. Obecnie Spółka korzysta ze zwolnienia z ewidencji sprzedaży na rzecz osób indywidualnych nieprowadzących działalności gospodarczej przy pomocy urządzeń fiskalnych, ponieważ świadczone usługi korzystają z takiego zwolnienia na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. (Dz. U. z 2009 r. nr 224, poz. 1797), pozycja 26 załącznika czynności zwolnionych z obowiązku ewidencji. Zwolnienie to będzie obowiązywało do dnia 30 kwietnia 2011 r. zgodnie z zapisem rozporządzenia MF z dnia 26 lipca 2010 r. (Dz. U. z 2010 r. nr 138, poz. 930). Po tej dacie Spółka będzie zobowiązana ewidencjonować usługi świadczone na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej za pomocą urządzeń fiskalnych. Świadczenie usług na rzecz wymienionych osób odbywa się w centrach medycznych prowadzonych przez Spółkę, gdzie pobierana jest opłata za każdą usługę medyczną lub na podstawie umów abonamentowych opłacanych przez klientów w formie przelewu bankowego.

Spółka w najbliższej przyszłości zamierza rozszerzyć zakres świadczonych usług i w związku z tym będzie pobierać przedpłaty na poczet wykonanych świadczeń medycznych, które będzie ewidencjonować za pomocą zaliczkowej faktury VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka, po dniu 1-szym maja 2011 r. będzie miała obowiązek ewidencjonowania za pomocą urządzeń fiskalnych przedpłat na poczet wykonania usług medycznych, za które zapłata będzie dokonywana w formie gotówki bądź karty płatniczej/kredytowej w centrum medycznym lub przelewem na konto bankowe...

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka każdą przedpłatę będzie ewidencjonować zaliczkową fakturą VAT, którą wystawi nie później niż siódmego dnia, w którym otrzymano przed wykonaniem usługi każdą kolejną część należności (zaliczkę, przedpłatę, zadatek lub ratę), zgodnie z zapisem § 10 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Otrzymaną zaliczkę zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.) art. 19 ust. 11 będzie wykazywała w rejestrze VAT z chwilą jej otrzymania.

Zdaniem Spółki, zaliczki otrzymane w formie gotówki (lub karty płatniczej/kredytowej) od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej na poczet wykonania przyszłej usługi nie będą musiały być ewidencjonowane za pomocą urządzeń fiskalnych. Zgodnie z przepisami prawa podatkowego urządzenia rejestrujące służą do ewidencji sprzedaży, a zaliczka jest kwotą wpłaconą na poczet przyszłych należności i jest częścią ceny. Przedpłata nie świadczy jeszcze, czy taka usługa będzie wykonana, ponieważ pacjent w każdej chwili może z niej zrezygnować i otrzyma zwrot wpłaconej zaliczki.

Spółka po wykonanej usłudze dokona ewidencji sprzedaży na urządzeniu rejestrującym pod warunkiem, że osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej (dalej pacjent) dokona zapłaty w formie gotówkowej (kartą płatniczą/kredytową). Natomiast jeżeli zaliczka i zapłata końcowa na poczet wykonanej usługi zostaną wpłacone przelewem na konto bankowe, to wówczas Spółka skorzysta ze zwolnienia zawartego w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. (Dz. U. z 2010 r. nr 138, poz. 930) poz. 37. W myśl tego zwolnienia zawartego w ww. rozporządzeniu tylko dokonanie całość zapłaty przelewem na konto bankowe korzysta z tego zwolnienia. W przypadku tej samej usługi częściowo zapłaconej przelewem na konto bankowe i częściowo zapłaconej w kasie centrum medycznego będzie podlegała ewidencji przy pomocy urządzeń rejestrujących.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji przy pomocy kasy rejestrującej w sytuacji, dokonywanych przedpłat na poczet usług medycznych, za które zapłata będzie dokonywana w formie gotówki bądź kartą płatniczą/kredytową uznaje się za nieprawidłowe oraz obowiązku prowadzenia ewidencji przy pomocy kasy rejestrującej w sytuacji, dokonywanych przedpłat na poczet usług medycznych, za które zapłata będzie dokonywana przelewem na konto bankowe uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Poprzez sprzedaż rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust.1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w zakresie kas rejestrujących.

W obecnym stanie prawnym obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2009r. Nr 224, poz. 1797). Na podstawie zapisów zawartych w § 2 powołanego rozporządzenia, do dnia 31 grudnia 2010 r. zwolniono z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia. W poz. 26 tego załącznika wymieniono świadczenie usług w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej (PKWiU 85).

Jak wskazuje analiza grupowania statystycznego oznaczonego symbolem PKWiU 85, zakres przedmiotowy usług w zakresie ochrony zdrowia jest szeroki i obejmuje usługi świadczone przez szpitale, usługi medyczne świadczone przez przychodnie i praktyki lekarskie, usługi stomatologiczne oraz usługi w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego, pozostałe (w tym usługi położnych, pielęgniarek, fizykoterapeutów i innych osób zajmujących się usługami paramedycznymi, usługi pogotowia ratunkowego, usługi świadczone przez laboratoria medyczne oraz usługi w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego pozostałe, gdzie indziej nie sklasyfikowane).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług medycznych. Usługi te świadczone są dla osób fizycznych oraz firm. Usługi świadczone na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nie były i nie są ewidencjonowane za pomocą kasy, gdyż świadczone usługi korzystają ze zwolnienia na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia i poz. 26 załącznika czynności zwolnionych z obowiązku ewidencji. W tym miejscu należy się zgodzić z Wnioskodawcą, że o ile świadczone przez niego usługi medyczne, zaliczane są do usług ochrony zdrowia i opieki społecznej (PKWiU 85), to nie ma on obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży tych usług przy zastosowaniu kasy rejestrującej, zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 i poz. 26 zał. do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009r. (Dz. U. z 2009r. Nr 224, poz. 1797).

Należy jednak zauważyć, że istotą zapytania Wnioskodawcy jest to, czy w myśl rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2010r. Nr 138, poz. 930), które wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2011r., będzie miał obowiązek ewidencjonowania przy pomocy kasy rejestrującej przedpłat na poczet wykonywania usług medycznych, za które zapłata będzie dokonywana w formie gotówki bądź karty płatniczej/kredytowej w centrum medycznym lub przelewem na konto bankowe.

Jak zaznaczono wyżej, od 1 stycznia 2011r. zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących poszczególnych czynności i podatników regulować będzie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2010r. Nr 138, poz. 930).

Stosownie do § 2 ust. 1 pkt 1 i 2 ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania:

do dnia 31 grudnia 2012r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia;

do dnia 30 kwietnia 2011r. czynności objęte do dnia 31 grudnia 2010 r. zwolnieniem od ewidencjonowania wymienione w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797), niewymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia (…).

Z treści ww. załącznika wynika, że ze zwolnienia z ewidencji sprzedaży na kasie rejestrującej nie będą mogły korzystać już m.in. usługi medyczne, tak więc nowe grupy podatników (w tym Wnioskodawca), dla których przewidziano od 1 maja 2011r. kasy fiskalne, będą mogły korzystać z obowiązującego obecnie zwolnienia tylko do końca kwietnia 2011 r.

W części II załącznika do rozporządzenia - sprzedaż dotycząca szczególnych czynności - w pozycji 37 wskazano, iż zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania podlega świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek bankowy podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem, że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.

przy czym: powyższe nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych czynności przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Aby zatem Wnioskodawca miał prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust.1 pkt 1 w związku z poz. 37 załącznika, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

zapłata za dostawę towarów w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem),

z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,

podatnik nie rozpoczął ewidencjonowania tych czynności przed dniem 1 stycznia 2011r.

Nie wystąpienie jednego z nich oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jak stanowi art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Zgodnie z art. 19 ust. 11 ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

W świetle powyższego, każda zaliczka pobrana przed dokonaniem dostawy towarów lub wykonaniem usługi podlega zaewidencjonowaniu w kasie fiskalnej, a rejestracja ta powinna być dokonana z chwilą jej otrzymania, czyli z momentem powstania obowiązku podatkowego i potwierdzona wydrukiem fiskalnym. Należy jednak zaznaczyć, iż obowiązek wystawienia paragonu fiskalnego czy faktury nie wynika z faktu otrzymania kwoty ale z faktu, że kwota ta dotyczy przedpłaty na poczet sprzedaży konkretnego towaru czy usługi. Przekazane przez nabywcę towaru lub usługi zaliczki związane są ściśle z określonym towarem lub usługą, na który obowiązuje odpowiednia stawka podatkowa. Z wystawionych dokumentów, w tym paragonu fiskalnego, musi zatem wynikać z jaką czynnością są one związane.

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Odnośnie dokumentowania wszystkich transakcji fakturami VAT należy wskazać, iż stosownie do treści art. 106 ust. 4 podatnicy, o których mowa w ust. 1 – 3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Obowiązek ewidencjonowania w kasie dotyczy bowiem tych transakcji, w przypadku których nie ma bezwzględnego obowiązku wystawiania faktur je dokumentujących (faktury wystawiane są wyłącznie na żądanie nabywców – osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej).

Zgodnie z art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania.

Powyższe zasady zostały określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.).

Fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12 (§ 9 ust. 1 rozporządzenia).

Zgodnie z § 10 ust. 1 rozporządzenia, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Stosownie do § 10 ust. 3 rozporządzenia, fakturę wystawia się również nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi każdą kolejną część należności (zaliczkę, przedpłatę, zadatek lub ratę).

Natomiast obowiązujące od dnia 1 grudnia 2008r. rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338), szczegółowo określa m.in. wymogi, co do treści paragonu fiskalnego.

Jak wynika z treści § 2 pkt 11 ww. rozporządzenia przez „paragon fiskalny” rozumie się wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży.

Zgodnie natomiast z § 5 ust. 1 pkt 6 ww. rozporządzenia, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać następujące informacje:

imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika,

numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP),

numer kolejny wydruku,

datę i czas (godzinę i minutę) sprzedaży,

nazwę towaru lub usługi i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy,

cenę jednostkową towaru lub usługi,

ilość i wartość sprzedaży,

wartość sprzedaży i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku,

wartość sprzedaży zwolnionej z podatku,

łączną kwotę podatku,

łączną kwotę należności,

kolejny numer paragonu fiskalnego,

kolejny numer kasy i oznaczenie kasjera - przy więcej niż jednym stanowisku kasowym,

logo fiskalne, zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia, oraz numer unikatowy kasy,

oznaczenie waluty przynajmniej przy łącznej kwocie należności, o której mowa w lit. k, w której dokonywana jest rejestracja sprzedaży.

Paragon fiskalny musi być czytelny i zawierać wszystkie dane, o których mowa w pkt 6, pozwalające nabywcy na sprawdzenie prawidłowości dokonanej transakcji (§ 5 ust. 1 pkt 10).

Z cytowanego powyżej przepisu wynika, iż na paragonie fiskalnym ma znajdować się nazwa towaru lub usługi.

Należy także wskazać, iż z § 5 ust. 1 pkt 1 lit. c ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. wynika, że warunkiem niezbędnym do stosowania kasy rejestrującej jest określenie sposobu przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług. Natomiast sposób ten określa sam podatnik uwzględniając asortyment sprzedawanych towarów i usług. Zauważyć również należy, że im szerszy jest wybór towarów lub usług w danej grupie, to wymaga on bardziej szczegółowego określenia nazwy usługi w celu jej prawidłowej identyfikacji.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług medycznych na rzecz firm i osób indywidualnych. Strona każdą przedpłatę będzie ewidencjonować fakturą VAT zaliczkową, którą wystawi nie później niż siódmego dnia, w którym otrzymano przed wykonaniem usługi każdą kolejną część należności (zaliczkę, przedpłatę, zadatek lub ratę).

W oparciu o powyższe należy wskazać, iż w sytuacji prowadzenia sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, dowodem dokumentującym dokonanie sprzedaży jest paragon fiskalny, a nie faktura zaliczkowa. Dokument ten, jak wskazano powyżej powinien zawierać nazwę usługi jednoznacznie ją identyfikującą.

W przedmiotowej sprawie stwierdzić należy, iż otrzymane zaliczki w formie gotówki lub kartą płatniczą/kredytową od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej na poczet wykonywania przyszłej usługi medycznej Wnioskodawca będzie zobowiązany od 1-szego maja 2011r. ewidencjonować przy pomocy kasy rejestrującej zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy. Ponieważ każda zaliczka pobrana przed dokonaniem dostawy towarów lub wykonaniem usługi podlega zaewidencjonowaniu w kasie fiskalnej, a usługi medyczne nie będą mogły już korzystać ze zwolnienia z ewidencji sprzedaży na kasie rejestrującej dla których przewidziano od 1 maja 2011r. kasy fiskalne ( usługi medyczne zostały wyłączone z załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2010r. Nr 138, poz. 930). Natomiast, jeśli otrzymane zaliczki na poczet wykonywanych usług medycznych zostaną przekazane za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na rachunek bankowy, a z ewidencji oraz dowodów dokumentujących dokonaną transakcję jednoznacznie będzie wynikać, jakiej konkretnie transakcji wpłata dotyczyła to Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do ewidencji tej przedpłaty przy pomocy kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust.1 pkt 1 w związku z poz. 37 załącznika rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2010r. Nr 138, poz. 930)

Odnosząc przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe do powołanych powyżej przepisów należy uznać, iż Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rejestrowania przy pomocy kasy rejestrującej sprzedaży usług na rzecz osób fizycznych, tylko w przypadku, gdy klient dokonuje w całości zapłaty (tj. zaliczka i zapłata końcowa) za zakupioną usługę za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na rachunek bankowy, a z ewidencji oraz dowodów dokumentujących dokonaną transakcję jednoznacznie będzie wynikać, jakiej konkretnie transakcji wpłata dotyczyła. Pozostałe wpłaty dokonywane bezpośrednio gotówką bądź kartą płatniczą/kredytową lub częściowo zapłacone w kasie centrum medycznego i częściowo zapłacone przelewem, będą podlegały ewidencji na kasie rejestrującej. W takim przypadku bowiem, nie zostanie spełniona przesłanka warunkująca prawo do korzystania ze zwolnienia określonego § 2 ust.1 pkt 1 w powiązaniu z pkt 37 załącznika do rozporządzenia. Zatem podatnik z chwilą przekroczenia kwoty obrotu w wysokości 40.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, zobowiązany będzie do prowadzenia ewidencji sprzedaży przy pomocy kasy rejestrującej.

Wnioskodawca z dniem 1 maja 2011r. będzie zobowiązany do zainstalowania kasy rejestrującej, o ile przekroczy limit 40.000 zł określony w § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, ponieważ usługi medyczne, które świadczy na rzecz firm i osób indywidualnych, na mocy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2010r. Nr 138, poz. 930) zostały wyłączone ze zwolnienia z obowiązku ewidencji ich sprzedaży na kasie rejestrującej.

Końcowo tutejszy organ pragnie nadmienić, iż każda sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych ma wpływ na wielkość obrotu wyznaczającego obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Kwotę obrotu uprawniającą do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących określa się sumując całą sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Obliczając powyższą kwotę obrotu nie wyłącza się zatem sprzedaży towarów i usług, które na mocy rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących jako wymienione w załączniku do rozporządzenia zostały przedmiotowo zwolnione z obowiązku ewidencjonowania. Do obrotu wlicza się zatem sprzedaż ze wszystkich czynności wykonywanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych (wszystkie rodzaje działalności).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.